ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2
เสียงเคาะประตูดังขึ้นด้านนอก ชายหนุ่มเอ่ยอนุญาตให้เข้ามาได้เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองบุคคลที่เข้าในห้องเขา
“คุณวสันต์นะเองมีอะไรหรือครับ”เขาถามพร้อมกับก้มลงอ่านเอกสารด้านหน้าต่อ
“ผมเอาข้อมูลเกี่ยวกับคุณทิพย์กฤตามาให้ครับ” ชายหนุ่มชะงักไปนิดและอ่านเอกสารต่อสักครู่ก็เซ็นชื่อ
ลงบนเอกสารและเงยหน้าขึ้น
“เอาละเรียบร้อยแล้ว ไหนละข้อมูลที่คุณว่า” ชายหนุ่มเอื้อมมือไปรับซองเอกสารมาจากคุณวสันต์
และเปิดออกดูเขาเห็นรูปหญิงสาวหน้าละอ่อน ผมยาวถึงกลางหลังดำสลวย ตาโตดำขลับ จมูกโด่งรั้น
ปากเล็กบางเป็นกระจับ ผู้หญิงในรูปคงโดนถ่ายรูปในขณะที่ไม่รู้ตัว มีหลายอิริยาบถ แต่ไม่มีรูปยิ้มเลยซักรูป
ทำให้นึกเวลาเธอยิ้มนั้นคงจะน่าดูมากทีเดียว บางรูปเป็นรูปที่เธอใส่สูททำงานชุดกระโปรง บางรูปเป็น
ชุดอยู่บ้านซึ่งถ่ายจากหน้าบ้านหลังหนึ่ง ในขณะที่เธอรดน้ำต้นไม้บ้าง ล้างรถบ้าง
“เป็นรูปของคุณทิพย์กฤตาครับ ผมใช้เวลาสองวันติดตามเธอและได้ถ่ายรูปเธอมาให้ครับ ส่วนข้อมูล
ผมจ้างนักสืบสืบมาให้ซึ่งถือว่าละเอียดมากทีเดียวครับ”นายวสันต์กล่าวกับผู้เป็นนายจ้าง ซึ่งเขาเห็น
ชายหนุ่มนั่งมองรูปนิ่งอยู่ ชายหนุ่มดึงเอกสารที่อยู่ข้างในออกมาอ่าน
“จบการศึกษาป.โท สาขาการบริหาร จากอเมริกา และทำงานที่โน้นเลย ไม่มีคนรัก แต่มีชายหนุ่มวนเวียน
มาให้ความสนใจประจำ ความสามารถพิเศษ แม่นปืน เทควันโด ขี่ม้า และอีกหลายอย่าง กลับจากอเมริกา
เมื่อเดือนที่แล้ว เนื่องจากบิดามารดาเสียชีวิต หลังจากกลับมาแล้วก็เริ่มทำงานต่อเลย มีเรื่องผิดใจกับฟาร์ม
ข้างเคียงเนื่องจากเธอสงสัยว่าเป็นคนฆ่าพ่อแม่เธอ ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่าคุณสมชายและภรรยาไม่ได้
ฆ่าตัวตายจริงๆนะซิ”ประโยคหลังเขาหันไปพูดกับนายวสันต์
“นักสืบของเรารายงานมาว่าอย่างนั้นครับ เพราะว่าคนงานในฟาร์มพูดกันให้แซด และนายดิลกฟาร์ม
ใกล้เคียงกันและเป็นเพื่อนที่โกงคุณสมชายไป ก็เป็นผู้ที่คุณทิพย์กฤตาสงสัยอยู่ และขณะนี้ก็หันหน้า
มาฟาดฟันกันอย่างเต็มที่ แบบว่าตาต่อตา ฟันต่อฟันเลยละครับ”
“แล้วผู้หญิงที่ดูอ่อนแอคนนี้จะไปสู้อะไรได้กับผู้ชายมากมายขนาดนั้น”กฤตพลเอ่ยขึ้นและรู้สึกเป็นห่วงเธอ
ขึ้นมาเฉยๆ เขาก้มลงมองหญิงสาวในรูปที่มีแววตาเศร้าอยู่เนืองนิตย์
“นักสืบที่เราจ้างบอกว่าวันที่ไปสืบนั้นก็เกิดการยิงกันขึ้น คนที่ไร่ทิพย์กฤตาบาดเจ็บสองคนคงจะเจ็บกันเยอะ
กว่านี้ถ้าคุณทิพย์ไปไม่ทัน ส่วนทางโน้นหนีไปได้”
“อะไรกันนี่ถึงขนาดยิงกันเลยหรือนี่ แล้วคุณทิพย์เป็นอะไรหรือเปล่า” เสียงชายหนุ่มร้อนรนมากขึ้น
