ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Naruto] ความทรงจำที่หายไปกับอาคสึกิ

    ลำดับตอนที่ #11 : ตอน คำสัญญา

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.68K
      51
      1 พ.ค. 58


     

     

    เมื่อไม่นานมานี้...
    เด็กคนหนึ่ง

     

    ได้เกิดมาเป็นร่างพร้อมกับมีร่างสถิตอยู่ในตัว

     

    ไม่เพียงจะต้องแบกรับชีวิตปีศาจแล้ว

     

    ยังต้องแบกรับความรังเกียจของทุกคนภายในหมู่บ้าน

     

    'ข้อร้องละ...แค่คนเดียวก็ยังดี...

    อย่าให้ผมต้องอยู่คนเดียว'

     

     

     
    .



    .



    .



    .


     

     

    "นี่เธอรู้หรือเปล่า"

     

    "เห๊? เรื่องอะไรหรอ"

     

    "ก็เด็กคนนั้นไง รู้ไหมว่าเจ้านั้นเป็นสัตว์หางละ"

     

    "ใช่ๆ พ่อกับแม่ฉันยังบอกว่าอย่าเข้าไปยุ่งด้วยละ"

     

    "น่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ?"

     

    "ใช่แล้ว มีคนบอกว่าถ้าไปยุ่งกะหมอนั้นตายไม่เหลือซากเลยด้วยนะ"

     

    "ว้าย น่ากลัวจัง"

     

    "….."

     

    "หยา?!! หมอนั้นนี่นา!"

     

    "มองมาทางนี้แล้ว!!"

     

    "ตายแน่ พวกเราตั้องตายแน่ๆ!!"

     

    "ร รีบหนีเร็วเข้า!"

     

    " เดียว?!"

     

    "กรี๊ดดดดดดด! อย่าตามมานะไอ้เด็กปีศาจ!!"

     

    "เดียวสิ..."

     

    แม้เพียงเอื้อมมือไป

     

    ทุกคนต่างก็หวาดกลัวและหลบหนี

     

    ทำไมละ?

     

    "ย อย่าทิ้งฉันไว้..."

     

    น่ากลัว...ผมน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ?...
    ตุบบ

     

    "หวา~"

     

    "?"

     

    ระหว่างที่ตายังคงจับจ้องกับคนกลุ่มนึงที่วิ่งหนีตนไปก็หันไปสนใจกับเด็กอีกคนนึงที่วิ่งมาชนหลังของเขาอย่างจัง

     

    "ป เป็นอะไรหรือเปล่า"ปากว่าพลางพยุงเด็กสาวที่ล้มกองกับพื้น

     

    "จ เจ็บจัง>#<,"

     

    ...ถ้าเกิด... ถ้าเกิดเธอเห็นหน้าเราจะวิ่งหนีไปแบบคนพวกนั้นหรือเปล่านะ....

     

    "ธ.. เธอนะ..."

     

    "เอ๊?"เขาไม่พูดจนจบประโยคแต่นั้นทำให้เด็กสาวหันมามองเขาแล้ว ในที่สุดสายตาสีเขียวของทั้งคู่ก็ประสานกันจนได้ 

     

    ...ย อย่าหนีฉันไปนะ...ขอร้องละ!...

     

    ทรายที่ค่อยๆเคลื่อนตัวพร้อมที่จะทำตามปราถนาของเจ้าของทุกเมื่อ หากเด็กสาวคนนั้นวิ่ง

     

    "น นาย..."

     

    ... อึก ...
     

    "ตานายหยั่งกะหมีแพนด้าแนะ! "

     

    "...อ เอ๊?"

     

     

    "อ่ะ! ขอโทษนะ ฉันชื่อซากุระจากหมู่บ้านโคโนฮะ"

     

    คนของโคโนฮะมาทำอะไรในที่แบบนี้กันนะ?...

     

    "อ้อ ถ้าจะให้พูด ฉันมาทัศนศึกษากับโรงเรียนนินจานะ^ ^"ไม่ทีนที่จะได้ถามก็ได้คำตอบอย่างรวดเร็ว"แล้วนายใช่เด็กในหมู่บ้านนี้หรือเปล่า ชื่ออะไรหรอ?"

     

    "….."

     

    เธอถามชื่อ...ฉันงั้นหรอ?...

     

    "....หือ?"พอเห็นเด็กหนุ่มเงียบไปซากุระจึงเอียงคออย่างสงสัย

     

    "ก กาอาระ..."

     

    "หือ?"

     

    "ฉ ฉันชื่อซาบาคุโนะ กาอาระ>//<;"

     

    "อื้อ! ยินดีที่ได้รู้จักกาอาระ"เด็กสาวพูดแล้วส่งยิ้มให้

     

    ...คนแรก....เธอเป็นเด็กแรกที่เข้ามาคุยกับฉัน...

     

    "ซากุระ!"เสียงทุ้มเอ่ยเรียกชื่อเด็กสาวตัวเล็กหันไปมอง มือของชายหนุ่มร่างสูงใหญ่โบกหยอยๆอยู่เป็นสัญญาณว่าต้องไปแล้ว

    "งั้นฉันก็ไปก่อนนะ"

    "
    ด เดียวสิ!"ก่อนที่ซากุระจะก้าวท้าวเดินกาอาระก็จับมือเอาไว้ก่อน
     
    "
    หือ?"

