คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [Chapter 7] ::task love ::
[Chapter7]
“ยัยยุนแกทำเรื่องไม่เว้นแต่ละวันเลยนะ แล้วยัยสิก้ามันไปตบแกตอนไหนเนี่ย หน้าแดงเป็นรอยมือเชียว ” ซอฮยอนที่กำลังทำแผลที่ใบหน้าให้ยุนอาเอ่ยขึ้น..
“ฉันไม่อยากจะเชื่อ ว่ายัยสิก้าจะกล้าตบฉัน” ยุนอาเอ่ยเบาๆ
“ขึ้นชื่อว่าผู้หญิง ก็ทำได้ทุกอย่างแหละ เพื่อคนที่เรารัก..” มือบางของซอฮยอนค่อยๆทำแผลไปเรื่อยๆ
“เหมือนที่ฉันทำอยู่ไง..ฉันทำเพื่อแม่ ฉันบางครั้งฉันก็คิดว่าฉันไม่เหลือใครแล้ว..ฉันรู้ว่าทางที่ฉันเลือกเดินอาจจะไม่ถูกต้อง..แต่มันเป็นทางที่ดีที่สุดไม่ใช่เหรอ? ฉันไม่ได้อยากทำแบบนี้เลยซอ..ฉันเจ็บไม่แพ้พ่อหรอกนะ..แต่ฉันไม่มีทางเลือกจริงๆ แกอย่าทิ้งฉันนะซอ อย่าทิ้งฉันนะ..”น้ำตาใสๆอาบแก้มอย่างไม่ทันตั้งตัว มือบางปาดน้ำตาอย่างรวดเร็ว แต่ทว่าซอฮยอนกลับเห็นน้ำตาของเธอไปแล้ว..
“เหลือสิ..ฉันไง!ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับแก..ฉันจะไม่มีวันทิ้งแก คนที่มีน้ำตาไม่ใช่คนที่แพ้..แกควรจะดีใจที่แกยังมีน้ำแต่..เพราะมันจะแสดงให้เห็นว่า แกยังมีความรู้สึก รักได้เจ็บเป็นนะ..” พูดจบซอฮยอนก็ดึงยุนอาเข้ามากอด นี่คือเพื่อนที่เธอไม่คิดว่าจะหาแบบนี้ได้ที่ไหนอีกแล้ว..นี่แหละเพื่อนตายที่พร้อมจะอยู่ข้างเธอเวลาทุกข์..
“ขอบคุณจริงๆซอ..” น้ำตาของยุนอาไหลซึมบ่าอีกคน..
“เปิดประตูให้ฉันหน่อยสิ” เสียงทุ้มลอดเข้ามาในห้อง ซอฮยอนผละกอดเบาๆก่อนที่จะเดินไปเปิดประตูให้ ‘โอเซฮุน’
“นายมาทำไม?” ยุนอาเอ่ยถามพลางปาดน้ำตาออกจากแก้ม สายตาของเซฮุนเหลือบไปเห็นแผลที่มุมปากของยุนอา ถ้าเดาไม่ผิดคงจะเป็นรอยช้ำที่เจสสิก้าทำเอาไว้แน่ๆ..
“ฉันจะมาคุยกับเธอ..” เซฮุนเอ่ยขึ้นทันที ร่างบางเอียงคออย่างไม่รู้ตัวเบาๆด้วยความสงสัย และรู้มั้ย?มันน่ารักมากสำหรับเซฮุนถึงแม้จะมีรอยช้ำบวมก็ตามเถอะ
“ฉันขอตัวนะคะ” ซอฮยอนรีบขอตัวแล้วเดินออกจากห้องทันที..
“นายมีอะไรเซฮุน” ร่างบางยังคงสงสัยไม่หาย เขาหน่ะเหรอ?จะมีธุระจะคุยกับเธอ
“เธอก็เห็นแล้วใช่มั้ย? ว่าพยายามไปมันก็ไม่ได้ผล J” เขายิ้มเบาๆให้เธอ
“นายพูดอะไร?ฉันไม่เข้าใจ” เธอพูดพลางสายหน้าเบาๆ
“แกล้งทำเป็นโง่รึไง? เธอก็รู้อยู่ว่าคริสมันสนใจเธอในฐานะอะไร เพราะฉะนั้นตัดใจจากมันซะ ถ้าไม่อยากโดนสิก้าตบอีก ” เขาจงใจจะยื่นข้อเสนอให้เธอ..
