[FIC EXO SNSD]Busylovebad วุ่นวายนักรักซุป’ตาร์

ลำดับตอนที่ #14 : [Chapter 13] ::worry 10 %::

   “ซอ แกส่งรูปเมื่อคืนมาด้วย ฉันมีอะไรสนุกๆทำ” ร่างบางที่กำลังแต่งตัวในห้องนอนตะโกนออกมา

   “ส่งไปให้แล้ว แกจะเอาไปให้เจสสิก้าเหรอ?” 

   “หึ! คอยดูแล้วกัน” พูดจบยุนอาก็รีบส่งรูปนั้นไปทันที

-

-

เจสสิก้า..  

     “กรี๊ดดดดดดด “ จู่ๆยุนอาก็ส่งภาพอุบาทที่ฉันรับไม่ได้เข้ามา ภาพคริสกำลังจูบยุนอาอย่างดูดดื่ม ยัยเด็กนี่จะทำให้ฉันช้ำใจไปถึงไหน แน่นอนว่าฉันจะเอาคืนอย่างสาสม ยุนอาจะไม่ได้อยู่อย่างสงบสุขแน่ๆ ฉันยอมยัยนี่มามากพอ พอที่จะทำให้มันต้องเจ็บช้ำทรมารอย่างสาสม

   น้ำตาค่อยๆไหลจากดวงตากลมสวย ซึ่งเธอก็ไม่รู้ว่าทำไม..

-

-

   ในที่สุดยุนอาก็มาถึงคฤหาสน์ตระกูลโอ ที่แน่ๆแทยอนมาต้องรับเธอถึงหน้าบ้าน

   “ เธอมีธุระกับเซฮุนเหรอ ? ธุระอะไรไม่ทราบ” แทยอนเอ่ยทันทีเมื่อยุนอาเดินมานั่งที่โซฟา

   “ก็เห็นๆอยู่ ว่ามีธุระกับเซฮุน ไม่ใช่ธุระของเธอ เพราะฉะนั้นกรุณาอย่าสอด” ดวงตาของยุนอาจ้องมองลึกลงไปในดวงตากลมสวยของแทยอน

   “ยุนอา..” เสียงทุ้มของเซฮุนดังขึ้น ทำให้แทยอนหลบตายุนอาทันที

   “ฉันมีธุระจะคุยกับคุณ” เสียงหวานของยุนอาเอ่ยขึ้น ซึ่งต่างกับตอนแรกสิ้นดี

   “ แทยอนมีอะไรทำก็รีบไป” สิ้นเสียงเซฮุน แทยอนก็ทำหน้าไม่เข้าใจ ถึงกับไล่กันเลยเหรอ ?.. และแล้วแทยอนก็เดินออกไป

   “ มาหาฉัน คิดถึงรึไง? หรือจะมาเปลี่ยนคำตอบที่ให้ไว้ตอนนั้น” เซฮุนยิ้มมุมปากอย่างกวนใจให้ยุนอา

    “ฉันไม่มีวันเปลี่ยนใจหรอกเซฮุน..นายก็มีคนของนายอยู่แล้วนี่” เธอหมายถึงแทยอน ใช่! เขามีแทยอน..

   “เธอไม่เข้าใจรึไง ? ว่าคนที่ฉันจะแต่งงานด้วยมีแค่เธอ เข้าใจอะไรง่ายๆบ้างซะ” เซฮุนถึงกับวีนขึ้นทันที ซึ่งยุนอาก็ไม่เข้าใจ เขาจริงจังขนาดนั้นเลยเหรอ?

