คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [Chapter 1] :: starting point ::
#เช้าวันต่อมา.. @คฤหาสน์(เซฮุน&คริส)
“นายไม่พายัยเด็กยุนอามารึไง?”เซฮุนเอ่ยถามน้องชายที่นั่งเลื่อนไอแพดเพื่อดูข่าวเกี่ยวกับตัวเองในวันนี้
“ผมไม่รู้ที่อยู่ยัยนั่นหรอก”
คริสตอบพี่ชาย ที่ทุกวันนี้เขาถูกพ่อบังคับให้เรียกเรียกนายนั่นว่าพี่ ถึงเขาจะไม่ชอบใจก็เหอะ แต่นายนั่นก็เป็นพี่ชายแท้ๆของเขานิ สาเหตุอะไรที่ไม่ชอบนะเหรอ? แค่นายนั่นเรียกเก่งกว่า ฉลาดกว่า รวยกว่า(เพราะเรียนจบเร็วและทำบริษัทใหญ่โตส่วนเขาหน่ะ เป็นแค่ซุป’ตาร์เท่านั้น) แถมเขายังคิดว่าพ่อรักหมอนั่นมากกว่าเสียด้วย แค่นี้เอง (- -) ไม่เยอะจริงๆ..
“ฉันส่งเมล์ที่อยู่ของยัยนั่นให้นายแล้ว ที่เหลือก็หน้าที่นายนะ” เซฮุนยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์เขาหน่ะเกลียดรอยยิ้มที่ฉลาดกว่าและรู้ทันเขา ที่สุด
“พี่ไปรู้ที่อยู่ของยัยนั่นมาได้ยังไง?” คริสถามอยากแปลกใจ และเขาก็สงสัยอยู่ไม่น้อยเรื่องที่เซฮุนกำลังทำอยู่ตอนนี้
“อย่าลืมซิ!ว่าฉันเป็นใคร” เขาไม่สนกับคำพูดบ้าๆของเซฮุนหรอก เพราะถึงอย่างไง ข้อมูลนี้ก็ทำให้เขาได้ตัวเธอมาก็แล้วกัน..
“เหอะ!ที่ให้ที่อยู่กะจะเอาผมบังหน้า แล้วรวบยัยนั่นซะเองสิไม่ว่า” เซฮุนไม่พูดอะไรเมื่อได้ยินคำที่ไม่เข้าหู เขาได้แต่ยิ้มอย่างผู้ชนะให้น้องชาย.. เขาเห็นคริสเป็นน้องชายคนหนึ่ง แต่ทำไมหมอนั่นกลับไม่เคยเห็นเขาเป็นพี่ชายเลย...
------------------------------------
“ยัยแท ทุกวันนี้หนีก็ท่วมหัวแล้ว! ทำไมไม่รู้จักประหยัดเงิน มัวแต่เที่ยวไปวันๆ” เสียงแม่ของแทยอนดังขึ้น เธอรู้สึกเจ็บปวดที่แม่เอาแต่ ด่าๆๆๆ ว่าเธอเอาแต่เที่ยวไปวันๆ
“แม่!! แทเบื่อที่แม่เอาแต่ด่าแท ทำไมไม่ช่วยกันคิดละ?ว่าจะเอาเงินที่ไหนมาใช้หนี” สาเหตุที่พ่อกับแม่ของแทยอนมีหนี้ท่วมหัวอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะว่า พ่อของเธอถูกโกงจากผู้ร่วมหุ้น ถึงตอนนี้บ้านที่แทยอนอาศัยอยู่จะดูหรูหรา แต่นั่นเป็นเพียงแค่เปลือกนอก แต่แท้จริงแล้ว ครอบครัวนี้กำลังจะหมดตัวอย่างไงละ..
“ ฉันก็ไม่รู้หรอก แต่ถ้าแกไม่หาเงินมาให้พ่อกับแม่ บริษัทเราล้มลลายแน่ๆ” พูดจบแม่ก็เดินจากไปทันที เธอมัวแต่นั่งคิดว่าจะทำอย่างไง มือเรียวหยิบไอโฟนรุ่นล่าสุดขึ้นมาค้นรายชื่อ ก่อนที่จะเห็นรายชื่อที่เพิ่งได้มาเมื่อไม่นานมานี้ ..
เซฮุน..
มีเรียวรีบกดไปที่เบอร์นั้นก่อนที่จะเอาโทรศัพท์มาแนบหู
ตื๊ดๆๆ...
