คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 3:เรียนทำอาหารกับภาพวาดที่ไม่คาดคิด
เรียนทำอาหารกับภาพวาดที่ไม่คาดคิด
เพลิงรุ้งบอกลาเปลวฟ้าเสร็จหลังจากนั้นร่างบางๆของเธอก็เดินออกมาจากประตู เธอโบกแท็กซี่ที่ขับมาส่งบ้านข้างๆพอดี
“ไปไหนครับ” คนขับแท็กซี่หันมาถามเพลิงรุ้งอย่างสุภาพหลังจากที่เธอขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว
“ไปร้านสอนทำอาหาร ICON ค่ะ” เพลิงรุ้งเอ่ยเสียงเล็กๆ ไปอย่างน่ารักๆกับคนขับแท็กซี่แล้วยิ้มเห็นฟันเล็กๆสวยๆของเธอให้
รถแท็กซี่แล่นผ่านมาจอดที่หน้าร้านฝึกทำอาหารที่ติดป้ายใหญ่ๆว่า “ ICON” เป็นร้านที่เพลิงรุ้งดูแล้วไม่เล็กมากไม่ใหญ่มาก การตกแต่งสวยพอดิบพอดีสมกับเป็นร้านฝึกสอนทำอาหาร
“จ่ายเงินด้วยนะครับ” เสียงคนขับแท็กซี่ทักมา
“ค่ะๆ” เพลิงรุ้งตอบรับไป
#รู้หรอกน่า ว่าต้องจ่ายไม่เห็นต้องบอกกันเลย เหอๆ ใครเค้าให้นั่งรถแท็กซี่ฟรีๆมีที่ไหน เพลิงรุ้งบ่นกับตัวเองซึ่งแอบเซ็งเล็กๆ
สอนทำอาหารไอคอนต์ >> เพลิงรุ้งเดินเข้าไปในตัวร้าน
“กรี๊ด ๆ ! - - มาสายจริงฉัน”
กริ๊ง ๆ เสียงกระดิ่งดังไปในร้านสอนทำอาหาร เจ้าของร้านหล่อลากหันมาที่เพลิงรุ้ง อร้ายยยย จะละลาย เขิล ๆ ซึ่งปกติเธอเห็นว่าเป็นผู้ชายในแบบที่เธอชอบ ไม่ว่าใครก็บอกว่าหล่อทั้งนั้น อยู่แล้ว แต่ความจริงเจ้าของร้านก็หน้าตาใช้ได้เลยทีเดียว
“มาเรียนทำอาหารหรอครับ” เขาพูดเป็นคำถามที่เพลิงรุ้งคิดไว้ว่าต้องถามอยู่แล้วและ ยิ้ม ๆ
“อ่อ ใช่ค่ะ ค่ะ ชื่อ เพลิงรุ้งนะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่าา” เผลอไม่ได้เลยเธอก็โปรยเสน่ห์ไปซ้ะแล้ว เธอพูดบอกไอคอนต์ด้วยน้ำเสียงเขินๆอายๆ และเดินเข้าไปในตัวร้าน
“ครับ ลองทำอาหารให้ผมดูหน่อยได้มั้ยครับ”
“ดะ ดะ ได้ค่ะ” เธอตอบรับคำไปอย่างอายๆ และมั่นใจ ก่อนที่จะหันไปมอง เค้กก้อนนึง “เอ๋ นั้นใครทำน่ะ สวยจัง”
“เอ่อ ไอคอนต์! เค้กนั้นใครทำหรอ” เธอมอง งง ๆและมั่นใจว่าเธอก็ทำได้แน่นอน เธอไม่คิดว่าจะพลาดหรอก ก็แน่สิ เธอไม่เคยทำอาหารเลย วันๆ ก็ได้แต่อ่านสูตรอาหารเท่านั้น และชายหนุ่มก็ยิ้มให้เธอ
“อ่อ :] ของลูกสาวนักธุรกิจชื่อดังน่ะครับ อายุ 8 ปี เอง ชื่อ จินจิน” ยังไม่ทันที่ไอคอนต์จะอธิบายเสร็จ
“พี่คอนต์ !! วันนี้จิน จะ ทำคุกกี้ ทำให้ครัวพี่เละไปเลยยยยยยยย! เย้ !! !”
