คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : [Chapter 14] :: HUNTAE::
ลมหนาวพัดเข้ามา.. เจสสิก้ารู้สึกหนาวเหน็บมากกว่าทุกครั้ง เพราะเธอไม่ได้รับไออุ่นจากคนที่เธอรักเลย อาจจะเป็นเพราะเขา ‘ไม่ว่างมา’ หรือ ‘ไม่อยากมา’ กันแน่? ซึ่งมันหาคำตอบไม่ได้เลย ตั้งแต่ยุนอาเข้ามาในชีวิต เธอไม่เคยได้สัมผัสความสุขสักครั้ง และเมื่อวานเป็นวันที่เธอได้ปลดปล่อยความรู้สึกที่อัดอั้นมานาน แต่เธอก็กลัวไปหมด กลัวว่าคริสจะรู้ กลัวว่าแม่จะผิดหวังที่เธอทำแบบนี้ แต่ยุนอาก็ควรจะได้รับความเจ็บปวดแบบนั้นไม่ใช่เหรอ..?
ก๊อกๆๆ..
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้ร่างบางลุกจากโซฟาก่อนที่จะเดินไปเปิดประตูให้กับบุคคลปริศนาที่รออยู่หน้าห้อง
“คริส..” เจสสิก้าอุทานออกมา ทำไงดีละ เขาจะรู้เรื่องมั้ย? เธอจะแก้ตัวอย่างไงดีละ
“คริสไปหาสิก้าที่บ้านคุณอิม แล้วไม่เจอก็เลยมาที่นี้” พูดจบคริสก็เดินมานั่งที่โซฟาทันที ปกติคอนโดนี้เป็นที่อยู่เก่าของแม่และเจสสิก้า แต่ตั้งแต่คุณนายจองแต่งงานกับคุณอิม เธอก็ย้ายไปอยู่คฤหาสน์นั้นทันที
“คุณมีอะไรรึเปล่าคริส “ เธอกังวลมากเป็นพิเศษ เขาดูแปลกๆไปนะ ดูเย็นชาทั้งๆที่ขี้เล่นจะตายไป หรือว่าเขาจะรู้ความจริง? ไม่ได้การแล้วเจสสิก้า เธอต้องทำอะไรสักอย่างนะ
“ทำไมเหรอ? คริสไม่มีธุระแล้วมาหาเจสสิก้าไม่ได้เหรอ” คริสสวนกลับทันที เขาไม่เคยเป็นแบบนี้นิ
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะ สิก้าแค่สงสัยเฉยๆ พอดีจะต้องไปเดินแบบ คงมีเวลาไม่มาก “ ใช่ เจสสิก้าต้องไปเดินแบบ ซึ่งความจริงแล้ว เธอไม่พร้อมที่จะทำอะไรเลยด้วยซ้ำ
“ ไม่มีอะไรมากหรอก ‘เธอทำแบบนั้นกับยุนอาได้อย่างไง’ “ เสียงนิ่งเอ่ยดังขึ้นทำให้เจสสิก้าแทบจะสะดุ้ง เพราะสายตาที่คริสมองมามันไร้เยื่อใยเหลือเกิน
“คริส ฟังสิก้าก่อนนะ” เจสสิก้าพยายามจะหาคำแก้ตัว ยัยยุนอาต้องแบกเรื่องนี้ไปฟ้องคริสแน่ๆ นางต้องเจอดีสักวัน..
