[FIC EXO SNSD] It' my love รักร้ายๆฉบับยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #22 : [Part 22] miss you..

#คริส

ต่อให้เวลาผ่านมานานเท่าไหร่ คนที่ชื่ออิมยุนอาจะอยู่ในใจผมตลอดไป  และเธอคนนี้จะไม่มีวันลบเลือน ในเมื่อผมเลือกที่จะรอเธอ ต่อให้เธอจะมาหาผมในวินาทีสุดท้ายที่ผมจะหายใจ ผมก็จะรอ..

ไม่ว่าจะมีผู้หญิงที่ดีพร้อม ทั้งรูปร่างหน้าตา ฐานะชาติตระกูล แต่เธอพวกนั้นไม่เคยอยู่ในสายตาผมเลย เวลาก็เลยผ่านมาเป็นปี แต่ทำไมความทรงจำกลับไม่เคยลืมเลือน ยิ่งนานมากเท่าไหร่ ยิ่งจำได้ดีเท่านั้น เธอเกิดมาเพื่ออยู่ในความทรงจำผมตลอดไป

ไม่วายที่ผมจะมาที่ที่ผมขอยุนอาเป็นแฟน หอคอยเอ็นโซลแห่งนี้ไง ยิ่งผมมาที่นี้ ผมก็ยิ่งคิดถึงเธอ ตลอดเวลานับปี ผมมาที่นี้โดยไม่รู้สาเหตุ แค่ขอได้มองสถานที่ที่ผมคุกเข่าขอเธอเป็นแฟน แค่มองกุญแจที่ผมยังจำได้ว่ามันเป็นอันไหน แต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร มันกลับไม่มีประโยชน์ที่จะต้องมาที่นี้ เพราะมันยิ่งทำให้ผมคิดถึงเธอมากขึ้นไปอีก มันทำให้ผมทรมารหัวใจ.. แต่ผมก็เลือกที่จะมา

บรรยาการศที่น่าคุ้นเคย แต่มันกลับแตกต่างจากวันนั้นสิ้นเชิง ในเมื่อไม่มีเธออยู่ข้างๆ มองอะไรๆ ก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป  ผมมองไปยังกุญแจนับล้านพวงคล้องอยู่  เขาว่ากันว่า ถ้าคู่รักคู่ไหนมาคล้องกุญแจด้วยกัน จะไม่มีวันพรากจากกัน แต่ทำไมฟ้าดินถึงแกล้งผมแบบนี้.. แต่ผมยังคงเชื่อ ว่าเราสองคนจะไม่มีวันพรากจากกัน เธอจะต้องมาหาผม เธอจะต้องกลับมา..

ยุนอาเป็นผู้หญิงที่ทำให้ผมยอมเสียสละได้ทุกอย่าง ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้รักเธอ เพื่อให้ได้อยู่ข้างๆเธอ มันอาจจะฟังดูไร้สาระสำหรับผู้ชายที่ไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกใครอย่างผม แต่เธอคือคนเดียวที่เอาผมออกมาจากความเย็นชา ความแข็งกระด่าง เธอทำให้ผมรู้จักที่จะอ่อนโยน รู้จักความรักที่แท้จริง ผมไม่ปฏิเสธหรอกนะ ว่าผมก็รู้สึกดีๆกับทิฟฟานี่เหมือนกัน แต่นั่นมันคงเป็นเพราะผมไม่มีใครที่จะเข้าใจผมได้เท่าเธอ ไม่มีใครที่จะดูแลผมได้เท่าเธอ ผมอาจจะรักเธอ แต่ในฐานะน้องสาวเท่านั้นแหละที่ผมจะมอบให้เธอได้ เพราะหัวใจดวงนี้มันไม่เคยอยู่นิ่ง มันกลับมีชีวิตชีวาอีกครั้ง เมื่อเธอได้เข้ามาในชีวิตผม อิมยุนอา.. คงพยายามปฏิเสธหัวใจตัวเองหลายครั้ง แต่มันก็ไม่เคยสำเร็จ ผมร้อนรนทุกครั้งที่เธออยู่กับผู้ชายคนอื่น ผมเกลียดการกระทำที่เย็นชาของเธอ ผมอยากจะให้เธอด่าผม ว่าผม แต่ผมไม่อยากเห็นแววตาที่มีแต่ความทุกข์  ผมเลือกที่จะทำทุกอย่างให้เธอสบายใจที่สุด.. และผมก็จะทำ เพื่อคนที่ผมรัก

