ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6
ตำเตือน  :  ตอนนี้มีบทที่ไม่เหมาะกับ เด็ก สตรีมีครรภ์ และคนชรานะคะ อิอิอิ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“อะไรกันคุณทิพย์คุณยังไม่ฟังเหตุผลของผมเลยนะ”ชายหนุ่มตกตะลึงเขาไม่คิดว่าเธอจะเด็ดเดี่ยวขนาดนี้
“แต่ฉันรู้เหตุผลของคุณดีแล้วละ”
“อะไรละที่คุณว่ารู้ว่ามันเป็นเหตุผลของผมน่ะ”ชายหนุ่มหันไปจ้องหน้าหญิงสาวตรงหน้าเต็มตา
“คุณเข้ามาในฟาร์มของฉันเพื่อสืบความลับเพราะเราเป็นคู่แข่งกัน”หญิงสาวบอกพร้อมกับสะบันหน้าไป
ด้านหน้าแทนที่จะไม่มองหน้าเขา
“แค่นั้นหรือที่คุณรู้”เขาทำเสียงดูหมิ่น
“นี่คุณอย่าบอกนะว่าคุณมีจุดมุ่งหมายอื่นอีกที่มาที่นี่”หญิงสาวพูดด้วยเสียงตกใจ
“ใช่ผมมีจุดประสงค์อื่นอีก แต่ผมไม่บอกคุณหรอกว่าผมต้องการอะไร ไว้ให้คุณรู้เองจะดีกว่า”
“ฉันไม่อยากรู้และฉันก็ไล่คุณออกด้วย ฉันไม่ต้องการคนหน้าไหว้หลังหลอก”
“ผมไม่เคยทำอะไรให้คุณเดือดร้อนนะคุณทิพย์ และผมก็ช่วยคุณได้มากด้วย”
“ฉันมีลุงอินคอยช่วยอยู่แล้ว ฉันไม่จำเป็นต้องพึ่งคุณ”หญิงสาวยังดื้อแพ่งอยู่
“คุณก็รู้นี่ว่าลุงแกแก่มากแล้ว จะให้เขามาทำงานหนักอย่างทุกวันนี้มันไม่เป็นผลดีต่อแกเลย”ชายหนุ่ม
อธิบายต่อ และเขาก็เห็นหญิงสาวอ่อนลง เพราะเธอรู้ว่าลุงอินแก่มากแล้วและเธอไม่อยากเสี่ยงเธอเหลือ
ลุงอินคนเดียวเท่านั้นที่เธอรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง
“ฉันรู้ว่าลุงอินแก่และไม่สมควรทำงานหนัก แต่คุณลืมไปแล้วหรือว่าก่อนที่คุณจะมาที่นี่ฉันเป็นคนทำเอง
และถ้าฉันจะทำเองมันก็ไม่เห็นแปลกอะไรนี่”
“นี่คุณคงยังไม่รู้เรื่องซินะว่าทางอเมริกาเขาส่งหนังสือมาให้คุณไปเซ็นต์สัญญาที่โน้น”ชายหนุ่มพยามหา
ข้ออ้างและได้ผลหญิงสาวหันมามองเขาด้วยสายตาสงสัยแต่เธอก็ยังไม่ยอมถามเขาปล่อยให้เขาเล่าต่อเอง
ร้ายนักนะฝากไว้ก่อนเถอะเขาจะเอาคืนให้สมใจเชียว ชายหนุ่มคาดโทษหญิงสาวไว้ในใจ
“พี่ชายผมโทรมาบอกเมื่อเช้าว่าทางโน้นส่งหนังสือมาให้ไปเซ็นต์สัญญาที่เราประมูลงานได้และผมคาดว่าเขา
คงจะส่งหนังสือมาเชิญคุณไปด้วย”
“อะไรกันทำไมฉันไม่รู้เรื่องเลย ว่าต้องไปเซ็นต์สัญญาถึงที่โน้น แล้วทางนี้ฉันจะทำอย่างไรในเมื่อมันยัง
วางมือไม่ได้”หญิงสาวรำพันกับตัวเอง
“ผมถึงบอกคุณไงว่า คุณจะไล่ผมออกตอนนี้ไม่ได้ เมื่อคุณไม่อยู่ก็ไม่มีใครเป็นหูเป็นตาให้คุณได้นอกจากผม”
“แต่ฉันก็ไว้ใจคุณไม่ได้”
“ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำอะไรให้ฟาร์มของคุณเสียหายเป็นอันขาด ผมจะดูแลอย่างดีทีเดียว”