“แล้วถ้าฉันอยากจะโดนตบละ? ไม่ผิดใช่มั้ยที่ฉันอยากจะได้คริส” ร่างบางกระตุกยิ้มมุมปากเบาๆ
“ยอมมาเป็นคนของฉันคนเดียวโดยที่ไม่ต้องยุ่งกับผู้ชายหน้าไหน..ฉันจะเลี้ยงดูเธอเอง” ยุนอาเบือนหน้าหนีทันทีเมื่อได้ฟังเพราะยังไง เธอก็ไม่ยอมเป็นของใครทั้งนั้น
“ไม่! ฉันไม่ใช่ของเล่นของใคร..นายจะซุกฉันไว้เหมือนแทยอนนะเหรอ?ฉันไม่ยอมเป็นอย่างนั้นแน่ๆ ” เธอพูดอย่างมั่นใจ
“แล้วถ้าเราจะต้องงานกัน..เธอยังคิดว่าฉันจะเห็นเธอเป็นของเล่นอยู่มั้ยละ” ดวงตาของเซฮุนได้จับจ้องไปที่ยุนอา..ถ้าเขาจะบอกว่าเขารักเธอ มันจะเร็วไปมั้ย.. แต่มันคือเรื่องจริง
“ทำไม..? ทำไมนายถึงอยากจะได้ฉันนักหนา” สายตาที่แสดงความไม่เข้าใจฉายแววออกมาจากนัยน์ตาเธอ
“เพราะว่ารักไงยุนอา..แค่นี้มันจะพอสำหรับเราหรือเปล่า?” มือหนายกมือบางขึ้นมาจับ แต่แล้วเธอก็สะบัดมันออก เธอไม่อยากจะรู้สึกดีๆกับเขา..ไม่อยากจะรักใคร เพราะสุดท้าย คนที่เรารักจะต้องจากเราไปอยู่ดี ถ้าไม่รักใครเลย มันจะไม่เจ็บน้อยกว่าเหรอ?
“ขอโทษนะ..แต่ฉันไม่เคยเชื่อในรักเลย..คนอย่างฉันมันเลวเกินกว่าที่ใครจะมารักแล้วแหละ ” เธอยิ้มมุมปากทำท่าทางสะใจ แต่เปล่าเลย..เธอเจ็บปวด
“แล้วเธอจะเสียใจที่ปฏิเสธฉัน..” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นมาทันทีหลังจากที่เธอหันเดินหลังให้เขา
“ฉันเสียใจไม่เป็นหรอก.. คนอย่างฉันมันไร้หัวใจ นายออกไปได้ละ” ร่างสูงเดินออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว พร้อมวางเงินก้อนหนึ่งไว้ที่โต๊ะ เพราะเขารู้ว่าตอนนี้เธอไม่ได้ขอเงินใช้จากพ่อเลย.. หลังจากที่เขาออกไป น้ำตาก็ได้อาบที่แก้มของยุนอาอีกครั้ง มันเจ็บปวดที่แกล้งทำเป็นคนไร้หัวใจ..แต่มันจำเป็นจริงๆที่เธอต้องทำ.. เกมนี้เธออาจจะเป็นคนที่จำปวดที่สุดก็ได้..แต่เธอจะไม่ยอมให้เป็นอย่างนั้น!!
-
-
-
“คุณเจ็บเพราะผมมากี่ครั้งแล้ว..ทำไมผมกลับปกป้องคุณไม่ได้” เสียงทุ้มของคริสเอ่ยขึ้น เขาพาเธอมาสวนสาธารณะที่เงียบๆ แต่มันสวยมากจริงๆ และตอนนี้ก็เวลา 2 ทุ่มแล้ว ทุกคนคงกลับบ้านกันหมด มีเพียงแค่เขากับเธอ..
“มันอาจจะจริง..ผู้ชายต้องปกป้องผู้หญิง แต่สำหรับสิก้า มันไม่จำเป็นหรอกนะ คริสไม่ต้องกังวลหรอก.. ” เธอไม่ได้คิดอย่างที่พูด.. แค่เธอไม่อยากให้เขาคิดมาก เพราะทุกวันนี้ เขาก็มีเรื่องให้คิดเยอะแยะมากมายอยู่แล้ว..