#เซฮุน

ไม่รู้ว่าเราจะได้เจอกันเมื่อไหร่ แต่สำหรับผม ผมคิดว่าเราจะได้พบกันอีก เพราะเราเป็นคู่แท้กัน ผมไม่เคยเชื่อในเรื่องแบบนี้ แต่เมื่อมาเจอเธอ คิมแทยอน ผมรู้เลยทันทีว่าผมรักเธอ ผมไม่เคยคิดจะลืมยุนอาได้เลยสักครั้ง แต่ทำไมเมื่อผมอยู่ใกล้ๆผู้หญิงคนนี้ ผมกลับลืมยุนอาไปเลยสนิท  แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่า เธอมาแค่แทนที่ใคร เพราะเธอเป็นตัวจริงสำหรับผมเสมอ..  

ผมอยากจะกลับไปที่หาดนู้ดอีกครั้ง ที่นั่นมีทั้งความทรงจำดีๆ ที่ผมสัมผัสได้ว่า แทยอนเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด เธอหลุดพูดคำหยาบๆใส่ผม เช่นไอบ้าฮุน ฮ่าๆๆๆ แต่ผมคิดว่ามันน่ารักดี และผมก็ชอบให้เธอเป็นอย่างนั้น  และที่นั่นก็มีความทรงจำร้ายๆที่ผมจำได้ขึ้นใจ วันที่แทยอนโดนยิง วันนั้นผมรู้สึกเกลียดตัวเองที่ปกป้องเธอไม่ได้ แต่ผมพยายามอย่างสุดความสามารถแล้ว..  

วันแรกที่เธอเจอผม ผมรู้นะว่ามันไม่ได้บังเอิญ แต่แค่ไม่รู้ว่าเธอจะอยากสนิทสนทกับผมเพื่ออะไร ผมไม่ได้โง่ที่จะไม่รู้ว่าเขาแกล้งจัดฉากในร้านกาแฟ แต่ผมเต็มใจให้เธอเล่นละครต่อไป เพราะผมอยากจะรู้จักเธอไม่น้อยกว่าที่เธอจะพยายามเข้าใกล้ผมหรอกนะ  และสุดท้ายผมก็ตกหลุมรักเธอ เธอทำให้โลกนี้ของผม ไม่มีแต่งาน งาน งาน แล้วก็งาน เมื่อผมมารู้จักเธอ โลกของผมก็เปลี่ยนไปเช่นกัน  ในวันที่ผมรู้ความจริงทุกอย่าง น้ำตาลูกผู้ชายมันกำลังจะไหลลงมา แต่ผมต้องอดทนพอที่จะกั้นมันไว้ใช่มั้ย?  ใช่ ผมกั้นมันเอาไว้  ผมยอมรับว่าผมเสียใจ แต่ถ้ามันจะทำให้สิ่งที่ผมได้ทำกับยุนอาจบลง ผมก็ยินดีที่จะถูกแทยอนหลอก ผมเชื่อว่ายุนอาไม่รู้เรื่องนี้ และเธอก็คงไม่บอกยุนอาเช่นกัน  ผมหวังให้แทยอน กลับมาและให้โอกาสผม ถึงผมจะโง่โดนหลอก แต่สิ่งที่ผมมั่นใจก็คือ เธอก็รักผมเช่นกัน เพราะผมไม่ได้สัมผัสจากคำพูดหรือการกระทำ แต่ผมสัมผัสจากข้างใน  ข้างในจิตใจ ที่แทยอนปกปิดไม่ได้ เธออาจจะแข็งแกร่งขนาดทำเรื่องทุกอย่างนี้ได้ แต่จิตใจเธอมันแสดงออกมา ว่าเธอรักผม..  หลายครั้งที่เจสสิก้ามาหาผม ผมเคยหลงในใบหน้าที่สวยของเธอ แต่ผมไม่เคยเผลอใจรักเธอได้แม้แต่ครั้งเดียว ผมคิดกับเธอได้เพียงน้องสาวทั้งนั้น 

ผมจะไม่เสียใจที่เธอจะหลอกผม แต่มันก็คุ้มไม่ใช่เหรอ? ที่มันจะทำให้ผมได้รู้จักคำว่ารักจริงๆ..