“นี่ฉันคงไม่มีทางเลือกซินะ”หญิงสาวเสียงอ่อนพร้อมกับหันมามองหน้าเข้าอย่างสำรวจ
“แล้วคุณไม่ไปหรือคะ คุณก็ประมูลงานได้เหมือนกันนี่”
“ผมว่าจะให้น้องชายผมที่ไปฮันนีมูนแถบนั้นไปเซ็นต์ให้และผมจะอยู่ดูแลที่นี่ให้”
“คุณบอกฉันหน่อยได้มั้ยว่าคุณเข้ามาในฟาร์มฉันทำไม”
“ไว้ให้คุณกลับมาก่อนดีกว่าแล้วผมจะบอกละกัน”
“ฉันบอกตามตรงเลยนะว่าฉันไม่ไว้ใจคุณเลย แต่เมื่อมันไม่มีทางเลือกฉันก็ต้องเสี่ยงและฉันขอบอกคุณ
ไว่ก่อนนะว่าฉันไม่ให้คุณทำอะไรได้สะดวกแน่นอน ฉันจะให้ลุงอินคอยคุมคุณอีกทีหนึ่ง”
“นี่คุณจะไม่ไว้ใจผมเลยหรือไงคุณทิพย์ ผมช่วยคุณด้วยความบริสุทธิ์ใจน่ะ”ชายหนุ่มพูดเสียงดังด้วยความโมโห
“ใช่ฉันไม่ไว้ใจคุณ และไม่เชื่อด้วยว่าคุณจะช่วยฉันจริง”คำพูดของหญิงสาวทำให้กฤตพลโมโหขึ้นมาอย่างระงับไม่ได้
“ผมเคยทำอะไรให้คุณต้องไม่ไว้วางใจบ้างมั้ย คุณคิดดูซิว่ามีบ้างไหม”ชายหนุ่มพูดพร้อมกับกุมต้นแขน
หญิงสาวไว้และเขย่าหญิงสาวจนหัวสั่นหัวคลอน
“คุณเข้ามาแบบปลอมชื่อปลอมตัวเข้ามา ไม่ยอมเปิดเผยตัวเองคุณต้องมีจุดประสงค์ไม่ดีแน่นอนและ
คุณอย่าหวังเลยว่าจะทำอะไรได้ฉันไม่ยอมเด็ดขาด ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรฟาร์มนี้มันเป็นสิ่งที่
พ่อแม่ฉันรัก ไม่ว่าจะต้องทำด้วยวิธีไหนก็ตาม”หญิงสาวตะโกนเสียงแข่งกับชายหนุ่ม
“หยุดพูดว่าร้ายผมได้แล้วคุณทิพย์ไม่เช่นนั้นจะหาว่าผมร้ายไม่ได้นะ”เขาเริ่มหมดความอดทนแล้ว
“ไม่หยุด ฉันจะพูดคุณไม่มีสิทธิมาห้ามฉัน คุณลืมไปแล้วหรือว่าฉันเป็นเจ้านายคุณฉันจะพูดหรือจะทำอะไร
ก็ได้ในเมื่อคุณรับเงินเดือนจากฉัน ถ้าไม่อยากให้ฉันพูดหรือว่าอะไรก็ออกไปซิฉันไม่ได้ง้อให้คุณมาช่วยนี่”
หญิงสาวเถียงด้วยความน้อยใจที่โดนหลอกทั้งๆที่มีความรู้สึกดีๆด้วย
“ผมบอกคุณเป็นครั้งสุดท้ายว่าผมจะไม่ออกไปจากนี่ง่ายๆ และคุณก็หยุดพูดจาถากถางผมได้แล้วไม่เช่นนั้น
คุณจะเสียใจ”
“ฉันพอใจจะพูดและจะไม่หยุดด้วย คุณมันคนนิสัยไม่ดี โกหกหลอกลวง อุ๊บ.....”เสียงของหญิงสาวหายไป
ในลำคอเนื่องจากชายหนุ่มรั้งหญิงสาวเข้าหาและประกบริมฝีปากเขาลงบนริมฝีปากหญิงสาว ตอนแรกเขา
ตั้งใจจะจูบหญิงสาวเพื่อทำโทษแต่พอทำจริงๆเข้าจุมพิตที่ตั้งใจจะลงโทษกลายเป็นจุมพิตที่ดูดดื่มและเขา
ก็หยุดไม่ได้ด้วย หญิงสาวรู้สึกมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นถึงแม้ว่าเธอจะผ่านการอยู่เมืองนอกมาหลายปี
แต่ก็ไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน เธอพยายามจะอ้าปากประท้วงเขาแต่กลับกลายเป็นเปิดโอกาสให้เขา
