คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [Part 2 ] 70%
หลายวันที่ผ่านมาร่างบางพยายามคิดหาทางให้คริสเลิกทำนิสัยไม่เกรงใจคนอื่น แต่ก็คิดไม่ออกอยู่ดี แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ อิมยุนอาต้องทำได้ !
“คริส” ร่างบางเดินไปหาชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า
“มีอะไร? ” คริสตอบหน้านิ่ง บางทีเธอคงต้องทำให้เขาสนิทกับเธอให้มากที่สุด อะไรอะไรจะได้ง่ายขึ้น
“เอ่อ..ช่วยสอน เคมีฉันหน่อยนะ คริส” น้ำเสียงออดอ้อนของร่างบางทำให้คริสใจอ่อนในที่สุด ร่างสูงแทบไม่เชื่อตัวเอง ว่าทำไมถึงใจอ่อนกับยัยเด็กนี้ด้วย
“ก็ได้ ”
คริสตอบเสียงเรียบ ร่างบางหยิบหนังสือเคมีขึ้นมาบางบนโต๊ะ เป็นเพราะยุนอาเรียนไม่ค่อยเก่ง จึงมีข้ออ้างได้ตลอดเวลา ระหว่างที่ติวกันนั้นร่างบางไม่ได้สนใจมองตัวหนังสือเลยสักนิด แต่กลับมองบนใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มร่างสูงที่อยู่ข้างๆตน หัวใจของร่างบางนั้นเต้นผิดจังหวะตลอด จนทำให้อีกฝ่ายรับรู้ได้ถึงอัตราการเต้นแรงของหัวใจของร่างบาง..
“ยุนอา” ร่างสูงเรียกยุนอาเบาๆเพราะเธอเหม่อลอยตลอดเวลา
“....” ไร้เสียงตอบรับจากร่างบาง
“ยุนอา” เสียงกระแทกดังขึ้น
“ห๊ะๆๆ” ร่างบางสะดุ้งด้วยความตกใจพร้อมกับเรียกสติของตัวเองให้กลับมาเหมือนเดิม
“เธอได้ฟังฉันรึเปล่า” คริสย้ำถามร่างบางที่มีท่าทีแปลกๆ ก่อนที่ทั้งคู่จะมาติวหนังสือกันต่อ
หลังจากติวเคมี เสร็จยุนอาก็เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง เพราะเธอต้องการตีสนิทกับเขาเท่านั้น ความรู้นั้นไม่ได้เข้าสมองเธอเท่าไหร่ แน่นอนเหม่งยุนคนนี้ ดื้อด้านสอนยากจะตาย
“ขอบคุณมากนะ คริส ” เสียงใสดังขึ้นจากร่างบางดังขึ้นพร้อมเก็บหนังสือที่เตรียมมาติวลงในกระเป๋าใบสวย
“ไม่เป็นไร...”
“เอ่อ..ฉันขอตัวนะ” สิ้นเสียงยุนอาแล้ว ร่างสูงก็พยักหน้ารับคำขอบคุณ บางทีเขาก็ ไม่ได้ไร้น้ำใจสักหน่อย..