“คริสไม่มีอะไรจะฟัง คริสเข้าใจว่าสิก้าหวงคริส หึงคริส แต่อย่าเอาความบ้าคลั่งพวกนี้ไปทำอะไรที่มีแต่ผลเสียกับทุกคนสิ รู้มั้ย? ยิ่งสิก้าทำแบบนี้ คริสยิ่งอยากจะดูแลยุนอา ยิ่งอยากจะเข้าใกล้ยุนอา วิธีนี้มันไม่ได้ทำให้สิก้าชนะ แต่มันกำลังจะทำให้สิก้าเสียคริสไป “ น้ำตาจากดวงตาสวยของร่างบางค่อยไหลรินลงอย่างรวดเร็ว เธอกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่จริงๆ บางครั้งอาจดูเหมือนเธอไม่มีหัวใจ ไม่มีความรู้สึก แต่จริงๆแล้ว เธอเสียใจ.. เธอร้องไห้อยู่ในใจ
“ที่สิก้าเป็นแบบนี้ ก็เพราะใครละ ? ถ้าไม่ใช่คุณ” คริสนิ่งเงียบไปสักพัก.. เขาทำให้เธอเปลี่ยนไปขนาดนี้จริงๆเหรอ “สิก้าทำทุกอย่าง เพื่อรักของเรา แค่นี้คริสยังเห็นคนอื่นดีกว่าสิก้าอีกเหรอ ” คำพูดพร้อมน้ำตา..
“ไปขอโทษยุนอาซะ แล้วที่บอกว่าทำเพื่อรักของเรา ? หรือทำเพื่อตัวเองกันแน่ เจสสิก้า” ครั้งนี้เขายอมไม่ได้จริงๆ ถึงแม้เขาจะรักเจสสิก้าแค่ไหน แต่สิ่งที่เธอทำ มันไม่ถูกหรอกใช่มั้ย
พูดจบคริสก็เดินออกจากห้องทันที ร่างบางได้แต่นอนจมกองน้ำตา สิ่งที่เธอทำมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ? เธอเกลียดผู้หญิงคนนี้ เกลียดที่สุด แล้วมันจะต้องเจ็บกว่าที่เธอเจ็บหลายเท่า!!
-
-
-
เซฮุนเดินก้าวเข้าบ้านพลางสอดส่องสายตาหาหญิงสาวที่ต้องออกมาต้อนรับเขาทุกวัน แต่ทว่าวันนี้กลับไม่มีแม้แต่เงาของหญิงสาวคนนี้เลย
“แม่นมครับ เอ่อ..แทยอนไปไหน?” เซฮุนเดินเข้าไปถามแม่นมที่เดินผ่าน
“อ๋อ คุณหนูแทยอนนอนอยู่ข้างบนคะ วันนี้เห็นบอกว่าไม่สบาย” สิ้นเสียงของแม่นมเซฮุนก็วิ่งขึ้นไปดูแทยอนบนห้องนอนทันที ขาเรียวก้าวอย่างรวดเร็วเพื่อไม่ให้เสียเวลา ก็เขาเป็นห่วงเธอนิ..
“แทยอน เป็นอย่างไงบ้าง ไม่สบายเหรอ” เซฮุนดึงแทยอนที่นอนอยู่บนเตียงเข้ามากอดทันที กอดนี้ช่างอบอุ่นสำหรับแทยอน
“คุณแคร์ฉันด้วยเหรอ?” น้ำเสียงประชดเอ่ยขึ้น เธอยังโกรธเขาเรื่องเมื่อวานอยู่นิ
