คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตกลงเราคบกันนะ
ฉันเดินออกมาจากโรงหนัง เตรียมเดินไปหายัยมีนาที่หายหน้าไปนาน อยู่ไหนของมันนะ ฉันล้วงมือเขาไปในกระเป๋าเพื่อหยิบโรศัพท์มือถือโทรหายัยเพื่อนตัวดี
“เฮ้ย! จะหนีฉันไปเฉยๆ ยังเร็วไปอีกล้านปีเฟ้ย ยัยโง่^_^++” ไฟรเดย์บีบข้อมือฉันไว้แน่น โฮๆ คิดว่าหนีพ้นแล้วซะอีกนะเนี่ยTOT
“นะ…นาย-O-!” ฉันถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว ก็จะให้ทำไงได้ละ เล่นไปท้าทายเขาซะขนาดนั่นไม่แปลกที่เขาจะมาเอาคืนฉัน ไม่แปลกเลยสักนิด
“เธอเสร็จฉันแน่ ยัยปีศาจ^^+++”
“กรี๊ดดด อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ที่ฉันทำไปทั้งหมดเพราะฉันแอบชอบนายต่างหาก ฉันอยากใกล้ชิดกับนายก็เลยสร้างสถานะการณ์ไง นายช่วยมาคบฉันได้ไหม>_<”
ว้าย! ฉันหน้าด้านเกินไปแล้ว ข้อแก้ตัวฟังไม่คขึ้นสักนิดเดียว ตายๆ ตายแน่งานนี้T_T
“ห๊า?-_-”
“กะ…ก็อย่างที่บอกนั่นแหละ ฉันทั้งปลื้ม ทั้งหลง ทั้งสารพัดเลย ถึงอย่างงั้น นายช่วยมาเป็นแฟนกับฉันได้ไหมอะ ฉันชอบนายมากๆ ชอบมากจริงๆนะ” ฉันว่า โอ๊ย! บ้าๆ บ้าไปใหญ่แล้ว คิดเหรอว่าคนหล่อเลือกได้อย่างเขาจะยอมมาคบกับฉัน เป็นความคิดที่บ้าชัดๆ
“อย่างงี้เองเหรอ…งั้นก็ตกลง ลองคบกับคนประสาทอย่างเธอดูก็แปลกใหม่ดี -///-”
ว่าแล้วว่าเขาต้องปฎิเสธT_T ห๊ะ! เดี๋ยวๆ ตกลง งั้นเหรอ กรี๊ดดดด ไม่จริ๊งงงงงงง
“นะ…นายว่าไงนะ-O-///”
“ฉันตกลงไง ยัยบ้า”
“นาย…นายตกลงคบกับฉันงั้นเหรอ -_-!”
“ทำไมทำหน้าอย่างงั้นละ เธอเป็นคนขอฉันเองไม่ใช่หรือไง” ไฟรเดย์ว่าอย่างไม่อาย สะ…สรุป ฉันกับเขาตกลงคบกันเหรอ-O-?
“อะ…อ้อ ดีใจสิ รักที่สุดเลย” ฉันแสร้งว่าทำเป็นดีใจ กระโดดกอดเขาแน่น โอ๊ย! อกอีแป้นจะแตก เกิดมาไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้เป็นแฟนกับไฟรเดย์
“ไม่อายคนเขาบ้างหรือไง ยัยบ้า-O-///” ไฟรเดย์ดันตัวฉันออก สงสัยว่าฉันจะแสดงเก่งมากๆเลยนะเนี่ย ทำมึนที่ฉลาดอย่างเขาดูไม่ออกกันนะ แล้วทำไมเขาถึงยอมตกลงง่ายๆขนาดชนิดที่ว่าไม่ใช้หัวคิด แล้วแนถอนคำพูดทันไหมนะที่ว่าชอบเขาน่ะ ฉันพูดเล่นๆนะ ฮืออออ~~~TT_TT
“เอ่อ…เนอะ อายเนอะ-///-” ฉันถอยหลังห่างจากเขาสักสี่ห้าก้าว คนบ้าออะไรเจอกันวันเดียวแล้วกลายเป็นแฟนกันฟะเนี่ย โลกนี้มันจะบ้าเกินไปแล้วT^T
“งั้นให้ฉันไปส่งที่บ้านไหมละ ยังไงก็เป็นแฟนกันแล้วนี่” นายไฟรเดย์ถือวิสาสะเอื้อมมือมาจับมือฉัน แน่นอนว่าฉันสะบัดมือเขาออกทันที “-_-!”
“เออ…คือแบบว่า โบราณเขาเคยบอกไว้นะว่า ผู้หญิงที่ยอมให้ผู้ชายแตะเนื้อต้องตัวคือผู้หยิงที่ไร้ค่า ไม่ว่ากันนะ แหะๆ^_^;;” ฉันคิดข้ออ้างมั่วๆมาใช้ แต่เหมือนจะได้ผล เขายอมเก็บมือของเขาไป
“งั้นเธอก็มาจับมือฉันเองเลยสิ ควรนี้เธอก็ไม่ใช่ฝ่ายที่ยอมให้ผู้ชายแตะเนื้อต้องตัวแล้วไง” ว่าแล้วเขาก็ยื่นมามา
โอ๊ย! ไอ้ฉลาด อย่างงี้ก็ยังคิดได้อีกนะ ให้ฉันไปจับมือเขาแทนที่จะให้เขามาจับมือฉัน ตายๆ ฉันคิดผิดไปแล้วที่โกหกว่าชอบเขาT_T
“ไม่ดีมั้ง คือแบบว่า มันไม่ดีเท่าไหรที่จะให้ผู้หญิงไปจับนู้นจับนี้ของผู้ชาย…”
“เหอะ แล้วที่เธอจับไอ้นั่นของฉันละ-_-“
นายแค้นอะไรฉัน บอกมาตรงๆเลยก็ได้นะ ฮือๆY_Y
“เออ…อันนั่นมันอุบัติเหตุไงละ อุบัติเหตุ”
“ช่างเถอะ เพื่อนเธอละอยู่ไหน จะได้พาไปส่ง…ว่าแต่ว่า เธอชอบฉันจริงๆน่ะเหรอ-_-”
ไม่จริงเลยจ้า ทั้งหมดฉันโกหก ไม่ใช่เรื่องจริงสักนิด
“ก็ชอบจริงๆสิ นี่อย่าให้ฉันต้องพูดเยอะจะได้ไหมละ มัน…เขินนะ” ฉันเบ้ปากเบือนหน้าหนีเขา อร๊ายยยย ขืนอยู่แบบนี้ต่อไปมีหวังฉันจะอกแตกตายจริงๆด้วย
“หึ” ไฟรเดย์กระตุกยิ้มที่มุมปากก่อนจะอาศัยจังหวะที่ฉันเผลอจับมือและพาฉันเดินไป
“เฮ้ย นายจะพาฉันไปหนะ…-O-” ฉันชะงักคำไว้ทันใด จู่ๆเขาก็โน้มหน้าลงมาประทับริมฝีปากไว้ตรงแก้มฉัน มันหมายความว่ายังไงกานนนนน
“ตอนไปนี้ถึงตาฉันเอาคืน!”