   “ ฉันไม่ได้คุยกับนายเรื่องนี้นะเซฮุน” ยุนอาต้องขึ้นเสียงกลบทันที

   “ แล้วเธอมาที่นี้ทำไม? จะมาหาคริสงั้นเหรอ มันไม่อยู่หรอก” น้ำเสียงประชดประชันเอ่ยขึ้น

   “เปล่า นายช่วยไปหาที่ชาร์ตแบตสำรองในห้องคริสเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ พอดีฉันลืมไว้ที่นี้ไว้ตั้งนานแล้วอะ “ เธอไม่มีเจตนาอื่นเลยจริงๆ ที่มาวันนี้ก็เพื่อเอาของนี่แหละ

   “ได้สิ” พูดจบเซฮุนก็เดินนำขึ้นไปบนห้องคริส พอยุนอาไปถึงภายในห้อง ก็รีบค้นหาแบตสำรองทันที แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอนะสิ มือบางค่อยๆค้นบริเวณหมอน และยกหมอนขึ้นเพื่อสำรวจดู จู่ๆก็มีเศษกระดาษปริศนาตกลงมาจากเตียง  ยุนอาค่อยๆหยิบกระดาษใบนั้นขึ้นดู   เป็นรูปคริสและเจสสิก้าถ่ายด้วยกัน และข้อความที่เขียนด้วยลายมือว่า ‘ คริสสิกตลอดไป ‘ ....

   เจ็บ.. ทำไมเธอถึงรู้สึกแย่ขนาดนี้ มันรู้สึกจุกไปหมด จุกที่ใจ เจ็บที่รักแล้วไม่อาจให้เขารู้ เจ็บแค่ไหนก็ไม่อาจให้เขารู้..

   “ยุนอา..” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเบาๆ

   “...”

   “ยุนอา!!” เซฮุนตะโกนใส่ทันทีเมื่อเห็นเธอเหม่อลอยอยู่นานสองนาน

   “หะ?” ยุนอาตื่นจากภวังค์ ก่อนที่จะหันหน้าไปทางเซฮุนที่กำลังจ้องเธออยู่

   “เธอหาเจอแล้วเหรอ ?” เซฮุนเอ่ยถามอีกที แต่ยุนอาก็ส่ายหน้าปฏิเสธ..

   “เธอถืออะไร?..” เซฮุนสงสัยกับสิ่งที่อยู่ในมือยุนอา ซึ่งยุนอาดูจะสนใจมันมาก

   “ เปล่าหรอก ฉันทำไอนี่ตก แต่ไม่รู้จะเก็บที่ไหน” ยุนอายื่นภาพคริสและเจสสิก้าให้เซฮุน “เอ่อ..สองคนนี้เขารักกันมากเลยใช่มั้ย” จะบอกว่าถามไปเจ็บไปก็ได้ ทั้งๆที่รู้คำตอบ แต่ก็ไม่อาจจะยอมรับความจริงนั้นได้

   “ก็คงงั้น แต่ก็ไม่ค่อยรู้อะไรลึกมากมายหรอกนะ เพราะฉันกับคริสแทบไม่ได้คุยเรื่องส่วนตัวอะไรกันเลย คริสไม่ชอบขี้หน้าฉันอย่างกับอะไรดี ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม แต่มันเป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็กแล้วแหละ ฉันก็เริ่มชินนะ คริสให้เหตุผลว่า.. พ่อกับแม่รักฉันมากกว่า อาจเป็นเพราะฉันเชื่อฟังท่าน ท่านก็เลยตามใจมากกว่า " เซฮุนเองก็เจ็บไปไม่น้อยกว่าคริส เขาทรมารทุกครั้งที่น้องไม่เคยบอกรัก บางครั้งทำเมินด้วยซ้ำ.. ที่ไม่พูดที่ไม่แสดงความรู้สึก ก็ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึก

   “โธ่..งั้นฉันหาของก่อนนะ” พูดจบยุนอาก็กลับไปหาของดังเดิม 

   “ฉันเจอไอนี่.. ไม่รู้ว่าใช่ของเธอเปล่า?” เซฮุนยื่นที่ชาร์ตแบตสำรองให้ ยุนอาฝืนยิ้มเบาๆให้เซฮุน ก่อนที่จะรับที่ชาร์ตแบตสำรองไป  เซฮุนกำลังเดินออกจากห้อง แต่จู่ๆยุนอาก็เดินไปควงแขนเซฮุนซะงั้น ภาพนั้นมันทำให้แทยอนพอจะเดาออกได้ว่าสองคนนี้ขึ้นไปทำอะไร

