คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เบี้ยวนัด
ก็ไม่รู้สินะ…ตอนนี้ฉันกลับบ้านหลังจากไปห้างกับฟาเรนไฮต์เสร็จกลับถึงคอนโดปุ๊บก็เก็บของกลับบ้านทันที ก็ไม่ค่อยอยากจะเรียกมันว่าบ้านหรอกนะ-_- ดูเหมือนเขาก็ไม่ได้รั้งฉันไว้เลยสักนิด เริ่มคิดว่าตัวเองใจง่ายซะแล้วสิ >_<
“เอพริล-_-++”
กรี๊ดดด หนีสายตาแบบนี้จากฟาเรนไฮต์มาพ้นก็ต้องมมาเจอสายตาแบบนี้จากเมษาอีกเหรอT^T
“ฮะ…ว่าไง?^_^;;”
“หายไปไหนมา พี่สอนแล้วใช่มั้ยเวลาคุยกับคนที่มีอายุมากกว่าครวมีคำว่า ‘ค่ะ’ ต่อท้ายประโยด”
“คือว่า…พอดีว่าเอไปนอนกลับเพื่อนมาน่ะ…คะ(_ _)”
“ทำไมไม่โทรมาบอกพี่ รู้ไหมว่าพี่เป็นหวง”
คนอย่างนายน่ะนะจะมาหวงแน เฮอ!ไม่มีทางซะละ
“ขอโทษแล้วกันคะ พอดีตอนนี้ง่วงแล้วขอตัวก่อนนะคะ คุณพี่ชาย”
“ยัย…”
ฉันวิ่งแจ้นขึ้นบันไดทันที ฟู่~ รอดมาได้อีกวัน คนอย่างพี่เมษาน่ะเหรอจะมาหวงมาห่วงฉันไม่มีทางหรอก นี่ถ้าไม่มีคนบอกว่าฉันไปนอนบ้านเพื่อน พี่เขาจะต้องโกรธจนไล่ฉันออกจากบ้านแน่ๆ แล้วอย่านึกว่าพี่เขาจะไม่กล้าทำนะ เพราะเขาเคยทำมาแล้วครั้งหนึ่งT^T
แกร็ก
ฉันไขกุญแจห้องเดินเขามาเหวี่ยงกระเป๋าแบรนด์เนมยี่ห้อหรูลงกับพื้นและเด้งตัวขึ้นไปนอนบนเตียงขนาดคิงไซส์ จัดการสะบัดร้อเท้าให้หลุดออกจะนอนกลิ้งคลุกตัวอยู่บนเตียง เมื่อไหรแม่จะกลับบ้านน้าT^T คิดถึงแม่จัง สามวันมานี้ก็ยังไม่กลับบ้านเลยนะ ไปทำงานที่ต่างประเทศหรือไง อย่างน้อยๆก็โทรมาบอกกันก่อนซิ แม่ใจร้าย-3-!
เมื่อนึกถึงหนาแม่ขึ้นมาจู่ๆหัวใจมันก็เต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ ลางสังหรณ์ไม่ดีเลยแฮะ ฉันพยายามไม่คิดมากและข่มตานอน ทำให้ใจเย็นลง นอนซะนะ…นอนซะ
ครอกฟี้Zzz…
วันต่อมา…
ฉันเดินวนเวียนอยู่แถวหน้าคณะดุริยางคศิลป์(อีกแล้ว)เหล่มองหรน้าคนชื่อฟาเรนไฮต์ไปเป้นพักๆ ทำไมฉันต้องมาหาเขาน่ะเหรอ ก็เพราะว่าฉันอยากจะชวนเขาไปดูหนังเป็นเพื่อนซะหน่อย ไม่ใข่อะไรหร๊อกก ก็แค่ไม่มีเพื่อนเฉยๆเท่านั่นเองแหละ-_-;;
“…-_-;”…เธอ…อีกแล้ว
มาอีกล๊งอีกแล้วอะไรละ รอบที่สองเองยะT^T
“ฉันรู้ว่าคาบบ่ายนายไม่มีเรียน ซึ่งมันตรงกับฉันอีกแล้ว ก็เลยอยากมาชวนไปดู…”
“ไม่เป็นไร ขอบใจที่ชวน-_-”
ไม่ต้องรีบตอบนักก็ได้ ฮือๆ
ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าตัวเองเป็นเป้าสายตาจากคนขอคณะนี้ไปเสียงแล้ว ผู้หญิงที่นั่งๆกันอยู่จ้องฉันตาเป็นมัน บางคนยังแยกเขี้ยวใส่ฉันอีกต่างหาก นี่ฉันทำอะไรผิดTOT?
