ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คุ่แข่ง แสนรัก

    ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6

    • อัปเดตล่าสุด 30 ส.ค. 48


    ตำเตือน  :   ตอนนี้มีบทที่ไม่เหมาะกับ เด็ก สตรีมีครรภ์ และคนชรานะคะ อิอิอิ



    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------



    “อะไรกันคุณทิพย์คุณยังไม่ฟังเหตุผลของผมเลยนะ”ชายหนุ่มตกตะลึงเขาไม่คิดว่าเธอจะเด็ดเดี่ยวขนาดนี้



    “แต่ฉันรู้เหตุผลของคุณดีแล้วละ”



    “อะไรละที่คุณว่ารู้ว่ามันเป็นเหตุผลของผมน่ะ”ชายหนุ่มหันไปจ้องหน้าหญิงสาวตรงหน้าเต็มตา



    “คุณเข้ามาในฟาร์มของฉันเพื่อสืบความลับเพราะเราเป็นคู่แข่งกัน”หญิงสาวบอกพร้อมกับสะบันหน้าไป

    ด้านหน้าแทนที่จะไม่มองหน้าเขา



    “แค่นั้นหรือที่คุณรู้”เขาทำเสียงดูหมิ่น



    “นี่คุณอย่าบอกนะว่าคุณมีจุดมุ่งหมายอื่นอีกที่มาที่นี่”หญิงสาวพูดด้วยเสียงตกใจ



    “ใช่ผมมีจุดประสงค์อื่นอีก แต่ผมไม่บอกคุณหรอกว่าผมต้องการอะไร ไว้ให้คุณรู้เองจะดีกว่า”



    “ฉันไม่อยากรู้และฉันก็ไล่คุณออกด้วย ฉันไม่ต้องการคนหน้าไหว้หลังหลอก”



    “ผมไม่เคยทำอะไรให้คุณเดือดร้อนนะคุณทิพย์ และผมก็ช่วยคุณได้มากด้วย”



    “ฉันมีลุงอินคอยช่วยอยู่แล้ว ฉันไม่จำเป็นต้องพึ่งคุณ”หญิงสาวยังดื้อแพ่งอยู่



    “คุณก็รู้นี่ว่าลุงแกแก่มากแล้ว จะให้เขามาทำงานหนักอย่างทุกวันนี้มันไม่เป็นผลดีต่อแกเลย”ชายหนุ่ม

    อธิบายต่อ และเขาก็เห็นหญิงสาวอ่อนลง เพราะเธอรู้ว่าลุงอินแก่มากแล้วและเธอไม่อยากเสี่ยงเธอเหลือ

    ลุงอินคนเดียวเท่านั้นที่เธอรักเหมือนญาติผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง



    “ฉันรู้ว่าลุงอินแก่และไม่สมควรทำงานหนัก แต่คุณลืมไปแล้วหรือว่าก่อนที่คุณจะมาที่นี่ฉันเป็นคนทำเอง

    และถ้าฉันจะทำเองมันก็ไม่เห็นแปลกอะไรนี่”



    “นี่คุณคงยังไม่รู้เรื่องซินะว่าทางอเมริกาเขาส่งหนังสือมาให้คุณไปเซ็นต์สัญญาที่โน้น”ชายหนุ่มพยามหา

    ข้ออ้างและได้ผลหญิงสาวหันมามองเขาด้วยสายตาสงสัยแต่เธอก็ยังไม่ยอมถามเขาปล่อยให้เขาเล่าต่อเอง

    ร้ายนักนะฝากไว้ก่อนเถอะเขาจะเอาคืนให้สมใจเชียว ชายหนุ่มคาดโทษหญิงสาวไว้ในใจ



    “พี่ชายผมโทรมาบอกเมื่อเช้าว่าทางโน้นส่งหนังสือมาให้ไปเซ็นต์สัญญาที่เราประมูลงานได้และผมคาดว่าเขา

    คงจะส่งหนังสือมาเชิญคุณไปด้วย”



    “อะไรกันทำไมฉันไม่รู้เรื่องเลย ว่าต้องไปเซ็นต์สัญญาถึงที่โน้น แล้วทางนี้ฉันจะทำอย่างไรในเมื่อมันยัง

    วางมือไม่ได้”หญิงสาวรำพันกับตัวเอง



    “ผมถึงบอกคุณไงว่า คุณจะไล่ผมออกตอนนี้ไม่ได้ เมื่อคุณไม่อยู่ก็ไม่มีใครเป็นหูเป็นตาให้คุณได้นอกจากผม”



    “แต่ฉันก็ไว้ใจคุณไม่ได้”



    “ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำอะไรให้ฟาร์มของคุณเสียหายเป็นอันขาด ผมจะดูแลอย่างดีทีเดียว”