   “ขึ้นไปทำอะไรกันคะ” แทยอนพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

   “มันเป็นระหว่างฉันกับเขา เรื่องของคนสองคน..คนที่สามไม่เกี่ยว ” ยุนอากระตุกยิ้มมุมปากเบาๆอย่างสะใจ

   “เอ่อ..ขอบคุณนะเซฮุน ฉันจะไม่มีวันลืมเลยเรื่องวันนี้” ยุนอาพูดด้วยน้ำเสียงหวาน ซึ่งมันทำให้เซฮุนไม่เข้าใจอย่างมาก ยุนอากำลังทำอะไรกันแน่?

   “ เซฮุน นี่มันอะไรกันคะ” แทยอนแทบจะบ้าคลั่งขึ้นมาทันที เซฮุนกับยุนอาขึ้นไปทำอะไรกันบนห้อง?

   “เซฮุน ยุนกลับก่อนนะคะไว้เจอกัน” พูดจบยุนอาก็จุ้บแก้มเซฮุนเบาๆ พลางเดินไปกระซิบข้างๆหูของแทยอน

 “ไม่แปลกใจเลยนะ ที่เธอถึงหวงขนาดนี้ ทำเอาฉันเพลียเลยแหละ “ ยุนอาเข้าไปกระซิบกับแทยอนเบาๆ มันทำให้เธอแทบจะกรี๊ดตรงนั้นเลยก็ว่าได้ มือบางของแทยอน กำแน่นจนเส้นเลือดปูด แต่เธอทำอะไรยุนอาไม่ได้ เพราะเซฮุนอยู่ด้วยทั้งคน  และยุนอาก็เดินออกจากบ้านไป

   มือเรียวของแทยอนกดไปที่เบอร์ของ ‘แบคฮยอน’ ก่อนที่จะโทรออกไป

ตื๊ดด..

   “ฮัลโหล แบคฮยอนวันนี้ว่างมั้ยถึงตาคุณเลี้ยงข้าวบ้างแล้วนะคะ” แทยอนพูดด้วยน้ำเสียงหวาน ซึ่งเธอทำไปเพื่อประชดเซฮุน

   “แล้วเจอกันคะ” พูดจบแทยอนก็วางสายไปทันที

   “เธอคุยกับหมอนั่นอีกแล้วเหรอ? เธอจะไปไหนกัน?” เซฮุนถามมาเป็นชุดเลยทีเดียว

   “มันเป็นเรื่องระหว่างคนสองคน คนที่สามไม่เกี่ยว” นั่นมันเป็นคำพูดของยุนอาชัดๆ เธอต้องการจะประชดประชันให้เขาหึง ซึ่งมันก็จริงๆด้วย ใบหน้าของเซฮุนกลายเป็นสีแดงจัดขึ้นมาทันที

   “เธออย่ามาย้อนฉันนะแทยอน” พูดจบก็ช้อนตัวแทยอนขึ้นอุ้ม ก่อนที่จะพาขึ้นไปชั้นสองของบ้าน

   “คุณจะทำอะไร ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้” แทยอนดิ้นอย่างสุดกำลังแต่มันก็ไม่ได้ผลเอาซะเลย ในเมื่อแรงของเซฮุนนั่นมากมายเหลือเกิน

   “เธอแบบที่ผัวเมียเขาทำกันไงละ” พูดจบ ใบหน้าหล่อเหลาของเซฮุนก็ซุกไซร้ที่ซอกคอขาวด้วยอารมณ์โมโห

   “ปล่อยฉัน..ฮึก..” เสียงสะอึกสะอื้นของแทยอนดังขึ้น ทำให้เซฮุนหยุดการกระทำดังกล่าว ก่อนที่จะมองใบหน้าที่เปื้อนทำตาเต็มไปหมด นี่เธอร้องไห้จริงๆเหรอ.. เขาไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายจิตใจเธอนะ

   “ก็เอาสิ อยากทำอะไรก็ทำไปเลย” คำพูดที่มาพร้อมกับน้ำตาเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา

   “ฉันขอโทษ..” พูดจบเซฮุนก็ดึงร่างบางขึ้นมากอด เขารู้สึกผิดจริงๆ

-

-

   “เจสสิก้า ยุนอากำลังขับรถออกจากคฤหาสน์ตระกูลโอ เธอจะเอาไงต่อไป” ทิฟฟานี่มาเฟียสาวเอ่ยขึ้น อันที่จริงเธอรู้จักกับเจสสิก้าผ่านสายงานของเธอ ไม่ได้รู้จักเป็นส่วนตัวแต่อย่างใด เธอเพิ่งจะกลับมาจากเมืองนอกไม่กี่อาทิตย์เพื่อทำภารกิจโดยเฉพาะ แน่นอนว่ามีหัวหน้ามาเฟียสั่งมาอีกที แปลกใจละสิ ว่ามาเฟียระดับรัฐแคลิฟอร์เนียถึงมาทำงานเล็กๆให้เจสสิก้าได้ ก็เพราะเรื่องมันมากกว่านั้นนะสิ.. ทิฟฟานี่เป็นแฟนเก่าของคริสสมัยตอนที่คริสเรียนอยู่เมืองนอก ไม่ผิดใช่มั้ย ที่เธอจะมาทวงของของเธอคืน..

   [โอเค ฉันจะโทรเรียกยุนอามาที่คอนโด ตกลงตามนี้นะ] สิ้นเสียงเจสสิก้า ทิฟฟานี่ก็ตัดสายไป

   เจสสิก้าคว้าโทรศัพท์ขึ้นมา ก่อนที่จะกดโทรออกไปเบอร์ของยุนอา

   ตื๊ดด..

    [ฮัลโหล ฉันเจสสิก้าเองนะ เธอมาหาฉันที่คอนโดหน่อยสิ] เสียงใสเอ่ยขึ้นเบาๆ

   “เธอมีธุระอะไร” ยุนอาเอ่ยขึ้นอย่างอดสงสัยไม่ได้

  [อยากรู้ก็มาสิ..] เสียงที่เอ่ยเชิญชวนดังขึ้น จะต้องมีอะไรแน่ๆ

   ไม่นานยุนอาก็ถึงที่หมาย คอนโดของเจสสิก้านั่นเอง ร่างบางก้าวเข้าคอนโดอย่างมั่นใจ แล้วก็มาถึงห้องของเจสสิก้าภายในเวลารวดเร็ว

   “เธอมีอะไรเจสสิก้า” ร่างบางหันถามเจสสิก้าที่นั่งอยู่บนโซฟา

   “ที่เธอส่งรูปพวกนี้มา ต้องการอะไรกันแน่?” เจสสิก้าเบิกตากว้างทันที ทำให้หน้ากลัวขึ้นอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

   “เอาตรงๆหรืออ้อมๆละ” ยุนอากระตุกยิ้มเบาๆ ทำให้เจสสิก้ายิ่งมีอารมณ์โมโหเข้าไปใหญ่ อย่าให้เธอหมดความอดทนไปมากกว่านี้เลย

   “ตรงๆมาเลยสิ ฉันไม่ชอบอ้อมๆอยู่แล้ว”

   “ต้องการให้แม่เธอหย่ากับพ่อฉัน แล้วออกไปจากบ้านซะ” ยุนอาพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง

   “หวังไปเถอะ ว่าฉันจะทำ อะไรที่ทำให้แม่ฉันมีความสุข ฉันทำได้ทุกอย่างแหละ ” มือบางของเจสสิก้าบีบแขนเล็กของยุนอาจนเกิดรอยแดงทั้งสองข้าง