@คอนโดที่อเมริกา

#4 ปีผ่านไป

สี่ปีผ่านไป สำหรับใครหลายๆคนอาจจะนาน แต่มันไม่ใช่สำหรับแทยอน เธอพยายามจะลืมเรื่องราวทั้งหมด แต่มันกลับยิ่งทำให้เธอจดจำ วันเวลาไม่สามารถเปลี่ยน ความรู้สึกดีๆ ได้เลย  ตลอดเวลา 4 ปีที่ผ่านมา เธอวุ่นวายแต่การทำงาน และงานของเธอก็ไปได้ดีในบริษัทตกแต่งภายใน ที่อเมริกา จนไม่มีเวลาที่เธอจะคิดมากในเรื่องที่ผ่านมาแล้ว ในเร็วๆนี้ นักธุรกิจต่างชาติจาก เกาหลีจะมาติดต่อประสานงานกับเธอ เรื่องการตกแต่งภายใน เธอจึงต้องทำตัวให้พร้อมในการรับมือครั้งนี้..  

“พี่แทคะ ยุนไปมหา’ลัยก่อนนะคะ” ยุนอาเรียนต่อมหา’ลัยที่อเมริกา  ซึ่งเธอไม่ได้ติดต่อใครในเกาหลีเลย นอกจาก ยูริ ซอฮยอนแบคฮยอนและลู่หาน พวกเขาเป็นเพื่อนและพี่ชายที่ดีที่สุดสำหรับเธอจริงๆ แม้ลู่หานจะรักยุนอามากแค่ไหน แต่เธอก็เห็นเขาเป็นได้แค่พี่ชาย เขาจึงต้องจำยอมและเขาจะเป็นพี่ชายที่ดีที่สุดให้เธอเอง

“ให้พี่ไปส่งมั้ย?” แทยอนถามน้องสาวก่อนที่ร่างบางจะส่ายหน้าทันที

“ไม่เป็นไรคะ ยุนไปเองได้แล้วเจอกันคะนะ” ยุนอาคลี่ยิ้มให้แทยอนอย่างสดใส แต่ใครจะรู้? ว่าเธอพยายามกลบเกลื่อนความเศร้า

#บริษัทตกแต่งภายใน ณ อเมริกา

“แทยอน โปรเจคที่กำลังจะมาถึงเตรียมตัวรึยัง?” บอสถามแทยอนที่นั่งอยู่ข้างหน้าเป็นภาษาอังกฤษ แน่ละ คนที่นี้พูดภาษาอังกฤษกันทุกคน ยกเว้นแต่เวลาแทยอนพูดกับยุนอาเป็นภาษาเกาหลีเท่านั้นแหละ

“เตรียมตัวเรียบร้อยแล้วคะ ว่าแต่คนที่เขาจะมาทำโปรเจคนี้เป็นคนเกาหลีเหรอคะ?” แทยอนถามอย่างแปลกใจ เพราะเธอไม่ค่อยได้เจอคนเกาหลีสักเท่าไหร่ และงานนี้เธอจะทำให้เต็มที่ ในเมื่อจะได้ร่วมงานกับคนเกาหลีทั้งที

“เยสเซอร์! เขาบอกว่าคนนี้ยังหนุ่มฮอตอยู่เลยนะ ฮ่าๆเอ่อ.. พรุ่งนี้เขาจะมาแล้วนะ” บอสพูดพลางติดตลก แต่แทยอนคงไม่สนใจใครทั้งนั้นแหละ เพราะในใจของเธอไม่เคยลืมเขาได้เลยแม้แต่หลับตา

“ไม่หน่ะบอส แทขอตัวไปทำงานต่อนะคะ” แทยอนยิ้มพลางเช็คแฮนด์กับบอสและเดินออกจากห้องทำงานของบอสทันที

#มหา’ลัย ณ อเมริกา

“ยุนอาคริสให้ฉัสมาขอไลน์เธอหน่ะ” ยุนอาทำหน้าแปลกใจก่อนที่จะหันไปมองผู้ชายที่ยืนอยู่โดนหน้า พลางส่งยิ้มให้เธออยู่ไกลๆ  ‘คริส’ ชื่อนี้ทำให้ร่างบางสะดุ้งทันทีก่อนที่จะเบือนหน้าหนีและเดินจากไป