“นี่ๆ เดี๋ยวก่อนสิ เรื่องนี้เป็นMusic movie นะ ที่ตอนนี้กำลังดังๆอยู่ไง ชื่อเรื่องว่าอะไรน้า…อื้อ” ฉันพยายามนึกชื่อเรื่อง เรื่องนี้พระเอกหล่อมากๆนาเอกสวยใช่เล่นก็เหมือนกัน รู้สึกนักแสดงจะเป็นโซเรียเล่นคู่กับไอดี รู้สึกว่าสองคนนี้จะมีอะไรนอกจอกันด้ยแหละ แต่เรื่องนี้ไม่สำคัญเท่าไหร ที่สำคัญมันคือฟาเรนไฮต์จะยอมไปกับฉันหรือเปล่าก็เท่านั่น
“Music of Love เพลงแห่งความรักที่ส่งไปถึงเธอ…-_-“ เขาว่า
“ใช่ๆ เรื่องนั่นแหละ นายสนใจจะไปดูไหม รอบนี้จะเปิดตัวนักแสดงด้วยนะ ได้ข่าวว่าโซเรียเองก็…”
“เรื่องพันนั่นฉันขอผ่าน-_-“
“เปิดตัวคนเล่นดนตรีประกอบด้วย คนแต่งเนื้อร้องก็จะมาบอกเคล็ดลับด้วยนะ ไม่เว้นแม้แต่คนแต่งทำนอง…”
“ฉันจะไป”
“แล้วไหนเมื่อกี้บอกว่าจะไม่ไปไง”
“เธอชวน ฉันไม่อยากเสียมารยาท เอารีบไปได้แล้วเดี๋ยวจะไม่ทันเอา” ว่าแล้วเขาก็รีบลากฉันไปที่ลานจอดรถทันที ไม่รู้จะรีบร้อนทำไม นี่เพิ่งบ่ายโมงเองนะ กกว่าจะเริ่มหนังมันหกโมง ส่วนเปิดจองตั๋วเข้าไปดูการเปิดตัวกว่าจะเปิดก็ตั้งสองทุ่ม-_-^
บนรถ…
“…คิกๆ” ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าทำไมหน้าตาเขาดูตื่นเต้น ตอนแรกฉันลืมคิดไปว่าเขาอยู่ดุริยางคศิลป์ เรื่องดนตรีเขาก็ต้งไม่พลาดอยู่แล้วใช่ไหมละ ฉันเองก็เป็นแฟนดนตรีเหมือนกัน ไม่น่าละตอนที่บอกว่าจะมีคนแต่งทำน้องกับคนแต่งเนื้อเพลงจะมาด้วยเขาถึงทำหน้าตาตื่นเต้น
หนังเรื่องนี้เป็นหนังที่เน้นไปทางดนตรี เนื้อเรื่องก็เกี่ยวกับดนตรี เรียกได้ว่าคอดนตรีต้องไม่พลาดเรื่องนี้เด็ดขาด ยิ่งการเปิดตัวนักแสดงอัจฉริยะอย่างโซเรียที่เข้าวงการตั้งแต่อายุไม่ถึงสิบขวบ ไอดีนายแบบหน้าใหม่ที่ตอนนี้โครตฮอต แถมคนที่แต่งเนื้อร้องกับทำนองนี่ก็ใช่เล่น เป็นคนในวงการดนตรีที่จัดได้ว่าเยี่ยมสุดๆ จัดว่าหนังเรื่องนี้มีสาระ และเน้นไปทางดนตรี ความจริงหนังเรื่องนี้มียอดเงินสูงกว่าหนึ่งพันล้านไปแล้วด้วยซ่ำ มีทั่วโลกทุกโรงภาพยนต์
“เธอขำอะไร=_=”
“อ้อก็เปล่าสักหน่อย^^” ฉันปั่นยิ้มและพยายามกลั้นหัวเราะ คนอะไรนอกจากจะหล่อแล้ว ยังมีนิสัยน่ารักขนาดนี้ด้วย
“หนังเข้ากกี่โมง เปิดจองตั๋วเมื่อไหร”
“พอหนังฉายจบก็เปิดจองตั๋วเข้าไปดูได้เลย ตั๋วก็ใบละสามพันห้า…” ฉันว่าและล้วงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คไปพลางๆ
“…”
“เฮ้ย! วงดงตรีที่เล่นให้หนังเรื่องนี้ก็จะมาด้วยแหละO_O!”
