นักวิจัยจากยุคอนาคตหลุดมาอยู่ในต่างมิติ ในฐานะ 'ผีคนเป็น' ที่จะเป็นผีก็ไม่ใช่คนก็ไม่เชิง
เขาข้ามผ่านยุคสมัยนาๆ จนในที่สุดก็สามารถสร้างร่างจุติเป็นมนุษย์
"นายท่าน จะว่าไปด้วยพลังระดับท่านทำไมจึงต้องสร้างร่างมนุษย์ให้มันวุ่นวายด้วยล่ะ ? " เมดสาวเอ่ยถามผู้เป็นนาย
"ข้าเป็นผีคนเป็นมาหลายยุค แม้จะจับสิ่งของได้แต่ก็ไม่อาจลิ้มรสจากสัมผัสนั้นได้เลย...ความอบอุ่นของมนุษย์ข้าลืมมันไปแล้ว"
เขาพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มอย่างขมขื่นแล้วแผ่กลิ่นอายโดดเดี่ยวเหลือทนออกมา
"สรุปนายท่านอยากจะ**** กับผู้หญิง **** แล้วก็ **** สินะคะ..." เมดสาวพูดออกมาด้วยหน้านิ่ง
"......" เขาถึงกับพูดไม่ออก เขาไม่ได้หมายถึงแบบนั้นสักนิด !!
****************
มู่หรง เทียนเซียน
เฟรย่า
เจิ้งเหม่ย
ระดับผู้ฝึกตน
- ก่อรากฐาน
- กลั่นกายา
- เบิกประตูธรณี
- เชื่อมนภา
- ปราชญ์ (ตรงนี้แต่ล่ะคนจะถูกเรียกต่างกันตามแต่เผ่าพันธู์ไป อย่าง มนุษย์ก็จะเป็นปราชญ์ยุทธ , ปราชญ์ปีศาจ, ปราญน์สมุทร )
- ราชันย์ (แบบเดียวกับขั้นปราชญ์)
- บรรพชนศักสิทธิ์
หลังจากขั้น - บรรพชนศักสิทธิ์ - แล้วจะแยกเป็นเส้นทางตามแต่ล่ะคน.......คนที่เข้าขั้นเลือกเส้นทางไปแล้วจะถูกจารึกไว้นิรันด์
- เส้นทางบรรพกาล
- เส้นทางอเวจี
- เส้นทางสวรรค์
- เส้นทางอรหันต์
*เรื่องนี้ไม่มีเผ่าเทพ คนที่มีคำนำหน้าว่าเทพนั้นเป็นเหมือนกับฉายาเฉยๆ ปีศาจนี่จะเป็นสัตว์อสูรที่ตระหนักถึงพลังฟ้าดิน
แล้วได้รับภูมิปัญญาจนสามารถกลายเป็นผู้ฝึกตนได้ ส่วนมารนั้นเป็นหัวใจเต๋าในทางชั่วร้ายไม่เกี่ยวกับเผ่าพันธ์ต่อให้เป็นมนุษย์ก็เรียกมารได้ ....สำหรับคนที่เข้าถึง -ขั้นเลือกเส้นทาง- นี่หากเปรียบกับเรื่องอื่นก็เหมือนกับเป็นเทพแบบของเรื่องอื่นล่ะมั้ง
ระดับกาย
- กายมนุษย์
- กายปฐพี
- กายนภา
- กายปราชญ์
- กายราชันย์
- กายศักสิทธิ์
- กายนิรันด์
ปล. เรื่องแกร่งสุดในใต้หล้าจะไม่ทิ้งนะครับ แต่ช่วงหลังผมอ่านแต่นิยายแนวย้อนยุค พอเขียนแกร่งสุดในใต้หล้าแล้วเขียนไม่ขึ้นเลย
ก็เลยเขียนเรื่องนี้เพิ่มขึ้นมาปรับอารมณ์ครับ
แกร่งสุดใต้หล้าจะมาช่วงวันศุกร์ถึงวันจันทร์ แต่อาจไม่ได้ว่าทุกวันเน้อ ส่วนเรื่องนี้ไว้เขียนเวลาอื่น
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น