ได้โอกาส เขาจูบเธอด้วยความลืมตัว เขาอยากจะลิ้มชิมรสชาติหญิงสาวทั้งตัวเหลือเกินเขาอยากจะรู้นัก
ว่าเธอจะหวานทั้งตัวเหมือนที่เขากำลังได้รับจากริมฝีปากเธอหรือไม่ นานจนหญิงสาวแทบจะลืมตัวแต่เธอ
ก็ฉวยโอกาสตอนที่ชายหนุ่มกำลังเพลิดเพลินนั้นเองผลักเขาออกพร้อมกับสะบัดมือตบหน้าเขาเต็มแรง
“เลวที่สุด คุณถือดีอย่างไรมาทำกับฉันอย่างนี้”หญิงสาวพูดด้วยเสียงสั่นเครือด้วยความโกรธและความรู้สึก
ที่เธอไม่เข้าใจว่าเรียกว่าอะไร
    กฤตพลตกใจมากที่อยู่ๆเธอก็ผลักเขาออกและตบใบหน้าเขาเต็มแรง ก็จะไม่ให้ตกใจได้อย่าง
ไรละในเมื่อเขากำลังเพลินที่ได้จุมพิตเธออย่างที่เขาอยากทำกับเธอตั้งแต่เห็นรูปเธอแล้ว และเมื่อได้สัมผัส
เธออย่างนี้ยิ่งทำให้เขามั่นใจตัวเองว่าเขาจะไม่มีวันปล่อยให้เธอเผชิญกับโลกที่เลวร้ายของเธอคนเดียวแน่
ถึงแม้ว่าเธอจะเกลียด เขาก็จะไม่ไปจากที่นี่แน่นอน
“นี่ถือว่าเป็นการเตือนถ้าคุณยังพูดจาถากถางผมอีกจะโดนมากกว่านี้”ชายหนุ่มแกล้งทำเสียงเข้มและขู่สำทับ
ไปด้วยเขารู้ว่าหญิงสาวต้องกลัวคำขู่เขาแน่ก็ขนาดโกรธเขาขนาดนี้ยังนั่งเสียชิดประตู หน้าแดงกล่ำขนาดนั้น
“ฉันไล่คุณออก กลับไปเก็บของของคุณและออกไปจากบ้านฉันได้เลย”
“คุณไล่ผมหรือ”เขาทำเสียงเข้มพร้อมกับจ้องหน้าหญิงสาวพร้อมที่จะเอาเรื่อง จนหญิงสาวก็ใจฝ่อไปเหมือนกัน
“ใช่คุณออกไปจากบ้านฉันได้เลย”หญิงสาวย้ำเสียงอ่อนลง
“ถ้าคุณจะให้ผมออกไปจากบ้านคุณจริงๆละก็ ก็ได้ ผมจะไปเดี๋ยวนี้เลย”ชายหนุ่มพูด
“ดีงั้นก็ลงจากรถฉันไปได้แล้ว”หญิงสาวใจหายเหมือนกันแต่ก็ยังปากแข็ง
“ฟังผมให้จบก่อนซิคุณทิพย์ ถ้าผมไปตอนนี้จริงๆละก็ ผมจะเอาคุณไปด้วยตอนนี้เลยแหละ”
“อะไรนะ ไม่ได้นะ”หญิงสาวตกใจกับประโยคที่ได้ยินพร้อมกับหันไปเปิดประตูรถเตรียมตัวจะลงจากรถทันที
แต่ยังไม่ทันได้ก้าวลงไปด้านนอกเลยแขนเธอก็โดยชายหนุ่มรั้งเข้าไปหาตัวพร้อมกับโน้มตัวมาปิดประตูและ
อยู่ในท่านั้นจนหญิงสาวไมสามารถขยับตัวได้เนื่องจากใบหน้าเขาใกล้กับเธอไม่ถึงคืบดี ชายหนุ่มมองลึกลง
ไปในตาหญิงสาวตรงหน้า เขาไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมต้องมาสนใจผู้หญิงที่ดื้อ หยิ่งผยองขนาดนี้ด้วย
ในเมื่อเขาไม่เคยขาดผู้หญิงเลย มีแต่คนคอยเอาใจเขาขอแค่เขาเอ่ยปากพวกหล่อนก็จะประเคนมาให้เขา
แม้แต่ตัวพวกหล่อนเองก็เถอะ แต่ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขานี่ทั้งปากร้าย ว่าเขาต่างๆนาๆ ขับไสไล่ส่งแต่เขา
ก็ไม่อาจห่างเธอได้
“คุณฟังไม่ผิดหรอก คุณทิพย์ ถ้าผมไปผมก็จะเอาคุณไปด้วย”ชายหนุ่มพูดจบพร้อมกับก้มลงหาริมฝีปากหญิงสาว