“ไม่เป็นอะไรครับ ตอนนั้นคุณทิพย์กำลังคุมคนไปต้อนฝูงโคพอได้ยินเสียงปืนก็ให้ลูกน้องไปด้วยกันหลายคน
และเมื่อเช้านี้เราได้ข่าวมาว่าคุณทิพย์ให้ผู้จัดการไร่ออกเนื่องจากเธอสืบทราบว่าเป็นคนของนายดิลกเข้ามา
สอดแนมและเธอก็สงสัยว่านายคนนี้แหละที่เป็นคนฆ่าพ่อแม่เธอ” นายวสันต์อธิบายอย่างต่อเนื่องเพราะ
เห็นว่านายจ้างนั่งฟังเงียบอยู่
“ถ้าเช่นนั้นตอนนี้ไร่ทิพย์กฤตาก็ขาดผู้จัดการไร่นะซิ”ชายหนุ่มถามขึ้นหลังจากเงียบฟังมานาน
“ใช่ครับ และเธอกำลังจะเปิดรับสมัครอยู่ครับ”
“แล้วจะเชื่อได้อย่างไรว่าคนใหม่ที่เข้าไปจะไม่เป็นคนของนายดิลก”
“เธอจะเป็นผู้คัดเลือกเองครับ แต่เธอจะมีวิธีเลือกอย่างไรนั้นผมไม่ทราบ”
“เอาละคุณทำงานได้ดีมากคุณวสันต์ ขอบคุณมาก”
“ยินดีรับใช้ครับ”และนายวสันต์ก็เดินออกไป ชายหนุ่มนั่งครุ่นคิดถึงหญิงสาวที่อยู่ในรูปเขาจะต้องพาตัว
เข้าไปเกี่ยวข้องกับเธอให้ได้ไม่ว่าจะทางไหนก็ตามเพื่อสืบเรื่องเกี่ยวธุรกิจ ชายหนุ่มหาเหตุผลเพื่อพาตัว
เข้าใกล้หญิงสาวให้ได้และความคิดเขาก็ต้องหยุดชะงักเพราะพี่ชายเข้าเปิดประตูเข้ามาแบบกะทันหัน
“พี่นัยผมบอกพี่กี่ครั้งแล้วว่าให้พี่เคาะประตูก่อน ถ้าคราวหลังผมทำอะไรอยู่พี่ไม่เห็นหมดหรอกหรือ”
กฤตพลว่าพี่ชายเขาเรื่องเก่าอีก
“เถอะน่า เมื่อสักครู่ฉันเห็นคุณวสันต์พึ่งออกไป ได้อะไรคืบหน้าบ้างล่ะ”
“ก็สมควรครับ เอ่อพี่นัย ถ้าผมต้องไปทำธุระต่างจังหวัดสักเดือนหนึ่งพี่จะว่าไง”
“แกจะไปไหนเป็นเดือน”
“เอ่อ คือว่า ผม”กฤตพลหาเหตุผลไม่ได้จะให้เขาบอกพี่ชายได้อย่างไรละว่าอยากไปดูความเป็นอยู่ของ
คู่แข่งทางธุรกิจของตระกูล
“เอ่อๆ อยู่นั่นแหละแล้วเมื่อไหร่จะรู้เรื่อง”
“เถอะน่าพี่แล้วผมจะส่งข่าวมาละกัน”
“แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่าแกไปไหน แกกำลังจะทำอะไรบอกฉันหน่อยซิ”
“ไว้เดี๋ยวผมบอกทีหลังดีกว่า ผมโตแล้วนะครับพี่นัย ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ผมดูแลตัวเองได้”
“ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจแก ถ้ามีอะไรก็โทรมาบอกอย่าพยายามเอาตัวเองเข้าไปเกี่ยวกับเรื่องที่เป็นอันตราย
เป็นอันขาดถ้าฉันรู้ฉันจะทำอะไรแกคงรู้ดีใช้มั้ย แล้วจะไปเมื่อไหร่”
“พรุ้งนี้เลยครับ”
“ทำไมถึงรีบอย่างนั้น มันธุระด่วนมากเลยหรือ”
“มันด่วนสำหรับผมครับ”เขาพูดด้วยคำพูดหนักแน่นจนทำให้กฤตนัยรู้ว่าถึงจะพยายามรั้งเขาไว้อย่างไรก็ไม่สำเร็จ
“ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจแกละกัน ระวังตัวด้วยล่ะ”
“ครับ”