   “ก็เอาสิ ฉันก็ไม่หยุดแค่นี้เหมือนกัน” กระตุกยิ้มเบาๆอย่างผู้ชนะ

   “เธอจะทำอะไรของเธอ” เห็นอย่างนั้นแล้ว เจสสิก้ายิ่งบีบแขนของยุนอาแน่นขึ้นไปอีก

   “ แย่งคริสมาเป็นของฉัน”

   เพี๊ยะ เพี๊ยะ

   เจสสิก้าตบหน้ายุนอาอย่างเต็มแรง และนับครั้งไม่ถ้วนจนทำให้ยุนอาต้องล้มราบไปกับโซฟา มือบางของเจสสิก้ายังคงฟาดไปที่ใบหน้าแสนหวานที่มีรอยแดงอยู่จำนวนมาก เลือดสีแดงสดค่อยๆไหลซึมออกจากมุมปากของยุนอา ซึ่งยุนอาเองก็ทำไม่ได้แม้แต่จะตอบโต้เพราะเธอไม่มีแรงจริงๆ โดนโจมตีซะขนาดนั้น ไม่วายที่เจสสิก้าจะหยุดแค่นี้ เธอค่อยๆจิกหัวยุนอางึ้นมาทำให้ร่างบางถึงกับร้องโอ๊ย แต่เธอก็ไม่สนแต่อย่างใด

   “ฉันบอกแล้วใช่มั้ย? ว่าอย่ามายุ่งกับคริส” มืออีกข้างค่อยเจสสิก้าก็ฟาดไปที่ใบหน้าของยุนอาอีกครั้ง

   “ทำไมฉันจะยุ่งไม่ได้ ในเมื่อฉันก็มีสิทธิ์” ยิ่งพูดแบบนี้ ทำให้เจสสิก้าจิกหัวยุนอาแรงขึ้นไปอีก ถึงเธอจะเจ็บแต่มันก็ไม่เท่ากับเจ็บใจหรอกนะ..

   “เหรอ..? เธอรู้มั้ย ครั้งที่เธอไปถ่ายรายการกับคริส ไม่แปลกใจบ้างเหรอว่าภารกิจสุดท้ายที่ทำให้เธอเกือบหัวฟาดตายทำไมมันอันตรายเกินกว่าที่รายการจะเอามาให้เล่น “ ยุนอาขมวดคิ้วพลางนึกออกว่าต้องเป็นฝีมือเจสสิก้าอย่างแน่นอน

   “…” ยุนอาไม่ได้สงสัยอะไรทั้งนั้น เธอคิดไม่ถึงด้วยซ้ำว่าเจสสิก้าจะเป็นคนทำ

   “หึ! นึกไม่ถึงละสิ ว่าจะเป็นฉัน เธอไม่สงสัยเหรอว่าทิฟฟานี่ ปลอมตัวเป็นทีมงานทำไม ก็เพื่อจะแอบเปลี่ยนภารกิจให้เสี่ยงอันตรายขึ้นไงละ แต่ก็เก่งนิ รอดตายมาได้ “ เจสสิก้ายิ้มมุมปากราวกับนางร้ายในละคร ซึ่งไม่มีใครเคยเห็นเธอในลุคแบบนี้แน่ๆ

   “แต่เสียใจนะ ที่ฉันไม่ตายสมใจเธอ แล้วรู้มั้ยละว่าทำไมฉันถึงปลอดภัยดี ” ยุนอายังคงยิ้มให้กับความโง่เง่าของเจสสิก้า เพราะยิ่งทำแบบนี้มันยิ่งทำให้ยุนอาใกล้ชิดกับคริสมากขึ้น

   “ทำไม?” เจสสิก้าถามอย่างไม่เข้าใจ

   “ก็เพราะว่าคริสดูแลฉันตลอดไงละ ยอมอดหลับอดนอนเพื่อจะเฝ้าฉัน ขอบใจนะ ที่คิดแผนโง่ๆมาฆ่าตัวเองนะ “ ใช่ แผนของเจสสิก้ามันฆ่าตัวเธอเอง มันทำให้คริสรู้สึกดีๆกับยุนอามากขึ้น..