[ฮัลโหล!เธอเองเหรอแทยอน] ไม่นานเสียงทุ้มก็พูดออกมา แทยอนดีใจแทบจะเต้นได้ ที่เขารับโทรศัพท์เธอ แน่นอนว่าจะต้องมีอะไรสนุกๆให้ทำ ..
“ใช่ฉันแทยอน ช่วงนี้คุณว่างวันไหนบ้างเหรอคะ?” แทยอนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกุกๆกักๆ แต่เธอจำเป็นต้องทำ
[ถ้าฉันว่าง ฉันจะโทรหาเธอเอง โอเคนะ] แทยอนพยักหน้าเบาๆ ก่อนที่จะตัดสายไป
ฉันจะทำให้นายรักฉัน ดูแลฉันคนเดียว..
#12.00 am @เที่ยง
“แกนัดฉันมามีอะไร?” เจสสิก้าถามเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ตรงข้าม ร้านกาแฟร้านนี้เป็นที่ประจำของพวกเธอสองคน แต่ช่วงนี้เจสสิก้างานเยอะ เลยไม่ค่อยมีเวลามาที่นี้สักเท่าไหร่
“ฉันคิดออกแล้วเรื่องที่จะเอาเงินไปให้พ่อกับแม่ลงทุน และก็เรื่องที่ฉันจะได้นอนกอดเงินสบายอยู่ที่คฤหาสน์หรูไง” พูดจบเจสสิก้าก็อ้ำอึ้งกับคำพูดของแทยอน เธอไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไร..
“ตื่นๆๆ เลิกฝันกลางวันได้ละ - -*” เจสสิก้าคิดไม่ออกว่าแทยอนจะทำอะไร แต่สิ่งที่เธอจะช่วยได้ก็แค่เตือนถ้าเธอคิดอะไรบ้าๆ
“ถ้าฉันฝัน ฝันนี้คงจะเป็นจริงแล้วแหละ..” ร่างบางยิ้มมุมปากให้ซุป’ตาร์สาว แต่เจสสิก้าก็ยังคงไม่หายสงสัยเลยเอ่ยถามไปกับเธอตรงๆ
“บอกมาตรงๆ แกคิดจะทำอะไรกันแน่?” เธอขมวดคิ้วเป็นปมรอฟังคำตอบที่ไม่มีทางเป็นจริงของแทยอน
“ฉันจะไปเป็นเมียเซฮุน” คำพูดของแทยอนทำให้เจสสิก้าเบิกตากว้างทันที ร่างบางยังคงยิ้มอยู่โดยไม่สนใจท่าทางของเพื่อนสาวที่กำลังจะช็อกตายอยู่ตอนนี้
“แกจะบ้าเหรอ?แทยอน เซฮุนเป็นพี่ชายแฟนฉันนะ ฉันไม่ยอมให้แกหลอกเอาเงินเขาหรอก” เจสสิก้าทำหน้าบึ้ง ซึ่งแน่นอนว่าซุป’ตาร์สาวอย่างเธอยังคงความสวยไว้อยู่
“ฉันไม่ได้หลอกเอาเงินเซฮุน ฉันตั้งใจจะเป็นเมียเขาจริงๆ หลังจากนั้นฉันก็แค่ขอให้เขาช่วยครอบครัวฉันเท่านั้นเอง ฉันหลงปลื้มเขาตั้งนานแล้วแหละ” สิ่งที่แทยอนพูดเป็นจริงทุกประการ เธอแค่ต้องการเท่านั้นจริงๆ และเธอก็จะไม่มีวันเลิกเป็นเมียของเขาแน่นอน
“ตามใจแก ละกัน” ถึงเจสสิก้าจะไม่ค่อยชอบใจความคิดนี้เท่าไหร่ แต่เธอก็ไม่เห็นว่ามันจะเสียหายตรงไหน แล้วอีกอย่าง แทยอนจะได้ไม่เป็นหนี้ท่วมหัวเหมือนทุกวันนี้
-------------------------------------------------------------
ก๊องๆ..