“ยะ..ยุนอ้า ” (เรียกชื่อสำเนียงอเมริกา) คริสหนุ่มชาวอเมริกาผิวขาวรูปร่างดีตามจีบเธออยู่สักพัก แต่จะบอกอย่างไงละ ในเมื่อเธอไม่พร้อมจะรักใคร เพราะเธอรัก อู๋อี้ฟานได้แค่คนเดียว

“ ปะ..ปล่อยฉัน” ยุนอาสะบัดข้อมือทิ้งทันที เธอได้ยินชื่อของผู้ชายคนนี้ทีไร เธอยิ่งรู้สึกผิดกับคริส ที่หนีเขามาแบบนี้

“ทำไม?” คริสหนุ่มอเมริกาถามอย่างไม่เข้าใจ ในเมื่อสาวๆที่นี้ต้องการเขาจะตาย แต่เธอกลับปฏิเสธเอาดื้อๆ

“ฟังนะคริส ฉันมีคนรักอยู่แล้วและเราจะไม่มีวันเลิกรักกัน” พูดจบยุนอาก็เดินหนีไปทันที หนุ่มอเมริกาคนนั้นได้แต่ทำหน้าอึ้งๆ

วันต่อมา..

#บริษัทตกแต่งภายใน ณ อเมริกา

“บอสคะ แทพร้อมแล้วคะ ไหนคนที่จะมาร่วมทำโปรเจคกับแทละคะ” แทยอนมาพร้อมความมั่นใจ

“แทยอน เธอไปนั่งที่ห้องนั่นได้เลยนะ” สิ้นเสียงบอสแทยอนก็พยักหน้าและเดินเข้าไปนั่งรอให้ห้องทันที ภายในห้องเป็นห้องทำงานที่หรูหราเตรียมไว้สำหรับแขกมาที่เยือน แอร์เย็นสบายทำให้แทยอนค่อยๆปิดเปลือกตาเพื่อพักสายตาลง

“เชิญด้านในครับ” บอสเปิดประตูเข้ามา ก่อนที่ชายร่างสูง ผิวพรรณดี หน้าตาหล่อเหลาค่อยๆเดินมา  แทยอนได้ยินเสียงของบอสจึงลืมตาขึ้น ก่อนที่เธอจะเห็นเขา..

โอ เซฮุน

หัวใจของแทยอนแทบจะหยุดเต้น ดวงตาเธอเบิกกว้างค้างไว้กับสายตาของเขา นี่อาจจะเป็นฝันก็ได้จริงมั้ย? แต่บังเอิญมันเป็นเรื่องจริงนะสิ เขาจริงๆ เขาที่เธอไม่เคยเปิดใจให้ใครเพื่อที่จะรักเขา

“แทยอน”

หัวใจของเซฮุนก็แทบจะหยุดเต้นเช่นกัน ผู้หญิงที่ทำให้เขาแทบบ้าคลั่ง ทำให้เขาแทบบ้าตาย ทำให้เขาไม่กล้ารักใครนอกจากเธอ และทำให้เขาอยากมีลมหายใจ ผู้หญิงที่เขารอมานานกว่า 4 ปี

ร่างสูงกระโจมวิ่งเข้าหาร่างบางที่ยืนอยู่ มือหนาโอบกอดเธออย่างแน่น และเขาจะไม่ยอมให้เธอหนีเขาไปอีก

“แทยอน ผมคิดถึงคุณขอร้องละ อย่าจากผมไปอีกเลย” น้ำตาของลูกผู้ใหญ่ไหลรินอาบแก้ม ไม่ต่างกับร่างบางที่กำลังกอดเขาตอบ ไม่วายที่น้ำตาจะไหลลงมาเป็นทางได้เช่นนี้ เธอไม่อยากจะออกจากอ้อมกอด แต่ในเมื่อความจริงมันโหดร้าย เธอควรจะทำอย่างไงดี

“ฉันรักนาย.. ไม่ได้จริงๆเซฮุน” ใช่ เธอรู้ดีว่าทั้งหมดมันเป็นเกมส์ แต่ทำไมหัวใจไม่เคยยอมฟังเธอแม้แต่ครั้งเดียว เธอจะรักกับแฟนเก่าของน้องสาวได้อย่างไงกัน.. เขาจะรักเธอในฐานะพี่สาวของแฟนเก่าได้อย่างไงกัน? มันผิดเกินไปรึเปล่า

“ ทำไม? ในเมื่อเธอรักไปแล้วนิ ทำไมแทยอน ทำไม” เซฮุนยังคงไม่ปล่อยอ้อมกอดที่เขาโหยหามาเป็นเวลานาน เรื่องอะไรจะปล่อยไปง่ายๆละ จริงมั้ย?