“คริสสัญญานะ ว่าคริสจะไม่มีวันทิ้งสิก้า จะไม่ทำให้สิก้าเสียใจ จะไม่มีวันบอกเลิกสิก้า ถ้าสิก้าไม่บอกคริสก่อนนะ ฮ่าๆๆ” มือหนาค่อยๆหยิกแก้มเธอเบาๆ รอยยิ้มของเจสสิก้าปรากฏขึ้นเพื่อมา..กลบเกลื่อนความทุกข์ทั้งหมด..แต่เมื่อเธอได้รับความอบอุ่นจากเขาแล้ว.. เธอกลับรู้สึกดีขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
“งั้นคงไม่มีวันที่เราจะเลิกกันหรอก เพราะสิก้าจะไม่ยอมให้คุณเป็นของใคร” คำพูดที่แฝงไปด้วยหลายความหมาย.. คริสเองก็รู้ดีว่าเธอหมายถึงอะไร..เธอคงไม่ปล่อยให้คริสไปยุ่งกับยุนอาหรอก
หลังจากคริสกับเจสสิก้านั่งดูดาวไปสักพักเจสสิก้าก็นึกขึ้นได้ว่าพรุ่งนี้คริสต้องมีงานอัดรายการต่อ แถมรายการยังเป็นรายการเรียลลิตีโชว์ซะด้วย
“คริส..กลับบ้านกันเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะตื่นไปทำงานไม่ไหวเอานะ” เจสสิก้าร้องขอเพราะเป็นห่วงแฟนหนุ่ม
“จริงด้วยสิ แต่คริสยังอยากอยู่กับสิก้าอยู่เลย” คริสงอแงเหมือนเด็ก ถึงเขาจะอยากอยู่กับเธอมากแค่ไหน เขาก็ต้องกลับอยู่ดี..
“อย่าดื้อสิ ไปส่งสิก้าเดี๋ยวนี้เลย” สิ้นเสียงหวาน คริสก็ช้อนตัวอุ้มเจสสิก้าขึ้นทันทีร่างบางที่ไม่ทันได้ตั้งตัวได้แต่ร้องกรี๊ดเบาๆ..
“ปะ..ปล่อย สิก้าเดินเองได้นะคริส” เจสสิก้าร้องขอให้ปล่อย แต่เปล่าเลยคริสกลับอุ้มเธออยู่อย่างนั้นไม่ยอมปล่อย แถมยังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างชอบใจ
“คนเป็นแฟนกัน เขาก็ทำแบบนี้หมดแหละ” เจสสิก้าได้แต่เขินหน้าแดงระเรื่อทันทีเมื่อคริสพูด.. เธอไม่มีแรงแม้แต่จะดิ้นลงไปไหนทั้งนั้น เพราะเธออยากจะอยู่ในอ้อมแขนเขาแบบนี้ตลอดไป..
-
-
-
“ซอ รายการบ้าอะไรนั่นมาเชิญฉันเป็นแขกรับเชิญ โทรกลับไปบอกทางรายการด้วยว่าฉันไม่ตกลง รายการไร้สาระ”ยุนอาตวาดทันที และรายการนั่นเป็นรายการเดียวกันกับที่คริสเป็นแขกรับเชิญ ซึ่งยุนอาไม่รู้ว่าคริสเป็นแขกรับเชิญด้วย
“ให้คิดดูอีกทีนะ ก่อนที่จะปฏิเสธไป” ซอฮยอนกระตุกยิ้มเบาๆทำเอายุนอาชักไม่แน่ใจ
“มีอะไรก็พูดออกมาเลยดีกว่า” แน่นอนว่าเธอขี้เกียจจะเดา
“รายการนี้เป็นรายการ ‘ค้างคืนกับซุปตาร์เรียลลิตีโชว์ ’ ซึ่งเทปนี้คริสเป็นซุปตาร์ ส่วนแกเป็นคนทางบ้านที่ทุกคนลงความเห็นว่า ควรจะค้างคืนกับคริส จะปฏิเสธมั้ยละ?” สิ้นเสียงซอฮยอน ยุนอาก็พูดแทรกขึ้นทันที
“โทรไปบอกรายการด่วนเลยว่าฉันตกลง”
วันต่อมา...