“ถ้าไม่แคร์ ถ้าไม่หวง ก็ไม่มาดูแลขนาดนี้หรอกนะ” เซฮุนพูดออกมาจากใจจริง และตอนนี้เขาก็กอดเธอไม่ปล่อยเลย
“ คิดว่าฉันจะเชื่อคำพูดของผู้ชายอย่างคุณเหรอ? มาพูดแบบนี้กับคำที่ไม่ได้จริงจังด้วยทำไม ? มาพูดแบบนี้ทั้งๆที่ขอคนอื่นแต่งงานเนี่ยนะ” แน่นอนว่ามันเริ่มเข้าแผนที่ทำให้เซฮุนยอมแต่งงานกับเธอ และสมบัติส่วนหนึ่งก็ต้องเป็นของเธอ แต่ส่วนหนึ่งก็ยอมรับว่า จากความน้อยใจล้วนๆ
“เธอรู้..?” เสียงสั่นเครือของเซฮุนเอ่ยขึ้นเบาๆ
“แปลกใจละสิ แต่ไม่ต้องแปลกใจหรอกนะ ฉันมันไม่มีหัวใจหรอก ไม่ต้องสน”
“ขอโทษ.. ฉันเจ็บทุกครั้ง ที่ทำให้เธอเสียใจ..จริงๆนะ” ดวงตาที่แสดงความจริงใจจ้องมองดวงตาสวยของร่างบางที่มีคราบน้ำตาปนอยู่
“ฉันรักคุณนะเซฮุน” พูดจบแทยอนก็เอาหน้าเข้าไปซุกแผงอกที่แสนจะอบอุ่นของเซฮุน
“ได้ข่าวว่าไม่สบาย ไปหาหมอมั้ย?” เซฮุนก็เห็นอาการแทยอนยังดีอยู่เลยถามให้แน่ใจ
“เอ่อ..จริงๆไม่ได้เป็นอะไรหรอก แค่ปวดหัวนิดหน่อยหายแล้วแหละ”แทยอนยิ้มเบาๆให้เขา
“งั้นไปหาอะไรทานที่ห้างกัน ฉันว่าจะพาเธอไปช็อปปิ้งด้วย” นี่อาจจะเป็นอีกหนึ่งวิธีที่ทำให้เธออารมณ์ดีก็ได้นิ
“จริงเหรอ?” สิ้นเสียงหวาน เซฮุนพยักหน้าเบาๆพลางยิ้มให้ แทยอนแทบไม่เชื่อหูของตัวเอง เซฮุนเนี่ยนะจะมีเวลาพาผู้หญิงไปช็อปปิ้งวันๆเห็นทำแต่งานนิ
ไม่นานทั้งคู่ก็ได้มาถึงห้างชื่อดังที่มีแต่ไฮโซทั้งนั้นและที่สำคัญเซฮุนขับรถมาเองกลับมือ วันนี้ไม่มีแม้แต่บอร์ดี้การ์ดติดตามสงสัยเขาอยากจะมาแบบส่วนตัวกับแทยอนจริงๆแหละ ร่างบางได้แต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คนเดียวตลอดทาง
“แทยอน ไปหาอะไรทานก่อนดีมั้ย? อาหารญี่ปุ่นมั้ยละ?” เซฮุนเสนอทันทีเมื่อเห็นร้านอาหารญี่ปุ่นอยู่ตรงหน้านี้แล้ว
“ก็โอเคนะ “ อะไรอะไรก็ดูจะสดใสไปหมดหล่ะ สำหรับแทยอนในตอนนี้
ไม่นานก็ถึงร้านอาหารญี่ปุ่นชื่อดังที่ แทยอนเหลือบสายตามองรอบๆร้าน มีแต่ผู้คนจ้องมองมาที่เซฮุนและเธอ นี่เธอทำอะไรผิดรึเปล่า..?