ที่แท้ก็หมายถึงอย่างงี้นี่เองสิน้า~ ที่เขายอมคบกับฉันเพราะจะแก้แค้นฉันนี่เอง ว่าแล้วว่ามันแปลกๆ ให้ตายสิ เขารู้อยู่แล้วนี่ว่าฉันไม่ได้ชอบเขา นี่เหรอ แผนการของคนที่ชื่อว่า ‘ไฟรเดย์’ ชั่วร้ายเกินไปแล้วTOT
@โรงเรียน ในวันต่อมา…
เฮ้อ~ ทั้งชีวิตไม่เคยคิดเลยว่าฉันจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ ถ้าเกิดฉันบังเอิญเจอไฟรเดย์ที่โรงเรียน แล้วเกิดขำหน้าฉันได้ขึ้นมา ฉันต้องซวยแน่ๆเลย แค่คิดหัวฉันก็ปวดระบมไปหมดแล้ว แถมเมื่อวานเขายังนั่งแท็กซี่มาส่งถึงบ้านอีก รู้ที่อยู่ฉันเรียบร้อย รู้ชื่อสกุลฉันเรียบร้อย รู้เบอร์โทณ เฟซบุ๊ค หมดแล้วเรียบร้อย ใช่ว่าอยากให้ แต่เขาใช้วิธีบีบบังคับฉันจนฉันจนตรอก คิดผิดจริงๆที่ไปมีเรื่องกับคนอย่างเขา ฮือๆ
“ยัยไลค์ เป็นอะไรไปเหรอ ทาทางไม่ร่าเริงเลย”
“เวลาอยู่ในโรงเรียนฉันเคยร่าเริงด้วยหรือไง-_-” ฉันติดหน้าเย็นชาใส่ยัยเพื่อนตัวแสบที่เมื่อวานบังอาจทิ้งฉันไว้แล้วชิ่งกลับบ้านไปก่อน แถมยังไม่ยอมบอกฉันสักคำ
“แกเคืองฉันใช่ปะ” ยัยมีนายื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉัน ฉันเบือนหน้าหนี
“ฉันมีอะไรที่ต้องเคืองแกด้วยหรือไง แค่แกหนีกลับบ้านไม่บอกไม่กล่าวฉัน แล้วก็เรื่องที่แกไม่รับโทรศัพท์ฉัน อีกอย่างแกก็แค่ไม่ยอมฟังฉันให้จบตอนอยู่ในโรงหนัง แล้วจู่ๆก็หายตัวไปเอง”
“…นี่น่ะเหรอ ไม่เคือง-_-^”
“-3-!” ฉันเบ้ปากด้วยท่าทางประชดประชัน ยัยมีนามองหน้าฉันจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ กรรซ์ทำแบบนนี้หมายความว่าไงยะ-O-!
“เออ! แกรู้ข่าวนี้ยัง ว่ารุ่นพี่ไฟรเดย์ ปฎิเสธการรับจดหมายรักทุกฉบับเพราะเขามีแฟนแล้ว” ยัยมีนาว่าพร้อมตักข้าวเข้าปาก “แต่เขาก็ไม่ยอมบอกนะว่าแฟนเขาเป็นใคร แต่ได้ข่าวว่าอยู่โรงเรียนนี้เนี่ยแหละ รู้ป่ะ แฟนคลับเขาจะพลิกแผ่นดินหากันเลยละ ฉันก็อยากจะไปบีบคอยัยนั่นด้วยจัง หน๊อย บังอาจมายุ่งกับไฟรเดย์ของไผ*-*!”
แกพูดอย่างงี้ได้ไง ฉันเป็นเพื่อนแกนะยะ ก็ฉันเนี่ยแหละแฟนเขา เขาบอกว่าจะเอาคืนคืออย่างงี้เองเหรอ ให้ตายเถอะ พระเจ้าช่วยฉันด้วย ไอ้ผู้ชายคนนี้มันร้ายกาจจริงๆT_T
“ถะ…ถึงแกจะพูดอย่างงั้นก็เถอะ เขาอาจจะโกหกก็ได้ บางทีเขาอาจจะกู่เรื่องขึ้นมาก็ได้เขายิ่งรำคาญพวกแฟนคลับอยู่ด้วยนี่”
“เขาไม่โกหกหรอกจะบอกให้ ก็เล่นโพสในเฟซบุ๊คซะขณะนั่น”
“ห๊ะOoO!” ฉันล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเฟซบุ๊คขึ้นมา ฉันกับเขาแลกเฟซบุ๊คกันเรียบร้อยแล้วน่ะ ฉันรีบเปิดไปหน้าโปรไฟล์ของไฟรเดย์
“แก เดี๋ยวมานะ ยัยไนซ์มันโทรมาหา” ยัยมีนาเดินออกไปจากโต๊ะ ฉันพยักหน้าและจ้องมองโทรศัพท์ต่อ เจอแล้วๆ-O-!
‘ขอบคุณทุกคนที่ให้ความรักแก่ผม แต่ว่าขอให้อย่าทำแบบนี้อีกเพราเดี๋ยวแฟนสุดรักของผมเขาจะห่วงเอาได้ ผมรักแฟนผมมากครับ ผมไม่อยากให้เธอเขาใจผิด ขอบคุณครับ^/\^’
อ๊ากกกก เขาทำแบบนี้ได้อย่างไงกัน นี่มันบ้าไปแล้ว เขาคิดจะปั่วหัวฉันหรือไง เอาเถอะ อย่างน้อยเขาก็ไม่รู้หน้าตาฉันตอนอยู่ในโรงเรียน แต่ถ้าเกิดเขาจำได้ขึ้นมา…
“เฮโหล มายฮันนี่^_^” ไฟรเดย์เดินเข้ามานั่งด้านตรงข้ามฉัน พร้อมกับโปรยรอยยิ้มที่สุดแสนจะเจ้าเลห์มาให้ อ๊าก! ทำไมเขาต้องมาหลอกมาหลอนฉันถึงที่นี้ด้วย แล้วดูเขาเรียกฉันสิ มายฮันนง ฮันนี่อะไรกัน
“นาย…รู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่นี่ ก็เดินไปถามเพื่อนร่วมห้องของเธอมาน่ะ แปลกที่ตอนแรกทุกคนออกจะงงๆตอนที่ฉันเข้าไปถาม แถมบางคนยังนึกหน้าเธอไม่ออกอีกต่างหาก เล่นเอาฉันอึ้งเลยนะเนี่ย ฮ่าๆ” ไฟรเดย์หัวเราะร่าราวกับว่าเป็นเรื่องแปลก
“นายต้องการอะไรกันแน่T_T”
“แก้แค้นเธอไง บังอาจทำให้ฉันอับอายได้ขนาดนั่น หึๆๆ”
กรี๊ดดด ชั่วร้ายที่ซวดดดด
“เฮ้อ! นายจะทำอะไรก็เชิญ แต่รู้ไว้ซะในโรงเรียนฉันก็เหมือนธาตุอากาศนั่นแหละ ฉันในโรงเรียนแทบไม่มีคนเห็นหัวเลยด้วยซ่ำ” ฉันว่าและตักข้าวเข้าปากต่อ ขอให้ยัยมีนากลับมาเร็วๆเถอะ
“ก็จริงนะ เพราะตอนที่เธออยู่ข้างนอกกับอยู่ในโรงเรียนมันต่างกันราวฟ้ากับเหวเลย” ไฟรเดย์มองหน้าฉัน เหมือนคิดอะไรสักอย่างอยู่ ให้ตายเหอะ เขาทั้งหลอ่และเจ้าเลห์มาก ชีวิตในโรงเรียนของฉันจะสงบสุขได้สักอีกกี่วันกันเชียวT_T
“ถึงบอกไง ว่าให้ตายนายก็แก้แค้นฉันไม่ได้”
“เหรอ แล้วถ้าฉันทำแบบนี้ละ” เขาโอบคอฉันและเปิดกล้องหน้าโทรศัพท์ “เอ้า! ยิ้ม^_^!”