“…” ฟาเรนไฮต์ตาลุกวาวขึ้นมาทันทีที่ได้ยิน จริงด้วยแฮะเขานี่สนใจคนพวกนี้จริงๆด้วย-_-;;
“ค่าตั๋วครั้งนี้ เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง” ฉันว่า
“เธอน่ะเหรอ”
“อื้อ ครั้งที่แล้วนายเลี้ยงฉันนี่ คราวนี้ขอฉันเลี้ยงนายบ้างแล้วกัน(._.)”
หวังว่าเขาคงไม่ดุฉันหรอกใช่มั้ย
“หึ ขอบใจ”
ตึกตัก ตึกตัก
เอาอีกแล้ว อย่าพูดแบบนี้จะไหมอะT///T มันชอบทำให้ฉันใจเต้นแรงทุกที่เลย หล่อ รวย น่ารัก แถมยังใจปล้ำ(?)อีก รักในเสียงดนตรีด้วย เฟอร์เฟ็กค์ที่สุด>_<
‘Dog goes woof, cat go meow.Bird goes tweet, and mouse goes squeek.Cow goes moo. Frog goes croak, and the elephant goes toot Ducks go quack and fish go blub, and the seal goes OW OW OW.
But there's one sound that no one knows...WHAT DOES THE FOX SAY!?~’
เพลงในรถของฟาเรนไฮต์ช่วยทำลายความเงียบขึ้นมานิดๆ โอ๋ะ!เขาชอบเพลงนี้เหมือนกันเหรอเนี่ย เพลงนี่ฉันโครตชอบเลยอะ แบบว่าฮ่าเวอร์>O<!
“นายชอบเพลงนี้ด้วยเหรอ”
“อือ เพราะดี…ไม่สิมันค่อนข้างจะไร้สาระดี=_=” เขาแก้ใหม่
เอ่อ…ฉันก็คิดแบบนั่นนะ แต่มันเพราะดี แล้วเนื้อเพลงก็ค่อนข้างจะไร้สาระจริงๆนั่นแหละ-_-^
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ
เสียงอีเมลเข้าของฉันดังขึ้น ถ้าเป็นเสียงเมลเข้าคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากพี่เมษา ขณะไม่เข้าไปทำอะไรให้แล้วนะยังจะมาหลอกมาหล่อนกันอีก ฆ่าฉันเลยไหมคุณพี่T^T
ฉันล้วงโทรศัพท์ออกมาอีกครั้งก่อนจะเปิดดู
‘Maysar’
นั่นไงเดาผิดซะที่ไหน=_=
‘วันนี้ไม่มีเรียนคาบบ่ายไม่ใช่เหรอ ทำไมยังไม่กลับบ้านอีก ทำไมต้องไปเดินอยู่แถวคณะดุริยางคศิลป์ แล้วทำไมถึงเดินออกไปกับคนแปลกหน้า ตอนนี้ฉันกำลังไล่ตามรถที่เธอนั่งไปอยู่ เพราะฉะนั่นบอกให้เขาจอดรถเดี๋ยวนี้!!!