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ซอฮยอนซึ่งกำลังว่างพอดีเลยเดินไปเปิดประตู ก่อนที่เธอจะเห็น คริสในรูปร่างหน้าตาชัดๆ *0* เขาหน่ะหล่อเป็นบ้า -////-
“ยุนอาอยู่มั้ย?” สิ้นเสียงทุ้ม ซอฮยอนก็ตั้งสติก่อนที่หันไปหายุนอา
“ยัยยุน มีหนุ่มหล่อมาหาแกอีกแล้วว่ะ! เมื่อไหร่จะเป็นฉันบ้างนะ” ซอฮยอนพล้ำเพ้อไปเรื่อย ยุนอาได้แต่แยกเขี่ยวใส่เพื่อนรักก่อนที่จะเดินมาหน้าประตู
“หะ..เห้ย o.o คริส!” ยุนอาอุทานเสียงหลงด้วยความตกใจ เธอไม่คิดว่าเขาจะกล้ามาถึงที่นี้ แต่อย่างไงก็ห้ามแสดงอาการอ่อนไหวหรือกลัวออกมานะ TOT
“ตกใจละสิ ถ้าฉันอยากจะได้ตัวเธอ มันไม่ยากหรอกนะสาวน้อย” คริสมองร่างบางด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ เขามีเสน่ห์สุดๆไปเลยแหละ -///-
“ฉันเชื่อแล้วแหละ ว่านายคือนักล่าเวอร์จิ้น หึๆ” ไม่วายที่ร่างบางจะส่งสายตายั่วยวนไปหาเขา แต่ทำไงได้ละ ‘ถ้าจะต้องยั่ว ก็ยั่วสุดๆไปเลยสิ’
“มากับฉันดีกว่า แม่กวางน้อย” ไม่ทันที่ยุนอาจะตอบรับหรือปฏิเสธมือหนาก็ลากเธอไปที่รถทันที
คริสผลักร่างบางเข้าไปในรถ และตัวยุนอาเองก็หนีไปไม่รอดซะด้วย แต่ที่แน่ๆ.. เธอไม่คิดจะหนี
“เมื่อคืน เธอหลอกฉันนี่?” คริสพูดกับยุนอาพลางขับรถไปไหนไม่รู้
“เมื่อคืนนายก็หลอกฉันเหมือนกัน แฟร์ๆปะ?” ยุนอาสวนกลับทันที เขากับเธอต่อปากต่อคำกันจนถึงที่คฤหาสน์ซึ่งเป็นบ้านของคริส ร่างบางค่อยๆมองรอบๆก่อนที่เอ่ยปากถาม
“เป็นแค่ซุป’ตาร์ แต่ทำไมมีคฤหาสน์หลังโตขนาดนี้ละ” ยุนอาถามพลางมองไปรอบๆบ้าน
“คนในบ้านก็มีการมีงานทำนะ -_- ว่าแต่เธอเถอะ อยู่คอนโดกับเพื่อนสองคนเหรอ?” คำพูดนี้มันทำให้ยุนอานึกถึงพ่อ บางทีเธออาจจะคิดถึงท่าน..
“จริงๆก็เปล่าหรอก ฉันหนีออกจากบ้านมาเองแหละ ฉันชื่ออิมยุนอา” ร่างบางเดินพลางมองไปรอบๆ โดยไม่ทันได้ระวังตัว
“อร๊ายยย>_<” ยุนอาเผลอร้องกรี๊ดเมื่อถูกคริสช้อนตัวอุ้มขึ้นโดยไม่รู้ตัว..
“เป็นถึงคุณหนูตระกูลอิมเชียวเหรอ? แล้วหนีออกมาทำไม รู้มั้ยข้างนอกมันอันตราย” คริสพูดพลางยิ้มมุมปากอย่างใจละลาย ไม่แปลกใจที่สาวๆทั้งประเทศพร้อมที่จะถวายตัวให้
“ไม่” คำพูดที่มันจะชักชวนดังขึ้น คริสกระชับอ้อมแขนให้เข้ารูปเพื่อป้องกันยุนอาดิ้นตก
“ไม่รู้งั้นเหรอ? ฉันจะสอนให้เธอรู้เอง หึหึ!”
ถ้าเสียเวอร์จิ้น.. แล้วมันจะแลกกับความเจ็บปวดของนังเจสสิก้ากับแม่ของมันฉันก็ยอม
ตื๊ดๆๆ..