“แทยอนสั่งอาหารเลยเลยนะ “ สิ้นเสียงเซฮุน ร่างบางก็ยิ้มกว้างพลางสั่งอาหารกับพนักงานที่มารอก่อนอยู่หน้านี้แล้ว
“เซฮุน ฉันทำอะไรผิดแปลกไปรึเปล่าคะ ทำไมมีแต่คนมองเราสองคน” แทยอนพยายามจะทำสีหน้าปกติ แต่จะทนได้ไงละ ในเมื่อมีคนจ้องซะขนาดนี้
“ฉันชินแล้วแหละ ไปไหนมาไหนคนก็เอาแต่มองแบบนี้ อย่าไปสนใจเลย” สิ้นเสียงเซฮุนแทยอนก็พยักหน้าเบาๆพลางรับรู้ เซฮุนเป็นถึงเด็กหนุ่มที่อายุน้อยร้อยล้านนิ.. ใครๆก็ต้องสนใจเขาเป็นเรื่องธรรมดา
ไม่นานอาหารก็มาเสริฟร่างสูงพยายามตักอาหารใส่จานร่างบางที่ได้แต่ยิ้มไม่ยอมหุบจนไม่ได้ทานอะไรที่เขาตักมาให้ นานๆทีเซฮุนจะสนใจเธอแบบนี้นิหน่า
“ไม่ยอมทานอะไรเลยนะ เป็นอะไรรึเปล่า” แทยอนได้แต่จ้องใบหน้าที่น่าหลงใหลซะเหลือเกินจนลืมตัว
“เปล่า คุณเล่นตักมาให้ฉันเยอะแบบนี้ ก็กำลังคิดอยู่นะสิว่าจะทานอะไรก่อน" คำแก้ตัวง่ายๆจากคิมแทยอน
“ง่ายๆ ไม่เห็นจะต้องคิดเลย กินใจผมก่อนสิ ฮ่าๆ“ มุขที่แสนจะแป๊กแต่มันก็ทำเอาใจสาวอย่างคิมแทละลายไปเลยทีเดียว.. เขาก็มีมุมน่ารักเหมือนกันนะ
“กินไม่ได้หรอก เจ้าของใจไม่ให้กิน” เธอย้อนกลับทันที คำพูดนี้ทำเอาเซฮุนหลุดยิ้มออกมา เพราะรู้ว่าเธอประชดประชัน
“ถ้าเจ้าของใจให้กิน.. จะกินมั้ยละครับ?” ร่างสูงเผยรอยยิ้มหวานๆให้กับสาวตรงนี้ เล่นเอาแทยอนยิ้มไม่หุบเลยทีเดียว อยากจะตะโกนดังๆเหลือเกินว่าตอนนี้เขาน่ารักที่สุด J
“มัวแต่โม้ เดี๋ยวอาหารก็เย็นหมดหรอก” เธอไม่ได้อยากจะเปลี่ยนเรื่องอะไรหรอกนะ แต่คนมันเขินให้ทำไงละ? ขืนคุยเรื่องนี้ต่อ ไม่เป็นอันกินกันพอดี
ไม่นานทั้งคู่ก็ได้ทานอาหารกันเสร็จ ถึงเวลาที่เซฮุนต้องพาแทยอนไปช็อปปิ้งแล้วแหละ ร่างบางเดินตามร่างสูงที่จุงมือเธอเดินโดยไม่สนสายตาของคนอื่น เขาสนแต่สายตาคู่ที่อยู่ข้างๆเขาเท่านั้นแหละ
“แทยอน คอเธอดูโล่งๆนะว่ามั้ย?” สิ้นเสียงเซฮุน แทยอนก็ก้มลงมองคอขาวที่ว่างเปล่าจริงๆ แน่นอนว่าเธอขายของมีค่าไปใช้หนีหมดแล้ว
“อ๋อ..ฉันลืมใส่สร้อยมานะ” เธอจำเป็นต้องโกหก ถ้าบอกตรงๆไปว่าเอาไปขายหมดแล้ว คงก็ไม่ดีสินะ
“งั้นมานี่” ไม่รอช้า เซฮุนก็จุงมือร่างบางที่ไปร้านเพชรหรูที่ข้างๆกับร้านอาหารญี่ปุ่น แทยอนกวาดสายตามองรอบๆร้านเพชร เซฮุนจะมาเธอมาที่นี้เพื่ออะไรกัน?
“เซฮุน นายพาฉันมาทำอะไรเหรอ” น้ำเสียงสงสัยของแทยอนดังขึ้น
“นั่งรอตรงนี้ก่อนนะ” สิ้นทุ้มเอ่ยกับหญิงสาวตรงหน้า พลางหันหน้าไปหาพนักงานข้างๆ “เอาของออกมาเลยครับ” ร่างสูงบอกพนักงานคนนั้น สักพักพนักงานคนเดิมก็เดินออกมา พร้อมกับกล่องสีแดงสดที่อลังการหรูหรา
“มาแล้วคะ นี่คะของที่สั่งไว้” พนักงานสาวยื่นกล่องสีแดงสดให้เซฮุน มือหนารับมาพลางเปิดมันออก ก่อนที่จะหยิบสร้อยเส้นเล็กที่มีตัวอักษรห้อยอยู่ว่า ‘Taeyeon’ มันสวยงามมากจริงๆ..