“คริสคะ อีก10นาที คนทางบ้านจะมาถึงนะคะ” คริสพยักหน้าเบาๆให้กับทีมงาน และไม่วายที่จะครุ่นคิดไปเรื่อยว่าคนทางบ้านจะเป็นใคร
“คริสคะ น้องทางบ้านมาแล้วคะ..” พูดจบหญิงสาวก็เดินเข้ามาในห้องเก็บตัว.. คริสค่อยๆมองสาวคนนั้นจากเท้าไล่ขึ้นมาจนถึงใบหน้าที่แสนหวานของเธอ...
‘ยุนอา’
“ตกใจเหรอคะ” ใบหน้าหวานที่ร้ายลึกสุดๆเอ่ยขึ้น.. เธอยิ้มบางๆให้เขา
“เธอจะโง่มาค้างคืนกับฉันทำไม? ก็รู้นี่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น โดยเฉพาะกับเธอ” เขาไม่มีนิสัยทำอะไรแบบนั้นกับคนอื่น ถ้าไม่สนใจจริงๆ.. แต่กับยุนอาควรจะโดนซะบ้าง
“ฉันไม่เคยกลัวนายหรอกนะ.. เพราะคนอย่างนายไม่กล้าทำอะไรฉันหรอก” ยุนอายิ้มมุมปากอย่างสะใจ มันก็จริงอย่างที่เธอว่า เมื่อเขาเห็นใบหน้าที่มีน้ำตาตกหล่น..เขาก็ไม่กล้าที่จะคิดแบบนั้นกับเธอ
“ฉันไม่อยากจะเห็นน้ำตาของเธอต่างหากละ” ร่างสูงเบือนหน้าหนีทันที ไม่นานทีมงานคนหนึ่งก็เข้ามาในห้อง
“คริสคะน้องยุนอาคะ เชิญทางนี้คะ” ทีมงานเรียกทั้งคู่เข้าสตูถ่ายทำทันที
“พูดตามสคริปเลยนะคะ เอาละ.. 1..2..3.. แอคชั่น!”
“สวัสดีคะ ขอตอนรับเข้าสู่รายการ ค้างคืนกับซุป’ตาร์เรียลลิตี้โชว์คะ แขกรับเชิญของเราก็เป็นซุป’ตาร์สุดฮอตของวงการ ‘อู๋อี้ฟาน หรือคริสค่า...และคนที่จะมาค้างคืนกับคริสนั่นก็คือ ‘คุณอิมยุนอ่าค่า..’ พิธีกรหญิงลากเสียงยาวเรียกชื่อของคริสและยุนอา ร่างบางยิ้มเบาๆให้กับกล้องทันที
“ขอถามความรู้สึกเลยนะคะ รู้สึกอย่างไงบ้าง?ที่ได้ร่วมงานกับคุณคริส” พิธีกรหญิงถามยุนอา
“รู้สึกดีใจมากเลยคะ เพราะเราสองคนสนิทกันอยู่แล้วแตะเนื้อต้องตัวกันก็ไม่เห็นแปลก” พูดจบยุนอาก็เอามือมาเกาะแขนคริสทันที และทำท่าทำทางราวกับจะซุกเข้าไปในอกคริสอยู่แล้ว
“เธอจะทำอะไรของเธอ?” คริสกัดฟันพูดเบาๆให้ได้ยินกันแค่ 2 คน
“เรื่องของฉัน!” ร่างบางยิ้มมุมปากให้เขาอย่างไม่คิดอะไร และแน่นอนว่าเทปนี้เจสสิก้าจะต้องได้ดูอย่างแน่นอน นี่มันอาจจะทำให้เจสสิก้า ลนจนทำอะไรบ้าๆแบบนั้นก็ได้
“แล้วคุณคริสละคะ รู้สึกอย่างไง?” คริสรีบแกะมือยุนอาออกทันที ก่อนที่จะตอบพิธีกรไป
“รู้สึกดีใจครับ เพราะยังไงเราก็ต้องสนิทสนมกันในฐานะน้องสาวของแฟนอยู่แล้ว” คริสยิ้มระเรื่อทันที ต่างกับยุนอาที่รู้สึกหน้าแตกและเจ็บจี๊ดไปในเวลาเดียว เธอรู้สึกเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก พยายามข่มใจตัวเองว่านี้มันคือเกม เกมหนึ่ง ใครหวั่นไหว คนนั้นก็ต้องแพ้..เพราะฉะนั้นเธอจะต้องไม่หวั่นไหวกับเขาเด็ดขาด!!