เสียงโทรศัพท์ของคริสดังขึ้นทำให้คริสโมโหขึ้นมาทันที
“โธ่เว้ย! จะกินกวางน้อยตัวนี้ทำไมมันยากแบบนี้หล่ะ” พูดจบคริสก็ค่อยๆปล่อยยุนอาลง ก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับ
“ว่าไงสิก้า” จากเสียงที่ร้อนแรงเมื่อกี้ กลายเป็นเสียงที่นุ่มนวลเป็นปิดทิ้ง
[อื้มคริส ลืมไปแล้วเหรอ?เรามีถ่ายแบบร่วมกันนะ มาเดี๋ยวนี้เลยเขารอนายคนเดียว] เจสสิก้าแฟนสาวของเขาเอ่ยขึ้น ทำให้คริสนึกขึ้นได้ว่ามีถ่ายแบบคู่กับเจสสิก้า แต่กวางน้อยตัวนี้ละ..?
“ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ” พูดจบคริสก็รีบกดว่างทันทีก่อนที่จะคว้าเสื้อโค้ชสีดำไปด้วย
“นายจะไปไหน” ยุนอาที่ยืนมองอย่างแปลกใจเอ่ยถามขึ้น
“มีงานด่วน เธอรออยู่ที่นี้แหละ เสร็จแล้วจะรีบกลับมา” สิ้นเสียงทุ้ม ยุนก็อาพยักหน้าอย่างเข้าใจดี
เธอได้แต่นั่งจิ้มไอโฟนเครื่องหรูไปมาบนโซฟาหน้าห้องรับแขก ก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็น ผู้ชายร่างสูงที่เดินเข้ามา รูปร่างหน้าตาคุ้นๆแฮะ
“เธอคือยุนอาสินะ”เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นทำให้ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยก่อนที่จะหันไปมองเขาอย่างเต็มๆสายตา เขาช่างหล่อเหลาไม่ต่างกับคริส.. แต่เพียงแค่คริสหุ่นดีและสูงกว่า
“ใช่ นายคือเซฮุนใช่มั้ย?” ยุนอาพอจะจำเขาได้แล้วแหละ เขาคือคนที่นั่งคุยกับเธอเมื่อคืนนี้..
“ใช่ นักเรียนนอกอย่างเธอไม่น่าเป็นเด็กไอคริสมันเลยนะ” เซฮุนยกยิ้มราวกับเห็นเธอเป็นสาวที่ชอบบริการถึงเตียงอย่างไงอย่างงั้นแหละ
“หึๆ ฉันไม่ได้เป็นเด็กใครหรอกนะ ฉันแค่อยากจะลองชิมซุป’ตาร์อย่างเขาบ้างไง ไม่เห็นแปลกใครๆก็อยากจะได้เขาจนตัวสั่น ” ยุนอาตอบอย่างมั่นใจ จะให้บอกนะเหรอ?ว่าที่เธอมาที่นี้ได้เพราะเขา.. เขาอยากได้เธอจนตัวสั่นเลยแหละ
“ลองไวน์สักแก้วมั้ย?” เซฮุนยกแก้วไวน์มาให้เธอ แต่ยุนอากลับปฏิเสธด้วยการไม่สนใจไวน์แก้วนั้น เพราะเธอก็ต้องป้องกันตัวเองด้วยเหมือนกัน เกิดตาบ้านี่คิดอะไรบ้าๆ เธอจะทำไงละ..
“จะมอมให้ฉันเมาเหรอ?” ดวงตาเซ็กซี่ของเธอส่งไปยังดวงตาที่ร้อนรนพร้อมที่กลืนกินกวางตัวนี้เต็มที่
“คงไม่ถึงกับเมาหรอก.. แต่เขาว่ากันเขา ยิ่งร่างกายมันร้อนแรงเท่าไหร่ มันก็จะยิ่งเซ็กซี่เท่านั้น” คำพูดนี้มันชักชวนเธอเหลือเกิน วันนี้เธอจะรอดเนื้อมือเขามั้ยนะ?
“อย่าเสียเวลาเลย..บอกมาดีกว่า นายอยากได้ฉันมากใช่มั้ย?” คำถามนี้ทำเอาเซฮุนถึงกับ เงียบไปสักพัก ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นไปตอบเธอ
“ถ้าฉันบอกว่าใช่ เธอจะให้มั้ยละ?” สิ้นเสียงทุ้ม ยุนอาก็ค่อยๆโอบคอเขา ก่อนที่จะบรรจงจูบริมฝีปากบางของเขา ลิ้นร้อนของร่างสูงค่อยๆสอดเข้าภายในโผลงปาก ที่แสนหวาน เขารับรู้ได้ถึงความหวานภายในปาก แลกลิ้นกันสักพักก่อนที่ยุนอาจะผละเขาออก ทำให้ร่างสูงรู้สึกเสียดายกับรสชาติแสนหวานของสาวน้อยคนนี้เหลือเกิน..
