ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SaRaNg...Love [[[+รัก+]]]

    ลำดับตอนที่ #4 : [[[+Chapter4+]]]

    • อัปเดตล่าสุด 7 ต.ค. 49



    [[[+Balloons : TVXQ+]]]

    4(사랑 Love)

    ไปไหนแล้วอ่ะ เมื่อกี้มันยังอยู่ตรงนี้นี่(=O=)

    ลีชองอาอย่าบอกนะว่าเธอทำมันหายน่ะ(-_-;;)

    แต่ฉันเป็นคนวางมันไว้กับมือนะตรงนี้น่ะ(-O-)

    แล้วใครใช้ให้หล่อนวางยะ ฉันให้เธอถือไว้ไม่ใช่เหรอไง(>o<)

    ก็ยัยมีอาน่ะสิ อยู่ดี ๆ ก็ลากฉันไปหลังตึกน่ะ ทำบ้าอะไรก็ไม่รู้(=_=)

    ยัยบ้านี่เธอยังจะมัวพล่ามอะไรอยู่ได้ยะ รีบหาตุ๊กตาเซ่!!!~~~” (>O<)

    เออใช่จริงด้วย ซูฮยอนฉันขอโทษ (T^T)

    โอ๊ยยย!!!~~~จะบ้าตาย ฮึก ๆ ๆ ไม่ได้ซูฮยอนเธอจะร้องไห้ตอนนี้ไม่ได้เธอต้องหาตุ๊กตาให้เจอก่อน

    ฉันกับชองอาเริ่มออกหาตุ๊กตากันให้วุ่น ไม่ว่าจะเป็นห้องน้ำ ห้องเรียนทุกห้อง และซอกตึกทุกซอกตึก ห้องเก็บของ แต่ก็ไม่มีวี่แวว ฮึก ๆ ๆ ฮืออออออ แงงงงงง

    ซูฮยอนฉันขอโทษ ฉันจะเป็นคนบอกซองวอนเองว่าฉันทำหายนะ

    ไม่

    ซูฮยอนเธออย่าร้องไห้สิ ฉันขอโทษ

    ไม่เป็นไรหรอกชองอา นี่มันก็มืดแล้วเธอรีบไปหาคิยุนเถอะ ฉันจะหาตุ๊กตานั่นให้เจอ

    ไม่ได้นะ เอางี้แล้วกันเธอรอฉันอยู่ตรงนี้เดี๋ยวฉันจะรีบวิ่งไปบอกให้คิยุนมาช่วยหาด้วยอีกแรง

    เอางั้นก็ได้ขอบใจนะชองอา

    ฉันต่างหากล่ะฉันเป็นคนทำของสำคัญของเธอหาย

    ชองอาพูดจบเธอก็รีบวิ่งไปหาคิยุนที่ชมรมฟุตบอล ฉันเดินวนดูที่สนามอีกรอบ ก็ได้ยินเสียงหัวเราะคิกคัก ๆ ดังมาใกล้ ๆ ฉันหันไปมองดู นั่น!~~ นั่นมันตุ๊กตาผีซูจองนี่นา แถมในมือเธอยังมีตุ๊กตาหมีที่ซองวอนให้ฉันด้วย นังสารเลวแกกล้าขโมยของ ๆ ของฉันเหรอยะ แกตายแน่!!!~~

    ฉันเดินตรงไปกลุ่มของนังพวกนั้นทันที ตอนนี้ฉันไม่กลัวอะไรอีกแล้ว ฉันรู้แต่ว่าฉันต้องเอาตุ๊กตานั่นคืนมาให้ได้ ฉันกระชากตุ๊กตานั่นออกจากมือเธออย่างแรง จนเธอร้องโวยวาย

    ว้ายยย!!!~~~เธอจะทำอะไรน่ะ

    นังสารเลวเธอเอาตุ๊กตาคืนมาให้ฉันนะ นั่นมันตุ๊กตาของฉัน!!~~”

    ตุ๊กตาของเธองั้นเหรอ นังบ้าแกน่ะสิสารเลว ถ้าไม่มีแกป่านนี้ซูจองคงได้คบกับซองวอนไปนานแล้ว เพราะฉะนั้นตุ๊กตาตัวนั้นมันก็สมควรจะเป็นของซูจองมากกว่ายัยจืดแบบเธอ

    แต่เธอก็ไม่ควรจะขโมยของของคนอื่นแบบนี้ เอาคืนมานะ พวกเธออย่าทำให้ฉันโมโหมากไปกว่านี้นะยะ!!!~~”

    ฉันต่างหากล่ะที่ต้องโมโหไม่ใช่นังหน้าด้านแบบเธอ!!~~”

    พลั่ก!!!~~

    ฉันตบยัยตุ๊กตาผีนั่นไปเต็ม ๆ ก่อนที่พวกเพื่อนของเธอจะรุมฉัน ยังไงฉันก็ไม่ยอมให้ใครเอาของสำคัญของฉันไปหรอก

    ผลัวะ พลั่ก !!!~~~~ฉันโดนพวกมันรุมตบเอา ตบเอา ยัยชองอาก็ไปซะนานเลยไม่มาสักกะทียะ ฉันจะรับยัยพวกนี้ไม่ไหวแล้วนะยะ แรงควายกันจริงเลย

    เฮ้ยยยยพวกเธอจะทำอะไรซูฮยอนน่ะ คิยุนเร็ว ๆ เซ่!!~~” ชองอา

    โอ้พระเจ้า เสียงของชองอาช่วยชีวิต

    เฮ้ยยยย!!~~” คิยุน

    ชองอากับคิยุนช่วยกันห้ามเหตุการณ์ชุลมุนนั่นได้ แล้วคิยุนก็หยิบเอาตุ๊กตาตัวนั้นส่งให้ฉัน

    พวกเธอทำบ้าอะไรกันเนี่ย!!!~~” คิยุน

    นั่นสิมีอา เธอทำอะไรเพื่อนฉันยะชองอา

    ถ้าไม่มีเพื่อนเธอ ซูจองก็คงจะได้คบกับลีซองวอนไปแล้ว และเธอกับฉันก็คงได้กลับมาคบกันเหมือนเดิม

    ใครบอกว่าฉันอยากคบกับเธอกันเล่า นังบ้ากล้าทำเพื่อนฉันได้ไงห๊า!!~~”

    เธอว่าไงนะชองอา เธอกล้าพูดแบบนี้งั้นเหรอ ไม่เคยมีใครหันหลังให้ฉันก่อนนะ

    ฉันนี่แหละจะเป็นคนแรกที่หันหลังให้เธอก่อน แล้วคนอย่างเพื่อนเธอน่ะต่อให้ไม่มีซูฮยอน ซองวอนเค้าก็ไม่มองหล่อนหรอกย่ะชิ!!!~~”

    พูดจบชองอาก็ลากฉันออกมาจากตรงนั้นทันที โดยไม่หันกลับไปมองด้านหลังอีกเลย ขอบใจมากนะชองอาเธอดีกับฉันมากเลย

    ชองอากับคิยุนมาส่งฉันที่บ้าน แล้วไม่นานนักซองวอนก็ตามมาสมทบอีกราย

    เฮ้!~~เธอเป็นอะไรรึป่าวน่ะ

    ซองวอนนนนน ฮืออออออ แงงงงงง”(ToT)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×