อีกครั้งจนหญิงสาวไม่ทันตั้งตัวเขาจูบเธอด้วยจุมพิตที่ดูดดื่ม โหยหาและเว้าวอนเต็มที่  หญิงสาวไม่สามารถ
ควบคุมตัวเองได้แต่ปล่อยตัวไปตามแต่เขาจะพาไป เขาค่อยๆลูบมือมาตามแนวสันหลังหญิงสาวจนเธอสั่นสะท้าน
และมีเสียงครางออกมาจากปากหญิงสาวซึ่งเป็นที่พอใจแก่ชายหนุ่ม เพราะแน่ใจว่าเธอจะไม่มีพิษสงกับเขา
แน่ในช่วงเวลานี้ มืออีกข้างที่ว่างของเขาสอดเข้าไปใต้เสื้อและกอบกุมทรวงอกอวบอิ่มได้รูปและคลึงเบาๆ
จนหญิงสาวครางออกมาไม่เป็นศัพท์และแอ่นร่างเข้าหาเขาด้วยความลืมตัว เขาค่อยๆปดกระดุมเสื้อด้านหน้
าหญิงสาวออกด้วยมือข้างเดียวอย่างชำนาญเขาเงยหน้าขึ้นมองสบตาหญิงสาวตรงหน้าและค่อยๆจูบไล้ลงไป
ตามลำคอและหยุดตรงเนินอกของหญิงสาวค่อยๆเอื้อมมือไปปลดขอเสื้อชั้นในด้านหลังของหญิงสาวออกและ
ดึงเสื้อลงเผยให้เห็นทรวงอกสวยงามของหญิงสาวชายหนุ่มขบเม้มเบาๆตรงยอดทรวงอกหญิงสาวจนเธอผวา
เข้ากอดเขาไว้แน่นชายหนุ่มดูดยอดทรวงอกของหญิงสาวอย่างโหยหามืออีกข้างหนึ่งก็บีบคลึงตรงทรวงอกอีกข้าง
    หญิงสาวรู้สึกมึนงงไปหมดไม่มีแรงผลักดันเขาให้ออกไปได้หรือจะพูดให้ถูกเหมือนกับว่าเธอเต็มใจให้เขาทำ
อย่างนี้ถึงแม้ว่าเธอจะไม่มีประสบการณ์การด้านนี้แต่เธอก็รู้โดยสัญชาตญาณว่าเขามีความชำนาญด้านนี้มาก
และเธอก็รู้สึกว่าชอบให้เขาทำเช่นนี้ ซึ่งถ้าเป็นคนอื่นเธอคงไม่ยอมแน่ เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร
และอยู่ๆชายหนุ่มก็เงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยสายตาที่เธอไม่เข้าใจ พร้อมกับเอื้อมมือมาติดตะขอเสื้อชั้นใน
และติดกระดุมด้านหน้าให้เธอจนเหลือเม็ดสุดท้ายเขาก้มลงจุมพิตเบาๆตรงร่องอกเธอและติดกระดุมพร้อม
กับขยับเสื้อให้เข้ารูปเข้าร่างของหญิงสาวมากขึ้นเธอยังงงไม่หายปล่อยให้เขาทำทุกอย่างตามที่ต้องการ
        เขาต้องใช้กำลังใจอย่างมากที่จะผละออกมาจากร่างของหญิงสาวที่เขารู้ตัวว่าเขารักเธอเสียแล้ว
และเธอก็พร้อมสำหรับเขาแล้วด้วยแต่เขาไม่อยากได้เธอแต่ร่างกายเขาต้องการหัวใจเธอด้วย
“นี่เป็นบทลงโทษถ้าคุณยังจะไล่ผมไปอีก”ชายหนุ่มเอ่ยกับหญิงสาวซึ่งทำให้เธอรู้สึกตัวรีบลุกขึ้นนั่งตัวตรง
หน้าแดงกล่ำทีเดียว จนทำให้เขารู้สึกอยากจะรวบตัวเธอเข้ามาปลอบโยนเหลือเกิน
“ฉันต้องการกลับบ้าน”หญิงสาวเอ่ยขึ้นเมื่อต่างฝ่ายต่างเงียบสักพัก เขาก็เอาแต่มองเธอด้วยสายตาแปลกๆ
และเธอก็อายกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นด้วย เขารู้ดีว่าเธอยังอายอยู่จึงยังไม่อยากย้ำให้เธอเขินอายมากไปกว่านี้
จึงสตาร์ทรถและขับมุ่งกลับฟาร์มทันทีตลอดทางกับบ้านไม่มีใครพูดเลยต่างฝ่ายต่างอยู่ในห้วงคิดของตัวเอง
