SF OF THESTAR:)))

ลำดับตอนที่ #3 : SFถ้าไม่รักกัน ฉันจะไป(เก่งเซน)

SFถ้าไม่รักกัน ฉันจะไป(เก่งเซน)
........................................................................................................................................................................................................................
เซน say
"ทุกคนเคยมีคนรักโดยเหมือนว่าไม่มีมั๊ยครับ เค้าไม่ใส่ใจเรามั๊ยครับ แล้วเสียใจกันบ้างมั๊ยครับ"
.......................................................................................................................................................................................................................

ณ คอนโด
เซน say(อีกรอบ)
"พี่เก่งคร้าบบบบบ ^^"ร่างบางบอกกับคนรักอย่างร่าเริง
เก่ง say
"หืม มีไร"ร่างสูงบอกอย่างใส่ใจ
"พี่เก่งเย็นนี้ไปกินข้าวนอกบ้านมั๊ย?"ร่างบางถาม ก็เค้าอยากออกไปกับคนรักบ้างก็แค่นั้น
"อืม พี่ไม่ว่างอ่ะ"ร่างสูงปฏิเสธ
"น้าาาาาาาา"ร่างบางบอกอ้อน
"พี่ไม่ว่างจริงๆ ชวนริทไปแทนนะ"ร่างสูงบอกปัดๆ
"แต่..."ร่างบางต่อรอง
"ไม่มีแต่"ร่างสูงตอบดักเอาไว้
"ก็ได้ๆ"ร่างบางตอบรับ
.......................................................................................................................................................................................................................
ณ GZ45

"...มันไม่จริงใช่มั๊ย มันไม่ใช่ที่เห็น
พูดสิ ว่าไม่มีอะไร
จะฟังเธอทั้งนั้น จะไม่คิดไปไกล
รักเธอ... รู้ใช่ไหมคนดี"

เซน say
"ตอนนี้ผมออกมากินข้าวกับริทครับ"
ริท say
"เซนๆ นั่นพี่เก่งป่ะ"แล้วริทก็ชี้มือไปทางร้านอาหาร
"ไหน"ร่างบางตอบกลับ แต่ความจริงเค้ารู้อยู่แล้วล่ะ ตั้งนานแล้วด้วยแต่เค้าไม่พูดอะไรเท่านั้นเอง
"นั่นไง"แล้วริทก็จับตัวเซนให้หันไปทางนั้น
"นั่นพี่เก่งนี่"ร่างบางบอกเพราะเค้าเห็นพี่เก่งนั่งกินข้าวกับผู้หญิงคนนึงชื่อ"เบล" สองคนนั้นนั่งกินข้าวเหมือนคู่รักกัน
นั่งโต๊ะประจำของเค้าและคนรัก และเบลนั่งในที่ที่"เคย"เป็นของเค้า

.......................................................................................................................................................................................................................
"แต่พอมองตาเธอวันนี้ ชั้นรู้เธอยังมีใจ
จะทิ้งชั้นไปจริงหรือ...
ได้โปรดบอกชั้นได้มั๊ย ทำไมจึงเป็เช่นนี้
ได้โปรดบอกชั้นชัดๆ ซักที บอกสิว่าเธอแค่ไหวหวั่น" 

ริท say
"ตอนนี้ผมพาเซนมานั่งร้านที่พี่เก่งนั่งอยู่ครับแต่ไม่ต้องกลัวพี่เก่งจะเห็นนะเพราะผมนั่งมุมในสุดของร้าน"
เซน say
"ริท เดี๋ยวเซนขอโทรหาพี่เก่งก่อนนะ"ร่างบางบอกกับเพื่อนของเค้า เค้าแค่อยากรู้ว่าคนรักของเค้า จะบอกความจริง
หรือจะโกหกต่อไปเรื่อยๆ
ติ๊ด"ฮัลโหลพี่เก่งครับ"ร่างบางโทรศัพท์หาคนรัก
เก่ง say
"~ปากเก่งไปอย่างนั้นหัวใจ ไม่เก่งอย่างที่พูดไม่เลยไม่เคยกล้าพอ"เสียงริงโทนโทรศัพท์ของเก่งดังขึ้น
"ฮัลโหล เซนมีไร"ร่างสูงตอบกลับ
"พี่เก่งทำอะไรอยู่ครับ"ร่างบางถามเพราะเค้าอยากรู้ว่าคนรักของเค้าจะโกหกมั๊ย
"ทำงานอยู่น่ะ มีไรรึเปล่า"ร่างสูงโกหกไป เพราะเค้าก็รักเซนมากเกินกว่าที่จะเห็นน้ำตาของเซน เวลาที่เสียใจ

"เปล่าครับ ไม่มีอะไรแค่อยากบอกว่าเซนรักพี่เก่งนะครับ"ร่างบางบอกและกดวางสาย พร้อมกับหยดน้ำตาที่หล่นลงมาพร้อมๆกันเพราะสุดท้ายคนรักของเค้าก็เลือกที่จะ"โกหก"ต่อไป

"แต่ถ้ารักครั้งนี้มันตายไปแล้ว
ถ้าชั้นหมดความสำคัญ
ก็บอกเลยไม่รักกัน
ชั้นพร้อมจะไป..."

..........................................................................................................................................................................................................................