“มัดจำไว้ก่อนนะ” พูดจบยุนอาก็ค่อยๆลุกจากโซฟาก่อนที่จะเดินมาถึงหน้าประตูในบ้าน
“เธอกะจะแกล้งกันรึไงยุนอา” เสียงทุ้มถามทันที บอกตรงๆว่าเขา ค้างสุดๆ
“เปล่า ก็บอกแล้วไงว่ามัดจำ เอ่อ.. มีเงินให้ใช้สักหน่อยมั้ย-[]- ” มาทั้งทีก็ต้องให้คุ้มสิจริงมั้ย?
“ฮ่าๆๆ เป็นถึงคุณหนูอิม ทำไมถึงมายืมเงินละ- - ”
นี่ก็ถามจัง - -คุณหนูตกกระป๋องอะเคยได้ยินมั้ย?
ยุนอาครุ่นคิดในใจก่อนที่จะตอบไป..
“คือฉันหนีออกจากบ้าน ไม่มีเงินเลย” ในที่สุดเธอก็ต้องยอมสารภาพเขาไป
“อ๋อ!เด็กมีปัญหางั้นเหรอ หึๆ” พูดจบเขาก็เดินขึ้นข้างบนบ้านไป โดยไม่บอกไม่กล่าวอะไรเลยสักคำ
“อ้าว!หลอกจูบฉันแล้วก็เอาเงินมาสิ” ยุนอาตะโกนขึ้นไปข้างบน แต่ไม่นาน เซฮุนก็เดินมาพร้อมกับเงินหนึ่งก้อน เดาๆได้ว่าน่าจะประมาณ 5 แสนวอน (หลายหมื่นบาท)
“ฉันรู้สึกดีกับเธอนะยุนอา” เธอไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร แต่ที่แน่ๆ เธอรับเงินมาจากเขาเรียบร้อยแล้ว
“ขอบคุณมากนะ หมดธุระฉันละ บาย” พูดจบเธอก็เดินออกไปอย่างไร้ใยดี...
------------------------------------------------------------------
@กองถ่ายแบบ
“คัท! ขอบคุณทุกคนที่ร่วมมือเป็นอย่างดีนะครับ” บก.พูดจบก็ปล่อยให้เลิกกองถ่ายแบบได้
“สิก้าน้ำหน่อยนะคะ” พนักงานรีบมาเสิร์ฟน้ำและซับหน้าเธออย่างรวดเร็วไม่ต่างกับคริสที่เขาก็โดนทำอย่างนั้นเหมือนกัน
“เธอสองคนคบกัน ก็ดีนะเพราะกระแสจิ้นแรงมากๆเลยฮ่าๆ” บก.เดินมาบอกคริสกับเจสสิก้าที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่กับกระแสตอบรับที่ดีขนาดนี้
“สิก้า!เธอมีธุระต่อเปล่า? ฉันรีบกลับหน่ะ” ได้ยินอย่างนั้นแล้ว เจสสิก้าก็หน้ามุ่ยทันที ในเมื่อแฟนหนุ่มของเธอไม่มีเวลาให้เธอเลย
“คริสก็แบบนี้ทุกที ไม่เคยจะมีเวลาให้สิก้า”
‘เจ้าหญิงน้ำแข็งก็ไม่ได้แปลว่าไม่มีความรู้สึก...’
“คริสขอโทษนะสิก้า พรุ่งนี้คริสจะตามใจสิก้า 1 วันเพื่อเป็นการไถ่โทษ สิก้าอยากไปไหนบอกคริสได้เลย” คริสยิ้มพลางจุงมือแฟนสาวออกไปหน้าสตูดีโอ ก่อนที่จะพบแฟนคลับมากมายมหาศาลที่ถือป้ายไฟถือของขวัญต่างๆที่จะมาให้คริสกับเจสสิก้า
“เราจะออกไปอย่างไงดีละคริส แฟนคลับรู้ว่าเราถ่ายกันที่นี้เลยแห่มาเต็มเลย TOT”เจสสิก้าทำหน้ากลุ้มใจอยู่ไม่น้อย เพราะเธอไม่อยากขัดใจแฟนคลับ แต่ตอนนี้เธออารมณ์ไม่ดีจริงๆนิ
“บอกว่าเธอเป็นหวัดนิดหน่อย กลัวติดแฟนคลับเลยขอกลับก่อน โอเคนะ?” คริสยื่นข้อเสนอให้ และมันก็เป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้วด้วย...