    “นี่ฉันคงไม่มีทางเลือกซินะ”หญิงสาวเสียงอ่อนพร้อมกับหันมามองหน้าเข้าอย่างสำรวจ



    “แล้วคุณไม่ไปหรือคะ คุณก็ประมูลงานได้เหมือนกันนี่”



    “ผมว่าจะให้น้องชายผมที่ไปฮันนีมูนแถบนั้นไปเซ็นต์ให้และผมจะอยู่ดูแลที่นี่ให้”



    “คุณบอกฉันหน่อยได้มั้ยว่าคุณเข้ามาในฟาร์มฉันทำไม”



    “ไว้ให้คุณกลับมาก่อนดีกว่าแล้วผมจะบอกละกัน”



    “ฉันบอกตามตรงเลยนะว่าฉันไม่ไว้ใจคุณเลย แต่เมื่อมันไม่มีทางเลือกฉันก็ต้องเสี่ยงและฉันขอบอกคุณ

    ไว่ก่อนนะว่าฉันไม่ให้คุณทำอะไรได้สะดวกแน่นอน ฉันจะให้ลุงอินคอยคุมคุณอีกทีหนึ่ง”



    “นี่คุณจะไม่ไว้ใจผมเลยหรือไงคุณทิพย์ ผมช่วยคุณด้วยความบริสุทธิ์ใจน่ะ”ชายหนุ่มพูดเสียงดังด้วยความโมโห



    “ใช่ฉันไม่ไว้ใจคุณ และไม่เชื่อด้วยว่าคุณจะช่วยฉันจริง”คำพูดของหญิงสาวทำให้กฤตพลโมโหขึ้นมาอย่างระงับไม่ได้



    “ผมเคยทำอะไรให้คุณต้องไม่ไว้วางใจบ้างมั้ย คุณคิดดูซิว่ามีบ้างไหม”ชายหนุ่มพูดพร้อมกับกุมต้นแขน

    หญิงสาวไว้และเขย่าหญิงสาวจนหัวสั่นหัวคลอน



    “คุณเข้ามาแบบปลอมชื่อปลอมตัวเข้ามา ไม่ยอมเปิดเผยตัวเองคุณต้องมีจุดประสงค์ไม่ดีแน่นอนและ

    คุณอย่าหวังเลยว่าจะทำอะไรได้ฉันไม่ยอมเด็ดขาด ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรฟาร์มนี้มันเป็นสิ่งที่

    พ่อแม่ฉันรัก ไม่ว่าจะต้องทำด้วยวิธีไหนก็ตาม”หญิงสาวตะโกนเสียงแข่งกับชายหนุ่ม



    “หยุดพูดว่าร้ายผมได้แล้วคุณทิพย์ไม่เช่นนั้นจะหาว่าผมร้ายไม่ได้นะ”เขาเริ่มหมดความอดทนแล้ว



    “ไม่หยุด ฉันจะพูดคุณไม่มีสิทธิมาห้ามฉัน คุณลืมไปแล้วหรือว่าฉันเป็นเจ้านายคุณฉันจะพูดหรือจะทำอะไร

    ก็ได้ในเมื่อคุณรับเงินเดือนจากฉัน ถ้าไม่อยากให้ฉันพูดหรือว่าอะไรก็ออกไปซิฉันไม่ได้ง้อให้คุณมาช่วยนี่”

    หญิงสาวเถียงด้วยความน้อยใจที่โดนหลอกทั้งๆที่มีความรู้สึกดีๆด้วย



    “ผมบอกคุณเป็นครั้งสุดท้ายว่าผมจะไม่ออกไปจากนี่ง่ายๆ และคุณก็หยุดพูดจาถากถางผมได้แล้วไม่เช่นนั้น

    คุณจะเสียใจ”



    “ฉันพอใจจะพูดและจะไม่หยุดด้วย คุณมันคนนิสัยไม่ดี โกหกหลอกลวง อุ๊บ.....”เสียงของหญิงสาวหายไป

    ในลำคอเนื่องจากชายหนุ่มรั้งหญิงสาวเข้าหาและประกบริมฝีปากเขาลงบนริมฝีปากหญิงสาว ตอนแรกเขา

    ตั้งใจจะจูบหญิงสาวเพื่อทำโทษแต่พอทำจริงๆเข้าจุมพิตที่ตั้งใจจะลงโทษกลายเป็นจุมพิตที่ดูดดื่มและเขา

    ก็หยุดไม่ได้ด้วย หญิงสาวรู้สึกมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นถึงแม้ว่าเธอจะผ่านการอยู่เมืองนอกมาหลายปี

    แต่ก็ไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน เธอพยายามจะอ้าปากประท้วงเขาแต่กลับกลายเป็นเปิดโอกาสให้เขา