    "
    จะกลับแล้วหรอ"

    "อื้อ!"

    "
    เหรอ..."เด็กชายพูดเสียงเบาก่อนจะค่อยๆคลายมือออก

     

    ...ทั้งที่พึ่งเจอกันแท้ๆ...พึ่งเจอกันแท้ๆ...

     

    ทรายของกาอาระค่อยๆเคลื่อนที่อีกครั้งพร้อมที่จะหยุดการกระทำของเด็กหญิงข้างหน้า

     

    "ฉันเชื่อว่าเราต้องได้เจอกันอีกแน่เพราะงั้นไ ม่ต้องห่วงหรอกนะ..."

    เด็กสาวพูดด้วยเสียงจริงจังนิดหน่อย แต่เด็กหนุ่มยังนิ่งเงียบ

    "งั้นมาสัญญากันเถอะ"

    นิ้วก้อยเล็กๆยื่นออกมา   

    "สัญญา?"

    กาอาระทวนคำแล้วมองนิ้วกอยของเธออย่างลังเล

     

    นั้นสินะ...

     

    แล้วนิ้วก้อยของเด็กทั้งสองจึงเกี่ยวกัน 

     

    "สัญญา...แล้วนะ... "

      




     

    ...จริงนะ...

     

    ...จริงใช่ไหม?...

     

    ...เธอบอกกับฉันแล้วนี่ ใช่ไหม?...

     

    ...ทั้งที่อุส่าทำให้สัญญานั้นเป็นจริงแล้วแท้ๆ...

     

    ...นี่...ช่วยรักษาสัญญานั้นอีกได้ไหม?...

     

    ...ใช่แล้ว...
     

    ...ถ้าเธอลืมเธอได้เจอดีกับฉันแน่ๆเลยนะ...

     

    ...เพราะงั้นกลับมาสิ กลับมาซะทีสิ...

     

    ...ซากุระ...  

     

     

     

     

     

     

     

     


    "ฮัดเช้ย!!"

     

    ...เมื้อกี้มีคนพูดถึงฉันหรือเปล่านะ...


    "เป็นอะไรหรือเปล่า อืมม์"

    "
    ไม่เป็นไรคะ...."

     

    "หน้าแดงขนาดนี้เป็นหวัดแล้วละมั้ง"ซาโซริเอ่ยขัดทั้งคู่ก่อนจะเอามือดันตัวเดอิดาระออกพลางเอาหน้าผากทาบซากุระที่หน้าแดงหน่อยๆ

     

    "...ไม่เห็นรู้สึกอะไรเลย-_-??"

     

    "เป็นแค่หุ่นกระบอกจะรู้สึกอะไรละ ลูกพี่ถอยไปเลย=0=*"พูดพลางก็ดันซาโซริออกแบบเดียวที่ตนถูกทำเมื่อกี้พลางเอามือทาบหน้าผากซากุระ

     

    "-///-lll"จากที่แย่เป็นแย่ยิ่งขึ้น เนื่องจากมือที่แสนจะแปลกประหลาดของเดอิดาระเป็นลิ้นที่มีน้าลายไหลเยิ้มตลิดเวลาแม่มโครตจะเกินทน มันไปหยุกหยิกอยู่บนหน้าผากของซากุระ

     

    "ทำบ้าอะไรของแกห้ะ! ไอ้ดินเหนียวไร้สมอง"

     

    "ห หุบปากไปเลยตาลุงหลังค่อม! อืมม์"
     

    "แกว่าไงนะไอ้ปัญญาอ่อน! "

     

    "พวกแกถอยไปเลยเจ้าพวกตัวประหลาด"อิทาจิเอ่ยเสียงเรียบพลางแหวกทั้งสองหมู่เหล่าบ้าดินเหนียวและตาลุงหลังค่อมทั้งสองออก

     

    "คุณอิทาจิ=///=?"

     

    "เอ้า จ้องตาฉันซะ=_="

     

    ผัวะ!!!

     

    ...มึงหนักกว่ากรูอีกสัส!=A=*...

     

    "เป็นถึงขนาดแยกไม่ออกว่าซาโซริกับฮิรูโกะเป็นอะไรอย่างนี้ หวัดชัวร์-_-"เพนกล่าว

     

    ...แต่กรูไม่สนหรอ=3=...

     

    "ต้องให้มาค้างที่ห้องฉันซะแล้วละ เพนนายก็ไปอยู่ห้องซาโซริซะ=_="โคนันหันมาพูด เพนพยักหน้าให้หน่อยๆก่อนจะหันมามองเหล่าลูกสมุน(?)

     

    ...ทำเรื่องให้กรูอีกแล้วสินะ=_=*…

     

    งานนี้มีตัดเงินเดือนนะนายจ๋า=A=;...  

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ....นี่ คุณคนนั้นในฝันของฉันนะ....

     

    ....คุณเป็นใครงั้นหรือคะ?....

     

    ....ทำไมคุณถึงดูเศร้าจังละคะ?....

     

    ....กำลังตามหาใครงั้นอยู่หรอคะ?....

     

    ....ขอร้องละ....

     

    ...อย่าทำหน้าแบบนั้นอีกเลยนะคะ....  

     

     

     

     

     

     

     

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×