คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : SFหลังจบสี่แผ่นดิน(ไอซ์กัน)
SFหลังจบสี่แผ่นดิน(ไอซ์กัน)
...........................................................................................................................................................................................................................
ณ ห้องแต่งตัวนักแสดง
กัน say
"เฮ้อ"ร่างบางนั่งอยู่คนเดียวในห้องแต่งตัวและกำลังนั่งถอนหายใจคิดถึงใคนคนนึงอยู่
"เอาเหอะนั่งอยู่เงียบก็คิดถึงนั่งเล่นIpadดีกว่าเผื่อ...จะลืมความคิดถึงลงไปบ้าง"ร่างบางบิกกับตนเองก่อนจะหยิบไอแพดสีขาวสะอาดขึ้นมาเพื่อเช็คข้อมูลต่างๆ
~ตึ๊ง~เสียงโทรศัพท์ของร่างบางเตือนข้อความ
"เอ๊ะ ข้อความอะไรเนี่ย"ร่างบางบอกกับตัวเองอย่างหัวเสีย แต่ก็ยังเปิดดูและเค้าก็คิดถูกที่เปิดดูเพราะมันเป็นข้อความจากคนที่เค้ากำลังคิดถึงอยู่
ถึง สุดที่รักของผม
ผมได้ดูตัวอย่างเรื่องสี่แผ่นดินแล้วนะครับผมอยากดูมากเลย ผมขออวยพรให้พี่โชคดีมากๆนะครับ
แล้วอย่ามโหที่ผมอาจจะส่งข้อความนี้มากวนพี่แต่ผมก็ยังคิดถึงพี่มากๆเลยนะครับ แล้วพี่ล่ะคิดถึงผมรึเปล่า
ถ้าไม่ก็ไม่เป็นไรผมคิดถึงพี่นะครับ บางทีเราอาจจะได้เจอกัน
จาก...ไอซ์ เด็กโย่งของพี่
"ฮึก ฮึก พี่คิดถึงไอซ์นะ"ร่างบางร้องไห้ออกมาด้วยความคิดถึง
"แต่เราอาจจะได้เจอกันเหรอ ฮึก หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นนะ"ร่างบางคิดก่อนจะย้อนอ่านข้อความของคนที่เค้ารัก ซ้ำไป ซ้ำมา
20 นาที ผ่านไป
ทีมงาน say
"น้องกันคะ แสตนบายด์ได้แล้วค่ะ"ทีมงานบอกกับนภัทรให้ไปแสตนบาย
"ครับ เดี๋ยวกันไป"ร่างบางบอกก่อนจะปาดน้ำตาแล้วเดินตามทีมงานไป
...........................................................................................................................................................................................................................
ณ ข้างเวที
มัดหมี่ say
"กัน ok ป่ะ"มัดหมีถามกันเพราะเห็นกันสีหน้าไม่ดีตั้งแต่ออกมาจากห้องแต่งตัวแล้ว
"อืม"ร่างบางตอบส่งๆไปเพราะไม่รู้ว่าจะตอบยังไงเพราะตอนนี้เค้ารู้สึกแย่เอามากๆ
"คิดถึงไอซ์ใช่มั๊ย"มัดหมีถามเพราะตั้งแต่รู้จักกันมากันก็บอกถึงคนๆนี้มาตลอดแล้วเค้าก็รู้ว่ากันรักไอซ์มากแค่ไหนแต่เธอเองก็ช่วยอะไรไม่ได้
"อืม ถ้ากันเจอไอซ์ก็คงจะดี"ร่างบางบอกก่อนจะก้มหน้าลงซ่อนน้ำตา
"กันๆ นั่นใช่ไอซ์รึเปล่า"มัดหมี่ชี้ให้กันดูตรงที่ที่ไอซ์นั่งอยู่
"อะ อะ ไอซ์"ร่างบางเรียกชื่อคนรักออกมาด้วยความคิดถึง
"กัน... ยังโอเคอยู่ใช่มั๊ย"มัดหมี่ถามเพราะตั้งแต่ที่เธอชี้ให้กันดูกันก็ดูอึ้งอยู่มากๆ
"โอเคสิอย่างน้อยกันก็รู้ว่าเค้ายังมาดู"ร่างบางตอบไปด้วยใบหน้าที่มีความสุขมากกว่าเดิม
"อืม"มัดหมี่บอกเบาก่อนทั้งสองคนจะเดินขึ้นไปบนเวที
.............................................................................................................................................................................................................................