แชะ
เสียงชัตเตอร์ในโทรศัทพ์ดังขึ้น กรี๊ดด ถ้าจะถ่ายก็ถ่ายตอนฉันสวยๆจะได้ไหมยะ ฉันที่เคี้ยวข้าวอยู่เต็มๆปากจึงทำให้แหกปากด่าเขาไม่ได้
“สวยไหม” เขายื่นรูปที่ถ่ายกับฉันเมื่อกี้ให้ดู อร๊ายยย อุบาทมาก ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยถ่ายรูปน่าเกลียดขนาดนี้มาก่อน ในรูปหน้าฉันทั้งบวมตาก็เหมือนจะถลักออกมาจากเบ้า ข้าวติดปากด้านซ้าย
“กรี๊ด นาย ลบๆๆๆ ลบเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“ลบทำไมละ น่ารักดีออก ฮ่าๆๆ>O<” ไฟรเดย์หัวเราะร่าให้ขณะที่ฉันทำหน้าตาเหมือนจะร้องไห้ โอ่ๆ อยากตายจริ๊งจริงT_T
“น่ารักบ้านนายสิ น่าเกลียดยิ่งกว่าฮิปโปผสมควายอีก” ฉันเอื้อมมือพยายามแย่งโทรศัพท์องเขาแต่เขาก็ยกโทรศัพท์นี้ เอาโทรศัพท์มาให้ฉันเดี๋ยวนี้เลยน้าาา
“เออจริงด้วย เธอด่าด้วยเองได้น่าฟังนี่ ฮ่าๆ” ไฟรเดย์ยังคงหัวเราะไม่หยุด ฉันควรจับผู้ชายคนนี้ฆ่าแล้วยัดส้วมดีไหมเนี่ยL
เออวะ นี่ฉันด่าตัวเองทำไมวะเนี่ย ฮือๆ เขามัน….ชั่วร้ายที่สุดเลย แง้ๆ
“นาย!”
“ถ่ายรูปกับฉันไหม เอาแบบน่ารักๆ ฉันอยากโพสรูปคู่กับแฟนตัวเอง แต่ถ้าเธอไม่ยอมฉันคงต้องเอารูปนี้ลง…”
“!!!”
“ว่าไง ถ่ายรูปคู่กับฉันไหม คนอื่นจะได้รู้ไงว่าแฟนฉันน่าร๊าก ขนาดไหน ที่ฉันโพสว่าตัวเองมีแฟนไปคราวก่อนไลค์ตั้งห้าพันกว่าเลยนะ แถมยังมีคอมเม้นท์มาถามว่าอยากรู้ว่าแฟนฉํนเป็นใครด้วยละ ฉันเลยอยากได้รู้คู่ลงไปอวดซะหน่อย เพื่อจะได้สักหมื่นกว่าไลค์ สถิตใหม่เลยนะ”
“O_O”
“ถ้าเธอไม่ยอมฉันโพสรูปนี้ก็ได้”
“ชั่วร้ายที่สุด-O-!”
“เอาไงเร็วๆ เดี๋ยวเพื่อนเธอจะมาซะก่อนนะจ๊ะ” ไฟรเดย์ทำหน้าตากวนโอ๊ยมาทันใด กรรซ์ ร้ายนักนะ กะจะฆ่าฉันทั้งเป็นเลยหรือไงเนี่ย
“ก็ได้” ฉันว่าพลางหยิบทิชชู่ขึ้นมาเช็ดปากก่อจะเดินไปนั่งข้างๆเขา ถอดแว่นออกและม้วนผมเล็กน้อย ไฟรเดย์ยื่นหน้ามาใกล้และเปิดกล้องหน้าในโทรศัพท์มือถืออีกครั้ง
มั๊ว!
แชะ!
เฮ้ยยยย! เมื่อกี้เขา…เขาหอมแก้มฉันแล้วถ่ายรูปงั้นเหรอ-O-! ฉันนิ่งอยู่กับที่ไปนานกว่าหนึ่งนาที
“นาย…เมื่อกี้” ฉันพูดไม่ออกบอกไม่ถูกอย่าบอกนะว่าเขาโพสรูปเมื่อกี้ไปแล้ว หันมาอีกทีฉันก็ไม่เจอเขาเสียแล้ว ไม่นะไม่TOT
ฉันรีบหยิบมือถือตัวเองมาเช็คทันทีเมื่อได้ยินเสียงเตือนที่เป็นเสียงเตือนในเฟซบุ๊ค กดไปที่การแจ้งเตือนและก็เห็นรูปที่เพิ่งถ่ายกับนายไฟรเดย์ขึ้นแพร่หร่าอยู่ในโปรไฟล์ของตัวเอง เขาแท็กรูปเมื่อกี้มาให้ฉันและเขียนว่า…
‘รักแฟนมากๆ กินเยอะๆครับ เป็นห่วงนะ ยัยตัวดีของผมJ’
กรี๊ดดดดดด หาเรื่องให้ฉันชัดๆเลยนี่หว่า แฟนคลับของไฟรเดย์ยิ่งเป็นพวกหัวรุนแรงอยู่ด้วยนะ ฮือ ไม่อยากจะคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองบ้าง ฉันเลื่อนกดไปดูคอมเม้นท์ ห๊ะ! ห้าพันคอมเม้นท์ หหนึ่งหมื่นสามพันห้าร้อยสามสิบห้าไลค์ ภายในสองนาที โอ๊ย! นี่เขามีเพื่อนเยอะขนาดไหนกันวะเนี่ย-O-!
‘โห้ย ก็สวยอยู่นะพี่ แต่คนนี้ไม่คุ้นหน้าเลย’
‘ไม่เหมาะกับพี่ไฟรเดย์เลยสักนิด รู้จักยัยนี่อยู่นะ เชยมากๆอะ เลิกเถอะไม่คู่ควรกับพี่ไฟรเดย์เลยสักนิด’
‘ใช่ยัยไลค์ม.4/7 หรือเปล่าอะ ที่ใส่แว่นหนาๆ หน้าตาบ้านๆ ทำตัวเหมือนธาตุอากาศอะ ใช่คนนี้ปะ’
‘ยัยนี่มันใครกันเนี่ย หน้าตาไม่คุ้นเลยนะยะ โอ๊ย!เล่นของชัวร์ไม่อย่างงั้นคงไฟรเดย์คงไม่เอาแน่’
‘เลิกกับยัยี่เถอะคะ พี่ไฟรเดย์ ยังมีสาวๆสวยๆอีกหลายคนรอพี่อยู่นะคะ ถ้าคบกับยัยป้านี่รู้ถึงไหนอายถึงนั่นเลยค่ะ รับประกัน!!’
และอีกมากมาย
คือหน้าตาฉันแย่หรือว่าพวกหล่อนอิจฉากันแน่เนี่ย-_-^ เอาเถอะจะอย่าไหนมันก็เหมือนๆกันคือเขารู้กันหมดแล้วว่าฉันเป็นแฟนไฟรเดย์แถมยังรู้เฟซบุ๊คฉันอีกด้วยT^T
อื๊ดด
โทรศัพทท์ฉันสั่นขึ้น เมื่อหยิบขึ้นมาดูก็เจอข้อความที่ส่งมาทางเฟซบุ๊คของฉัน อะไรกันเนี่ย ร้อยวันพันปีจะมีคนที่ฉันไม่รู้จักทักเข้ามา
YoYo-เจ๊เจ้าแม่ : เธอคือยัยไลค์ใช่ไหม
เออ…ฉันควรตอบกลับไปว่ายังไงดีละ=_=
Like : ใช่คะ ไม่ทราบว่ามีอะไรคะ
YoYo-เจ๊เจ้าแม่ : เธอเป็นแฟนของไฟรเดย์เหรอ
Like : ทำไมไม่ไปถามเขาเองละคะ
YoYo-เจ๊เจ้าแม่ : ฉันเห็นนะที่เขาโพสในเฟสบุ๊ค นั่นคือเธอใช่ไหมละ งั้นมันก็แน่อยู่แล้วว่าเป็นเธอ
รู้แล้วยังจะถามเนอะ แปลกคน-_-
Like : อ่าคะ
YoYo-เจ๊เจ้าแม่ : พวกเราเป็นแฟนคลับของพี่ไฟรเดย์ ขอเตือนด้วยความหวังดีว่าให้เธอเลิกยุ่งกับพี่เขาซะ ไม่งั้นเจอดีแน่ ยัยปลาบู่!!
แรง!!!
