คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5 -- : ก็แค่คนของผม
Chapter 5 : ก็แค่คนของผม
แสงไฟหลากสีกระพริบและสาดส่องนี่ก็เป็นไนต์คลับของทูทอลท็อปมันมีระดับมากจนเกินกว่าพวกจิ๊กโก๋จิ๊กกี๋จะมาตีกัน - -
วันนี้โครนอสแต่งชุดสบายๆบรรยายไม่ถูกคือหล่อมากกก =_= รีเชฟและเซฟเฟอร์ก็เช่นกัน แล้วก็มายาที่แต่งตัวโลกสวยสีชมพูขาวและมีนา(?)ไม่รู้ว่าใครแต่พอยืนด้วยแล้วมันทำให้ฉันเหมือนแม่มดมาเจอกับนางฟ้าอะไรอย่างงั้น
วันนี้ฉันก็แต่งตัวตามสไตล์ธรรมดาเดรสสีดำแค่นั้น - - หึๆ แล้วก็ติดธุระจุกจิก จึงเหมือนจะมาช้า.
‘’เอ้า นี้มายาคนของฉันแล้วนั้นก็มีนาพวกนายก็น่าจะรู้จักนะ’’ รีเชฟแนะนำตัวมายากับมีนาให้ฟัง
‘’ยินดีที่ได้รู้จักนะคะโครนอส’’ มายายิ้มหวานให้ตาบ้านั้น มันหวานเกินไปอ่ะ!!
‘’ครับ ส่วนนี้แพนส์ทอมเลขาคนใหม่’’ เขายิ้มรับ(?)และแนะนำตัวฉัน
‘’แพนส์ทอม ฉันเป็นแฟนคลับการแข่งของคุณ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ^^’’ มีนายิ้มบางๆก่อนจะโค้ง ส่วนมายาหรอ? อืม นางได้ยินชื่อฉันหรือเปล่านะ เคลิ้มซะ!
‘’แยกย้ายไปนั่งกันได้ตามสบายนะครับ’’ รีเชฟพูดจบก็พาพวกเราไปที่โต๊ะนั่งวีไอพี - - เอิ่ม ฉันจะสำลักรอยยิ้มของมีนาและมายาจริงๆ
‘’ทำหน้าบึ้งเชียว หนีคดีชนหมาตายมารึไง - -‘’ โครนอสหันมากระซิบถาม
‘’ใช่ แต่ฉันเอาหมาไปส่งโรงบาลแล้ว’’
‘’เธอพูดจริง?’’
‘’ฉันโกหก - -‘’ ฉันตอบหน้าตายก่อนจะสะบัดหน้าไปทางอื่น กวาดสายตามองไปเรื่อยๆ
‘’ดูอารมณ์ไม่ดีนักนะ เลขาของนายน่ะ’’ เซฟเฟอร์เอ่ยวิจารณ์ฉันขึ้นมาเบาๆ - - เฮ้อ วันนี้หงุดหงิดชะมัด
‘’หน้าตามีความสุขของยัยนี้ก็เป็นแบบนี้’’
‘’นายว่าไงนะ! - - ‘’ ฉันหันขวับไปมอง
‘’ก็ไม่รู้สิ..นะ’’ เขายิ้มเล็กๆก่อนจะลุกไปเดินดูคลับ
ฉันก็ไม่นั่งเฉยหรอกนะ เท้าไวกว่าความคิด ฉันเดินไปที่บาร์ก่อนจะกระดกวอดก้าเข้าไปหนึ่งแก้วเต็มๆ
‘’อ่าว แพนส์ทอม?’’ เสียงเข้มๆที่คุ้นเคยดังขึ้น
‘’เรซ?? นายมาทำอะไรที่นี่’’ ฉันทำหน้างง
พาเรซ แฟนเก่าของฉันตอนมัธยมปลาย เราจากกันประมาณตัดบัวยังเหลือใย.. แต่ ช่างมันเถอะ เขามาทำอะไร?
‘’ก็เปลี่ยนบรรยากาศ เบื่อหอศิลป์’’ เขาเผยยิ้มออกมาน้อยๆ เขาเป็นนักวาดรูป อายุเท่าฉัน
‘’ไม่ยักคิดว่านายอยากเปลี่ยนบรรยากาศมาที่แบบนี้’’ ฉันทำได้แค่พูดเบาๆ
‘’แล้วเธอล่ะ ชอบวอดก้าเหรอ?’’ เขามองหน้าฉัน
‘’วิสกี้ที่เคยกินกับนายอร่อยกว่าอีกนะ..’’ ฉันยิ้มบาง ฉันยังรักเขาอยู่..
‘’คิดถึงเนอะ’’ เขาสบตาฉันสักพัก
หมับ!
มือแข็งแกร่งของผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเย็นชาหรือโครนอสมาดึงฉันออกห่างจากพาเรซอย่างรวดเร็ว
‘’อะรายของนายวะ!’’ ฉันหันไปแว้ดใส่เขาด้วยเสียงเบลอๆ
‘’โดนมอมเหล้าแล้วยังไม่รู้ตัวอีก’’ เขาบ่นภาษาตุรกีเรอะ - - ฟังไม่รู้เรื่องโว้
‘’มอมอะไร ! อย่ามาใส่ร้ายสิวะ!’’ พาเรซทำหน้าโมโห
‘’ไอ้บาร์เทนเนอร์ แกบอกสิ ว่ามันสั่งให้แกใส่ยาอะไร’’
‘’ยา..ยา..’’ บาร์เทนเนอร์พูดติดขัด
‘’เหอะ ! ใส่ร้าย โถ่ไอ้เลว’’
‘’ยาอะไรก็พูดมาสิ’’
‘’ยากล่อมประสาทครับ..’’ สิ้นเสียงพูดของบาร์เทนเนอร์เสร็จฉันก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย
[โครนอส]
‘’อย่าอยู่เลยไอ้เวร!’’ เสียงเท้าหนักๆกระทบกับร่างของชายหนุ่มเจ้าเล่ห์… คิดผิดจริงๆที่มายุ่งกับแพนส์ทอม.. คนของผม J
[โครนอส : จบ]
ความคิดเห็น