ณ คอนโด
เวลา22.45น.
เซน say
"ตอนนี้4ทุ่มแล้วทำไมพี่เก่งยังไม่กลับมาอีกนะ"ร่างบางบอกพร้อมกับโทรหาคนรักของเค้าไปด้วย
"หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้"และร่างบางก็ยังคงได้ยินอย่างนี้ซ้ำๆ โดยหวังว่าคนรักของเค้าอาจจะรับสายบ้าง
เก่ง say
"เซนพี่กลับมาแล้วครับ"ร่างสูงบอกกับร่างบางคนรักของเค้า
"กลับมาแล้วเหรอ"ร่างบางตอบกลับ
"อืม"ร่างสูงบอก
"พี่เก่ง มีอะไรจะบอกเซนรึเปล่าครับ"ร่างบางถามเพราะเค้าอยากรู้ความจริงและอยากรู้ว่าร่งสูงยังรักเค้าอยู่รึเปล่า

"ก็เมื่อใจของชั้น เธอเป็นคนยึดไว้
ทั้งใจ...ฝากให้เธอดูแล
มีคนเดียวเท่านั้น คนที่ชั้นจะแคร์
รักเธอแลจะรับความจริง"

"ไม่มี"ร่างสูงตอบกลับ
"แล้วเรื่องคุณเบลล่ะ มีรึเปล่า"ร่างบางย้อนกลับเพราะเค้าทนไม่ไหวแล้วจริงที่ต้องเห็นคนรักของเค้าอยู่กับผู้หญิงอื่นทั้งๆที่ ยังมีเค้าอยู่...
"เอ่อ..."ร่างสูงอ้ำอึ้ง เพราะไม่รู้จะตอบยังไงที่จะไม่ทำให้คนรักของตนเสียใจ
"เซนถามไง!!!"ร่างบางตวาดกลับ... ทั้งน้ำตา เค้าทนไม่ไหวแล้วจริงๆนี่ทนไม่ไหวที่เห็นเก่งบอกรักกับตคนอื่น กินข้าวกับคนอื่น ดูแลคนอื่น ที่ไม่ใช่เค้าทั้งที่ความจริงมันควรเป็นตัวเค้าเอง
"เซน พี่ขอโทษ"ร่างสูงเรียกชื่อคนรักพร้อมกับขอโทษ แม้รู้ว่าอาจจะไม่เพียงพอกับสิ่งที่เค้าทำแต่เค้าก็ไม่รู้จะพูดยังไงเพราะสิ่งที่เค้าทำมันก็เกินไปจริงๆ

"แต่พอมองตาเธอวันนี้ ชั้นรู้เธอยังมีใจ
จะทิ้งชั้นไปจริงหรือ
ได้โปรดบอกชั้นได้มั๊ยทำไมจึงป็นเช่นนี้
ได้โปรดบอกชั้นชัดๆซักทีบอกสิว่าเธอแค่ไหวหวั่น"

"ขอโทษเหรอ พี่คิดว่าขอโทษแล้วมันจะดีขึ้นเหรอ เซนว่าถ้าพี่บอกว่าพี่ไม่รักเซนมันจะดีกว่า"ร่างบางบอกกลับ เพราะ กี่ครั้งแล้วที่ร่างสูงขอโทษ กี่ครั้งแล้วที่เค้าให้อภัยและกี่ครั้งแล้วที่สุดท้ายเค้าก็เจ็บเหมือนเดิม
"ฟังพี่อธิบายก่อนได้มั๊ย แค่ครั้งนี้ครั้งสุดท้าย ที่พี่จะทำให้เซนเจ็บ ให้เซนเสียใจแค่ครั้งสุดท้าย ครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆ"ร่างสูงวอนขอ เพราะคราวนี้เค้าสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าเค้าจะทำให้คนรักของเค้าเจ็บเพราะเค้าเป็นครั้งสุดท้าย
"ก็ได้"เพราะตัวเค้าเองก็หวังว่าเค้าจะเจ็บเป็นครั้งสุดท้ายและให้อภัยร่างสูงเป็นครั้งสุดท้ายเหมือนกัน
"อือ พี่ยอมรับนะว่าพี่เคยแอบคบกับเบล เคยกินข้าว เคยทำอะไรทุกอย่างที่พี่เคยทำให้เซนทุกๆเรื่อง แต่มีอยู่อย่านึงที่พี่ไม่เคยทำกับเบลคือการบอกรักเพราะคำว่ารักของพี่พี่ให้เซนได้แค่คนเดียว

"แต้ถ้ารักครั้งนี้มันตายไปแล้ว
ถ้าชั้นหมดความสำคัญ
ก็บอกเลยไม่รักกันชั้น...
พร้อมจะไป..."

"จริงเหรอ"ร่างบางถามคนรักของเค้าอย่างไม่แน่ใจนักเพราเค้ากลัว กลัวที่ต้องเจ็บอีกครั้ง
"และตอนนี้พี่ก็เลิกกับเบลเพราะว่าพี่เลือกเซนแล้วเซนล่ะเซนจะให้อภัยพี่มั๊ย"ร่างสูงบอกกับคนรักโดยไม่ลังเลเพราะเค้ารักเซนจริงๆ
"อืม ก็ได้แต่เซนขอครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายนะได้มั๊ย"ร่างบางขอ เพราะตัวเค้าเองไม่อยากเจ็บอีกครั้ง
"ไดสิพี่สัญา"แล้วเก่งก็เชยคางเซนขึ้มาแล้วประกบริมฝีปากแล้วจูบกันอย่างดูดดื่ม
..............................................................................................................................................................................................................................
writer say
ไรท์มาอัพให้แล้วนะ ช่วยเมนท์ให้หน่อย โหวตด้วยเพราะช่วงนี้เมนท์กับวิวมันต่างกันมากกกกกกกอยากให้มัน
พอๆกันอ่ะ ช่วยโหวตให่โพลไรท์ด้วยนะ