“ยัยไลค์!!” เสียงของยัยมีนาดังมาแต่ไกล ฉันหันไปดูที่ต้นเสียงก็เจอเจ้าหล่อนที่ทำท่าเหมือนจะเข้ามาบีบคอฉันเสียให้ตายคามือ
“ว่าไง-O-”
“แก…ทำไมแกไม่บอกว่าแกเป็นแฟนกับพี่ไฟรเดย์ รู้ไหมว่าแฟนคลับพี่ไฟรเดย์เขาจ้องจะเล่นงานแกอยู่ ตอนนี้แกต้องระวังตัวแล้วนะ เห็นเพจแอนตี้แกหรือยัง มันด่าแกแรงมากๆ เพิ่งเปิดเพจมาได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงคนไปไลค์เพจแอนตี้เธอเป็นร้อยแล้วนะยะ ฉันขอเตือนแกเลยว่าเลิกกับหมอนั่นซะ ฉันไม่อยากเสี่ยงกับแกด้วยนะเว้ย!” มีนาพ้นคำพูดออกมาไม่หยุดปาก สีหน้าของเธอดูจริงจังผิดปกติ
“แกเป็นอะไรมากเปล่าเนี่ย ยัยมีนา”
“โธ่ ยัยไลค์ ทำไมแกต้องไปคบกับหวานใจของฉันด้วยเนี่ย ฮือๆT_T”
ที่แท้มุงก็ห่วงเรื่องนี้หรอกเรอะ-O-!
“ฉันก็อยากจะเลิกนะ แต่ฝ่ายนู้นเขาไม่ยอม ทั้งๆทีรู้บางอย่างอยู่เต็มอกแท้ๆ เขาแค้นฉันY_Y”
“แกไปทำอะไรให้เขาแค้นละ คนแค้นกับที่ไหนเขาเป็นแฟนกันละ ยัยไลค์ แกไปทำสเน่ห์ใส่พี่ไฟรเดย์ใช่ไหมละ ยัย…ยัยนิสัยไม่ดีTOT” มีนาร้องโอดครวญ
“แกจะบ้าเหรอ ฉันไม่ได้ชอบเขาเลยสักนิด แต่ตอนนั่นมัน…ช่างเถอะ แกไม่เข้าใจหรอก”
“นังเพื่อนไม่รักดี ฮือๆ”ยัยมีนาร้องโอดครวญยิ่งกว่าเดิม มันทำให้ฉันอยากจะหาสก็อตเทปมาปิดปากยัยนี่ซะตอนนี้จริงๆ =__=
"ทำยังกะแกรักดีตายอะ" ฉันพูดประชดใส่มีนา อย่าทำหน้าเหวออย่างนั้นสิย่ะ ฉันพูดอะไรผิดรึไง แต่เอ๊ะ? ยัยมีนามองไปข้างหลังฉันทำไมนะ ก่อนที่ฉันจะถามยัยมีนา ตาไฟรเดย์ที่อยู่หลังฉัน ห้ะ ฟะ... ไฟรเดย์มาตอนไหนละเนี่ย O_O!! อยู่ๆเค้าก็เข้ามาจูบฉัน ถึงมันจะเป็นครั้งที่สองแต่ฉันก็ไม่ชินกับมันเลย แล้วตัวเค้าเนี่ยก็ติดหนึบเป็นตัวอะไรเลยละเนี่ย ฉันผลักเขาแต่เขากลับมากอดฉันด้วย ฉันรู้สึกว่าเวลาในตอนนี้ช่างผ่านไปช้าเสียซะจนฉันอยากจะร้องไห้ TAT ในที่สุดเขาก็ถอนจูบฉัน
"หน้าแดงเลยนะ" ไฟรเดย์พูดด้วยเสียงที่ตะกุกตะกัก ฉันอยากจะบอกเขาจริงๆว่า หน้านายก็แดงไม่แพ้ฉันหรอกน่า! และในที่สุดฉันก็เผลอพูดออกไปจนได้ ทำไมกันน ทำไมปากฉันมันไม่ฟังคำสั่งฉันละ T^T
"ยัยบ้า.." นั่นเป็นคำพูดสุดท้ายในเวลานี้แล้วเค้าก็รีบวิ่งออกจากโรงอาหารไป พอฉันมองไปรอบๆก็เห็นความแปลกประหลาดนั่นคือ.... ห่างจากชั้นไป 1 โต๊ะ มีผู้หญิงมองอยู่เต็มไปหมด ซึ่งสายตาของพวกเธอแถบจะกินเลือดกินเนื้อฉัน อีตาไฟรเดย์บ้า TAT นายเอาภาระมาให้ฉันนี่เอง ยังแก้แค้นฉันไม่พอรึไง!? และแล้วก็มีผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนนึงเดินเข้ามา
"เลิกกับไฟรเดย์ซะ!" คำพูดแรกที่เขาพูดใส่ฉันพร้อมกับชี้หน้า เป็นคำพูดที่ขัดกับหน้าตาแสนน่ารักของผู้หญิงคนนี้จริงๆ
"ทำไมฉันต้องเลิกกับเขา?" ถ้าปากของฉันจะพูดหาเรื่องได้ขนาดนี้ ตายๆๆ T T เพื่อนตัวดีอย่างยัยมีนาก็หายไปไหนไม่รู้ ทำไมไม่เคยอยู่เป็นเพื่อนฉันเลยละเนี่ย ถ้ากลับมาเมื่อไหร่ฉันจัดการแกแน่ ฮืออ
"เพราะเธอไม่เหมาะสมกับไฟรเดย์แม้แต่นิดเดียว ฉันจะเป็นแฟนของไฟรเดย์เอง" ตอนนี้ฉันต้องสงบสติอารมณ์แล้วล่ะ ไม่งั้นต้องเผลอพูดอะไรไม่ดีออกไปแน่ๆ แต่ว่า…
"แล้วไฟรเดย์เขาจะเอาเธอหรอ?" กรี๊ดดด ฉันเผลอพูดออกไปอีกแล้ว ตอนนี้ฉันชักอยากจะแทรกแผ่นดินหนีไปซะตอนนี้เลย TAT หายใจเข้าลึกๆไลค์ เธอต้องใจเย็นๆ ฉันคิดและยิ้มใส่ผู้หญิงคนนั้น ซึ่งโชคดีที่วันนี้พระเจ้าทรงเห็นใจฉัน เพราะว่ามันหมดเวลาพักพอดี > < ฉันจึงรีบวิ่งขึ้นห้อง แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับจับข้อมูลฉันและตบหน้าฉัน
"ฉันชื่อ มินต์ จำชื่อของฉันไว้ให้ดีล่ะ" น้ำเสียงที่ผู้หญิงคนนี้พูดใส่ฉันมันเป็นน้ำเสียงที่แฝงด้วยความแค้น
“โทษทีนะ แต่ฉันกับเขารักกันมว๊ากกก” ฉันตะโกนบอกต่อท้ายเป็นการกวนประสาทยัยเด็กคนนั่น ให้ตายสิ ม.1 ริอาจจะมีแฟน ฉันละสงสารพ่อแม่เธอจริงๆ-_-
“ไหนแกบอกว่าไม่ชอบเขาไง ฮือ~” ยัยมีนาเข้ามาเขย่าตัวฉัน ให้ตายสิ ทำไมยัยนี่ดูไม่ออกนะว่าฉันประชด ฉันดันตัวยัยมีนาออก และตบหัวยัยนั่นไปหนึ่งที
“แกอย่ามาปัญญาอ่อนดิ=_=”