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“อะไรกันคุณทิพย์คุณยังไม่ฟังเหตุผลของผมเลยนะ”ชายหนุ่มตกตะลึงเขาไม่คิดว่าเธอจะเด็ดเดี่ยวขนาดนี้
“แต่ฉันรู้เหตุผลของคุณดีแล้วละ”
“อะไรละที่คุณว่ารู้ว่ามันเป็นเหตุผลของผมน่ะ”ชายหนุ่มหันไปจ้องหน้าหญิงสาวตรงหน้าเต็มตา
“คุณเข้ามาในฟาร์มของฉันเพื่อสืบความลับเพราะเราเป็นคู่แข่งกัน”หญิงสาวบอกพร้อมกับสะบันหน้าไป
ด้านหน้าแทนที่จะไม่มองหน้าเขา
“แค่นั้นหรือที่คุณรู้”เขาทำเสียงดูหมิ่น
“นี่คุณอย่าบอกนะว่าคุณมีจุดมุ่งหมายอื่นอีกที่มาที่นี่”หญิงสาวพูดด้วยเสียงตกใจ
“ใช่ผมมีจุดประสงค์อื่นอีก แต่ผมไม่บอกคุณหรอกว่าผมต้องการอะไร ไว้ให้คุณรู้เองจะดีกว่า”
“ฉันไม่อยากรู้และฉันก็ไล่คุณออกด้วย ฉันไม่ต้องการคนหน้าไหว้หลังหลอก”
“ผมไม่เคยทำอะไรให้คุณเดือดร้อนนะคุณทิพย์ และผมก็ช่วยคุณได้มากด้วย”
“ฉันมีลุงอินคอยช่วยอยู่แล้ว ฉันไม่จำเป็นต้องพึ่งคุณ”หญิงสาวยังดื้อแพ่งอยู่
“คุณก็รู้นี่ว่าลุงแกแก่มากแล้ว จะให้เขามาทำงานหนักอย่างทุกวันนี้มันไม่เป็นผลดีต่อแกเลย”ชายหนุ่ม
อธิบายต่อ และเขาก็เห็นหญิงสาวอ่อนลง เพราะเธอรู้ว่าลุงอินแก่มากแล้วและเธอไม่อยากเสี่ยงเธอเหลือ
ลุงอินคนเดียวเท่านั้นที่เธอรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง
“ฉันรู้ว่าลุงอินแก่และไม่สมควรทำงานหนัก แต่คุณลืมไปแล้วหรือว่าก่อนที่คุณจะมาที่นี่ฉันเป็นคนทำเอง
และถ้าฉันจะทำเองมันก็ไม่เห็นแปลกอะไรนี่”
“นี่คุณคงยังไม่รู้เรื่องซินะว่าทางอเมริกาเขาส่งหนังสือมาให้คุณไปเซ็นต์สัญญาที่โน้น”ชายหนุ่มพยามหา
ข้ออ้างและได้ผลหญิงสาวหันมามองเขาด้วยสายตาสงสัยแต่เธอก็ยังไม่ยอมถามเขาปล่อยให้เขาเล่าต่อเอง
ร้ายนักนะฝากไว้ก่อนเถอะเขาจะเอาคืนให้สมใจเชียว ชายหนุ่มคาดโทษหญิงสาวไว้ในใจ
“พี่ชายผมโทรมาบอกเมื่อเช้าว่าทางโน้นส่งหนังสือมาให้ไปเซ็นต์สัญญาที่เราประมูลงานได้และผมคาดว่าเขา
คงจะส่งหนังสือมาเชิญคุณไปด้วย”
“อะไรกันทำไมฉันไม่รู้เรื่องเลย ว่าต้องไปเซ็นต์สัญญาถึงที่โน้น แล้วทางนี้ฉันจะทำอย่างไรในเมื่อมันยัง
วางมือไม่ได้”หญิงสาวรำพันกับตัวเอง
“ผมถึงบอกคุณไงว่า คุณจะไล่ผมออกตอนนี้ไม่ได้ เมื่อคุณไม่อยู่ก็ไม่มีใครเป็นหูเป็นตาให้คุณได้นอกจากผม”
“แต่ฉันก็ไว้ใจคุณไม่ได้”
“ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำอะไรให้ฟาร์มของคุณเสียหายเป็นอันขาด ผมจะดูแลอย่างดีทีเดียว”
“นี่ฉันคงไม่มีทางเลือกซินะ”หญิงสาวเสียงอ่อนพร้อมกับหันมามองหน้าเข้าอย่างสำรวจ
