คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่1:เฮสเทียร์ที่ลอยมากับน้ำ - 100% -
บทที่1:เฮสเทียร์ที่ลอยมากับน้ำนา
กระซิก กระซิก (เสียงร้องให้)
‘อือออ? อะไรกันเสียงใครร้องให้นะ? หนวกหูชะมัด...’เด็กสาวเจ้าของเรือนผมสีดำสนิทคิดพลางพยายามลืมตาขึ้น แต่มันกลับลืมไม่ขึ้นเสียอย่างนั้น สักพักนัยน์ตาสีแดงทับทิมของเด็กสาวก็เปิดขึ้น เธอมองไปรอบๆและวิเคราะห์สถานการณ์ในตอนนี้ ซึ่งเธอก็สรุปได้ว่า ที่นี่คือเรือค้าทาส นั่นเอง ดูจากพวกคนที่ร้องห่มร้องให้อยู่และโซ่ที่แขนของตนเอง เอาไงละทีนี้? เอาเถอะ...เฮ้อออ จะบอกว่าน่าสนุกดีมั้ยคะ?
-เฮสเทียร์-
อืมม สวัสดีค่ะทุกท่านเรามีนามว่าเฮสเทียร์ตอนนี้โดนจับขังไว้ในห้องขังทาสของเรือของประเทศไหนสักประเทศ ว่าแต่เราขึ้นมาได้ไง? หอกเราหายไปไหน? บรรลัยแล้ว!!! ต้องหาหอกให้เจอแล้วหนี ไม่งั้นได้กลายเป็นทาสแหงๆ
พอคิดเสร็จเด็กสาวก็ค่อยๆหลับตาลง
‘เบเลธ...คงรู้หน้าที่ของเจ้านะ?’ เด็กสาวหลับตาลงแล้วพูดในใจ
‘แน่นอน องค์หญิง’ เสียงตอบรับของ’จิน’นามเบเลธดังขึ้นในหัวของเด็กสาว
ตูม!!!
ผ่านไปไม่ถึงนาทีเสียงระเบิดก็ดังขึ้นก่อนที่เด็กสาวเจ้าของเรือนผมสีดำจะดึงโซ่ของตัวเองออกจนขาดก่อนจะวิ่งไปบนระเบียงเรืออย่างรวดเร็ว เร็วขนาดคนเฝ้ามองไม่ทัน พอมาถึงระเบียงเรือสายตาของเด็กสาวเหลือบไปเห็นหอกสีดำสนิทที่มีผ้าสีแดงผูกไว้ของตน ไม่รอช้าเธอวิ่งไปคว้าหอกก่อนจะกระโดดลงทะเลไป โดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็นสักคน...
ตูม!!!
“อ่า จะว่าไปข้า...ว่ายน้ำไม่เป็นนี่น่า...” เด็กสาวหลับตาลงก่อนจะบ่นกับตัวเองในใจ แล้วปล่อยร่างกายให้ลอยไปกับน้ำอย่างไม่คิดอะไรมาก
ทางซินแบด
“เห้ออ งานเสร็จสักที” ชายหนุ่มผมสีน้ำเงินยาวใส่ชุดที่เต็มไปด้วยเครื่องประดับมากมายแสดงถึงฐานะของตน บิดขี้เกียจก่อนจะบ่นออกมาเบาๆ ดวงตาคมสีน้ำตาลมองออกไปยังทะเลแต่สายตาของเขา’ซินแบด’ก็ต้องหยุดมองอยู่ๆจุดๆหนึ่งซึ่งมีร่างเล็กๆของคนลอยขึ้นมาจากน้ำ ไม่รอช้าเขาเอื้อมมือออกไปก่อนจะกระชากร่างของคนคนนั้นขึ้นมาอย่างเบามือเพราะคาดว่าคนที่ลอยอยู่ในน้ำนั้นจะเป็น...ผู้หญิง
“หืม?ผู้หญิง”ซินแบดวางร่างเล็กลงก่อนจะไล่มองส่วนต่างๆของเด็กสาว
เด็กผู้หญิงผมสีดำแต่กลับมีสีแดงประกายออกมาอย่างน่าประหลาดมัดรวบเป็นทรงหางม้าไว้ข้างๆ(แบบในรูปที่ใช้แนะนำตัว)ที่ใต้ตามีรอยสัก(รึป่าว)รูปดอกไม้สี่แฉกสีดำ ใส่ชุดสีดำแดงค่อนข้างแปลกตา ถึงตอนนี้จะหลับอยู่แต่เขาก็รับรู้ได้ว่าเธอคนนี้เป็นคนที่สวยเอามากๆ ส่วนรูปร่าง...หึหึหึ(หัวเราะแบบจิตๆ) และในมือของเธอนั้นยังกำหอกสีดำไว้แน่น ว่าแต่ยังมีชีวิตอยู่มั้ยเนี่ย?