“โอ๊ย! แกตบหัวฉันไมอะT^T” ยัยมีนากุมหัวแล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ฉันเหล่มองเจ้าหล่อนด้วยท่าทางหมั่นไส้ เฮ้ออ~ ไฟรเดย์นี่มันยังไงกันแน่เนี่ย ตอนอยู่ในโรงหนังตอนจูบเขาไม่เห้นมีท่าทางเขินอายเลยนี่ แต่ทำไมมาอยู่ต่อหน้ายัยมีนาหรือคนอื่นถึงต้องอายขนาดนั่นด้วย…เหอะๆ ฉันรู้จุดอ่อนนายแล้วละ ไฟรเดย์
“หึๆ หุๆ อุวะฮ่ะๆ”
“แกเป็นไรเนี่ย-O-;;” ยัยมีนาทำหน้าเหวอไปชั่วขณะย
“เสร็จฉันละ อุวะฮ่ะๆ”
“-_-^”…ฉันเข้าไม่ถึงสินะ
“เฮ้ย! จะหนีฉันไปเฉยๆ ยังเร็วไปอีกล้านปีเฟ้ย ยัยโง่^_^++” ไฟรเดย์บีบข้อมือฉันไว้แน่น โฮๆ คิดว่าหนีพ้นแล้วซะอีกนะเนี่ยTOT
“นะ…นาย-O-!” ฉันถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว ก็จะให้ทำไงได้ละ เล่นไปท้าทายเขาซะขนาดนั่นไม่แปลกที่เขาจะมาเอาคืนฉัน ไม่แปลกเลยสักนิด
“เธอเสร็จฉันแน่ ยัยปีศาจ^^+++”
“กรี๊ดดด อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ที่ฉันทำไปทั้งหมดเพราะฉันแอบชอบนายต่างหาก ฉันอยากใกล้ชิดกับนายก็เลยสร้างสถานะการณ์ไง นายช่วยมาคบฉันได้ไหม>_<”
ว้าย! ฉันหน้าด้านเกินไปแล้ว ข้อแก้ตัวฟังไม่คขึ้นสักนิดเดียว ตายๆ ตายแน่งานนี้T_T
“ห๊า?-_-”
“กะ…ก็อย่างที่บอกนั่นแหละ ฉันทั้งปลื้ม ทั้งหลง ทั้งสารพัดเลย ถึงอย่างงั้น นายช่วยมาเป็นแฟนกับฉันได้ไหมอะ ฉันชอบนายมากๆ ชอบมากจริงๆนะ” ฉันว่า โอ๊ย! บ้าๆ บ้าไปใหญ่แล้ว คิดเหรอว่าคนหล่อเลือกได้อย่างเขาจะยอมมาคบกับฉัน เป็นความคิดที่บ้าชัดๆ
“อย่างงี้เองเหรอ…งั้นก็ตกลง ลองคบกับคนประสาทอย่างเธอดูก็แปลกใหม่ดี -///-”
ว่าแล้วว่าเขาต้องปฎิเสธT_T ห๊ะ! เดี๋ยวๆ ตกลง งั้นเหรอ กรี๊ดดดด ไม่จริ๊งงงงงงง
“นะ…นายว่าไงนะ-O-///”
“ฉันตกลงไง ยัยบ้า”
“นาย…นายตกลงคบกับฉันงั้นเหรอ -_-!”
“ทำไมทำหน้าอย่างงั้นละ เธอเป็นคนขอฉันเองไม่ใช่หรือไง” ไฟรเดย์ว่าอย่างไม่อาย สะ…สรุป ฉันกับเขาตกลงคบกันเหรอ-O-?
“อะ…อ้อ ดีใจสิ รักที่สุดเลย” ฉันแสร้งว่าทำเป็นดีใจ กระโดดกอดเขาแน่น โอ๊ย! อกอีแป้นจะแตก เกิดมาไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้เป็นแฟนกับไฟรเดย์
“ไม่อายคนเขาบ้างหรือไง ยัยบ้า-O-///” ไฟรเดย์ดันตัวฉันออก สงสัยว่าฉันจะแสดงเก่งมากๆเลยนะเนี่ย ทำมึนที่ฉลาดอย่างเขาดูไม่ออกกันนะ แล้วทำไมเขาถึงยอมตกลงง่ายๆขนาดชนิดที่ว่าไม่ใช้หัวคิด แล้วแนถอนคำพูดทันไหมนะที่ว่าชอบเขาน่ะ ฉันพูดเล่นๆนะ ฮืออออ~~~TT_TT
“เอ่อ…เนอะ อายเนอะ-///-” ฉันถอยหลังห่างจากเขาสักสี่ห้าก้าว คนบ้าออะไรเจอกันวันเดียวแล้วกลายเป็นแฟนกันฟะเนี่ย โลกนี้มันจะบ้าเกินไปแล้วT^T
“งั้นให้ฉันไปส่งที่บ้านไหมละ ยังไงก็เป็นแฟนกันแล้วนี่” นายไฟรเดย์ถือวิสาสะเอื้อมมือมาจับมือฉัน แน่นอนว่าฉันสะบัดมือเขาออกทันที “-_-!”
“เออ…คือแบบว่า โบราณเขาเคยบอกไว้นะว่า ผู้หญิงที่ยอมให้ผู้ชายแตะเนื้อต้องตัวคือผู้หยิงที่ไร้ค่า ไม่ว่ากันนะ แหะๆ^_^;;” ฉันคิดข้ออ้างมั่วๆมาใช้ แต่เหมือนจะได้ผล เขายอมเก็บมือของเขาไป
“งั้นเธอก็มาจับมือฉันเองเลยสิ ควรนี้เธอก็ไม่ใช่ฝ่ายที่ยอมให้ผู้ชายแตะเนื้อต้องตัวแล้วไง” ว่าแล้วเขาก็ยื่นมามา
โอ๊ย! ไอ้ฉลาด อย่างงี้ก็ยังคิดได้อีกนะ ให้ฉันไปจับมือเขาแทนที่จะให้เขามาจับมือฉัน ตายๆ ฉันคิดผิดไปแล้วที่โกหกว่าชอบเขาT_T
“ไม่ดีมั้ง คือแบบว่า มันไม่ดีเท่าไหรที่จะให้ผู้หญิงไปจับนู้นจับนี้ของผู้ชาย…”
“เหอะ แล้วที่เธอจับไอ้นั่นของฉันละ-_-“
นายแค้นอะไรฉัน บอกมาตรงๆเลยก็ได้นะ ฮือๆY_Y
“เออ…อันนั่นมันอุบัติเหตุไงละ อุบัติเหตุ”
“ช่างเถอะ เพื่อนเธอละอยู่ไหน จะได้พาไปส่ง…ว่าแต่ว่า เธอชอบฉันจริงๆน่ะเหรอ-_-”
ไม่จริงเลยจ้า ทั้งหมดฉันโกหก ไม่ใช่เรื่องจริงสักนิด
“ก็ชอบจริงๆสิ นี่อย่าให้ฉันต้องพูดเยอะจะได้ไหมละ มัน…เขินนะ” ฉันเบ้ปากเบือนหน้าหนีเขา อร๊ายยยย ขืนอยู่แบบนี้ต่อไปมีหวังฉันจะอกแตกตายจริงๆด้วย
“หึ” ไฟรเดย์กระตุกยิ้มที่มุมปากก่อนจะอาศัยจังหวะที่ฉันเผลอจับมือและพาฉันเดินไป
“เฮ้ย นายจะพาฉันไปหนะ…-O-” ฉันชะงักคำไว้ทันใด จู่ๆเขาก็โน้มหน้าลงมาประทับริมฝีปากไว้ตรงแก้มฉัน มันหมายความว่ายังไงกานนนนน
“ตอนไปนี้ถึงตาฉันเอาคืน!”