“แล้วคุณไม่ไปหรือคะ คุณก็ประมูลงานได้เหมือนกันนี่”
“ผมว่าจะให้น้องชายผมที่ไปฮันนีมูนแถบนั้นไปเซ็นต์ให้และผมจะอยู่ดูแลที่นี่ให้”
“คุณบอกฉันหน่อยได้มั้ยว่าคุณเข้ามาในฟาร์มฉันทำไม”
“ไว้ให้คุณกลับมาก่อนดีกว่าแล้วผมจะบอกละกัน”
“ฉันบอกตามตรงเลยนะว่าฉันไม่ไว้ใจคุณเลย แต่เมื่อมันไม่มีทางเลือกฉันก็ต้องเสี่ยงและฉันขอบอกคุณ
ไว่ก่อนนะว่าฉันไม่ให้คุณทำอะไรได้สะดวกแน่นอน ฉันจะให้ลุงอินคอยคุมคุณอีกทีหนึ่ง”
“นี่คุณจะไม่ไว้ใจผมเลยหรือไงคุณทิพย์ ผมช่วยคุณด้วยความบริสุทธิ์ใจน่ะ”ชายหนุ่มพูดเสียงดังด้วยความโมโห
“ใช่ฉันไม่ไว้ใจคุณ และไม่เชื่อด้วยว่าคุณจะช่วยฉันจริง”คำพูดของหญิงสาวทำให้กฤตพลโมโหขึ้นมาอย่างระงับไม่ได้
“ผมเคยทำอะไรให้คุณต้องไม่ไว้วางใจบ้างมั้ย คุณคิดดูซิว่ามีบ้างไหม”ชายหนุ่มพูดพร้อมกับกุมต้นแขน
หญิงสาวไว้และเขย่าหญิงสาวจนหัวสั่นหัวคลอน
“คุณเข้ามาแบบปลอมชื่อปลอมตัวเข้ามา ไม่ยอมเปิดเผยตัวเองคุณต้องมีจุดประสงค์ไม่ดีแน่นอนและ
คุณอย่าหวังเลยว่าจะทำอะไรได้ฉันไม่ยอมเด็ดขาด ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรฟาร์มนี้มันเป็นสิ่งที่
พ่อแม่ฉันรัก ไม่ว่าจะต้องทำด้วยวิธีไหนก็ตาม”หญิงสาวตะโกนเสียงแข่งกับชายหนุ่ม
“หยุดพูดว่าร้ายผมได้แล้วคุณทิพย์ไม่เช่นนั้นจะหาว่าผมร้ายไม่ได้นะ”เขาเริ่มหมดความอดทนแล้ว
“ไม่หยุด ฉันจะพูดคุณไม่มีสิทธิมาห้ามฉัน คุณลืมไปแล้วหรือว่าฉันเป็นเจ้านายคุณฉันจะพูดหรือจะทำอะไร
ก็ได้ในเมื่อคุณรับเงินเดือนจากฉัน ถ้าไม่อยากให้ฉันพูดหรือว่าอะไรก็ออกไปซิฉันไม่ได้ง้อให้คุณมาช่วยนี่”
หญิงสาวเถียงด้วยความน้อยใจที่โดนหลอกทั้งๆที่มีความรู้สึกดีๆด้วย
“ผมบอกคุณเป็นครั้งสุดท้ายว่าผมจะไม่ออกไปจากนี่ง่ายๆ และคุณก็หยุดพูดจาถากถางผมได้แล้วไม่เช่นนั้น
คุณจะเสียใจ”
“ฉันพอใจจะพูดและจะไม่หยุดด้วย คุณมันคนนิสัยไม่ดี โกหกหลอกลวง อุ๊บ.....”เสียงของหญิงสาวหายไป
ในลำคอเนื่องจากชายหนุ่มรั้งหญิงสาวเข้าหาและประกบริมฝีปากเขาลงบนริมฝีปากหญิงสาว ตอนแรกเขา
ตั้งใจจะจูบหญิงสาวเพื่อทำโทษแต่พอทำจริงๆเข้าจุมพิตที่ตั้งใจจะลงโทษกลายเป็นจุมพิตที่ดูดดื่มและเขา
ก็หยุดไม่ได้ด้วย หญิงสาวรู้สึกมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นถึงแม้ว่าเธอจะผ่านการอยู่เมืองนอกมาหลายปี
แต่ก็ไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน เธอพยายามจะอ้าปากประท้วงเขาแต่กลับกลายเป็นเปิดโอกาสให้เขา
ได้โอกาส เขาจูบเธอด้วยความลืมตัว เขาอยากจะลิ้มชิมรสชาติหญิงสาวทั้งตัวเหลือเกินเขาอยากจะรู้นัก
