SF OF THESTAR:)))

ลำดับตอนที่ #2 : SFลมใต้ปีก{โน่ริท}

SFลมใต้ปีก{โน่ริท}
..............................................................................................................................................................................................................................
ริท say
"ทุกคนเคยรักใครมั๊ยครับ เคยต้องการให้เค้าไม่มีความทุกข์บ้างมั๊ยครับ เคยทำให้เค้ามีความสุขบ้างมั๊ยครับ"
ถ้าเคยคุณคงเหมือนกับผมที่รักเค้ามาตลอด เค้าคนนั้น...พี่โตโน่"
...............................................................................................................................................................................................................................
ณ โรงเรียน
โตโน่ say
"เฮ้ย ไอ้เตี้ยเป็นไรวะ นั่งเหม่อแต่วันและ"ร่างสูงถามอย่างติดตลก

"เปล่า พี่โตโน่ แต่ทำไม่ชอบเรียกริททว่าเตี้ยห๊ะ ริทไม่ได้เตี้ยซักหน่อย(เค้าแค่สูงน้อยกว่าคนอื่น:รีดเดอร์&ไรเตอร์)(เออ!!!:พี่ริท)"

เกิดบนดิน กลับเหมือนว่าบินอยู่บนฟ้า
เมื่อได้ความมั่นใจคืนมา ชีวิตมีค่าขึ้นกว่าเดิม

เธอมาเติมกำลังให้หัวใจมีความหวังมีแรงก้าวเดิน

ตั้งแต่พบเธอ...ก็เหมือนชั้นบินได้

"แล้วน้องเกรซของพี่หละเป็นไงบ้าง"ร่างเล็กถามเบาๆเพราะเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นพี่โตโน่ไปหาเกรซเลย
"ห่างๆกันแล้วหละ ช่วงนี้เพราะมีคนบอกว่าเกรซมีคนใหม่"ร่างสูงบอกอย่างเศร้าๆ
"ไม่เป็นไร อย่าไปเชื่อคนอื่นสิ ถ้าไม่เห็นกับตาก็อย่าคิดมากสิ"ร่างเล็บอกอย่างสดใส แม่ในใจตอนนี้อยากจะร้องไห้ก็ตาม
"อืม"ร่างสูงตอบอย่างขอบคุณเพราะเค้าก็อยากขอบคุณริทที่ ให้กำลังใจและเตือนเค้า

"ริท ไปกินข้าวเย็นกัน เคป่ะ"โตโน่ถาม เพราะเค้าอยากขอบคุณริทที่เตือนเค้า
"ได้ดิ แต่ว่าพี่โตโน่ว่างด้วยเหรอ"ร่างเล็กถามก็ปกติ โตโน่ไม่ค่อยชวนเค้าไปไหน
"ว่างดิ ไม่ว่างจะชวนได้ไง"โตโน่ ตอบกวนๆ
"อือๆ"ร่างเล็กตอบรับแบบปัดๆ

เคียงข้างกันในวันที่ทุกข์ทน ฝ่าแดดฝนกันไป
ลมแรงสักเท่าไร ปีกนี้ยังบินสู้ต่อได้เพราะเธอ
เธอเป็นดั่งลมใต้ปีก ที่พยุงชั้นให้บินขึ้นไป
ไปสุดฟ้าไกล โดยไม่กังวลปัญหาที่มีรอบกาย