ที่แท้ก็หมายถึงอย่างงี้นี่เองสิน้า~ ที่เขายอมคบกับฉันเพราะจะแก้แค้นฉันนี่เอง ว่าแล้วว่ามันแปลกๆ ให้ตายสิ เขารู้อยู่แล้วนี่ว่าฉันไม่ได้ชอบเขา นี่เหรอ แผนการของคนที่ชื่อว่า ‘ไฟรเดย์’ ชั่วร้ายเกินไปแล้วTOT
@โรงเรียน ในวันต่อมา…
เฮ้อ~ ทั้งชีวิตไม่เคยคิดเลยว่าฉันจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ ถ้าเกิดฉันบังเอิญเจอไฟรเดย์ที่โรงเรียน แล้วเกิดขำหน้าฉันได้ขึ้นมา ฉันต้องซวยแน่ๆเลย แค่คิดหัวฉันก็ปวดระบมไปหมดแล้ว แถมเมื่อวานเขายังนั่งแท็กซี่มาส่งถึงบ้านอีก รู้ที่อยู่ฉันเรียบร้อย รู้ชื่อสกุลฉันเรียบร้อย รู้เบอร์โทณ เฟซบุ๊ค หมดแล้วเรียบร้อย ใช่ว่าอยากให้ แต่เขาใช้วิธีบีบบังคับฉันจนฉันจนตรอก คิดผิดจริงๆที่ไปมีเรื่องกับคนอย่างเขา ฮือๆ
“ยัยไลค์ เป็นอะไรไปเหรอ ทาทางไม่ร่าเริงเลย”
“เวลาอยู่ในโรงเรียนฉันเคยร่าเริงด้วยหรือไง-_-” ฉันติดหน้าเย็นชาใส่ยัยเพื่อนตัวแสบที่เมื่อวานบังอาจทิ้งฉันไว้แล้วชิ่งกลับบ้านไปก่อน แถมยังไม่ยอมบอกฉันสักคำ
“แกเคืองฉันใช่ปะ” ยัยมีนายื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉัน ฉันเบือนหน้าหนี
“ฉันมีอะไรที่ต้องเคืองแกด้วยหรือไง แค่แกหนีกลับบ้านไม่บอกไม่กล่าวฉัน แล้วก็เรื่องที่แกไม่รับโทรศัพท์ฉัน อีกอย่างแกก็แค่ไม่ยอมฟังฉันให้จบตอนอยู่ในโรงหนัง แล้วจู่ๆก็หายตัวไปเอง”
“…นี่น่ะเหรอ ไม่เคือง-_-^”
“-3-!” ฉันเบ้ปากด้วยท่าทางประชดประชัน ยัยมีนามองหน้าฉันจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ กรรซ์ทำแบบนนี้หมายความว่าไงยะ-O-!
“เออ! แกรู้ข่าวนี้ยัง ว่ารุ่นพี่ไฟรเดย์ ปฎิเสธการรับจดหมายรักทุกฉบับเพราะเขามีแฟนแล้ว” ยัยมีนาว่าพร้อมตักข้าวเข้าปาก “แต่เขาก็ไม่ยอมบอกนะว่าแฟนเขาเป็นใคร แต่ได้ข่าวว่าอยู่โรงเรียนนี้เนี่ยแหละ รู้ป่ะ แฟนคลับเขาจะพลิกแผ่นดินหากันเลยละ ฉันก็อยากจะไปบีบคอยัยนั่นด้วยจัง หน๊อย บังอาจมายุ่งกับไฟรเดย์ของไผ*-*!”
แกพูดอย่างงี้ได้ไง ฉันเป็นเพื่อนแกนะยะ ก็ฉันเนี่ยแหละแฟนเขา เขาบอกว่าจะเอาคืนคืออย่างงี้เองเหรอ ให้ตายเถอะ พระเจ้าช่วยฉันด้วย ไอ้ผู้ชายคนนี้มันร้ายกาจจริงๆT_T
“ถะ…ถึงแกจะพูดอย่างงั้นก็เถอะ เขาอาจจะโกหกก็ได้ บางทีเขาอาจจะกู่เรื่องขึ้นมาก็ได้เขายิ่งรำคาญพวกแฟนคลับอยู่ด้วยนี่”
“เขาไม่โกหกหรอกจะบอกให้ ก็เล่นโพสในเฟซบุ๊คซะขณะนั่น”
“ห๊ะOoO!” ฉันล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเฟซบุ๊คขึ้นมา ฉันกับเขาแลกเฟซบุ๊คกันเรียบร้อยแล้วน่ะ ฉันรีบเปิดไปหน้าโปรไฟล์ของไฟรเดย์
“แก เดี๋ยวมานะ ยัยไนซ์มันโทรมาหา” ยัยมีนาเดินออกไปจากโต๊ะ ฉันพยักหน้าและจ้องมองโทรศัพท์ต่อ เจอแล้วๆ-O-!
‘ขอบคุณทุกคนที่ให้ความรักแก่ผม แต่ว่าขอให้อย่าทำแบบนี้อีกเพราเดี๋ยวแฟนสุดรักของผมเขาจะห่วงเอาได้ ผมรักแฟนผมมากครับ ผมไม่อยากให้เธอเขาใจผิด ขอบคุณครับ^/\^’
อ๊ากกกก เขาทำแบบนี้ได้อย่างไงกัน นี่มันบ้าไปแล้ว เขาคิดจะปั่วหัวฉันหรือไง เอาเถอะ อย่างน้อยเขาก็ไม่รู้หน้าตาฉันตอนอยู่ในโรงเรียน แต่ถ้าเกิดเขาจำได้ขึ้นมา…
“เฮโหล มายฮันนี่^_^” ไฟรเดย์เดินเข้ามานั่งด้านตรงข้ามฉัน พร้อมกับโปรยรอยยิ้มที่สุดแสนจะเจ้าเลห์มาให้ อ๊าก! ทำไมเขาต้องมาหลอกมาหลอนฉันถึงที่นี้ด้วย แล้วดูเขาเรียกฉันสิ มายฮันนง ฮันนี่อะไรกัน
“นาย…รู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่นี่ ก็เดินไปถามเพื่อนร่วมห้องของเธอมาน่ะ แปลกที่ตอนแรกทุกคนออกจะงงๆตอนที่ฉันเข้าไปถาม แถมบางคนยังนึกหน้าเธอไม่ออกอีกต่างหาก เล่นเอาฉันอึ้งเลยนะเนี่ย ฮ่าๆ” ไฟรเดย์หัวเราะร่าราวกับว่าเป็นเรื่องแปลก
“นายต้องการอะไรกันแน่T_T”
“แก้แค้นเธอไง บังอาจทำให้ฉันอับอายได้ขนาดนั่น หึๆๆ”
กรี๊ดดด ชั่วร้ายที่ซวดดดด
“เฮ้อ! นายจะทำอะไรก็เชิญ แต่รู้ไว้ซะในโรงเรียนฉันก็เหมือนธาตุอากาศนั่นแหละ ฉันในโรงเรียนแทบไม่มีคนเห็นหัวเลยด้วยซ่ำ” ฉันว่าและตักข้าวเข้าปากต่อ ขอให้ยัยมีนากลับมาเร็วๆเถอะ
“ก็จริงนะ เพราะตอนที่เธออยู่ข้างนอกกับอยู่ในโรงเรียนมันต่างกันราวฟ้ากับเหวเลย” ไฟรเดย์มองหน้าฉัน เหมือนคิดอะไรสักอย่างอยู่ ให้ตายเหอะ เขาทั้งหลอ่และเจ้าเลห์มาก ชีวิตในโรงเรียนของฉันจะสงบสุขได้สักอีกกี่วันกันเชียวT_T
“ถึงบอกไง ว่าให้ตายนายก็แก้แค้นฉันไม่ได้”
“เหรอ แล้วถ้าฉันทำแบบนี้ละ” เขาโอบคอฉันและเปิดกล้องหน้าโทรศัพท์ “เอ้า! ยิ้ม^_^!”
แชะ
เสียงชัตเตอร์ในโทรศัทพ์ดังขึ้น กรี๊ดด ถ้าจะถ่ายก็ถ่ายตอนฉันสวยๆจะได้ไหมยะ ฉันที่เคี้ยวข้าวอยู่เต็มๆปากจึงทำให้แหกปากด่าเขาไม่ได้
“สวยไหม” เขายื่นรูปที่ถ่ายกับฉันเมื่อกี้ให้ดู อร๊ายยย อุบาทมาก ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยถ่ายรูปน่าเกลียดขนาดนี้มาก่อน ในรูปหน้าฉันทั้งบวมตาก็เหมือนจะถลักออกมาจากเบ้า ข้าวติดปากด้านซ้าย
“กรี๊ด นาย ลบๆๆๆ ลบเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“ลบทำไมละ น่ารักดีออก ฮ่าๆๆ>O<” ไฟรเดย์หัวเราะร่าให้ขณะที่ฉันทำหน้าตาเหมือนจะร้องไห้ โอ่ๆ อยากตายจริ๊งจริงT_T
“น่ารักบ้านนายสิ น่าเกลียดยิ่งกว่าฮิปโปผสมควายอีก” ฉันเอื้อมมือพยายามแย่งโทรศัพท์องเขาแต่เขาก็ยกโทรศัพท์นี้ เอาโทรศัพท์มาให้ฉันเดี๋ยวนี้เลยน้าาา
“เออจริงด้วย เธอด่าด้วยเองได้น่าฟังนี่ ฮ่าๆ” ไฟรเดย์ยังคงหัวเราะไม่หยุด ฉันควรจับผู้ชายคนนี้ฆ่าแล้วยัดส้วมดีไหมเนี่ยL
เออวะ นี่ฉันด่าตัวเองทำไมวะเนี่ย ฮือๆ เขามัน….ชั่วร้ายที่สุดเลย แง้ๆ
“นาย!”