“ใช่!ฉันรักนายไปแล้ว แต่มันผิดในเมื่อฉันเป็นพี่สาวยุนอา นายลืมไปแล้วเหรอ?” แทยอนค่อยๆผละเขาออก ทั้งๆที่มันขัดกับหัวใจของเธออย่างสิ้นเชิง

“มันไม่สำคัญหรอกนะ แทยอนแค่เรารักกัน มันก็มากพอแล้ว” ดวงตาที่แสดงความจริงใจของเซฮุนจ้องมามายังดวงตาที่มีแต่ความเจ็บปวด ผสมกับความรักที่เธอกำลังมอบให้เขาโดยแค่มองตา..

“รักอย่างเดียวมันจะพอเหรอ ฮุน”  ใจแข็งให้ถึงที่สุดไปเลยยัยบ้า -_- 

“มันพอสำหรับเราสองคน” พูดจบ ร่างสูงก็โน้มใบหน้ามาใกล้ๆร่างบางที่กำลังร้องไห้ ริมฝีปากบางประกบกับริมฝีปากสีชมพูบางๆ  จูบนี้มันเกิดจากความรักที่ไม่มีใครแกล้งแสดงหรือเสแสร้งขึ้นมา..

#คอนโดที่อเมริกา

“ยุนอา พี่มาแล้วนะ” แทยอนตะโกนเรียกน้องสาวที่กำลังจะเดินมาเปิดประตู มือบางค่อยๆเปิดประตูก่อนที่จะยิ้มให้พี่สาวแต่หลังจากเห็นคนที่อยู่ข้างหลังแทยอน ยุนอาก็รีบหุบยิ้มทันที.. ไม่ใช่เพราะเธอโกรธเกลียดเซฮุนหรอกนะ แต่เธอแค่แปลกใจเท่านั้นเอง ว่าทำไมเซฮุนถึงมากับแทยอนได้

“เอ่อ.. พี่แทคะนี่มันอะไรกัน? แล้วทำไมเซฮุนถึง..” ไม่ทันที่ยุนอาจะพูดจบ นิ้วเรียวของแทยอนก็มาแตะที่ปากของร่างบาง ก่อนที่จะพูดขึ้น

แทยอนเล่าเรื่องทั้งหมดให้น้องสาวฟัง แต่ยุนอาก็ไม่มีทีท่าที่จะโกรธหรือโมโหอะไร แค่นอยด์ๆนิดหน่อยที่ทำอะไรไม่เคยบอกน้องบ้างเลย

“โห พี่แทTOT ยุนสงสารฮุน”  สิ้นเสียงแหลม แทยอนก็ทำหน้าเจื่อนๆ ก่อนที่จะหันไปยิ้มกับเซฮุน

“ผมไม่เป็นอะไรหรอกยุนอา” เซฮุนรีบบอกยุนอาทันที หลังจากนั้นยุนอาก็หันมายิ้มดังเดิม

“คะ ว่าแต่จะแต่งงานรอบสองกันเมื่อไหร่คะ ฮ่าๆๆ” ยุนอาเห็นดีเห็นงามด้วยเรื่องที่ เซฮุนกับพี่สาวจะแต่งงานกันอีกรอบ

“เร็วๆนี้แหละ พรุ่งนี้เรากลับโซลพร้อมกันหมดเลยนะ” เซฮุนพูด ก่อนที่แทยอนจะทำหน้าแปลกใจเล็กน้อย

“งานยังไม่เสร็จเลยนะคะ” แทยอนหน้ามุ่ยทันที เพราะงานนี้เงินไม่ใช่น้อยๆเลยนะ

“ชั่งงานเป็นไร งานแต่งผมสำคัญกว่านะที่รัก ฮ่าๆๆ”  (เขินแทน-//-)

#กรุงโซล

“ไชโย โซลที่รักฉันมาหานายแล้วน้า” ยุนอาตะโกนเป็นเด็กทำเอา เซฮุนและแทยอนหลุดหัวเราะขึ้นมา