“เอ่อ..นี่มันชื่อฉันนิคะ “ แทยอนได้แต่แปลกใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
“ใช่ แล้วมันก็เป็นของเธอด้วยนะ” ร่างสูงพูดพลางยิ้มบางๆ มือหนาค่อยๆสวมใส่สร้อยคอสวยจากด้านหลังของเธอ
“เอ่อ..มันบังเอิญจังนะคะ ร้านนี้มีคำว่าแทยอนด้วย” แทยอนยิ้มแห้งๆเพราะความเก้อเขิน
“ไม่มีอะไรบังเอิญหรอกนะ ปกติร้านนี้ไม่มีเป็นห้อยตัวอักษร เพราะว่ามันเสียเวลามาก แต่ถ้าเป็น โอเซฮุนสั่งทำ ใครจะกล้าปฏิเสธละ “ คำพูดนี้ทำเอาแทยอนพูดอะไรต่อไม่ออก เขาสั่งทำให้เธอโดยเฉพาะเลยเหรอนี้?
“เอ่อ..คุณไม่ต้อง” ไม่ทันที่เสียงใสจะพูดจบ นิ้วเรียวของร่างสูงก็ยกมาเตะที่ปากพลางไม่ให้แทยอนพูดอะไรต่อ
“ไม่ต้องปฏิเสธเลยนะ ฉันอุตส่าห์สั่งทำเกือบเดินแหนะ ใส่แล้วห้ามถอดละ” ร่างบางแทบจะน้ำตาไหล่ออกมา เธอไม่รู้จะขอบคุณอย่างไง ? นี่เหรอ ผู้ชายที่เธอจะหลอกเอาเงิน หลอกแต่งงานด้วยเพราะเงิน.. แต่มันจำเป็นจริงๆนิหน่า
“ไม่ได้ปฏิเสธสักหน่อย สัญญานะว่าจะสั่งทำให้ฉันคนเดียว” คำถามง่ายๆแต่ตอบยากอยู่เหมือนกัน เขาจะทำได้เหรอ?
“ไม่รู้สินะ“ ร่างสูงฉีกยิ้มให้กับเธอก่อนที่จะ มุ่งหน้าเดินตรงไปก่อน
“อ่าว!รอด้วยสิ” แทยอนทำหน้ามุ่ยทันทีที่เซฮุนทิ้งเธอไว้คนเดียว ร่างบางต้องพยายามหลีกผู้คนเพื่อที่จะตามร่างสูงทัน
ปัก!!..
“โอ๊ยย!!” เสียงร้องลั่นของแทยอนดังขึ้น ร่างบางลงไปนั่งกับพื้นเมื่อจู่ๆเธอก็วิ่งชนคนปริศนาที่ยืนอยู่ก่อนแล้ว แต่ทว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรเลย แต่เธอกลับเป็นซะเอง
“เป็นอะไรรึเปล่าครับ” เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น ร่างบางที่นั่งจ้ำเบ้ากับพื้นเงยหน้าขึ้นทันที
“อ้าว แบคฮยอน/แทยอน” ทั้งคู่ประสานเสียงกันเมื่อต่างฝ่ายต่างมองหน้ากัน บังเอิญจริงๆที่ได้พบกันอีกแล้ว
“คุณเป็นอะไรรึเปล่าแทยอน ผมขอโทษนะครับ “ มือหนาค่อยๆประคองร่างบางให้ยืนขึ้นมา
“ไม่เป็นอะไรมากหรอกคะ ฉันสิต้องขอโทษคุณ ที่วิ่งไปชน “ ร่างบางทำหน้ามุ่ยพลางรู้สึกผิดจริงๆ เธอพยายามวิ่งตามเซฮุนให้ทันเลยไม่ได้ดูทางนะสิ