“อย่าบังอาจคิดอะไรบ้าๆอย่างเช่นว่าเราตายเชียวนะ”ดวงตาสีแดงทับทิมเปิดขึ้นอย่างช้า ก่อนเสียงหวานของเด็กสาวจะดังออกมา เธอมองหน้าซินแบดด้วยสีหน้าที่ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลยสักนิด
“ฮ่าๆ เจ้าชื่ออะไรกันคุณหนู?”ซินแบดหัวเราะน้อยๆก่อนจะพยุงเด็กสาวให้ลุกขึ้นแล้วถามชื่อออกไป
“เฮสเทียร์...แล้วท่าน?”เธอตอบก่อนจะถามกลับบ้าง
“ข้าชื่อซินแบด”ซินแบดตอบเด็กสาวยิ้มๆก่อนจะเปิดปากถามต่อ แต่ทว่าเด็กสาวกลับชิงถามออกมาก่อน
“ราชา...ซินแบดสินะ?”เด็กสาวพึมพำกับตัวเองก่อนจะถามว่า
“เรือลำนี้จะไปซินเดรียสินะคะ?”
“ใช่แล้ว เจ้ามีธุระที่นั่นงั้นหรือ?”ซินแบดถามเด็กสาวออกไปด้วยท่าทีสงสัย แต่เขาก็ต้องเบิกตากว้างเพราะเด็กสาวตรงหน้าคุกเข่าลงเพื่อเคารพเขา แต่ที่ทำให้เขาตกใจกว่าคือ ลูฟสีดำรอบตัวเด็กคนนี้!
“ขอแนะนำตัวอีกครั้งเราชื่อเอสเทียร์องค์หญิงลำดับที่1แห่งราชอณาจักรอัลบุสดราโก้ กำลังจะไปที่ประเทศซินเดรียเพื่อเข้าเฝ้าราชาซินแบดตามบัญชาของท่านพ่อราชาแห่งอัลบุสดราโก้”เด็กสาวพูดด้วยน้ำเสียงนิ่ง ส่วนซินแบดทำหน้าเหมือนนึกอะไรออก
‘ซินครับ ท่านคงรู้ใช่มั้ยว่าองค์หญิงจากประเทศพัธมิตรของเราจะมาเข้าเฝ้า เพราะงั้นคงรู้นะครับว่าถ้ากลับมาช้าละก็...’ จาฟาล ที่ปรึกษาของซินแบดพูด แต่พูดยังไม่ทันจบนายของตนก็
‘ฮึๆ รู้แล้วน่า’
จบการย้อนความของซินแบด
“จะ เจ้าเองหรอ!”ซิบแบดพูดออกไป คนที่ได้ยินทำสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย นี่เราไม่เหมือนองค์หญิงขนาดนั้นเลยหรอ?