‘บางทีก็ดูน่ากลัว..บางทีก็ดูน่ารัก’
ยุนอาครุ่นคิดในใจก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป
“ว่าไง ยุนอา” เสียงใสของแฟนสาวหนุ่มฮอตอย่างคริสดังขึ้น ทิฟฟานี่ทักทายยุนอาซึ่งเป็นเรื่องปกติ เพราะบางทีเธอก็น่าสงสาร ที่ถูกคนส่วนมากแอนตี้ เธอเพราะคบกับคริส เธอเลยไม่มีเพื่อนผู้หญิงสักคน .. นอกจากฉันกับ...‘เจสสิก้า’
“อ๋อ! พอดีให้คริสติวหนังสือให้นิดหน่อย คงไม่ว่ากันนะฟานี่” ร่างบางสนิทกับเพื่อนสาวพอที่จะเรียกเธอแค่ ‘ ฟานี่ ’ ได้
“อ๋อจ้ะ! งั้นฟานี่ขอตัวก่อนนะ” ร่างเล็กเดินเข้าห้องไปหาชายหนุ่มที่นั่งอยู่ภายในห้อง
#แทยอน
“ดีใจด้วยนะคะ/ยินดีด้วยนะครับ คุณคิมแทยอน” พนักงานหญิงชายเข้ามาร่วมแสดงความยินดีกับแทยอน เนื่องในโอกาสที่ได้เลื่อนตำแหน่งมาเป็นหัวหน้าฝ่ายบริหารงานบุคคล
“ขอบคุณคะ แต่ไม่ต้องเรียกว่าคุณคิมแทยอนหรอกนะคะ เรียกแทว่า แทยอนเหมือนเดิมดีกว่าคะ” แม้ว่าเธอจะได้เลื่อนตำแหน่ง แต่ความติดดินและเสมอภาคของเธอยังคงอยู่ เพราะเหตุนี้ทำให้พนักงานทุกคนรักเธอ ไม่มีแม้แต่จะคิดอิจฉา เพราะว่าเธอดีกับทุกคนจริงๆ ถามเป็นคนเก่งงานเก่งการ จนได้เลื่อนตำแหน่งแบบนี้ไงละ
“คุณแทยอนคะ บอสเรียกให้ไปพบคะ” ตั้งแต่เปลี่ยนบอสคนใหม่ แทยอนก็ไม่เคยเห็นหน้าบอสคนใหม่นี้เลย - -
“ก๊อกๆๆ คิมแทยอนคะ” เสียงสุภาพดังขึ้นมาจากหน้าห้องของบอส
“เข้ามาได้ครับ”
ร่างบางเปิดประตู เข้าไปก่อนที่จะพบว่า ชายผู้เป็นบอสนั้นคือ ‘โอเซฮุน’ ชายหนุ่มที่เขาเกลียดสุดชีวิต..
“สวัสดีคะ! บอสมีอะไรให้ แทรับใช้คะ” เสียงนุ่มนวลบรรจงออกมาจากปากผู้เป็นหญิงที่นั่งตรงข้ามกับบุคคลที่เธอคุ้นเคย..
“คุณแทยอน” ร่างสูงที่นั่งอยู่ยิ้มอย่างดีใจ เมื่อเห็นหญิงสาวตรงหน้าคือ ‘แทยอน’
“คะ ^__^ บังเอิญมากเลยนะคะ” แทยอนแสร้งพูดก่อนที่จะกำมือแน่นใต้โต๊ะ
“ครับ! ผมดีใจนะครับที่ได้ร่วมงานกับแทยอน”ชายหนุ่มเพิ่มความสนิทให้กับหญิงสาวโดยเรียกว่า แทยอนเฉยๆ แน่นอนละ!เข้าทางแทแทพอดี ร่างบางครุ่นคิด
“คุณเซฮุน มีอะไรเหรอคะ” แทยอนเข้าประเด็น
“อ๋อ! ผมแค่อยากจะแสดงความยินดีกับตำแหน่งใหม่ ยินดีด้วยนะครับ” เซฮุนยิ้มบางๆรอยยิ้มนั้นทำให้สาวๆต้องหลงละลายไปตามๆกัน ยกเว้น ‘ แทยอน’ ที่เกลียดรอยยิ้มนั้นจับใจ ในสายตาเธอเขาคือบุคคลอันตรายที่สุด
“เอ่อ..ขอบคุณคะ” แทยอนลูบผมแสดงท่าที่เขินอาย.. แต่นั้นมันแค่การแสดง
แต่เธอจะรู้มั้ย? ว่าชายหนุ่มที่คิดว่าเธอ มีใจให้เขา..
ได้คิดไกลเกินนิยามคำว่า
‘เจ้านายกับลูกน้อง’ ไปแล้ว
ความคิดเห็น