“งั้นเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่านะคะ ค้างคืนกับซุป’ตาร์ในวันนี้ เราจะพาทั้งสองท่านไปที่น้ำตก นะคะแต่ไม่ใช่น้ำตกแถวๆนี้ เป็นน้ำตกที่อยู่ในป่า ซึ่งเป็นน้ำตกธรรมชาติที่สวยมาก เพื่อเพิ่มความ ฟินจิ้นเวอร์ ทางรายการเลยให้คุณสองคนนอนที่เต็นท์เพียงแค่ 2 คนคะ แต่มีกล้องจับตาตลอดเวลา J แต่ว่าคุณคริสมีแฟนแล้ว คุณเจสสิก้จะหึงมั้ยคะเนี่ย ” พิธีกรหญิงทำหน้าลำบากใจขึ้นมาทันที
“ไม่เป็นไรหรอกคะ พี่สิก้าเขาคงเข้าใจว่าเราสองคนมาทำงานคงไม่มีปัญหา ” ยุนอารีบตอบทันที ถ้านอนแยกมันคงไม่สนุกสินะ
“โอเคคะ เรามาพักชมโฆษณาสักครู่ พบกันช่วงต่อไปค่า”
“คัท!! ดีมากครับ งั้นเราจะไปถ่ายอีกที่น้ำตกกันเลย ขอเชิญทุกคนเตรียมตัวให้เรียบร้อย 1 ชั่วโมงแล้วเราจะออกเดินทางทันทีครับ” ผู้กำกับสั่งทันที ช่างแต่งหน้า สองสามคนวิ่งด่วนมาที่เวทีก่อนที่จะซับหน้าให้คริสและยุนอา
1 ชั่วโมงผ่านไป..
“น้องๆและทีมงานทุกคนพร้อมแล้วใช่มั้ยครับ? ออกเดินทางเลยครับ” ผู้กำกับบอกคนขับรถทันที รถตู้คันหรูของทางรายการเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็ว ร่างบางเผลอหลับไปหลายรอบ ก่อนที่จะถึงป่าแห่งหนึ่งที่เขาว่ากันว่า น้ำตกสวยมาก..
และตอนนี้ทุกคนได้ลงจากรถกันมาครบแล้ว ส่วนทีมงานทั้งหมดก็ตั้งแคมป์กันแล้ว ที่นี้เป็นธรรมชาติมากจริงๆ..
“เอาละ เราจะเริ่มถ่ายทำกันนะครับ 1..2..3.. แอคชั่น!” สิ้นเสียงผู้กำกับพิธีกรหญิงก็กลับมาทำหน้าที่เหมือนเดิม
“สวัสดีค่ะ ตอนรับเข้าสู่รายการ ค้างคืนกับซุป’ตาร์เรียลลิตี้โชว์นะคะ ในที่สุดพวกเราก็มาถึงป่านี้.. เราจะให้ทั้งคู่เข้าไปในป่า และติดเครื่อง GPS ไปด้วย และทั้งคู่จะต้องตามแกะรอยที่เราได้ทำทิ้งไว้ และรอยที่เราทำไว้จะพาทั้งสองท่านไปสู่ ภารกิจที่จะทำในวันนี้คะ ” พิธีกรหญิงเอ่ย ยุนอาเริ่มหนักใจไม่น้อยที่จะต้องเข้าป่า ในชีวิตเกิดมาไม่เคยเข้าป่าเลย.. เธอจะทำอย่างไงดี
“เอ่อ...ต้องเข้าป่าไปสองคนเหรอคะ?” ยุนอารีบถามทันที ใบหน้าหวานซีดลงอย่างเห็นได้ชัด ทำเอาคริสหลุดขำเมื่อเห็นสีหน้าที่ไม่สู้ดีของเธอ
“ใช่คะ คุณยุนอามีโรคประจำตัวเหรอคะ” พิธีกรถามขึ้น