“ฮ่าๆ ไม่เป็นไรครับ แค่คุณไม่เป็นไรมากก็พอแล้ว” แทยอนยิ้มแห้งๆแก้เขินให้เขา แบคฮยอนก็เช่นกันเขายิ้มให้เธอเบาๆ
“มาคนเดียวเหรอคะ?” เสียงหวานเอ่ย
“ครับ ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณนะแทยอน” แบคฮยอนทำหน้าเคร่งเครียดอย่างมาก ซึ่งทำเอาแทยอนตกใจเหมือนกัน
“มีอะไรรึเปล่าคะ?” แทยอนทำหน้าเครียดตาม
“เอ่อ..คือว่า”
“แทยอน ทำไมไม่ตามฉันมาละ” น้ำเสียงเข้มของเซฮุนเอ่ยขึ้น ความจริงเขาเดินไปไกลแล้ว แต่เห็นแทยอนไม่ตามมาสักทีเลยคิดว่าหลง ที่ไหนได้มัวแต่คุยกับไอรูปหล่อนี้นี่เอง น่าเจ็บใจชะมัด
“เอ่อ..ฉันวิ่งไม่ได้ดูทางอะคะ เลยไปชนกับแบคฮยอน” แทยอนพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เธอรู้อยู่แล้วว่าเซฮุนไม่พอใจเอาซะมากๆ
“เหรอ ? ชนกับคนนี้พอดีเลยนะ บังเอิญหรือตั้งใจละ?” น้ำเสียงประชดประชันของเซฮุนเอ่ยขึ้น ซึ่งทำให้แบคฮยอนหน้าเสียเลยทีเดียว เขาเป็นต้นเหตุแท้ๆ..
“เอ่อ..แทยอนเธอไม่ได้ตั้งใจหรอกครับ อย่าเข้าใจเธอผิด เป็นแฟนกันก็ต้องไว้ใจกันนะครับ” พูดจบ แบคฮยอนก็หันไปยิ้มให้แทยอน เธอเองก็ยิ้มกลับเป็นการขอบคุณด้วยเหมือนกัน เซฮุนดูจะสะอึกกับคำว่า ‘เป็นแฟนกันก็ต้องไว้ใจกัน’ นี่เขาระแวงแทยอนมากเลยเหรอ?..
“บอกแล้วว่าไม่มีอะไร คุณนั่นแหละ รีบวิ่งหนีฉันไปก่อน” แทยอนคงต้องกลับไปงอนเซฮุนดังเดิมแล้วแหละ
“โอ๋ๆๆ ฮ่าๆ ผมอยากแกล้งคุณนิ ไม่คิดว่าจะตามไม่ทัน ขอโทษนะครับ” ฉีกยิ้มบางๆพลางลูบหัวร่างเล็กเบาๆ เธออยากจะกระซิบข้างหูเขาจริงๆว่า.. ‘ รักนะคะ’
---------------------------------------------------------
สวัสดีคะ หลังจากหายไปหลายอาทิตย์ไรท์
กลับมาอัพฟิคแล้ว ชาร์ปนี้ไม่มีอะไรมาก เห็นโหวตชอบ 'ฮุนแท'
กันเยอะเลยจัดหวานๆให้ คือชาร์ปนี้ไม่มีอะไรจริงๆเพราะไรท์
คิดอะไรไม่ออกเลย สมองไปหมดแล้ว เสียใจเรื่องเฮียคริส
ขอโทษจริงๆที่ปล่อยให้รอ ขอโทษที่ชาร์ปนี้มีแค่นี้
ไรท์จะพยายามทำฟิคเรื่องนี้ให้ดีที่สุดนะคะ
สัญญาว่าจะกลับมาอัพภายในเร็วๆนี้
แต่รีด สัญญากับไรท์ได้มั้ย..?
ว่าจะอ่านฟิคนี้ตลอดไป..
ขอเม้นเยอะๆน้าาา.อยากได้คู่ไหนบอก เดี๋ยวจัด ><
ความคิดเห็น