“ขนาดนั้นเลยเหรอ ห๊ะ?” เซฮุนเอ่ยถามน้องสาวที่กำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ >_<

“โห อยู่ที่ เมกามาตั้ง 4 ปีนะเซฮุน” ร่างบางทำหน้ามุ่ย ก่อนที่จะเห็นป้ายโฆษณาเป็นรูป คริสตั้งอยู่ทั่วไป   

“เอ่อ.. นี่มันอะไรกัน เซฮุนทำไมคริสถึง..”  ยุนอาทำหน้าแปลกใจ ก่อนที่จะทำหน้าเศร้าเมื่อนึกถึงคริส เธอคิดถึงเขาจริงๆ.. ป่านี้เขายังจะรอเธออยู่มั้ย?

“คริสถูกเชิญไปเล่นหนัง แค่เรื่องเดียวเองนะ แต่ก็ดังเป็นพลุแตกเลยแหละ” ยุนอาพยักหน้าเบาๆพลางก้มหน้าลง แทยอนเดินเข้ามาใกล้ๆน้องสาวก่อนที่จะลูบไหล่เธอเบาๆอย่างปลอบใจ

“คริสเขาต้องรอเธอสิอิมยุนอา” แทยอนยิ้มบางๆให้น้องสาว แต่ยุนอาก็ไม่เข้าใจอยู่ดี

“เขาเป็นถึงซุป’ตาร์ดังนะคะ เขาคงลืมคนอย่างยุนไปแล้วแหละ”  

ยัยยุนอย่าคิดเข้าข้างตัวเองไปหน่อยเลย L เขาเป็นดาราดังนะ แล้วแกละเป็นใคร? ก็เป็นแค่ไอเด็กนักเรียนนอกที่ บ้าบอไร้สาระเกินทนไงละ TOT

ยุนอาได้แต่ครุ่นคิดในใจ ก่อนที่จะลากกระเป๋าเข้าไปเก็บในคอนโดเดิมที่เคยอยู่

“ยุนอามานี่สิๆ” แทยอนเรียกน้องสาวที่ได้แต่หมกหมุ่นอยู่แต่ในห้อง ที่นองน้ำตา -_-

“มีอะไรคะ” ยุนอาค่อยๆเดินมาก่อนที่จะพบ คริสใน TV ยุนอาค่อยๆนั่งลงบนโซฟาก่อนที่จะตั้งใจฟังคำสัมภาษณ์จากคริส

“เราก็ได้ฟังกันไปแล้วนะคะ ว่าคุณคริสหนุ่มฮอตที่สุดในตอนนี้เข้าวงการมาได้อย่างไร เอาละคะ ทีนี้ถึงเรื่องหัวใจกันบ้าง ตอนนี้หัวใจว่างมั้ยคะ?” พิธีกรหญิงถามเขา

“ไม่ว่างครับ” คริสตอบพลางยิ้มไปมา คำๆนั้นทำเอาน้ำตาของยุนอาล่วงเลยทีเดียว

นายคงจะมีคนใหม่แล้วสินะ คริส TOT

“อะอ้าว? อย่างนี้สาวๆทั้งประเทศก็อกหักกันเลยสิคะว่าแต่ใครคือผู้โชคดีคนนั้นคะ” พิธีกรยังถามต่อไป

“คนๆนั้นเธอคือผู้หญิงคนแรกที่ทำให้ผมเสียใจ ร้องไห้ทั้งที่เกิดมาก็ไม่เคยร้องไห้เพราะเรื่องแบบนี้เลย ฮ่าๆ เธอทำให้ผมยิ้มได้แม้กระทั่งเจ็บเจือนตาย เธอทำให้ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้รักเธอ เธอทำให้รู้ว่ารัก โดยที่ไม่หวังผลอะไร มันเป็นอย่างไง” คริสน้ำตาคลอเบ้า แต่ไม่มีใครรู้ หรอกจากยุนอา..

“แล้วเธอคนนั้นคือใครเหรอคะ”

“เธอจากผมไปตั้ง 4 ปีแล้วครับ แต่ผมยังหวังเสมอ หวังว่าเธอจะกลับมา.. ฉันหวังว่าเธอจะกลับมาหาฉันนะยุนอา”  

O.o คริส.. นายยังรักฉัน นายยังรอฉัน นายไม่เคยมีใครนอกจากฉันงั้นเหรอ..?