ณ ห้างts68
ริท say
"เฮ้ย!!!"ร่างเล็กอุทานเบาๆอย่างตกใจเพราะเค้าเห็นเกรซเดินมากับผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่ใช่โตโน่
"มีไรเหรอริท"ร่างสูงถามอย่างสงสัย
"เปล่าๆไม่มีอะไรพี่โน่หันไปเถอะ"พร้อมกับเอามือดันโตโน่ไปตรงที่ๆมองไม่เห็นเกรซ แต่ว่าเค้ามีแรงไม่พอจึงผลักร่างสูงไม่ไป
"อย่ามาโกหกนะริทบอกพี่มาว่ามีอะไร"
"เปล๊า ไม่มีอะไร"ร่างเล็กบอกเสียงสูง
"ริท"โตโน่กดเสียงต่ำจนน่ากลัว และหันไปทางที่ริทห้าม
"พี่โน่!!!"ริท อุทานอย่างตกใจ
"เกรซ!!!"โตโน่อุทานเสียงดังจน หญิงสาวหันมามอง
เกรซ say
"ชั้นมาเดินกันแฟนใหม่ของชั้นกันแล้วชั้นได้ยินเสียงคนเรียกอ่ะ"หญิงสาวหันไปมองและเห็น
"พี่โตโน่!!!"หญิงสาวอุทานเสียงเบาๆ
กัน say
"อะไรหรอเกรซ"กันถามงงๆ
"เปล่า ไม่มีอะไรเดี๋ยวเกรซไปเข้าห้องน้ำก่อนนะเดี๋ยวมา จุ๊บๆ"เกรซบอกอ้อนๆ
"คร้าบบบบบบบ แต่อย่าไปนานนะเดี๋ยวกันคิดถึงงงงงงง"กันบอกอย่างน่ารัก
เกรซ say
"หวัดดีค่ะพี่โตโน่ เกรซคิดถึงพี่โตโน่จังเลยยยย แล้วพาเด็กกะโปโลที่ไหนมากินข้าวคะตัวเตี้ยจัง"หญิงสาวพยายามเน้นคำว่าเตี้ยให้ร่างสูงได้ยิน
โตโน่ say
"อ๋อ นี่ริทรุ่นน้องพี่เอง"โตโน่แนะนำริทให้เกรซรู้จัก
"แล้วเกรซพาใครมาล่ะ?"โตโน่หลอกถาม แม้จะรู้ว่าเป็นแฟนใหม่ของเกรซก็ตามที
"อ๋อ เพื่อนน่ะค่ะวันนี้วันเกิดเค้าเกรซเลยพาเค้ามาเลี้ยงอ่ะค่ะงั้นเกรซขอตัวก่อนนะคะ"หญิงสาวเดินออกไปโดยไม่หันมามองโตโน่
ริท say
"พี่โตโน่...พี่ไม่เป็นอะไรใช่มั๊ย"ร่างเล็กถามอย่างเป็นห่วง
"อืม...ป่ะไปกินข้าวเถอะ"และจูงมือของร่างเล็กมาที่ร้านอาหาร

เธอคือเบื้องหลังทุกสิ่งที่เรียกว่าความสุขในหัวใจ
ขอเอ่ยคำนี้ รักเธอจริงๆตอบแทนหนึ่งใจของเธอที่มีให้กัน
ที่ผ่านมา ชั้นเคยเจอแต่ลมฝน ที่คอยซ้ำกระหน่ำให้ชั้นล้มลง
และเขาก็..จากไป

2 ชั่วโมงผ่านไป
ติ๊ง(เสียงข้อความเข้า)
"อ๊ะ มีข้อความเข้าเหรอเนี่น"และร่างสูงก็เปิดดูข้อความ
"พี่โตโน่เจอกันสวนสาธารณะใกล้โรงเรียนตอน3ทุ่มวันนี้ จาก...เกรซ"
"ริท"ร่างสูงเรียกริทเบาๆ
"ครับ มีอะไร"ร่างเล็กถามอย่างสงสัย
"วันนี้ริทช่วยไปสวนสาธารณะใกล้โรงเรียนกับพี่ได้มั๊ย แต่ว่าให้ริทแอบนะ ได้รึเปล่า"ที่เขาขอริทอย่างนี้เพราะถ้าเขาเสียใจอย่างน้อยก็มีร่างเล็กทำให้หายเศร้าได้บ้าง
"ได้สิ แต่ว่าทำไมต้องแอบล่ะ"ร่างเล็กถาม ก็เค้าสงสัยว่าทำไมต้องแอบด้วย
"เอาเหอะน่า เค๊"
"อืมๆ"ร่างเล็กตอบปัดๆและก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ
ณ สวนสาธารณะ
เกรซ say
"วันนี้ที่ชั้นนัดพี่โตโน่มาเพื่อจะบิกเลิก ก็ชั้นไม่ได้รักเค้าแล้วนี่"
โตโน่ say
"เกรซที่นัดพี่มามีอะไรรึเปล่า"ร่างสูงถามเราะเกรซไม่เคยนัดเค้ามานานพอสมควร
"คือ...พี่โตโน่คะ คือ เราเลิกกันเถอะค่ะเราคงไปด้วยกันไม่ได้เกรซขอโทษนะคะ"แล้วหญิงสาวก็เดินจากไปปล่อยให้ร่างสูงที่หัวใจสลายนั่งทรุดอยู่
ริท say
"พี่โตโน่เป็นไรรึเปล่า"ร่างเล็กถามอย่างกลัวๆเพราะคนตรงหน้าของเค้าเวลาสติแตกนี่ได้เรื่องกันเลยทีเดียว
"ริทททททท"และร่างสูงก็มากอดริทไว้
"พี่เจ็บจัง แต่ไม่รู้ทำไมเนอะมันเจ็บน้อยกว่าตอนริทว่าพี่ โกรธพี่อีกแปลกดีเนอะ"โตโน่บอกกับริททำให้ริทหน้าแดงระเรื่อขึ้นเล็กน้อยถึงปานกลาง

