ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SF OF THESTAR:)))

    ลำดับตอนที่ #8 : SF อยากจะรู้(เก่งเซน)

    • อัปเดตล่าสุด 20 ธ.ค. 54



    SFอยากจะรู้(เก่งเซน)
    .....................................................................................................................................................................................................................................
    ณ คอนโด
    เซน say
    "เอ่อ พี่เก่งครับ พี่เก่งจะไปเรียนต่อวันไหนเหรอ"ร่างบางถามคนรัก ถึงเรื่องการไปเรียนต่อเฉพาะด้านของวาโย คนรักของเค้า
    เก่ง say
    "อือ ประมาณ มะรืนนี้น่ะ"ร่างสูงเอ่ยตอบ ระยะเวลา
    "เหรอ แล้วพี่เก่งก็ดูแลตัวเองดีๆนะ เซนว่าไปเก็บของเลยดีกว่า"เซนบอกกับเก่ง เพราะว่าเค้ารู้ดีว่าวาโยเป็นคนยังไง
    "เซนอยากให้พี่ไปมากเหรอ"ร่างสูงบอกอย่าง(แกล้ง)น้อยใจ พร้อมกับทำตาแบ๊วๆเหมือนตุ๊กตา
    "เปล่า"ร่างบางบอกปฏิเสธ ไปเพราะกลัวคนรักน้อยใจ 
    "แต่ว่านะ ไปไกลถึงฝรั่งเศสเซนจะรักพี่อยู่มั๊ย"เก่งถามเพราะเค้าได้ยินมาว่ามีคนมายุ่งกับเซนตั้งเยอะแยะ จนเค้ากลัวว่าเซนจะเปลี่ยนไป
    "รักสิ ถ้าพี่เก่งยังรักเซนอยู่เซนก็จะรักพี่เก่งเหมือนกัน"ร่างบางตอบคำถาม แล้วเอาหัวของตนเองไปซบไว้กับไหล่ของเก่งก่อนจะหลับตาลงเบาๆ
    "อืม พี่รักเซนนะ"ร่างสูงบอกแล้ว เอามือลูบที่เรือนผมนุ่งของเซนเบาก่อนจะอุ้มเซนไปวางไว้บนเตียงนอน และนอนกอดกันทั้งคืน
    .....................................................................................................................................................................................................................................
    วันมะรืน(ที่มาอย่างเร็ว)
    ณ สนามบิน(ที่น้ำเพิ่งแห้ง)
    เซน say
    "พี่เก่งครับดูแลตัวเองดีๆนะ"ร่างบางบอกกับคนรักอย่างเศร้าและพยายามไม่ร้องไห้เพื่อให้เก่งสบายใจ
    "อืม เดี๋ยวพี่จะโทรหาเซนทุกวันเลย อย่าร้องไห้นะครับ กินข้าวตามเวลา ถ้าไม่สบายก็ไปหาหมอ แล้วห่มผ้าเวลานอนด้วยนะ"เก่งสั่งเป็นชุด เพราะว่าเซนก็ไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่
    "ครับ ไปได้แล้วเครื่องจะขึ้นแล้วนะ"ร่างบางเอ่ยสั่ง
    "คร้าบบบ หม่าม๊า ไปแล้วนะบ๊าย บาย"~ฟอด~ เก่งบอกลาคนรักก่อนจะกดจมูกลงบนแก้มนุ่มๆของเซนก่อนเดินออกไปโดยไม่ให้เซนทันได้บ่น
    "คะ คนบ้า"ร่างบางว่าร่างสูงไล่หลังอย่างเขินๆแล้วเดินออกไป
    .......................................................................................................................................................................................................................................
    ณ คอนโด
    เซน say
    "เฮ้อ"เซนถอนหายใจ เพราะแม้ว่าเพิ่งจากเก่งมาได้ซักพักเค้าก็รู้สึกอยากร้องไห้จะตายอยู่แล้ว แต่เก่งต้องไปเรียนต่อถึง4ปีเค้าคงได้เป็นโรคประสาทแน่เลย