“กรี๊ดดดดดดด >_< คริสสิก คริสสิก คริสสิก” เหล่าแฟนคลับโห่ร้องเรียกคู่นี้กันใหญ่ ทำเอาเจสสิก้าลำบากใจไม่น้อยเลยแหละ..
“เอ่อ..สิก้าขอโทษนะคะ วันนี้สิก้าเป็นหวัดกลัวจะติดแฟนๆขอตัวนะคะ” พูดจบมือหนาก็ลากข้อมือบางออกจากกลุ่มแฟนคลับทันที แต่ก็ไม่วายที่เหล่าแฟนคลับจะตามมาด้วย แต่ตอนนี้ เจสสิก้าอยู่บนรถของตัวเองเรียบร้อยแล้ว คริสก็เช่นกันเขาขึ้นรถที่ขับมาตอนแรกเรียบร้อยแล้ว
--------------------------------
ไม่นานคริสก็ขับมาถึงที่คฤหาสน์ของเขา ก่อนที่จะพบรถคันที่เซฮุนใช้ขับประจำ เขากลัวว่ายุนอาจะเสร็จเซฮุนไปก่อน ดังนั้นจึงรีบจอดรถและวิ่งเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว
“ยุนอาละ?”คริสตะโกนลั่นใส่เซฮุนทันทีเมื่อเห็นพี่ชายตัวเองนั่งเลียริมฝีปากอยู่บนโซฟาหรู
“กลับไปสักพักละ” เซฮุนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ตามสไตล์ของเขา แต่มันช่างน่ากลัวเหลือเกินในสายตาคริส เขาไม่ได้กลัวเซฮุน แต่กลัวยุนอาจะเป็นของเซฮุนนะสิไม่ว่า!
“พี่ทำอะไรยุนอา?” ร่างสูงรีบกระชากคอเสื้อพี่ชายที่นั่งอยู่จนร่างหนาแทบจะลอยขึ้น..
“เห้ย!ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ไอคริส ฉันไม่ได้ทำอะไรยัยนั่นสักหน่อย” เห็นอย่างนั้นแล้ว คริสจึงปล่อยเซฮุนลง เขาจะทำหน้าไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ ซุป’ตาร์ในมาดพระเอก ที่แท้เขาหน่ะยิ่งกว่าซาตานมาเกิดซะอีก หึ!
“แน่ใจนะ? แล้วทำไมยัยนั่นถึงกลับไปละ” คริสยังคงโมโหและเสียอารมณ์อยู่เล็กน้อย ที่กลับมาเหนื่อยๆ ไม่ได้กินของหวานที่ใหม่ และ ‘สด’ อีกด้วย..
“ไม่รู้สิ ฉันแค่จูบยัยนั่นไปแปบเดียวเองนะ หึๆ” เซฮุนหัวเราะได้น่ากลัวมากทีเดียว คำพูดบ้าๆของเขามันจะเล่นงานตัวเขาเองนะสิ (- -*)
“ไอฮุนนนนนนน!”
ผั๊ววว!
หมัดหนักของคริสฟาดไปที่ปากเขาอย่างจัง จนเลือดค่อยๆไหลซึมจากริมฝีปาก ลิ้นร้อนค่อยๆเลียเลือดอย่างสะใจ..
“ฮ่าๆ ฉันยั่วโมโหแกได้ขนาดนี้เลยเหรอวะ?น้องชาย”พูดจบเซฮุนก็เดินจากไปอย่างไร้เงา(?) คริสอยากจะกระทืบเขาซ้ำอีกรอบ ถ้าไม่ติดว่า คำว่าพี่คุ้มกระบานอยู่ละก็ ตอนนี้เขาได้กลายเป็นโจ๊กไปนานละ
“ไอพี่เวร!..”
-------------------------------------------------------
คุยกับไรท์เตอร์
อัพชาร์ป 1 แล้วนะคะ!เป็นไงสนุกมั้ย(?)
ไรท์เตอร์ฝากคอมเม้นเยอะๆนะคะ:)เพื่อกำลังใจในชาร์ปต่อๆไป
เม้นเยอะๆ จะอัพเร็ว(เกี่ยว?55)ฝากติชมฟิคเรื่องนี้ด้วยนะคะ
ส่วนเรื่องคู่ในฟิค ก็เดาไม่อยากฝากติดตามด้วยคะ Thank..
ความคิดเห็น