“ข้าไม่ดูไม่เหมือนองค์หญิงขนาดนั้นเลยรึไง”เฮสเทียร์พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อยแต่สีหน้ายังคงนิ่งเหมือนเดิม
“ปะ ป่าว ฮ่ะๆ”ซินแบดตอบปฎิเสธ ก่อนจะหัวเราะแห้งๆพลางเหลือบมองหอกในมือของเธอ องค์หญิงที่ไหนเขาพกหอกติดตัวกันครับ? ว่าแต่ทำไมนางถึงลอยมากับน้ำละ
“ว่าแต่...ทำไมถึงลอยอยู่ในน้ำแบบนั้นกัน?”ซินแบดที่อดสงสัยไม่ได้ถามขึ้น
“หนีออกมาจากเรือค้าทาสนะ”เฮสเทียร์ตอบแบบไม่ใส่ใจนัก
“ไปอยู่ในที่แบบนั้นได้ไง!”ซินแบดถามอีก(รู้สึกจะถามบ่อยจังนะ= =)
“ไม่รู้สิ ฮัดชิ้ว!”เฮสเทียร์ตอบก่อนจะจามออกมาเบาๆทำให้ซินแบดสังเกตว่า ตัวเธอเปียกอยู่
“ข้าว่าท่านไปเปลี่ยนชุดเถอะ เดี๋ยวจะเป็นหวัดเอานะครับ”ว่าจบซินแบดก็ดันหลังเด็กสาวให้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
-เฮสเทียร์-
ข้าเจอเขาแล้ว ใช่เจอแล้ว...ราชาซินแบด ให้ตายสิข้าไม่เข้าใจท่านพ่อเลยจริงๆ ในขณะที่ข้ากำลังเดินทางรอบโลกอยู่ จู่ๆท่านก็ออกคำสั่งว่าให้มาเข้าเฝ้าราชาซินแบดและอยู่เรียนรู้อะไรที่นั่นสักพัก แต่ว่า ได้ข่าวเขาเก่งดาบด้วยสิอยากสู้ด้วยจัง!(ยิ้มกว้าง)
หลังจากข้าเปลี่ยนชุดเสร็จ ข้าก็ได้คุยกับราชาซินแบดเล็กน้อยก่อนจะกลับมาพักผ่อน จนเวลาผ่านไปหลายวันถึงมีคนมาบอกว่าถึงซินเดรียแล้ว ซึ่งเพราะเหตุนั้นราชาซินแบดถึงได้มารับข้าที่ห้องเพื่อนำทางไปยังวัง
บนระเบียงเรือ
“คุณอาซินแบดยินดีต้อนรับกลับคร้าบ!”เด็กชายร่างเล็กเจ้าของผมสีฟ้าสดใสนาม’อาละดิน’ทักทายพลางโบกมือไปมาให้ ดูร่าเริงจังนะเด็กชายคนนั้น
“ไง ทุกคน ขอแนะนำนี่องค์หญิงลำดับที่1แห่งราชอณาจักรอัลบุสดราโก้ท่านเฮสเทียร์“ท่านซินแบดพูดพลางผายมือมายังเรา(ขอใช้ให้เฮสเทียร์ใช้คำแทนตัวเองว่าเรานะคะใช้ข้าแล้วรู้สึกแปลกๆ//คิเรย์) ต้องทักทายสินะ
“เราชื่อเฮสเทียร์องค์หญิงลำดับที่1แห่งราชอณาจักรอัลบุสดราโก้ มาที่ประเทศซินเดรียเพื่อเข้าเฝ้าราชาซินแบดตามบัญชาของท่านพ่อราชาแห่งอัลบุสดราโก้และจะมาเรียนรู้เรื่องต่างๆจากประเทศนี้อีกสักระยะคะ”เราพูดก่อนจะโค้งให้เป็นการเคารพตามธรรมเนียมของประเทศเรา
“ยินที่ได้พบครับ/ค่ะองค์หญิงเฮสเทียร์”แปดขุนพลว่าแล้วทำท่าเคารพให้เรา หืม? แต่ละคนดูแข่งแกร่งไม่เบานี่(แสะยิ้มในใจ)