   “งั้นเหรอ หวังไปเถอะว่าจะได้สมหวังกับคริส” เพี๊ยะ เพี๊ยะ เจสสิก้ายังคงตบใบหน้าหวานที่บอบช้ำไปหมดแล้ว แต่เธอก็ไม่คิดที่จะหยุดมัน

   “นี่ กะจะฆ่ากันให้ตายเลยรึไง” ทิฟฟานี่ที่โผล่มาจากไหนไม่รู้ มาแยกสองคนนี้ออกจากกัน ซึ่งก็เห็นๆอยู่ว่ายุนอาโดนกระทำฝ่ายเดียว

   “ปล่อยฉันนะทิฟฟานี่ “ เจสสิก้าพยายามจะขัดขืนแต่ก็สู้แรงมาเฟียสาวอย่างทิฟฟานี่ไม่ได้หรอก

   “อย่าโง่ไปหน่อยเลย เธอใช้กำลังตบตี  มันจะได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา” คำพูดของทิฟฟานี่ทำให้เจสสิก้าเริ่มได้สติขึ้นมา

“จำไว้นะเจสสิก้า เธอไม่มีวันชนะแน่..” พูดจบยุนอาก็เดินกระเผลกกลับไปทันที

-

-

-

   มือบางของทิฟฟานี่กดไปหาเบอร์ที่คุ้นเคยแฟนเก่าของเธอนั่นเอง ‘คริส’

   ตื๊ดด...

   [ฮัลโหล ทิฟฟานี่?] ในหัวของคริสมีเพียงคำถาม เพราะทิฟฟานี่เลิกติดต่อกับเขามานานนับปีแล้ว แต่ทำไมจู่ๆเธอถึงโทร.มานะ

   “คริส ฟานี่เองนะ เอ่อ..ฟานี่เพิ่งกลับมาเกาหลีวันนี้ เจอกันหน่อยได้มั้ย ฟานี่มีเรื่องอยากถาม” ทิฟฟานี่ทำเสียงหวานทันที มาเฟียสาวแบบเธอก็ต้องมาลูกเล่นเยอะอยู่แล้วนิ

   [ได้ ร้านกาแฟละกันนะ เดี๋ยวจะออกไปเจอเดี๋ยวนี้แหละ] แน่นอนว่าคริสว่างพอดี และพร้อมที่จะออกไปเจอเธอตอนนี้เลยด้วย

   “แล้วเจอกันนะ ‘ฮันนี่’ “ คำพูดของทิฟฟานี่ทำเอาคริสถึงกับเงียบไปสักพักก่อนที่จะตัดสายไป ทำไมเธอยังเรียกเขาว่าฮันนี่ คำคำนี้เป็นคำที่เขากับเธอเรียกกันตอนที่ยังคบกันอยู่ นี่ก็ผ่านมานานแล้ว คำว่าฮันนี่ยังไม่จางหายไปจากเธออีกเหรอ..?

   ไม่นานทิฟฟานี่ก็มาถึงร้านกาแฟที่นัดหมาย เธอเห็นชายร่างสูงที่ออร่ากระจายมากกว่าคนปกติทั่วไป แต่ก็ไม่มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์หรอกว่าเป็นคริส เพราะเขาหันหลังอยู่ แต่จะมีใครที่สูงโปร่งขนาดนี้ละ..

   “เอ่อ..คริสรึเปล่า” เสียงใสของทิฟฟานี่ดังขึ้น คริสหันหน้าไปตามเสียง ก่อนที่จะพบอดีตแฟนเก่าที่เปลี่ยนไปมากจริงๆ จากสาวหวานน่ารัก แต่ตอนนี้เธอเปลี่ยนเป็นลุคเซ็กซี่อย่างไม่คุ้นตา เธอดูเท่และสวยสง่ามากกว่าเดิมจริงๆ

   “ใช่..เธอทิฟฟานี่ใช่มั้ย?” คริสถามด้วยความไม่มั่นใจ เพราะเธอเปลี่ยนไปมากจริงๆ ครั้งนึงทิฟฟานี่เคยเล่าให้ฟังว่ามีน้องสาวอยู่ที่เกาหลี น้องสาวของเธอจะค่อนข้างเซ็กซี่สะดุดตาแบบนี้หละ..