“ถ่ายรูปกับฉันไหม เอาแบบน่ารักๆ ฉันอยากโพสรูปคู่กับแฟนตัวเอง แต่ถ้าเธอไม่ยอมฉันคงต้องเอารูปนี้ลง…”
“!!!”
“ว่าไง ถ่ายรูปคู่กับฉันไหม คนอื่นจะได้รู้ไงว่าแฟนฉันน่าร๊าก ขนาดไหน ที่ฉันโพสว่าตัวเองมีแฟนไปคราวก่อนไลค์ตั้งห้าพันกว่าเลยนะ แถมยังมีคอมเม้นท์มาถามว่าอยากรู้ว่าแฟนฉํนเป็นใครด้วยละ ฉันเลยอยากได้รู้คู่ลงไปอวดซะหน่อย เพื่อจะได้สักหมื่นกว่าไลค์ สถิตใหม่เลยนะ”
“O_O”
“ถ้าเธอไม่ยอมฉันโพสรูปนี้ก็ได้”
“ชั่วร้ายที่สุด-O-!”
“เอาไงเร็วๆ เดี๋ยวเพื่อนเธอจะมาซะก่อนนะจ๊ะ” ไฟรเดย์ทำหน้าตากวนโอ๊ยมาทันใด กรรซ์ ร้ายนักนะ กะจะฆ่าฉันทั้งเป็นเลยหรือไงเนี่ย
“ก็ได้” ฉันว่าพลางหยิบทิชชู่ขึ้นมาเช็ดปากก่อจะเดินไปนั่งข้างๆเขา ถอดแว่นออกและม้วนผมเล็กน้อย ไฟรเดย์ยื่นหน้ามาใกล้และเปิดกล้องหน้าในโทรศัพท์มือถืออีกครั้ง
มั๊ว!
แชะ!
เฮ้ยยยย! เมื่อกี้เขา…เขาหอมแก้มฉันแล้วถ่ายรูปงั้นเหรอ-O-! ฉันนิ่งอยู่กับที่ไปนานกว่าหนึ่งนาที
“นาย…เมื่อกี้” ฉันพูดไม่ออกบอกไม่ถูกอย่าบอกนะว่าเขาโพสรูปเมื่อกี้ไปแล้ว หันมาอีกทีฉันก็ไม่เจอเขาเสียแล้ว ไม่นะไม่TOT
ฉันรีบหยิบมือถือตัวเองมาเช็คทันทีเมื่อได้ยินเสียงเตือนที่เป็นเสียงเตือนในเฟซบุ๊ค กดไปที่การแจ้งเตือนและก็เห็นรูปที่เพิ่งถ่ายกับนายไฟรเดย์ขึ้นแพร่หร่าอยู่ในโปรไฟล์ของตัวเอง เขาแท็กรูปเมื่อกี้มาให้ฉันและเขียนว่า…
‘รักแฟนมากๆ กินเยอะๆครับ เป็นห่วงนะ ยัยตัวดีของผมJ’
กรี๊ดดดดดด หาเรื่องให้ฉันชัดๆเลยนี่หว่า แฟนคลับของไฟรเดย์ยิ่งเป็นพวกหัวรุนแรงอยู่ด้วยนะ ฮือ ไม่อยากจะคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองบ้าง ฉันเลื่อนกดไปดูคอมเม้นท์ ห๊ะ! ห้าพันคอมเม้นท์ หหนึ่งหมื่นสามพันห้าร้อยสามสิบห้าไลค์ ภายในสองนาที โอ๊ย! นี่เขามีเพื่อนเยอะขนาดไหนกันวะเนี่ย-O-!
‘โห้ย ก็สวยอยู่นะพี่ แต่คนนี้ไม่คุ้นหน้าเลย’
‘ไม่เหมาะกับพี่ไฟรเดย์เลยสักนิด รู้จักยัยนี่อยู่นะ เชยมากๆอะ เลิกเถอะไม่คู่ควรกับพี่ไฟรเดย์เลยสักนิด’
‘ใช่ยัยไลค์ม.4/7 หรือเปล่าอะ ที่ใส่แว่นหนาๆ หน้าตาบ้านๆ ทำตัวเหมือนธาตุอากาศอะ ใช่คนนี้ปะ’
‘ยัยนี่มันใครกันเนี่ย หน้าตาไม่คุ้นเลยนะยะ โอ๊ย!เล่นของชัวร์ไม่อย่างงั้นคงไฟรเดย์คงไม่เอาแน่’
‘เลิกกับยัยี่เถอะคะ พี่ไฟรเดย์ ยังมีสาวๆสวยๆอีกหลายคนรอพี่อยู่นะคะ ถ้าคบกับยัยป้านี่รู้ถึงไหนอายถึงนั่นเลยค่ะ รับประกัน!!’
และอีกมากมาย
คือหน้าตาฉันแย่หรือว่าพวกหล่อนอิจฉากันแน่เนี่ย-_-^ เอาเถอะจะอย่าไหนมันก็เหมือนๆกันคือเขารู้กันหมดแล้วว่าฉันเป็นแฟนไฟรเดย์แถมยังรู้เฟซบุ๊คฉันอีกด้วยT^T
อื๊ดด
โทรศัพทท์ฉันสั่นขึ้น เมื่อหยิบขึ้นมาดูก็เจอข้อความที่ส่งมาทางเฟซบุ๊คของฉัน อะไรกันเนี่ย ร้อยวันพันปีจะมีคนที่ฉันไม่รู้จักทักเข้ามา
YoYo-เจ๊เจ้าแม่ : เธอคือยัยไลค์ใช่ไหม
เออ…ฉันควรตอบกลับไปว่ายังไงดีละ=_=
Like : ใช่คะ ไม่ทราบว่ามีอะไรคะ
YoYo-เจ๊เจ้าแม่ : เธอเป็นแฟนของไฟรเดย์เหรอ
Like : ทำไมไม่ไปถามเขาเองละคะ
YoYo-เจ๊เจ้าแม่ : ฉันเห็นนะที่เขาโพสในเฟสบุ๊ค นั่นคือเธอใช่ไหมละ งั้นมันก็แน่อยู่แล้วว่าเป็นเธอ
รู้แล้วยังจะถามเนอะ แปลกคน-_-
Like : อ่าคะ
YoYo-เจ๊เจ้าแม่ : พวกเราเป็นแฟนคลับของพี่ไฟรเดย์ ขอเตือนด้วยความหวังดีว่าให้เธอเลิกยุ่งกับพี่เขาซะ ไม่งั้นเจอดีแน่ ยัยปลาบู่!!
แรง!!!