    6 ชั่วโมงผ่านไป(ลืมบอกไปว่าเซนไปส่งพี่เก่งตอนเช้า)
    ~ตึ๊ง~
    เสียงข้อความโทรศัพท์เซนเตือนว่ามีข้อความที่ยังไม่ได้อ่านอยู่ในเครื่อง"ใครส่งข้อความมาเนี่ย"
    ถึง สุดที่รักของพี่
    ตอนนี้พี่ลงจากเครื่องแล้วนะไม่ต้องห่วง(ทำไมมันเร็วจังฟะ:รีดเดอร์)(เพราะมันคือฟิค:ไรเตอร์)พี่คิดถึงเซนมากเลยรู้มั๊ย พี่จะรีบเรียนจบเพื่อกลับมาหาเซนนะ
                                                                                                                                                                                        จาก...พี่เก่ง       
    "ฮึ"ร่างบางค่อยๆคลี่ยิ้มออกมาก่อนจะเดินออกไปจากห้องโดยไม่ลืมลงกลอนประตูเอาไว้
    ..........................................................................................................................................................................................................................................
    ณ ประเทศฝรั่งเศส
    เก่ง say
    "ฮ้า คิดถึงเซนจังเลย"ร่างสูงบอกกับตนเองเบาๆ ก่อนจะหันไปมองข้อความที่ตนส่งไปเมื่อกี๊ ที่ตอนนี้รายงานการส่งเรียบร้อยแล้ว
    "หวังว่าเซนจะมีความสุขกับข้อความที่พี่ส่งให้นะ"ร่างบอกเหมือนกับฝากคำพูดไปกับสายลม แล้วเดินเข้าห้องไปเพื่อเก็บของ
    ............................................................................................................................................................................................................................................
    3 อาทิตย์ต่อมา(มัน เร็ว มาก)
    ณ ร้านอาหาร
    เซน say
    "เฮ้อ คิดถึงพี่เก่งจัง เมื่อไหร่จะกลับนะ เฮ่อ"ร่างบางนั่งถอนหายใจคนเดียวที่ร้านอาหารที่ พี่เก่งชอบพาเค้ามากินบ่อยๆ
    ริท say
    หวัดดีคร้าบบบบบ รีดเดอร์ที่น่ารักทู้กกกกกคน ผมริทครับ มาหาเซนครับ
    "เซนนนนนนน"ผมเรียกเพื่อนผมเสียงดังจนทุกคนแทบหันมามอง
    "มีอะไรไอ้ริท เรียกซะเสียงดังเลย"ร่างบางบอกอย่างหัวเสียที่มาขัดอารมณ์ ของเค้า
    "ไป ฝร่งเศสกันมั๊ย"ร่างบางบอกกับเพื่อนรักเพราะเค้าเห็นเพื่อนของเค้านั่งซึมบ่อยๆ  คงจะไม่ได้
    "ไปหาพี่เก่งเหรอ"ร่างบางถามเพื่อน
    "อืม"ริทตอบไป เพราะเค้าอยากเห็เพื่อนยิ้มบ้าง
    "ไปกับใครอ่ะ"เซนถามเพราะเค้ารู้ว่าเพื่อนเค้าไมไปทัวร์ที่อื่นคนเดียวหรอก
    "พี่โตโน่"ริทตอบกลับ
    "ok"เซนบางตอบรับ
    "แล้วจะบอกพี่เก่งป่ะ"ริทถาม แต่เค้าคิดว่าเซนคงไม่บอกหรอก
    "ไม่บอก ริท กับพี่โน่ก็ห้ามบอก"ร่างบางกำชับกับเพื่อน ไม่ให้บอกคนรัก
    "อืม"ร่างบางตอบกลับก่อนจะนัดเวลาและแยกกัน
    ................................................................................................................................................................................................................................................
    ณ สนามบิน
