จริงๆ มันก็เป็นแค่กิจวัตรธรรมดาที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน
วนไป เวียนมา ซ้ำเรื่อยในทุกๆ วัน
แต่ถึงกระนั้น
มันก็ถือเป็นสิ่งล้ำค่าที่น่าจดจำไม่ใช่เหรอ ?
.
.
.
* เปิดม่าน *
[ วันๆใน เดอะ เลบี้รินธ์ ก็ประมาณนี้แหละ ]
Cecil : ...ฝีมือนายใช่มั๊ย อันเซล
Ansel : กล้องวงจรปิดมี ก็ต้องใช้ให้คุ้มสิครับ *ยิ้ม*
Cecil : นาย..!
Joshua : เซซิลที่รัก ไม่เห็นเป็นอะไรเลยนี่ มันออกจะเป็นเรื่องแสนวิเศษ
ที่พวกเราจะได้เห็นพัฒนาการของทุกคนในแต่ละวัน
และแม้วันเวลาจะผ่านไปแค่ไหน เราก็ยังมารำลึกกันได้เสมอ
Eugene : *หัวเราะในลำคอ* พูดความจริงดีกว่ามั้ง จอช
Cecil : หา ? *เลิกคิ้วมองโจชัว*
Joshua : Oh my, oh my ผมโดนจับได้อีกแล้วเหรอเนี่ย
ไม่เคยหลุดรอดสายตานายไปได้เลย ยูจีนที่รัก *ยิ้มกริ่ม*
Ansel : ไม่รู้สึกเลยครับว่าคุณกำลังผิดหวัง *ยิ้ม*
Joshua : อันเซลที่รักก็แสนใจร้าย .. แต่ก็ใช่ว่าจะบอกไม่ได้ ผมกำลังคิดว่า
'เอาวิดีโอพวกนี้ไปเปิดในงานแต่งงานของเซซิลที่รักก็คงจะดีน้า' แค่นั้นแหละ
Cecil : *ทุบโต๊ะเสียงดัง* มันจะไม่มีการเผยแพร่ไปไหนทั้งนั้น !!
หยุดยิ้มนะพวกนาย ! *หน้าแดงจางๆ*
ปล. ทุกคนในคฤหาสน์รักเซซิลนะคะ <3 #ครามก็เช่นกัน #วรั๊--
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น