คำพูดของคริสยิ่งทำให้เธอรู้สึกผิด รู้สึกผิดมากถึงมากที่สุด.. เธอจะไปหาคริสยังไง รายการนี้มันอยู่ที่ไหน ? (รายการถ่ายทอดสด)

“พี่แทคะ ยุนจะไปหาคริส ยุนรักเขา ยุนรักเขา” น้ำตาไหลพรากลงมาเป็นทางอย่างหยุดไม่ได้ แทยอนเองก็ไม่รู้ว่าคริสอยู่ไหน แต่จู่ๆ เสียงทุ้มก็เอ่ยออกมา

#ยุนอา

“พี่พาเธอไปได้นะ ยุนอา”

อ๊ากกก >_< ฉันรักเขาก็ตอนนี้แหละ ไม่เสียแรงที่ได้มาเป็นพี่สะใภ้ เอ้ยพี่เขย ._.

“โอเค ว่าแต่คริสอยู่ไหน” ฉันเอ่ยถามเซฮุน ไม่ทันที่เขาจะให้คำตอบ เขาก็ลากฉันไปเลย -..-

บนรถ..

“นายแน่ใจนะ ว่าคริสอยู่ที่นี้” จริงๆ ฉันควรเรียกเขาว่าพี่นั่นแหละ แต่คนมันไม่คุ้นนิ แล้วอีกอย่างเขาไม่ถือหรอก แฮะๆ

“ฮุนใกล้ถึงยัง ถ่ายทอดสดจะจบแล้ว” พี่แทถือไอแพดอันใหญ่พลางดูรายการสดของคริสไปด้วย ส่วนฉันนะเหรอ? นั่งเป็นเด็กเอ๋อมือว่างอยู่บนรถนั่นแหละ..

“ถึงแล้วๆ ลงเลยๆ” เซฮุนจอดรถก่อนที่จะเดินนำขึ้นไปที่ตึกขนาดใหญ่ และท่าทางจะหรูหราซะด้วย

“ที่นี้ที่ไหน” พี่แทยอนถามเซฮุนที่กำลังเดินนำขึ้นไปบนตึก

“สตูดีโอ ถ่ายรายการ” เซฮุนเดินนำไปอย่างรวดเร็ว เอาซะฉันกับพี่แทตามไม่ทันเลย เห็นใจคนขาสั้นหน่อยดิโว๊ยยย (>\\0//<)

และแล้วพวกเราสามคนก็มาถึงที่เขาถ่ายทำกันอยู่ เมื่อคริสเห็นฉันเขาถึงกับอึ้งไปทันที แต่ก็แน่ละ เขาคงจะโกรธฉันมากนะสิ L ข้าน้อยยอมรับผิด

“ยุนอา” คริสพูดเสียงแผ่วเบา แต่ก็ไม่วายที่กล้องจะจับมาทางฉัน ทำงายยย >< ฉันออกกล้องไปจะสวยเปล่า T^T

“คริส” ฉันเองก็เรียกชื่อเขาเหมือนกัน ตอนนี้คริสเดินจากหน้ากองมาหลังกองและจู่ๆเขาก็รวบมือฉันขึ้นมาจับ ทำเอาพี่ๆตากล้องหรือผู้กำกับ ร้องโฮแซวกันยกใหญ่

“งานนี้ต้องดังแน่ๆ” เอ๊ะ! ตาแก่หัวล้านนั้นมาแอบหวังผลจากฉันเหรอ? >///<

“คือฉันขอ..”

ฟุบบ!

คริสดึงตัวฉันเข้าไปกอด มันแน่นมากจนฉันแทบจะหายใจไม่ออก แต่ฉันก็กอดเขาตอบอยู่ดี มันเป็นกอดที่อบอุ่น ซึ่งฉันพรากกอดดีๆ ไปตั้ง 4 ปีเหรอ? ฉันนี่มันโง่จริงๆ !(เพิ่งรู้เหรอยะ?)