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ช่วยโหวตให้ด้วยนะคะ จะได้มีกำลังใจเขียนต่อ ขอบคุณค่ะ
“คุณวสันต์นะเองมีอะไรหรือครับ”เขาถามพร้อมกับก้มลงอ่านเอกสารด้านหน้าต่อ
“ผมเอาข้อมูลเกี่ยวกับคุณทิพย์กฤตามาให้ครับ” ชายหนุ่มชะงักไปนิดและอ่านเอกสารต่อสักครู่ก็เซ็นชื่อ
ลงบนเอกสารและเงยหน้าขึ้น
“เอาละเรียบร้อยแล้ว ไหนละข้อมูลที่คุณว่า” ชายหนุ่มเอื้อมมือไปรับซองเอกสารมาจากคุณวสันต์
และเปิดออกดูเขาเห็นรูปหญิงสาวหน้าละอ่อน ผมยาวถึงกลางหลังดำสลวย ตาโตดำขลับ จมูกโด่งรั้น
ปากเล็กบางเป็นกระจับ ผู้หญิงในรูปคงโดนถ่ายรูปในขณะที่ไม่รู้ตัว มีหลายอิริยาบถ แต่ไม่มีรูปยิ้มเลยซักรูป
ทำให้นึกเวลาเธอยิ้มนั้นคงจะน่าดูมากทีเดียว บางรูปเป็นรูปที่เธอใส่สูททำงานชุดกระโปรง บางรูปเป็น
ชุดอยู่บ้านซึ่งถ่ายจากหน้าบ้านหลังหนึ่ง ในขณะที่เธอรดน้ำต้นไม้บ้าง ล้างรถบ้าง
“เป็นรูปของคุณทิพย์กฤตาครับ ผมใช้เวลาสองวันติดตามเธอและได้ถ่ายรูปเธอมาให้ครับ ส่วนข้อมูล
ผมจ้างนักสืบสืบมาให้ซึ่งถือว่าละเอียดมากทีเดียวครับ”นายวสันต์กล่าวกับผู้เป็นนายจ้าง ซึ่งเขาเห็น
ชายหนุ่มนั่งมองรูปนิ่งอยู่ ชายหนุ่มดึงเอกสารที่อยู่ข้างในออกมาอ่าน
“จบการศึกษาป.โท สาขาการบริหาร จากอเมริกา และทำงานที่โน้นเลย ไม่มีคนรัก แต่มีชายหนุ่มวนเวียน
มาให้ความสนใจประจำ ความสามารถพิเศษ แม่นปืน เทควันโด ขี่ม้า และอีกหลายอย่าง กลับจากอเมริกา
เมื่อเดือนที่แล้ว เนื่องจากบิดามารดาเสียชีวิต หลังจากกลับมาแล้วก็เริ่มทำงานต่อเลย มีเรื่องผิดใจกับฟาร์ม
ข้างเคียงเนื่องจากเธอสงสัยว่าเป็นคนฆ่าพ่อแม่เธอ ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่าคุณสมชายและภรรยาไม่ได้
ฆ่าตัวตายจริงๆนะซิ”ประโยคหลังเขาหันไปพูดกับนายวสันต์
“นักสืบของเรารายงานมาว่าอย่างนั้นครับ เพราะว่าคนงานในฟาร์มพูดกันให้แซด และนายดิลกฟาร์ม
ใกล้เคียงกันและเป็นเพื่อนที่โกงคุณสมชายไป ก็เป็นผู้ที่คุณทิพย์กฤตาสงสัยอยู่ และขณะนี้ก็หันหน้า
มาฟาดฟันกันอย่างเต็มที่ แบบว่าตาต่อตา ฟันต่อฟันเลยละครับ”
“แล้วผู้หญิงที่ดูอ่อนแอคนนี้จะไปสู้อะไรได้กับผู้ชายมากมายขนาดนั้น”กฤตพลเอ่ยขึ้นและรู้สึกเป็นห่วงเธอ
ขึ้นมาเฉยๆ เขาก้มลงมองหญิงสาวในรูปที่มีแววตาเศร้าอยู่เนืองนิตย์
“นักสืบที่เราจ้างบอกว่าวันที่ไปสืบนั้นก็เกิดการยิงกันขึ้น คนที่ไร่ทิพย์กฤตาบาดเจ็บสองคนคงจะเจ็บกันเยอะ
กว่านี้ถ้าคุณทิพย์ไปไม่ทัน ส่วนทางโน้นหนีไปได้”
“อะไรกันนี่ถึงขนาดยิงกันเลยหรือนี่ แล้วคุณทิพย์เป็นอะไรหรือเปล่า” เสียงชายหนุ่มร้อนรนมากขึ้น
“ไม่เป็นอะไรครับ ตอนนั้นคุณทิพย์กำลังคุมคนไปต้อนฝูงโคพอได้ยินเสียงปืนก็ให้ลูกน้องไปด้วยกันหลายคน