เมษา…’
อร๊ายยย นี่พี่เมษาแอบตามพวกเรามาอย่างงั้นเหรอ ฉันรีบหันไปมองด้านหลังก็เห็นรถ บีเอ็มดัมเบิ้ลยูคันหรูขับบี้ตามมาติด และฉันจดจำรถคันนั่นและป้ายทะเบียนได้ดี นั่นเป็นรถของพี่เมษาแน่นอนไม่ผิดแน่ โอ้ไม่นะTOT!!!
“ฟะ…ฟาเรนไฮต์…”
“-_-?”
“แย่แล้วละ แย่แน่ๆ ฮือๆTT^TT”
“อะไรของเธอ”
“นายเห็นรถบีเอ็มคันข้างหลังไหม” ฉันชี้ไปให้ดู เขามองผ่านกระจกมองหลังและพยักหน้ารับเบาๆเชิงว่า เห็น
“นั่นเป็นรถพี่ชายฉัน”
“แล้ว…-_-?”
“เขาบอกให้นายรีบเทียบข้างทางซะอะ ฉันขอโทษนะแต่ดูเหมือนจะไปไม่ได้แล้วแหละอุสาห์จะได้มาดูหนังกับนายแล้วแท้ๆ ฮือๆT_T” ฉันโอยครวญด้วยความเสียดายสุดขีด
“ถ้าเธออยากดูจริงๆ พรุ่งนี้ค่อยมาดูก็ได้นี่-_-^”
“แล้วใครจะมาเป็นเพื่อนฉันละ อีตาบ้าเซลเซียสน่ะเหรอ ไม่มีทางซะละ รายนั่นมีตาไว้ดูกับแฟนเท่านั่นเหละ ฮึ่ย!” ฉันว่า ฟาเรนไฮต์มองฉันด้วยท่าทีลังเล
“งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันมาเป็นเพื่อนก็ได้-_-…”
“…”
“-_-…”
“…”
“…-_-?”
“จะ…จริงเหรอ ฉันไม่ได้ฝันใช่ไหมเนี่ยTOT!”
“ก็คงจะใช่ ถ้าพรุ่งนี้ตอนเย็นฉันว่างนะ จะยอมไปดูด้วยก็ได้=_=” ฟาเรนไฮต์บอกอย่างไม่ใส่ใจเท่าไหร ฉันตาเป็นมันวาวทันที เอ๊ะ!เดี๋ยก่อนสิ ถ้าเขาไม่ไปวันนี้แล้วเขาจะได้ไปงานเปิดตัวได้ยังไงละ?
“แล้วงานเปิดตัว…”
“ช่างมันเถอะ-_- หรือเธออยากไปคนเดียววันพรุ่งนี้?”
“(>_< )( >_<)” ฉันส่ายหัวทันที ใครจะไปดูหนังรักคนเดียวกันละ จริงไหม เขาต้องไปกับคู่รักเท่านั่นแหละ-///-(?)
ฟาเรนไฮต์ขับรถไปจอดเทียบกับริมฟุตบาท รถของพี่เมษาเองก็อ้อมมาจอดด้านหน้ารถของฟาเรนไฮต์ พี่เมษาเดินมาเคาะกระจกรถรัวๆราวกับว่าจะมีคนตาย-_-
ก๊อกๆๆๆๆ
ฉันโบกมือรำลากับฟาเรนไฮต์เสร็จก็รีบลงจากรถทันที
“มีใครตายหรือไงคะ-_-;;” ความจริงฉันต้องมีความกล้าเอามากๆถ้าคิดจะพูดอะไรแบบนี้ออกไปT^T
“ไม่มี แต่ทำไมเธอถึงไม่ระวังตัวสักหน่อยละ เกิดมีอะไรขึ้นมาใครจะไปช่วย!” พี่เมษาจับข้อมือฉัน
“พี่คะ มันเจ็บ ที่สำคัญคือหนูไม่ได้ไปกับใครที่ไหน หนูก็ไปกับเพื่อน” ฉันพยายามอธิบาย พี่เมษาลากฉันไปที่รถของเขาอย่างรวดเร็วโดยที่เหมือนจะไม่ได้ฟังฉันเลยสักนิด โอ๊ย ทำไมฉันต้องเกิดมามีพี่ชายที่เอาแต่ใจแบบนี้ด้วยT^T
ปัง!