   “ใช่ ฟานี่ดีใจนะที่ได้เจอคุณอีกครั้งคริส” ถึงแม้คุณจะทิ้งฉันไป.. ทิฟฟานี่พูดต่อในใจก่อนที่จะยิ้มออกไป

   “สบายดีนะ กลับมาเกาหลีเมื่อไหร่ทำไมไม่บอกละ” คริสเอ่ยถามตามมารยาท

   “สักพักแล้วแหละ ฉันมาทำงานนะ เพราะฉันย้ายสัญชาติไปแคลิฟอร์เนียก็เลยกะทำงานเสร็จจะกลับไปอยู่ที่นั่น ที่นั่นมีแต่ความทรงจำดีๆนะ” ทิฟฟานี่เผยรอยยิ้มที่สดใสของเธอออกมา มันทำให้คริสนึกถึงวันเก่าๆที่เธอยิ้มแบบนี้ให้เขาสมัยที่คบกันอยู่ที่แคลิฟอร์เนีย ถึงแม้เธอจะเปลี่ยนไปมากมายแค่ไหนก็ตาม แต่รอยยิ้มอันสดใสแบบนี้ มันไม่เคยเปลี่ยนไปจากเธอเลย

   “อ๋อ ว่าแต่ที่ฟานี่บอกว่า มีเรื่องจะบอกผม เรื่องอะไรเหรอ” คริสเอ่ยถามอย่างสงสัย

   “เอ่อ..ฉันมีอะไรมาให้คุณดู” พูดจบทิฟฟานี่ก็คว้าสมาร์ทโฟนขึ้นมา ก่อนที่จะเปิดคลิปที่เจสสิก้ากำลังตบยุนอาให้ดู แน่นอนว่าเธอเป็นคนถ่ายเอง และแสร้งเข้าไปห้าม เพื่อที่จะไม่ให้เจสสิก้าสงสัย

   “เจสสิก้าทำแบบนั้นจริงๆเหรอ..” น้ำเสียงแผ่วเบาเอ่ยถาม เขาแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าเจสสิก้าจะทำแบบนั้น แต่มันเป็นไปแล้ว เพราะฉะนั้นเขาจะไปคุยกับเจสสิก้าให้รู้เรื่อง

   “ฉันก็เลยจะมาถาม ว่าสองคนนี้เขาไม่ถูกกันเหรอ?”  สิ้นเสียงหวาน คริสพยักหน้าเบาๆแต่ไม่ได้พูดอะไร ทิฟฟานี่ทำหน้าผิดหวังสุดๆ แต่ในใจของเธอแล้ว มีแต่ความสะใจเท่านั้นแหละ เธอต้องทำงานให้เจสสิก้า ตามที่ว่าจ้าง แต่แน่นอนว่า เธอจะไม่ทำให้เจสสิก้าได้สมหวังกับคริสหรอก

   “ผมไปก่อนนะทิฟฟานี่ ต้องไปหายุนอาด้วย” พูดจบคริสก็ลุกออกจากโต๊ะทันที ก่อนที่จะขับรถคันหรูออกจากร้านไป

   “สุดท้าย คุณจะต้องกลับมาหาฉัน..”