“ปะ..เปล่าคะ” โรคบ้าอะไร โรคกลัวป่านะสิ TOT ยุนอาได้แต่ครุ่นคิดในใจ แต่ก็ไม่สามารถพูดอะไรออกไปได้
“งั้นเราเริ่มกันเลยนะคะ คุณยุนอาและคุณคริสเข้าไปทำภารกิจ ในป่าได้เลยค่า” พิธีกรลากเสียงยาว พลางยิ้มให้ฉันและคริส และGPS ที่ติดตัวทั้งคู่ตลอดก็มีกล้องอยู่ เพราะฉะนั้นทำอะไร คนก็รู้หมด ถ้าก็เลยโล่งใจไปที
“นาย..เราจะไปทางไหน ฉันงงไปหมดแล้ว” ยุนอาพูดกึกๆกักๆอย่างไม่เป็นภาษา เธอรู้สึกหวั่นๆเล็กน้อย ถ้าเกิดหลงจะทำอย่างไง ถ้าเกิดคริสแกล้งเธอละ
“เธอกลัวงั้นเหรอยุนอา?” คริสยิ้มมุมปากเบาๆพลางถามเธอ ถึงไม่ถามเขาก็ดูออก
“ใครบอก ฉันสบายมาก นายนั่นแหละกลัวเหรอ?” ร่างบางเถียงทันทีสายตากวาดไปรอบๆ ก่อนที่จะเจอต้นไม้ที่ใหญ่กว่าชาวบ้าน ยุนอารีบลากคริสไปดูเพราะแปลกใจเพราะเธอไม่เคยเห็นต้นไม้ใหญ่แบบนี้มาก่อน แต่จู่ๆคริสก็พบร่องรอยบางอย่าง
“ยุนอาหลบไปสิ ฉันเห็นรอยอะไรคล้ายๆกระดาษ” พูดจบยุนอาก็หลบทางให้คริสรีบคว้ากระดาษก่อนที่จะอ่านข้อความในกระดาษ
“มันเขียนว่าอะไร?” ยุนอาเหลือบตามองเพราะความอยากรู้ คริสค่อยคลี่กระดาษและอ่านมัน
“ภารกิจแรก คริสและยุนอาจะต้องหาของในป่าที่ทำอาหารได้ หาเสร็จรีบกลับมาในจุดนัดพบ ถ้าอาหารอร่อย ถือว่าภารกิจแรกสำเร็จ เธอทำอาหารเป็นรึเปล่า” คริสก้มหน้าถามคนตัวเล็กกว่า ยุนอาส่ายหน้าเบาๆอย่างผิดหวัง
“ให้ถามใหม่ คนอย่างฉันเนี่ยนะจะทำเป็น”
“แล้วจะทำไง ?” คริสถามร่างบางที่กำลังลุกลนอย่างน่าเอ็นดู
“เอ่อ..ฉันนึกได้ละ ตอนเด็กๆแม่ชอบมะละกอยำให้กิน ฉันทำเป็นนะๆๆ” ยุนอาเสนอทันที
“แล้วเธอจะหามะละกอจากไหน?” คริสถามพลางสงสัย..
“โน้นไง นายเห็นมั้ย ?มะละกอลูกใหญ่ด้วย แถมต้มไม่สูงอีกสูงๆอย่างนายเก็บได้สบายปิ้ว >< ” ยุนอาพูดอย่างสดใส บางทีถ้าเธอไม่ร้าย..ถ้าเธอไม่คิดจะทำอะไรบ้าๆ เธอก็น่ารักในสายตาเขาไม่น้อยเลยทีเดียว
“อ๋อ!เห็นละ เธอรออยู่ตรงนี้ก็ได้นะ ” พูดจบคริสก็เดินไปทันที แต่จู่ๆ มือบางของยุนอาก็คว้าข้อมือหนาไว้ คริสหันไปหายุนอาอย่างแปลกใจ
“ฉันจะให้นายไปคนเดียวได้ไง? เหนื่อยก็ต้องเหนื่อยด้วยกันสิ ” ยุนอาพูดพลางเดินนำหน้าเขาไปที่ต้นมะละกอ ร่างสูงยิ้มเบาๆก่อนที่จะเดินตามไป
สักพักคริสก็ดึงมะละกอมา 4 ลูกและถือกลับจุดนัดพบกันที..