ว่าเธอจะหวานทั้งตัวเหมือนที่เขากำลังได้รับจากริมฝีปากเธอหรือไม่ นานจนหญิงสาวแทบจะลืมตัวแต่เธอ
ก็ฉวยโอกาสตอนที่ชายหนุ่มกำลังเพลิดเพลินนั้นเองผลักเขาออกพร้อมกับสะบัดมือตบหน้าเขาเต็มแรง
“เลวที่สุด คุณถือดีอย่างไรมาทำกับฉันอย่างนี้”หญิงสาวพูดด้วยเสียงสั่นเครือด้วยความโกรธและความรู้สึก
ที่เธอไม่เข้าใจว่าเรียกว่าอะไร
    กฤตพลตกใจมากที่อยู่ๆเธอก็ผลักเขาออกและตบใบหน้าเขาเต็มแรง ก็จะไม่ให้ตกใจได้อย่าง
ไรละในเมื่อเขากำลังเพลินที่ได้จุมพิตเธออย่างที่เขาอยากทำกับเธอตั้งแต่เห็นรูปเธอแล้ว และเมื่อได้สัมผัส
เธออย่างนี้ยิ่งทำให้เขามั่นใจตัวเองว่าเขาจะไม่มีวันปล่อยให้เธอเผชิญกับโลกที่เลวร้ายของเธอคนเดียวแน่
ถึงแม้ว่าเธอจะเกลียด เขาก็จะไม่ไปจากที่นี่แน่นอน
“นี่ถือว่าเป็นการเตือนถ้าคุณยังพูดจาถากถางผมอีกจะโดนมากกว่านี้”ชายหนุ่มแกล้งทำเสียงเข้มและขู่สำทับ
ไปด้วยเขารู้ว่าหญิงสาวต้องกลัวคำขู่เขาแน่ก็ขนาดโกรธเขาขนาดนี้ยังนั่งเสียชิดประตู หน้าแดงกล่ำขนาดนั้น
“ฉันไล่คุณออก กลับไปเก็บของของคุณและออกไปจากบ้านฉันได้เลย”
“คุณไล่ผมหรือ”เขาทำเสียงเข้มพร้อมกับจ้องหน้าหญิงสาวพร้อมที่จะเอาเรื่อง จนหญิงสาวก็ใจฝ่อไปเหมือนกัน
“ใช่คุณออกไปจากบ้านฉันได้เลย”หญิงสาวย้ำเสียงอ่อนลง
“ถ้าคุณจะให้ผมออกไปจากบ้านคุณจริงๆละก็ ก็ได้ ผมจะไปเดี๋ยวนี้เลย”ชายหนุ่มพูด
“ดีงั้นก็ลงจากรถฉันไปได้แล้ว”หญิงสาวใจหายเหมือนกันแต่ก็ยังปากแข็ง
“ฟังผมให้จบก่อนซิคุณทิพย์ ถ้าผมไปตอนนี้จริงๆละก็ ผมจะเอาคุณไปด้วยตอนนี้เลยแหละ”
“อะไรนะ ไม่ได้นะ”หญิงสาวตกใจกับประโยคที่ได้ยินพร้อมกับหันไปเปิดประตูรถเตรียมตัวจะลงจากรถทันที
แต่ยังไม่ทันได้ก้าวลงไปด้านนอกเลยแขนเธอก็โดยชายหนุ่มรั้งเข้าไปหาตัวพร้อมกับโน้มตัวมาปิดประตูและ
อยู่ในท่านั้นจนหญิงสาวไมสามารถขยับตัวได้เนื่องจากใบหน้าเขาใกล้กับเธอไม่ถึงคืบดี ชายหนุ่มมองลึกลง
ไปในตาหญิงสาวตรงหน้า เขาไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมต้องมาสนใจผู้หญิงที่ดื้อ หยิ่งผยองขนาดนี้ด้วย
ในเมื่อเขาไม่เคยขาดผู้หญิงเลย มีแต่คนคอยเอาใจเขาขอแค่เขาเอ่ยปากพวกหล่อนก็จะประเคนมาให้เขา
แม้แต่ตัวพวกหล่อนเองก็เถอะ แต่ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขานี่ทั้งปากร้าย ว่าเขาต่างๆนาๆ ขับไสไล่ส่งแต่เขา
ก็ไม่อาจห่างเธอได้
“คุณฟังไม่ผิดหรอก คุณทิพย์ ถ้าผมไปผมก็จะเอาคุณไปด้วย”ชายหนุ่มพูดจบพร้อมกับก้มลงหาริมฝีปากหญิงสาว
อีกครั้งจนหญิงสาวไม่ทันตั้งตัวเขาจูบเธอด้วยจุมพิตที่ดูดดื่ม โหยหาและเว้าวอนเต็มที่  หญิงสาวไม่สามารถ