-

-

   คริสขับรถด้วยอัตราเร็วประมาณ 120 ซึ่งมันเร็วมากและอันตรายจริงๆ แต่เขาก็ต้องทำเพื่อที่จะไปดูแลยุนอา เขาทำเพื่อเธอจริงๆ  ไม่นานคริสก็ถึงคอนโดของซอฮยอน เขาคาดว่าเธอน่าจะอยู่ที่นี้  ขาเรียวของคริสเดินเข้าคอนโดอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะถึงหน้าห้อง

   ก๊อกๆๆ

   “แกไปเปิดประตูสิ ฉันไม่มีแรงเดิน” ซอฮยอนพยักหน้าเบาๆ ก่อนที่จะวางสำลีที่กำลังทำแผลให้ยุนอาลง และเดินไปเปิดประตู

   “คริส..” ซอฮยอนอุทานขึ้น ทำให้ยุนอาใจสั่นเมื่อได้ยินชื่อนี้.. เธอไม่พร้อมจะเจอใครจริงๆ

   “ยุนอา” คริสไม่สนซอฮยอนแต่อย่างใด ร่างสูงรีบเดินเข้าไปในห้องก่อนที่จะเห็นยุนอาในสภาพที่น่าสงสารเหลือเกิน เขาไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือฝีมือของเจสสิก้า แต่มันเป็นไปแล้ว

   “นายมาทำไม ? สะใจมั้ยละที่เห็นฉันเป็นแบบนี้ “ ยุนอากำลังเข้าใจผิด..

   “เธอเข้าใจผิดนะ ฉันไม่รู้เรื่องด้วยเลย ที่ฉันมาเพราะเป็นห่วงจริงๆ ” เธอคิดว่าเขาจะร่วมมือกับเจสสิก้า แต่เพราะอะไรกันเธอถึงคิดแบบนี้

   “ฉันจะเชื่อนายได้ยังไง? นายมาหลอกให้ฉันรักทำไม?” น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยขึ้น

   “รักเหรอ..” คริสพูดกับตัวเองเบาๆ ซึ่งแน่นอนว่ายุนอาไม่ได้ยิน “มองตาฉันสิ ฉันไม่มีวันหลอกเธอนะ “ ก็จริงอย่างที่เขาว่า เขาจะไม่มีวันหลอกเธอ  ดวงตาฉ่ำน้ำเหลือบมองใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา ยุนอาจ้องมองดวงตาที่มีแต่ความจริงใจอยู่นานแสนนาน ‘เธอจะเชื่อเขาดูสักครั้ง’

   “ขอบคุณนะที่เป็นห่วง” พูดจบยุนอาก็กอดคริสทันที เธอยังเหลือเขาใช่มั้ย.. เธอเชื่อใจเขาได้ใช่มั้ย..

   “เดี๋ยวฉันทำแผลให้ ซอฮยอนคุณไปทำธุระอย่างอื่นเถอะ” มันคือการไล่ซอฮยอนอ้อมๆนั่นเอง (ซอผู้ถูกลืม&ซอผู้ถูกไล่)

   “งั้นฝากดูแลยุนอาด้วยนะ ฉันไปละ” พูดจบซอฮยอนก็เดินออกจากห้องทันที

   “โอ๊ย ฉันเจ็บนะ” ยุนอาบนเบาๆกับคริสที่ทำแผลบนใบหน้าให้เธออยู่

   “ใจเย็นๆนะ ทนหน่อย เดี๋ยวก็หายแล้ว” คริสอมยิ้มเบาๆเมื่อยุนอาทำหน้ามุ่ย และมันน่ารักมากเลยทีเดียว..  

เขาจะไม่ยอมให้เธอเจ็บเพราะเขาอีกต่อไป.. 

---------------------------------------------
เจสสิก้า เผยตัวตนออกมาแล้วแต่ที่เธอต้องเป็นแบบนี้เพราะถูกกดดันนะ
ทิฟฟานี่จะทำอะไร..? ติดตามด้วยนะคะ
ยุนอารักคริสเข้าแล้ว.. ทรมารน่าดูที่คริสเป็นของคนอื่น

ปล. อัพช้าอภัยนะคะ ผิดพลาดอะไรขออภัย

1 เม้น 1 กำลังใจ 

Ha .ha