“เช่นกันค่ะ”เราตอบกลับไปด้วยท่าทางนอบน้อม ยังไงก็จะเสียมารยาทกับพวกเขาไม่ได้
“ท่านซินคงไม่ได้ทำอะไรที่เสียมารยาทต่อหน้าท่านนะครับ?”ชายผมขาวที่น่าจะชื่อจาฟาลถามขึ้น
“ไม่หรอกคะ”เราตอบไปแบบไม่ใส่ใจนัก
พระราชวัง
เหนื่อยชะมัด บ่นเสร็จเราก็ทิ้งตัวลงไปยังที่นอนในวังของท่านซินแบด อ่ะ จะว่าไปต้องย้ายจินไปที่ปิ่นสินะ ถือหอกเดินไปเดินมาแบบนี้คงไม่เหมาะเท่าไร (เฮสเทียร์ย้ายจินมาไว้ที่ปิ่นปักผม)
ผ่านไปสักพักหลังจากย้ายจินเสร็จ อ่า ลืมบอกไปเราเป็นผู้พิชิตดันเจี้ยนเบเลธ และเป็นผู้ครอบครองจินแห่งการช่วงชิงเบเลธ เอาไว้มาเล่าประวัติส่วนตัวที่หลังละกัน...เราง่วงแล้ว
“....” หลับไปแล้ว
ทางซินแบดและพวกอาละดิน
“ทำไมลูฟรอบตัวขององค์หญิงถึงเป็นสีดำกัน ทั้งๆที่ลูฟของเธอเป็นสีขาว”ซินแบดพึมพำอยู่คนเดียวพลางทำท่าคิดหนัก
“นั่นสินะฮะ”อาละดินก็เลยทำท่าคิดหนักไปด้วย
“มีอะไรกันหรอครับ?”อาลีบาบาที่ยังไม่รู้เรื่องของเฮสเทียร์ถามออกมาแบบงงๆ
“อาลีบาบาคุงยังไม่เห็นใช่ม้า พี่สาวคนนั้นสวยสุดๆไปเลย=w=”อาละดินว่าพลางลูบคางและคิดถึงหน้า(อก)ของเอสเทียร์
“พี่สาวคนนั้น?”อาลีบาบาที่ไม่ได้ไปรับซินแบดเลยไม่รู้เรื่องของเฮสเทียร์ทำหน้างงๆ
“องค์หญิงของประเทศพัธมิตรนะ”ซินแบดบอก
“งั้นหรอ”อาลีบาบาพูดพลางลองนึกหน้าองค์หญิงดู
เช้าวันต่อมา
“นี่ ท่านซินแบดที่นี่มีห้องสมุดหรือป่าวคะ”เฮสเทียร์ที่กำลังทานอาหารเช้าอยู่กับซินแบดถามขึ้น
“มีสิ สนใจหรือ?”ซินแบดบอกซึ่งเด็กสาวไม่พูดแต่กลับพยักหน้าเบาๆเป็นการตอบรับ
ห้องสมุด
“ถ้ามีอะไรก็เรียกได้เสมอนะครับองค์หญิง”จาฟาลบอกหลังจากที่เดินมาส่งเฮสเทียร์ที่ห้องสมุดเสร็จ
เด็กสาวเดินไปเรื่อยๆเพื่อหาหนังสืออ่านแต่ก็จบด้วยการเอาหนังสือประวัติศาสตร์ต่างๆนาๆมานั่งอ่านเต็มไปหมด เธอนั่งอ่านไปเงียบๆตามนิสัยของเธอ
ทางซินแบด
“รู้สึกจะชอบอ่านหนังสือสินะ”ซินแบดที่กำลังสังเกตองค์หญิงประเทศพันธมิตรอยู่พูดขึ้นเบาๆ พลางจนข้อมูลนั้นลงไปในกระดาษแผ่นหนึ่ง
“สังเกตพฤติกรรมนางอยู่หรอครับซิน?”จาฟาลถามขึ้น
“อืม นิสัยนางมันแปลกๆ ดูจะเงียบๆนิ่งๆก็น่าจะใช่ จะไร้เดียงสาก็ไม่เชิง แต่มันต้องมีอะไรมากกว่านี้แน่ แล้วก็ดูเหมือนนางจะเป็นที่รักของลูฟสีดำเอามากๆเสียด้วยสิ...”ซินแบดพึมพำคนเดียวก่อนจะจมลึกลงสู่ความคิดของตนเอง…
* * *
ความคิดเห็น