    ได้โอกาส เขาจูบเธอด้วยความลืมตัว เขาอยากจะลิ้มชิมรสชาติหญิงสาวทั้งตัวเหลือเกินเขาอยากจะรู้นัก

    ว่าเธอจะหวานทั้งตัวเหมือนที่เขากำลังได้รับจากริมฝีปากเธอหรือไม่ นานจนหญิงสาวแทบจะลืมตัวแต่เธอ

    ก็ฉวยโอกาสตอนที่ชายหนุ่มกำลังเพลิดเพลินนั้นเองผลักเขาออกพร้อมกับสะบัดมือตบหน้าเขาเต็มแรง

    “เลวที่สุด คุณถือดีอย่างไรมาทำกับฉันอย่างนี้”หญิงสาวพูดด้วยเสียงสั่นเครือด้วยความโกรธและความรู้สึก

    ที่เธอไม่เข้าใจว่าเรียกว่าอะไร



        กฤตพลตกใจมากที่อยู่ๆเธอก็ผลักเขาออกและตบใบหน้าเขาเต็มแรง ก็จะไม่ให้ตกใจได้อย่าง

    ไรละในเมื่อเขากำลังเพลินที่ได้จุมพิตเธออย่างที่เขาอยากทำกับเธอตั้งแต่เห็นรูปเธอแล้ว และเมื่อได้สัมผัส

    เธออย่างนี้ยิ่งทำให้เขามั่นใจตัวเองว่าเขาจะไม่มีวันปล่อยให้เธอเผชิญกับโลกที่เลวร้ายของเธอคนเดียวแน่

    ถึงแม้ว่าเธอจะเกลียด เขาก็จะไม่ไปจากที่นี่แน่นอน



    “นี่ถือว่าเป็นการเตือนถ้าคุณยังพูดจาถากถางผมอีกจะโดนมากกว่านี้”ชายหนุ่มแกล้งทำเสียงเข้มและขู่สำทับ

    ไปด้วยเขารู้ว่าหญิงสาวต้องกลัวคำขู่เขาแน่ก็ขนาดโกรธเขาขนาดนี้ยังนั่งเสียชิดประตู หน้าแดงกล่ำขนาดนั้น



    “ฉันไล่คุณออก กลับไปเก็บของของคุณและออกไปจากบ้านฉันได้เลย”



    “คุณไล่ผมหรือ”เขาทำเสียงเข้มพร้อมกับจ้องหน้าหญิงสาวพร้อมที่จะเอาเรื่อง จนหญิงสาวก็ใจฝ่อไปเหมือนกัน



    “ใช่คุณออกไปจากบ้านฉันได้เลย”หญิงสาวย้ำเสียงอ่อนลง



    “ถ้าคุณจะให้ผมออกไปจากบ้านคุณจริงๆละก็ ก็ได้ ผมจะไปเดี๋ยวนี้เลย”ชายหนุ่มพูด



    “ดีงั้นก็ลงจากรถฉันไปได้แล้ว”หญิงสาวใจหายเหมือนกันแต่ก็ยังปากแข็ง



    “ฟังผมให้จบก่อนซิคุณทิพย์ ถ้าผมไปตอนนี้จริงๆละก็ ผมจะเอาคุณไปด้วยตอนนี้เลยแหละ”



    “อะไรนะ ไม่ได้นะ”หญิงสาวตกใจกับประโยคที่ได้ยินพร้อมกับหันไปเปิดประตูรถเตรียมตัวจะลงจากรถทันที

    แต่ยังไม่ทันได้ก้าวลงไปด้านนอกเลยแขนเธอก็โดยชายหนุ่มรั้งเข้าไปหาตัวพร้อมกับโน้มตัวมาปิดประตูและ

    อยู่ในท่านั้นจนหญิงสาวไมสามารถขยับตัวได้เนื่องจากใบหน้าเขาใกล้กับเธอไม่ถึงคืบดี ชายหนุ่มมองลึกลง

    ไปในตาหญิงสาวตรงหน้า เขาไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมต้องมาสนใจผู้หญิงที่ดื้อ หยิ่งผยองขนาดนี้ด้วย

    ในเมื่อเขาไม่เคยขาดผู้หญิงเลย มีแต่คนคอยเอาใจเขาขอแค่เขาเอ่ยปากพวกหล่อนก็จะประเคนมาให้เขา

    แม้แต่ตัวพวกหล่อนเองก็เถอะ แต่ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขานี่ทั้งปากร้าย ว่าเขาต่างๆนาๆ ขับไสไล่ส่งแต่เขา

    ก็ไม่อาจห่างเธอได้



    “คุณฟังไม่ผิดหรอก คุณทิพย์ ถ้าผมไปผมก็จะเอาคุณไปด้วย”ชายหนุ่มพูดจบพร้อมกับก้มลงหาริมฝีปากหญิงสาว