เสียงปิดประตูรถดังสะนั่น ทุกทีเล๊ย ทำไมอารมณ์เสียแล้วต้องมาพาลที่ฉันด้วยก็ไม่รู้ ปกติพี่เมษาค่อนข้างจะเป็นคนเงียบๆและดูขรึม ไม่ออกอาการอะไรมากมายแต่อย่างน้อยเขาก็พูด ไม่เหมือนคนบางคน แต่เวลาเขาอารมณ์เสียคนที่ซวยจะเป็นฉันทุกที อย่างน้อยเขาจะต้องหาเรื่องฉันให้ได้เพื่อระบายอารมณ์ เกิดมาเป็นน้องมันแย่ตรงนี้แหละ-3-
“…”
“…”
เงียบกริบ
นี่มาเพื่อลากฉันกลับบ้านจริงๆเหรอเนี่ย ไม่ใช่ว่าจะมาหาเรื่องทะเลาะกับฉันเหรอO_o?
“นี่…” พี่เมษาพูดเสียงแผ่ว
เริ่มแล้วสินะT^T
“ค่ะ?” ฉันรับคำอย่างงงๆ ปกติไม่พูดเสียงอ่อยแบบนี้นี่ พีเมษาไม่ได้ขับรถแต่อย่างใด รถของพี่เมษายังไม่ได้เคลื่อนออกไปไหน “เออ…พี่เป็นอะไรหรือเปล่าคะ^^;;”
อย่าเป็นแบบนี้สิ ฉันวางตัวไม่ถูกนะTOT
“การที่เรารักใครสักคนมันเป็นยังไงเหรอ”
“ฮะ-O-;”
“การที่เรารักใครสักคนมันเป็นยังไง…?”
ฉันถึงกับเหวอเหมือนได้ยินคำถาม ทำไมละ ทำไมคนอย่างพี่เมษามาถามเรื่องบ้าๆแบบนี้ วันนี้ฟ้าจะถล่ม โลกจะสลายหรือเปล่า(เริ่มเพ้อไปไกล)
“การที่เรารักใครสักมันเป็นยังไงน่ะเหรอคะ?...ก็คงจะเป็นหวง รู้สึกอยากอยู่ใกล้ไม่อยากให้เขาจากเราไปไหน ห่วงเขาไม่อยากให้ใกล้ชิดกับใครละมั่งคะ” ฉันตอบมั่วๆแถไปเรื่อยเปลือย ถามแบบนี้มันก็ตอบอยากนะ
“งั้นเหรอ…”
“พี่เมษาเป็นอะไรหรือเปล่า-O-;;”
ที่ถามนี่ก็ไม่ใช่อะไรหรอกนะ แต่ดูเหมือนว่าพี่เขาดูเหมือนคนเป็นโรคซึมเศร้าเลย ทั่งๆที่เมื่อกี้ยังมีอารมณืด่าฉํนอยู่เลย-*-
“…พี่ว่าพี่แอบหลงรักใครบางคน”
“-O-;;”
ช๊อก!
อึ่ง!!
สะ…
สะ…สุด….
สุดยอด*O*!!!!