    ~ผู้โดยสารโปรดทราบ ใครที่จะไปประเทศฝรั่งเศส กรุณาไปเตรียมตัวจะขึ้นเครื่องได้แล้วคะ~พนักงานสาวพูดขึ้น
    เซน say
    "พี่โน่ ริท ไปเถอะ เครื่องจะขึ้นแล้ว"ร่างบางเรียก เรืองฤทธิ์และภาคิน
    "อืมๆ ริทป่ะ"ภาคินพยักหน้ารับและหันไปเรียกคนรัก
    "ครับพี่โน่"ร่างเล็กตอบรับก่อนจะเดินออกไปตามคนรักและเพื่อนของเค้า
    ...................................................................................................................................................................................................................................................
    ณ ฝรั่งเศส
    ริท say
    "เซนๆๆ"ร่างเล็กเรียกเพื่อนของเค้าที่กำลังคิดอะไรอยู่
    "ฮึ มีไร"ร่างบางขานรับ
    "นี่กุญแจห้องเซนนะไปหาพี่เก่งเสร็จจะอยู่จะกลับก็ตามนี้แหละ"ร่างเล็กสั่งก่อนจะเดินจากไป ทิ้งให้ร่างบางยืนอยู่หน้าห้องของคนรัก
    ~กริ๊ก~
    แอ๊ดดดด
    เซน say
    "พี่เก่งๆๆ อยู่มั๊ยครับ"ร่างบางเรียกหาคนรักภายในห้อง เพราะห้องไม่ได้ล็อกเอาไว้
    "เซนนนนนน พี่คิดถึงเซน เมื่อไหร่พี่จะได้กลับไปหาเซนนะพี่คิดถึงเซน"ร่างบางได้ยินเสียงคนรักพูดอยูในห้องนอนจึงเดิน
    ตามเสียงไป
    "พี่เก่ง"ร่างบางเรียกร่างสูงเสียงเบา
    เก่ง say
    "หือ"ร่างสูงขานรับแม้ว่าจะคิดก็เถอะว่าไม่มีทางที่คนรักของเค้าจะมาอยู่ที่นี่
    "พี่เก่ง มองหาใครอยู่ครับ"ร่างบางถามออกไปอย่างหยอกเล่นๆ
    "เซน เซนจริงๆใช่มั๊ย"ร่างสูงเดินออกมาจากเตียงก่อนจะกอดคนรักด้วยความคิดถึง
    ~หมับ~
    "เซน พี่คิดถึงเซนมากเลยนะ แล้วเซนมาไง กินข้าวรึยัง เหนื่อยมั๊ย ง่วงรึเปล่า อยู่ที่นั่นเป็นยังไง บลาๆๆๆๆ"ร่างสูงที่เห็นคนรักเดินเข้ามาก็ยิงคำถามใส่ไม่ยั้ง ด้วยความคิดถึง
    "เซนไม่เป็นไรคร้าบบพี่เก่ง เซนสบายดี แล้วพี่เก่งล่ะ"ร่างบางตอบคำถามและถามกลับ
    "พี่สบายดีครับ แล้วคืนนี้เซนนอนที่ไหน"ร่างสูงถามถึงที่พักของคนรัก
    "เซนมีที่พักแล้วครับ"ร่างบางบอกก่อนจะชูกุญแจ ที่มีตราติดอยู่
    "อืม แต่คืนนี้เซนค้างกับพี่คืนนึงนะ"ร่างสูงเอ่ยขอก่อนจะกอดคนรักเบาๆ
    "ครับ"ร่างบางตอบรับ ก่อนจะโผเข้าก่อนคนรักอีกครั้ง
    "พี่รักเซนนะ"ร่างสูงบอกกับคนรักเบาก่อนจะจูบหน้าผากเซนเบาๆ
    "เซนก็รักพี่ครับ"ร่างบางตอบกลับ ก่อนทั้งสองคนจะเลื่อนหน้าเข้าหากันช้าๆ และแลกจูบกันอย่างดูดดื่ม

    THE END
    ...................................................................................................................................................................................................................................................
    Writer say
    วันนี้ไรท์มาอัพจบแล้วน้า อาจไม่ตรงกับเนื้อเพลงเท่าไหน่แต่ก็โอเคนะ ช่วยเม้นโหวตหน่อยนะ
    ไรท์ต้องการกำลังใจ เพราะไรท์งานเยอะมาก ไม่ค่อยมีเวลาว่างเท่าไหร่นะ ส่วนสนุกไม่สนุกบอกได้อยากให้แต่เรื่องอะไรบอกมาเดี๋ยวไรท์จัดให้


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×