    อีกครั้งจนหญิงสาวไม่ทันตั้งตัวเขาจูบเธอด้วยจุมพิตที่ดูดดื่ม โหยหาและเว้าวอนเต็มที่  หญิงสาวไม่สามารถ

    ควบคุมตัวเองได้แต่ปล่อยตัวไปตามแต่เขาจะพาไป เขาค่อยๆลูบมือมาตามแนวสันหลังหญิงสาวจนเธอสั่นสะท้าน

    และมีเสียงครางออกมาจากปากหญิงสาวซึ่งเป็นที่พอใจแก่ชายหนุ่ม เพราะแน่ใจว่าเธอจะไม่มีพิษสงกับเขา

    แน่ในช่วงเวลานี้ มืออีกข้างที่ว่างของเขาสอดเข้าไปใต้เสื้อและกอบกุมทรวงอกอวบอิ่มได้รูปและคลึงเบาๆ

    จนหญิงสาวครางออกมาไม่เป็นศัพท์และแอ่นร่างเข้าหาเขาด้วยความลืมตัว เขาค่อยๆปดกระดุมเสื้อด้านหน้

    าหญิงสาวออกด้วยมือข้างเดียวอย่างชำนาญเขาเงยหน้าขึ้นมองสบตาหญิงสาวตรงหน้าและค่อยๆจูบไล้ลงไป

    ตามลำคอและหยุดตรงเนินอกของหญิงสาวค่อยๆเอื้อมมือไปปลดขอเสื้อชั้นในด้านหลังของหญิงสาวออกและ

    ดึงเสื้อลงเผยให้เห็นทรวงอกสวยงามของหญิงสาวชายหนุ่มขบเม้มเบาๆตรงยอดทรวงอกหญิงสาวจนเธอผวา

    เข้ากอดเขาไว้แน่นชายหนุ่มดูดยอดทรวงอกของหญิงสาวอย่างโหยหามืออีกข้างหนึ่งก็บีบคลึงตรงทรวงอกอีกข้าง

         หญิงสาวรู้สึกมึนงงไปหมดไม่มีแรงผลักดันเขาให้ออกไปได้หรือจะพูดให้ถูกเหมือนกับว่าเธอเต็มใจให้เขาทำ

    อย่างนี้ถึงแม้ว่าเธอจะไม่มีประสบการณ์การด้านนี้แต่เธอก็รู้โดยสัญชาตญาณว่าเขามีความชำนาญด้านนี้มาก

    และเธอก็รู้สึกว่าชอบให้เขาทำเช่นนี้ ซึ่งถ้าเป็นคนอื่นเธอคงไม่ยอมแน่ เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร

    และอยู่ๆชายหนุ่มก็เงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยสายตาที่เธอไม่เข้าใจ พร้อมกับเอื้อมมือมาติดตะขอเสื้อชั้นใน

    และติดกระดุมด้านหน้าให้เธอจนเหลือเม็ดสุดท้ายเขาก้มลงจุมพิตเบาๆตรงร่องอกเธอและติดกระดุมพร้อม

    กับขยับเสื้อให้เข้ารูปเข้าร่างของหญิงสาวมากขึ้นเธอยังงงไม่หายปล่อยให้เขาทำทุกอย่างตามที่ต้องการ



             เขาต้องใช้กำลังใจอย่างมากที่จะผละออกมาจากร่างของหญิงสาวที่เขารู้ตัวว่าเขารักเธอเสียแล้ว

    และเธอก็พร้อมสำหรับเขาแล้วด้วยแต่เขาไม่อยากได้เธอแต่ร่างกายเขาต้องการหัวใจเธอด้วย



    “นี่เป็นบทลงโทษถ้าคุณยังจะไล่ผมไปอีก”ชายหนุ่มเอ่ยกับหญิงสาวซึ่งทำให้เธอรู้สึกตัวรีบลุกขึ้นนั่งตัวตรง

    หน้าแดงกล่ำทีเดียว จนทำให้เขารู้สึกอยากจะรวบตัวเธอเข้ามาปลอบโยนเหลือเกิน



    “ฉันต้องการกลับบ้าน”หญิงสาวเอ่ยขึ้นเมื่อต่างฝ่ายต่างเงียบสักพัก เขาก็เอาแต่มองเธอด้วยสายตาแปลกๆ

    และเธอก็อายกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นด้วย เขารู้ดีว่าเธอยังอายอยู่จึงยังไม่อยากย้ำให้เธอเขินอายมากไปกว่านี้

    จึงสตาร์ทรถและขับมุ่งกลับฟาร์มทันทีตลอดทางกับบ้านไม่มีใครพูดเลยต่างฝ่ายต่างอยู่ในห้วงคิดของตัวเอง





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×