“ใครเหรอคะ บอกหนูหน่อยได้มะ เดี๋ยวหนูจะสนับสนุนพี่เต็มที่เลย มีไรให้หนูช่วยก็บอกได้นะ” ฉันว่าอย่างร่าเริง พี่เมษาหันมาทำหน้าเอือมๆให้ฉันก่อนจะออกรถไปทันที
วันต่อมา…
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ฉันมายืนรอฟาเรนไฮต์ที่หน้าคณะของเขา และผู้หญิงบางคนก็จดจำใบหน้าฉันได้ดี วันนี้พวกหล่อนก็ยังจ้องฉันตาแทบจะทะลุออกนอกเบ้า ความจริงวันนี้มีเรียนคาบบ่าย แต่ฉันนัดกับเขาไว้แล้วนี่ เลยโดดมันซะเลยXD ฉันมองไปรอบๆตัว เอ~ ทำไมวันนี้ลงมาช้าจังเลยละ=_= หรือว่าเขาจะเบี้ยวนัดฉัน!!
“นี่เธอ!” เสียงแหลมๆของผู้หญิงกลุ่มหนึ่งกำลังเดินมาหาฉัน
อะไรของพวกหล่อน-_-^
“มีอะไรเหรอคะ^^” ฉันตอบยิ้มๆตามมารยาท (ความจริงก็ไม่อยากมีด้วยสักเท่าไหรหรอก)
“มาที่นี้ทำไมเหรอ อย่าบอกนะว่ามดักรอคุณฟาเรนไฮต์”
“อ้อ ดิฉันไม่ได้มาดักรอหรอกคะ เพียงแต่ดิฉันนัดเขาเอาไว้แล้วน่ะคะ” ฉันว่าอย่างสุภาพสุดๆ แหม ถ้าโดนฉุดไปตบจะว่าไงละ
“รู้ไหม ฟาเรนไฮต์เขาเกลียดผู้หญิงที่ชอบตามตื้อ!!”
แล้วมาบอกฉันทำไม(ความจริงก็อยากรู้มานานแล้ว>O<)
“อ้อคะ ขอบคุณที่บอก แต่ฉันไม่ได้ตื้อเขานี่คะ(อ้อหรออออ)^_^”
“เหอะ!!” หล่อนสะบัดก้นเดินออกไปนั่งที่เก่า
ฉันไม่ได้สนใจพวกหล่อนอีก ได้แต่มองว่าเมื่อไหรเขาจะมา โทรไปถามเขาอยู่ในคลาสเรียนจะทำยังไงละเนี่ย หรือว่าเขาจะเลิกตอนสี่โมง หรือว่าเขาจะเบี้ยวฉัน??? โอ๊ย!ทำไมมันมีหลายกรณีจัง เขาบี้ยวฉัน เขายังไม่เลิก หรือว่ายังไงกันแน่? ถ้าโทรไปถามเซลเซียส…ป่านนี้เข้าเรียนไปแล้วแหงๆ-_-^
ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจโทรหาฟาเรนไฮต์จะได้หมดเรื่องไป
(ฮัลโหลครับ ฟาเรนไฮต์พูด…แค่กๆ)
“ฉันเอพริลนะ นายอยู่ไหนเนี่ย ไหนบอกว่าวันนี้จะยอมไปดูหนังเป็นเพื่อนฉันไง-3-“
(...-_-)
“ตอนนี้ไม่ต้องมาใช้ภาษาสายตาเลยนะ ฉันมองไม่เห็น-_-^”
(แค่นี้นะ แค่กๆ)
“ทำไมนายเสียงแหบๆละ แถมยังไอค่อกไอแค่กด้วย เป็นอะไรหรือเปล่า”
(เปล่า…)
“ยังจะเผล่าอีก ตอนนี้อยู่ไหน บอกมาเดี๋ยวนี้เลย เดี๋ยวฉันจะไปหา”
(ไม่ใช่เรื่องของเธอสักหน่อย แคกๆ)
“นี่ นายไม่สบายใช่ไหม ตอนนี้อยู่ไหนบอกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ”
(คอนโดxxx…-_-)
“รออยู่ที่นั่นอย่าไปไหนนะ-O-“
(…-_-)…สภาพแบบนี้จะไปไหนได้
“ห้องอะไร”
(402)
“โอเค”
ฉันกดวางสายก่อนจะรีบเดินไปที่รถ เสียเวลารอไปเกือบชั่วโมงแน่ะ ให้ตายเถอะพระเจ้าT^T
ความคิดเห็น