“อ้าว!คุณคริสกับน้องยุนอามาถึงแล้ว ได้อะไรติดไม้ติดมือกันมาคะ” พิธีกรหญิงเอ่ยถามทันทีเมื่อคริสและยุนอาเดินมาถึงจุดนัดพบ
“มะละกอคะ วันนี้ฉันจะทำมะละกอยำ ขอตัวไปเข้าครัวก่อนนะคะ^^” พูดจบยุนอาก็ลากคริสไปที่ครัวที่ทีมงานจัดเตรียมมาให้ ในครัว(จำลอง)มีอุปกรณ์ทำอาหารเกือบครบทุกอย่างจริงๆ
“นายนั่งพักก่อนก็ได้ เดี๋ยวฉันทำเอง” คริสพยักหน้าเบาๆก่อนที่จะไปนั่งพัก ยุนอาเริ่มทำอาหารอย่างที่แม่เคยสอนไว้ตั้งแต่เด็ก เธอไม่เคยคิดจะสนใจมันแต่มันก็เป็นอย่างหนึ่งที่แม่มอบให้เธอ และเธอก็ไม่นึกว่าจะได้ใช้มันด้วย...
ผ่านไป ครึ่งชั่วโมง
“มาแล้วววววว มะละกอยำฝีมือฉันเอง” ยุนอาถือจานไปจอที่จมูกคริส กลิ่นมันหอมจริงๆด้วย น่าตาหน้าทาน เหลือแต่รสชาติที่จะต้องลอง
“ฉันขอชิมหน่อยสิ ” คริสพูดพลางถือช้อนจะตักกิน
“ไม่ได้! ต้องให้พิธีกรกินก่อนสิ” ยุนอายกจานหนีและดึงช้อนออกจากมือคริส ร่างบางเดินไปหาพิธีกรและวางจานลงบนโต๊ะ
“ว้าวว!หน้าตาน่ากินมากเลยคะ ขอชิมก่อนนะคะว่าผ่านไม่ผ่าน” พิธีกรหญิงเริ่มชิมทันที ยุนอาทำหน้าลุ้นกลัวว่าฝีมือของเธอจะไม่ได้เรื่อง ในเมื่อเธอทำเป็นแค่อย่างเดียวนี่หน่า!! พิธีกรหญิงเริ่มตักเส้นมะละกอก่อนที่จะชิมมันไป..สีหน้าของพิธีกรไม่สู้ดีนัก สงสัยจะไม่รอด... T T
“เอ่อ..อร่อยมากเลยค่า^O^” พิธีกรฉีกยิ้มทันทีก่อนที่จะกินยำมะละกอ มันอร่อยจริงๆเหรอ?..
“มันอร่อยจริงๆเหรอคะ” ยุนอาถามอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ พิธีพยักหน้าเบาๆและกินต่ออย่างไม่สนใจ คริสรีบเดินมาตรงโต๊ะอาหาร ก่อนที่จะชิมยำมะละกอ
“อร่อยดีนะ ผมให้ผ่านครับ” คริสพูดขึ้นทันที
“เอ่อ..คุณคริสคะ ดิฉันเป็นคนตัดสินค่ะ ” พิธีกรแย้งทันที “ดิฉันให้ผ่านคะ รสชาติอร่อยมาก ภารกิจแรกสำเร็จค่า ” ยุนอาและคริสอยากจะกระโดดตรงนั้นเลยทีเดียว เพราะเขาทั้งสองคนตั้งใจทำกันมาก และถ้าไม่ผ่านคงเสียใจแย่
“งั้นเชิญรับประทานอาหารที่ทีมงานเตรียมไว้ พออิ่มแล้วเราจะมาเริ่มทำภารกิจที่สองคะ” พูดจบผู้กำกับก็สั่งคัททันที ทั้งคริสยุนอาต่างวิ่งตั้งหน้าตั้งตากินเพราะความหิวและเหนื่อยมาก ภารกิจที่สองจะเป็นอย่างไง จะร้ายหรือดี เธอก็ไม่หวั่นถ้ามีเขา..
------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีคะ ไรท์มาอัพแล้วนะคะ :)
อัพช้าขอโทษนะคะ TOT ยิ่งสงกรานยิ่งอัพช้า5555
ยังไงก็ฝากเม้นเยอะๆนะคะ เม้นกันน้อยมาก ไรท์แต่งไม่ดี
ก็ขอโทษด้วยTT แต่อย่าลืมเม้นนะ รู้สึกมันน้อยๆ5555
ภารกิจต่อไปคืออะไร..?ฝากติดตามกันได้ที่
วุ่นวายนักรักซุป'ตาร์
ปล.TT ทำไมเม้นน้อย :(
ความคิดเห็น