แต่ว่าเธอคือลม ที่พัดบางเบาประคองภายในหัวใจ
พลาดผิดเมื่อไร เธอยังเข้าใจกัน
เคียงข้างกันในวันที่ทุกข์ทน ฝ่าแดดฝนกันไป
ลมแรงสักเท่าไรปีกนี้ยังบินสู้ต่อ ได้เพราะเธอ

ณ ห้องของริทกับโตโน่
"อ่ะ พี่โน่น้ำเย็นๆกินไปเผื่อใจจะเย็นลง"แล้วร่างเล็กก็ยื่นแก้วน้ำให้ร่างสูง
"อืม ขอบใจนะ"โตโน่ขอบคุณริท
"นี่!!ตอนนี้4ทุ่มแล้วนี่ไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้มีเรียนไม่ใช่เหรอ"ร่างสูงเอ่ยไล่คนตัวเล็กไปนอน
"แต่..."ร่างเล็จะเอ่ยค้าน ก็ทำไงได้เค้ายังไม่อยากนอนนี่
โตโน่ say
"ไม่มีแต่ ไปนอนเดี๋ยวนี้"ร่างสูงบอกก่อนที่ร่างเล็กจะค้านเค้า
"ก็ได้ๆ"ร่างเล็กบอกอย่างงอนๆและเดินเข้าห้องนอนไป
"ไปได้ซักที ที่เค้าไล่ริทไม่ใช่เพราะอะไรหรอกนะแต่แค่อยากทบทวนใจตัวเองดีๆว่าเค้าคิดยังกันริทต่างหาก"
......................................................................................................................................................................................................................................
ณ โรงเรียน
โตโน่ say
"ริทตอน4โมงเย็นมาหาพี่ที่สวนสาธารณข้างโรงเรียนนะพี่มีเรื่องจะบอก"ร่างสูงบอกอย่างเขินนิดหน่อย
"ได้สิ แต่ว่ามีเรื่องไรเหรอบอกตรงนี้ไม่ได้เหรอ"ร่างเล็กถามอย่างสงสัย
"เอาน่า"ร่างสูงตอบอย่างปัดๆ
 "อือๆ ก็ได้งั้นริทไปเรียนก่อนนะ"ร่างเล็กบอกก่อนเดินไปตึกเรียน
......................................................................................................................................................................................................................................
ณ สวนสาธารณะ

เธอเป็นดั่งลมใต้ปีก ที่พยุงชั้นให้บินขึ้นไป
ไปสุดฟ้าไกล โดยไม่กังวลปัญหาที่มีรอบกาย
เธอคือเบื้องหลังทุกสิ่งที่เรียกว่าความสุขในหัวใจ
ขอเอ่ยคำนี้ รักเธอจริงๆตอบแทนหนึ่งใจของเธอที่มีให้กัน

ริท say
"พี่โน่ริทมาแล้วบอกริทได้รึยังว่าเรื่องอะไร"ร่างเล็กถามอย่างอยากรู้
"อืมได้แล้วคือพี่อยากบอกว่า..."ร่างสูงบอกอย่างเขินๆ
โตโน่ say
"พี่...รักริทนะ เป็นแฟนกับพี่กับพี่ได้มั๊ย"ร่างสูงเอ่ยอย่างเขิน ซึ่งไม่ต่างจากร่างเล็กที่ตอนนี้หน้าแดงไปหมดแล้ว
"อืม..."ร่างเล็กทำท่าคิดนิดนึง แม้ว่าความจริงเขาตอบตกลงอยู่แล้ว
"ได้สิ"ร่างเล็กเอ่ยอย่างเขินๆ
"ขอบใจนะ"แล้วโตโน่ก็กอดริทเอาไว้
"ปละ ปล่อยได้แล้ว"ร่างเล็กบอกอย่างเขินๆ
"พี่ขอกอดอีกแป๊ปนึงนะ"ร่างสูงบอกอย่างเจ้าเลห์
"อือ"ร่างเล็กบอกอย่างเอือม
"พี่รักริทนะแล้วก็ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างนะ"โตโน่บอกรักริทอีกครั้งและขอบคุณกับสิ่งที่ริททำให้เค้า
"ไม่เป็นไรครับ ริทก็รักพี่โน่นะ"แล้สองคนก็กอดกันอย่างอบอุ่น

THE END

writer say
วันนี้ไรท์มาอัพแล้วน้า ช่วยเม้นท์กันหน่อยละกัน แล้ววันนี้มีโพลมาให้โหวตด้วย