ไอซ์ say
"พี่กันนี่ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยเนาะ"ร่างสูงบอกกับตนเองก่อนจะนั่งดูละครเวทีต่อ
..........................................................................................................................................................................................................................
2 ชั่วโมงผ่านไป
นักข่าว say
"น้องกันคะตอนนี้มีคนรู้ไจรึงยังคะ"
"น้องกันคะละครเวทีเรื่องนี้เป็นยังไงบ้างคะ"
"น้องกันคะ บลาๆๆๆๆ"กันฟังนักข่าวที่ถามคำถามมาเรื่อยๆ
"เอ่อ...อ๊ะ"ร่างบางกำลังจะตอบคำถามแต่ปลายตากับมองเห็นคนที่เค้ารักกำลังเดินไปทางห้องน้ำ
"ขอโทษนะครับ กันขอตัวก่อนนะครับ"ร่างบางเอ่ยขอตัวจากนักข่าวก่อนจะรีบปลีกตัวออกไป เพื่อไปหาคนรัก
"อืม กันเดี๋ยวมัดหมี่ตอบคำถามให้"มัดหมี่บอกก่อนจะไล่ให้กันตามไอซ์ไป
............................................................................................................................................................................................................................
ณ ห้องน้ำ
กัน say
"ไอซ์ ไอซ์ ไอซ์อยู่ไหน ไอซ์"ร่างบางเรียกคนรักเผื่อว่าเค้าจะเดินออกมา
"ไอซ์..."ร่างบางเรียกด้วยเสียงที่เบาลง และค่อยไปยืนอยู่หน้าก๊อกล้างหน้า
ไอซ์ say
~หมับ~
"ไอซ์ นั่นไอซ์จริงใช่มั๊ย"ร่างบางบอกก่อนจะเอามือไปกุมที่มือของคนที่กอดเอวเค้าอยู่และเงยหน้าขึ้นมองกระจก
"ครับพี่กันนี่ไอซ์เอง"ร่างสูงบอกก่อนเอาหน้าไปซุกที่ซอกคอของร่างบาง
"พี่คิดถึงไอซ์นะ"ร่างบางบอกกันคนรักผ่านกระจก
"ผมก็คิดถึงพี่ครับผมคิดว่าพี่จะลืมผมไปแล้ว"ร่างสูงบอกก่อนจะกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น
"ไม่ พี่ไม่เคยลืมไอซ์"ร่างบางบอกก่อนจะค่อยหันตัวและกอดคนที่ตนคิดถึงอย่างเต็มรัก
"ครับ ผมก็ไม่เคยลืมพี่"ร่างสูงบอกก่อนจะผละจากร่างบางและเกลี่ยน้ำตาออกจากใบหน้าหวานเบาๆ
"อืม ไอซ์พี่รักไอซ์"ร่างบางบอกก่อนจะซุกหน้าลงกับไหล่กว้าง
"ผมก็รักพี่ครับพี่กัน"ร่างสูงตอบกลับ
"อืม แต่ถ้ารักของเราไม่ต้องปิดบังอย่านี้คงจะดีนะ"ร่างบางบอกกับคนรักอย่างเศร้าๆ
"ไม่เป็นไรหรอกครับผมเชื่อว่ามันต้องมีซักวันที่จะมีคนยอมรับ ผมเชื่อ"ร่างสูงบอกก่อนจัจุมพิตที่หน้าผากมนอย่างอ่อนโยน
"อืม"ร่างบางบอกก่อนจะข่ยงปลายเท้าและประกบริมฝีปากเรียวของตนเองไปที่ริมฝีปากของคนักอย่างคิดถึงและโหยหา
"อื้มมม"ร่างสูงครางอย่างพอใจก่อนจะผละออกมา
"พี่รักไอซ์นะ"ร่างบางบอกกับคนรัก
"ผมก็รักพี่ครับ"ร่างสูงบอกก่อนที่ทั้งสองคนจะประกบริมฝีปากลงไปอีกครั้งด้วยความคิดถึงและโหยหา อย่างยาวนาน
THE END
..............................................................................................................................................................................................................................
writer say
อ่า~ เรื่องนี้เป็นSFไอซ์กันเรื่องแรกที่แต่งซึ่งเกิดจากการเวินเว่อของไรท์เองนะ คงไม่ว่ากัน อาจจะสั้นไปและ
ไม่ค่อยเรียลเท่าคู่อื่นเค้าอ่ะนะแต่เรื่องนี้นี่ไรท์ตั้งใจมากๆเลย ช่วยเม้นโวตด้วยนะรักรีดเดอร์ทุกคน บ๊ายบาย
ความคิดเห็น