“ยัยไลค์!!” เสียงของยัยมีนาดังมาแต่ไกล ฉันหันไปดูที่ต้นเสียงก็เจอเจ้าหล่อนที่ทำท่าเหมือนจะเข้ามาบีบคอฉันเสียให้ตายคามือ
“ว่าไง-O-”
“แก…ทำไมแกไม่บอกว่าแกเป็นแฟนกับพี่ไฟรเดย์ รู้ไหมว่าแฟนคลับพี่ไฟรเดย์เขาจ้องจะเล่นงานแกอยู่ ตอนนี้แกต้องระวังตัวแล้วนะ เห็นเพจแอนตี้แกหรือยัง มันด่าแกแรงมากๆ เพิ่งเปิดเพจมาได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงคนไปไลค์เพจแอนตี้เธอเป็นร้อยแล้วนะยะ ฉันขอเตือนแกเลยว่าเลิกกับหมอนั่นซะ ฉันไม่อยากเสี่ยงกับแกด้วยนะเว้ย!” มีนาพ้นคำพูดออกมาไม่หยุดปาก สีหน้าของเธอดูจริงจังผิดปกติ
“แกเป็นอะไรมากเปล่าเนี่ย ยัยมีนา”
“โธ่ ยัยไลค์ ทำไมแกต้องไปคบกับหวานใจของฉันด้วยเนี่ย ฮือๆT_T”
ที่แท้มุงก็ห่วงเรื่องนี้หรอกเรอะ-O-!
“ฉันก็อยากจะเลิกนะ แต่ฝ่ายนู้นเขาไม่ยอม ทั้งๆทีรู้บางอย่างอยู่เต็มอกแท้ๆ เขาแค้นฉันY_Y”
“แกไปทำอะไรให้เขาแค้นละ คนแค้นกับที่ไหนเขาเป็นแฟนกันละ ยัยไลค์ แกไปทำสเน่ห์ใส่พี่ไฟรเดย์ใช่ไหมละ ยัย…ยัยนิสัยไม่ดีTOT” มีนาร้องโอดครวญ
“แกจะบ้าเหรอ ฉันไม่ได้ชอบเขาเลยสักนิด แต่ตอนนั่นมัน…ช่างเถอะ แกไม่เข้าใจหรอก”
“นังเพื่อนไม่รักดี ฮือๆ”ยัยมีนาร้องโอดครวญยิ่งกว่าเดิม มันทำให้ฉันอยากจะหาสก็อตเทปมาปิดปากยัยนี่ซะตอนนี้จริงๆ =__=
"ทำยังกะแกรักดีตายอะ" ฉันพูดประชดใส่มีนา อย่าทำหน้าเหวออย่างนั้นสิย่ะ ฉันพูดอะไรผิดรึไง แต่เอ๊ะ? ยัยมีนามองไปข้างหลังฉันทำไมนะ ก่อนที่ฉันจะถามยัยมีนา ตาไฟรเดย์ที่อยู่หลังฉัน ห้ะ ฟะ... ไฟรเดย์มาตอนไหนละเนี่ย O_O!! อยู่ๆเค้าก็เข้ามาจูบฉัน ถึงมันจะเป็นครั้งที่สองแต่ฉันก็ไม่ชินกับมันเลย แล้วตัวเค้าเนี่ยก็ติดหนึบเป็นตัวอะไรเลยละเนี่ย ฉันผลักเขาแต่เขากลับมากอดฉันด้วย ฉันรู้สึกว่าเวลาในตอนนี้ช่างผ่านไปช้าเสียซะจนฉันอยากจะร้องไห้ TAT ในที่สุดเขาก็ถอนจูบฉัน
"หน้าแดงเลยนะ" ไฟรเดย์พูดด้วยเสียงที่ตะกุกตะกัก ฉันอยากจะบอกเขาจริงๆว่า หน้านายก็แดงไม่แพ้ฉันหรอกน่า! และในที่สุดฉันก็เผลอพูดออกไปจนได้ ทำไมกันน ทำไมปากฉันมันไม่ฟังคำสั่งฉันละ T^T
"ยัยบ้า.." นั่นเป็นคำพูดสุดท้ายในเวลานี้แล้วเค้าก็รีบวิ่งออกจากโรงอาหารไป พอฉันมองไปรอบๆก็เห็นความแปลกประหลาดนั่นคือ.... ห่างจากชั้นไป 1 โต๊ะ มีผู้หญิงมองอยู่เต็มไปหมด ซึ่งสายตาของพวกเธอแถบจะกินเลือดกินเนื้อฉัน อีตาไฟรเดย์บ้า TAT นายเอาภาระมาให้ฉันนี่เอง ยังแก้แค้นฉันไม่พอรึไง!? และแล้วก็มีผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนนึงเดินเข้ามา
"เลิกกับไฟรเดย์ซะ!" คำพูดแรกที่เขาพูดใส่ฉันพร้อมกับชี้หน้า เป็นคำพูดที่ขัดกับหน้าตาแสนน่ารักของผู้หญิงคนนี้จริงๆ
"ทำไมฉันต้องเลิกกับเขา?" ถ้าปากของฉันจะพูดหาเรื่องได้ขนาดนี้ ตายๆๆ T T เพื่อนตัวดีอย่างยัยมีนาก็หายไปไหนไม่รู้ ทำไมไม่เคยอยู่เป็นเพื่อนฉันเลยละเนี่ย ถ้ากลับมาเมื่อไหร่ฉันจัดการแกแน่ ฮืออ
"เพราะเธอไม่เหมาะสมกับไฟรเดย์แม้แต่นิดเดียว ฉันจะเป็นแฟนของไฟรเดย์เอง" ตอนนี้ฉันต้องสงบสติอารมณ์แล้วล่ะ ไม่งั้นต้องเผลอพูดอะไรไม่ดีออกไปแน่ๆ แต่ว่า…
"แล้วไฟรเดย์เขาจะเอาเธอหรอ?" กรี๊ดดด ฉันเผลอพูดออกไปอีกแล้ว ตอนนี้ฉันชักอยากจะแทรกแผ่นดินหนีไปซะตอนนี้เลย TAT หายใจเข้าลึกๆไลค์ เธอต้องใจเย็นๆ ฉันคิดและยิ้มใส่ผู้หญิงคนนั้น ซึ่งโชคดีที่วันนี้พระเจ้าทรงเห็นใจฉัน เพราะว่ามันหมดเวลาพักพอดี > < ฉันจึงรีบวิ่งขึ้นห้อง แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับจับข้อมูลฉันและตบหน้าฉัน
"ฉันชื่อ มินต์ จำชื่อของฉันไว้ให้ดีล่ะ" น้ำเสียงที่ผู้หญิงคนนี้พูดใส่ฉันมันเป็นน้ำเสียงที่แฝงด้วยความแค้น
“โทษทีนะ แต่ฉันกับเขารักกันมว๊ากกก” ฉันตะโกนบอกต่อท้ายเป็นการกวนประสาทยัยเด็กคนนั่น ให้ตายสิ ม.1 ริอาจจะมีแฟน ฉันละสงสารพ่อแม่เธอจริงๆ-_-
“ไหนแกบอกว่าไม่ชอบเขาไง ฮือ~” ยัยมีนาเข้ามาเขย่าตัวฉัน ให้ตายสิ ทำไมยัยนี่ดูไม่ออกนะว่าฉันประชด ฉันดันตัวยัยมีนาออก และตบหัวยัยนั่นไปหนึ่งที
“แกอย่ามาปัญญาอ่อนดิ=_=”
“โอ๊ย! แกตบหัวฉันไมอะT^T” ยัยมีนากุมหัวแล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ฉันเหล่มองเจ้าหล่อนด้วยท่าทางหมั่นไส้ เฮ้ออ~ ไฟรเดย์นี่มันยังไงกันแน่เนี่ย ตอนอยู่ในโรงหนังตอนจูบเขาไม่เห้นมีท่าทางเขินอายเลยนี่ แต่ทำไมมาอยู่ต่อหน้ายัยมีนาหรือคนอื่นถึงต้องอายขนาดนั่นด้วย…เหอะๆ ฉันรู้จุดอ่อนนายแล้วละ ไฟรเดย์
“หึๆ หุๆ อุวะฮ่ะๆ”
“แกเป็นไรเนี่ย-O-;;” ยัยมีนาทำหน้าเหวอไปชั่วขณะย
“เสร็จฉันละ อุวะฮ่ะๆ”
“-_-^”…ฉันเข้าไม่ถึงสินะ
ความคิดเห็น