“นายไม่โกรธฉันเหรอ?” ฉันถามเขาทั้งๆที่เรากอดกันอยู่... ไม่วายที่กล้องจะจับมาที่เราสองคน

“จะให้ฉันโกรธคนที่ฉันรักได้อย่างไงละ?” อ๊ากกก >_< เขาแสนดีจริงๆ ดีจริงๆ ถ้าเป็นคนอื่นละก็ 4 ปี ป่านี้มีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมืองไปแล้ว แต่เขานี่สิ ยังรอฉันตลอดเวลา

โอ๊ยย อึดอัดแล้วนะ ฉันค่อยๆผละเขาออก ก่อนที่จะส่งยิ้มหวานๆให้เขา ความรู้สึกตอนนี้มันเต็มไปด้วยความรัก จะบอกอย่างไงดีว่าฉันรู้สึกดีใจที่สุดในโลก ที่ฉันได้คนดีๆอย่างเขามาเป็นแฟน..

“ฉันสัญญาว่าจะดูแลเธอตลอดไป” คริสค่อยๆโน้มตัวลงมาใกล้ๆฉัน ให้ตายเถอะ>_< ฉันใจเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วนะ.. นายบ้า -//-   รู้ตัวอีกทีมือของเขาก็โอบเอวฉันแล้ว ตายจริง นี่มันออกทีวีนะ ถ่ายทอดสดด้วย มะ..ม่ายทันแล้ว ริมฝีปากของฉันถูกครอบครองด้วยริมฝีปากของเขาเข้าอย่างจัง  อื้มม..*///* ลิ้นร้อนสอดเข้าโผลงปากของฉัน ปากของเขาหอมหวานยิ่งกว่าคาลาเมลอีก ><

“อะแฮ่มๆๆ” เสียงพี่แทแทรกขึ้นทำให้ฉันตกใจและเผลอผละเขาออก แต่มันก็สมควรแหละ จูบนานเกินจนหายใจไม่ออกแล้ว *//*

“ว้าววO.o ตอนนี้เรทติ้งช่องเราพุ่งมากเลยคะ ขอสัมภาษณ์หน่อยนะคะ”  ห๊ะห๊า?O.O นักข่าวมาจากไหนเยอะแยะเนี่ย ทำไงดีละ ฉันกลัว T^T

“คนนี้ใช่มั้ยคะ? คุณยุนอา” นักข่าวสาวถามคริส

“ใช่ครับ เธอเป็นแฟนผมขอตัวก่อนนะครับ” คริสดึงข้อมือฉันไปโดยเร็ว ตอนนี้เท้าฉันซอยลงจากบันไดอย่างด่วน เพื่อไม่ให้นักข่าวตามเจอ..

“เอาไงดีคริส?”  คริสได้แต่อมยิ้มไปมาอยู่นั่นแหละ มันไม่ใช่เรื่องตลกนะ นักข่าวตามมาแล้ว o.o

“ทางนี้”  เซฮุนขับรถพาฉัน คริสและพี่แทกลับคอนโดพร้อมกัน

ณ คอนโดแทยอน

“คริสนายบอกฉันมานะ ว่าทำไมนายถึงได้..”

“จุ๊ๆๆ..ไว้เล่าให้ฟัง” คริสยิ้มมุมปากบางๆ ก่อนที่จะดึงตัวฉันไปนั่งที่ตัก ทำเหมือนฉันเป็นเด็กน้อยไปได้._.

“ปล่อย-//- อายเขา” ก็ฉันอายจริงๆนิ!

“น่าอายอะไร กะอีแค่กอด จูบกันให้คนทั้งประเทศดูยังทำมาแล้วฮ่าๆ” ย๊ากกก ! บ้าที่สุด นายบ้า บ้าๆๆๆ
-//////- 

(สวัสดีคะ ^^ ไรท์มาอัพให้แล้วนะคะ หวังว่าจะฟินกันนะ ฮ่าๆๆ ตอนนี้ใกล้วจบล้ว ส่วนตอนหน้าเป็นบทส่งท้าย(หรือตอนจบนั่นเอง) อย่าลืมติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ ตอนสุดท้ายแล้ว ส่วนคนที่แปะเมล์ไว้จะส่งตอนพิเศษให้อ่านนะคะ ฮ่าาๆ ยังไงก็เม้นกันเยอะๆนะคะ จะจบแล้ว แอดจะแต่งฟิคเรื่องใหม่ด้วยแหล่ะ จะเป็นอย่างไง ติดตามด้วยเน้ออออ. รักแฟนฟิค <3 ) 

:)  Shalunla