และเมื่อเช้านี้เราได้ข่าวมาว่าคุณทิพย์ให้ผู้จัดการไร่ออกเนื่องจากเธอสืบทราบว่าเป็นคนของนายดิลกเข้ามา
สอดแนมและเธอก็สงสัยว่านายคนนี้แหละที่เป็นคนฆ่าพ่อแม่เธอ” นายวสันต์อธิบายอย่างต่อเนื่องเพราะ
เห็นว่านายจ้างนั่งฟังเงียบอยู่
“ถ้าเช่นนั้นตอนนี้ไร่ทิพย์กฤตาก็ขาดผู้จัดการไร่นะซิ”ชายหนุ่มถามขึ้นหลังจากเงียบฟังมานาน
“ใช่ครับ และเธอกำลังจะเปิดรับสมัครอยู่ครับ”
“แล้วจะเชื่อได้อย่างไรว่าคนใหม่ที่เข้าไปจะไม่เป็นคนของนายดิลก”
“เธอจะเป็นผู้คัดเลือกเองครับ แต่เธอจะมีวิธีเลือกอย่างไรนั้นผมไม่ทราบ”
“เอาละคุณทำงานได้ดีมากคุณวสันต์ ขอบคุณมาก”
“ยินดีรับใช้ครับ”และนายวสันต์ก็เดินออกไป ชายหนุ่มนั่งครุ่นคิดถึงหญิงสาวที่อยู่ในรูปเขาจะต้องพาตัว
เข้าไปเกี่ยวข้องกับเธอให้ได้ไม่ว่าจะทางไหนก็ตามเพื่อสืบเรื่องเกี่ยวธุรกิจ ชายหนุ่มหาเหตุผลเพื่อพาตัว
เข้าใกล้หญิงสาวให้ได้และความคิดเขาก็ต้องหยุดชะงักเพราะพี่ชายเข้าเปิดประตูเข้ามาแบบกะทันหัน
“พี่นัยผมบอกพี่กี่ครั้งแล้วว่าให้พี่เคาะประตูก่อน ถ้าคราวหลังผมทำอะไรอยู่พี่ไม่เห็นหมดหรอกหรือ”
กฤตพลว่าพี่ชายเขาเรื่องเก่าอีก
“เถอะน่า เมื่อสักครู่ฉันเห็นคุณวสันต์พึ่งออกไป ได้อะไรคืบหน้าบ้างล่ะ”
“ก็สมควรครับ เอ่อพี่นัย ถ้าผมต้องไปทำธุระต่างจังหวัดสักเดือนหนึ่งพี่จะว่าไง”
“แกจะไปไหนเป็นเดือน”
“เอ่อ คือว่า ผม”กฤตพลหาเหตุผลไม่ได้จะให้เขาบอกพี่ชายได้อย่างไรละว่าอยากไปดูความเป็นอยู่ของ
คู่แข่งทางธุรกิจของตระกูล
“เอ่อๆ อยู่นั่นแหละแล้วเมื่อไหร่จะรู้เรื่อง”
“เถอะน่าพี่แล้วผมจะส่งข่าวมาละกัน”
“แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่าแกไปไหน แกกำลังจะทำอะไรบอกฉันหน่อยซิ”
“ไว้เดี๋ยวผมบอกทีหลังดีกว่า ผมโตแล้วนะครับพี่นัย ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ผมดูแลตัวเองได้”
“ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจแก ถ้ามีอะไรก็โทรมาบอกอย่าพยายามเอาตัวเองเข้าไปเกี่ยวกับเรื่องที่เป็นอันตราย
เป็นอันขาดถ้าฉันรู้ฉันจะทำอะไรแกคงรู้ดีใช้มั้ย แล้วจะไปเมื่อไหร่”
“พรุ้งนี้เลยครับ”
“ทำไมถึงรีบอย่างนั้น มันธุระด่วนมากเลยหรือ”
“มันด่วนสำหรับผมครับ”เขาพูดด้วยคำพูดหนักแน่นจนทำให้กฤตนัยรู้ว่าถึงจะพยายามรั้งเขาไว้อย่างไรก็ไม่สำเร็จ
“ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจแกละกัน ระวังตัวด้วยล่ะ”
“ครับ”
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ช่วยโหวตให้ด้วยนะคะ จะได้มีกำลังใจเขียนต่อ ขอบคุณค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น