ควบคุมตัวเองได้แต่ปล่อยตัวไปตามแต่เขาจะพาไป เขาค่อยๆลูบมือมาตามแนวสันหลังหญิงสาวจนเธอสั่นสะท้าน
และมีเสียงครางออกมาจากปากหญิงสาวซึ่งเป็นที่พอใจแก่ชายหนุ่ม เพราะแน่ใจว่าเธอจะไม่มีพิษสงกับเขา
แน่ในช่วงเวลานี้ มืออีกข้างที่ว่างของเขาสอดเข้าไปใต้เสื้อและกอบกุมทรวงอกอวบอิ่มได้รูปและคลึงเบาๆ
จนหญิงสาวครางออกมาไม่เป็นศัพท์และแอ่นร่างเข้าหาเขาด้วยความลืมตัว เขาค่อยๆปดกระดุมเสื้อด้านหน้
าหญิงสาวออกด้วยมือข้างเดียวอย่างชำนาญเขาเงยหน้าขึ้นมองสบตาหญิงสาวตรงหน้าและค่อยๆจูบไล้ลงไป
ตามลำคอและหยุดตรงเนินอกของหญิงสาวค่อยๆเอื้อมมือไปปลดขอเสื้อชั้นในด้านหลังของหญิงสาวออกและ
ดึงเสื้อลงเผยให้เห็นทรวงอกสวยงามของหญิงสาวชายหนุ่มขบเม้มเบาๆตรงยอดทรวงอกหญิงสาวจนเธอผวา
เข้ากอดเขาไว้แน่นชายหนุ่มดูดยอดทรวงอกของหญิงสาวอย่างโหยหามืออีกข้างหนึ่งก็บีบคลึงตรงทรวงอกอีกข้าง
    หญิงสาวรู้สึกมึนงงไปหมดไม่มีแรงผลักดันเขาให้ออกไปได้หรือจะพูดให้ถูกเหมือนกับว่าเธอเต็มใจให้เขาทำ
อย่างนี้ถึงแม้ว่าเธอจะไม่มีประสบการณ์การด้านนี้แต่เธอก็รู้โดยสัญชาตญาณว่าเขามีความชำนาญด้านนี้มาก
และเธอก็รู้สึกว่าชอบให้เขาทำเช่นนี้ ซึ่งถ้าเป็นคนอื่นเธอคงไม่ยอมแน่ เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร
และอยู่ๆชายหนุ่มก็เงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยสายตาที่เธอไม่เข้าใจ พร้อมกับเอื้อมมือมาติดตะขอเสื้อชั้นใน
และติดกระดุมด้านหน้าให้เธอจนเหลือเม็ดสุดท้ายเขาก้มลงจุมพิตเบาๆตรงร่องอกเธอและติดกระดุมพร้อม
กับขยับเสื้อให้เข้ารูปเข้าร่างของหญิงสาวมากขึ้นเธอยังงงไม่หายปล่อยให้เขาทำทุกอย่างตามที่ต้องการ
        เขาต้องใช้กำลังใจอย่างมากที่จะผละออกมาจากร่างของหญิงสาวที่เขารู้ตัวว่าเขารักเธอเสียแล้ว
และเธอก็พร้อมสำหรับเขาแล้วด้วยแต่เขาไม่อยากได้เธอแต่ร่างกายเขาต้องการหัวใจเธอด้วย
“นี่เป็นบทลงโทษถ้าคุณยังจะไล่ผมไปอีก”ชายหนุ่มเอ่ยกับหญิงสาวซึ่งทำให้เธอรู้สึกตัวรีบลุกขึ้นนั่งตัวตรง
หน้าแดงกล่ำทีเดียว จนทำให้เขารู้สึกอยากจะรวบตัวเธอเข้ามาปลอบโยนเหลือเกิน
“ฉันต้องการกลับบ้าน”หญิงสาวเอ่ยขึ้นเมื่อต่างฝ่ายต่างเงียบสักพัก เขาก็เอาแต่มองเธอด้วยสายตาแปลกๆ
และเธอก็อายกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นด้วย เขารู้ดีว่าเธอยังอายอยู่จึงยังไม่อยากย้ำให้เธอเขินอายมากไปกว่านี้
จึงสตาร์ทรถและขับมุ่งกลับฟาร์มทันทีตลอดทางกับบ้านไม่มีใครพูดเลยต่างฝ่ายต่างอยู่ในห้วงคิดของตัวเอง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น