ฉันมองเด็กที่ตะโกนสนุกสนาน เธอน่ารักจัง แต่ไอคอนต์กลับมองอย่างรู้ชะตากรรมว่าเธอต้องการมาป่วนแค่ไหน
“พอเลย จิน ๆ ! พ่อเธอจะเดือดร้อนนะ วันนี้คุกกี้ พอ ok ?” ไอคอนต์มอง จิน จิน แบบเด็ดขาด
“ง่าาา -3- ก็ได้ ๆ แต่น้องอยากกินอันที่พี่คนสวยคนนี้ทำ ทำให้กินหน่อยน้าาาาาาาา”
เหอะ? =[]= จะให้เธอทำเหรอ มันคงจะไม่ได้ผลลัพธ์ออกมาเป็นคุกกี้แน่ๆ
“อ่า ก็ได้จ้ะ” ตอนนี้เธอเดินเข้าครัวมาแล้ว ตาย ๆ ตายแน่ๆ
“เริ่มจาก เอาไก่ชุบน้ำหมัก แครอท กับ กระเทียม !” เพลิงรุ้งคิดสูตรขึ้นมาเองทันทีหลังจากเตรียมอุปกรณ์ไปได้ไม่กี่วิ
“จากนั้น ใส่แครอทลงไป ^o^ ซีอิ๊วขาว ลงกระทะ อุ๊บ!! =[]=; ทำเกลือตก ช่างมันคงอร่อย น่าดู ^ ^'' ใส่พริกลงไป 8 เม็ด >< น้ำตาล 8 ช้อน น้ำสมสายชู 8 ช้อน อิอิ >[]<”
“เสร็จแล้วค่าาาาาาาาา!! ^[]^~” เธอเดินถือไก่มาให้ จินจินกิน
“ว้าวววว >_o น่ากินจังง!!” หลังจากที่จินจินพูดเสร็จ เธอสวาปามเข้าไป สองชิ้น และทำหน้า >> (- -'')
อ้วกกกกกกกกกกกกก!!!!! อ้วก !!!!! จินจิน วิ่งไปอ้วกใหญ่เลย T[]T
“พี่ทำอาหารได้ห่วยแตกมาก =[]= ห่วย !!!” จินจินตะโกนพร้อมกับอ้วกออกมา
“เฮ้ย จิน! ฮ่า ๆ นี่แค่ลอง นะครับ ^ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะสอนวิธีให้ตอนนี้กลับไปก่อนนะครับ” ชายหนุ่มที่ยืนมองเพลิงรุ้งกำลังอึ้งๆ และทำอะไรไม่ถูกกล่าวมาเพื่อปลอบใจ
ตอนนี้เธอขึ้นแท็กซี่กำลังกลับบ้านด้วยใจเศร้าสุด ๆ =
“ยัยเพลิงงงงงงงงงง!! ทำอาหารเป็นไง” เปลวฟ้าตะโกนถามหลังจากที่ฉันลงมาจากรถซึ่งเธอรู้คำตอบดี แต่ถามเผื่อมีหวังบ้างเล็กๆน้อยๆ
“ห่วยแตกสิ้นดี T^T แง ๆ” เพลิงรุ้งงอแงเหมือนเด็ก
“โหยแกอย่าเสียใจเบยย” ไปดูยัยสายน้ำวาดรุปดีกว่า!! เปลวฟ้าซึ่งรู้คำตอบดีอยู่แล้ว ก็ปลอบใจแล้วเบี่ยงเบยความสนใจไปเรื่องอื่น
“ไปดูยัยสายน้ำวาดรูปกันเถอะ !!^o^ เปลวฟ้าชักชวนเพลิงรุ้ง” -__- ที่กำลังหน้างอ
“ไปก็ได้ !!! โมโหยัยจินจินโว้ยยยยยยยย -__-“' เพลิงรุ้งตะโกน
ณ ศาลา
ตอนนี้ีความรู้สึกของน้ำมันแปล มันเหมือนมีอะไรเรียกร้องสักอย่าง ...
ตอนนี้ภาพที่บรรจงวาด มันมีความรู้สึก...
อึก!!...รู้สึกอะไรมันเข้ามาบีบหัวใจอีกแล้ว อึก... อย่านะ..อย่ากำเริบมันออกมา....... อ้ากกกกกกก!!
อาการของธารใสกำเริบอีกแล้ว !! ปีศาจเข้าสิงเธออีกแล้ว !!
[ จบการบรรยาย ]
“ธารใส !! ธารใส !! แกเป็นอะไร ตะโกนทำไม” เพลิงรุ้งเขย่าตัวธารใส
“อย่ามายุ่ง!! ฉันจะตามล่าฆ่าแก ไอเลว....ไอเลว!!....” ธารใสพูดไม่หยุด
“แย่แล้ว !! ไปตามชาเย็นมาเร็วเข้า!!! มันมีวิธีแก้แน่ ๆ” เปลวฟ้ารีบบอก เพลิงรุ้งอย่างมีสติ ดีที่ไม่โวยวายเหมือนครั้งก่อนๆ
“เออ ๆ !! อย่าให้มันหลุดไปได้นะ !” เพลิงรุ้งวิ่งตาม
“อย่ามายุ่ง บอกว่าอย่ามายุ่ง!!!!! กรี๊ดดดดดดดดด!!!” ธารใสกรี๊ดและสะบัดตัวไปทั่ว
“เกิดไรขึ้นว่ะ!!!!” ชาเย็นรีบวิ่งมาดูอาการธารใส
“มันเกิดอาการหลังจากที่วาดรูปนั้น !!” เปลวฟ้าชี้ไปที่ภาพ
อึก..อึก!! ชาเย็นสะดุ้ง พร้อมกับเสียงที่มันบีบหัวใจ ...
“กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!” ชาเย็นสะบัดตัวไปทั่วไม่ยอมหยุดเหมือนธารใส
“ยัยเพลิง!! ไปเอาหนังสือมา !!” ........ เพลิงรุ้งวิ่งไปหาหนังสืออย่างด่วน!
เอาไป!! เพลิงรุ้งโยนให้เปลวฟ้า
อาการนี้คือ เสียงบีบหัวใจ จะเป็นเฉพาะ 2 ธาตุเท่านั้น ทางเดียวที่จะหยุดคือทำสิ่งของที่กระตุ้นเสียงบีบหัวใจก่อนที่มันจะตาย!! เร็ว!! เปลวฟ้าบอกเพลิงรุ้ง
“แล้วมันคืออะไรกันล่ะ !! ต้นไม้หรือไงว่ะ!!” เพลิงรุ้ง น้ำตาคลอเบา ๆ พร้อมกับมองเพื่อนรักทั้ง 2
“รูปภาพ!! รุปภาพของยัยธารไงล่ะ !!ทำลายมันเร็ว!!!!!!” .สายตาที่เปลวฟ้าเพ่งมองไปที่รูป ที่งดงามยิ่งนักกลับเหมือนรูปปีศาจ...
เพลิงรุ้งวิ่งไปจับภาพพร้อมกับละลายภาพนั้น ชาเย็นกับธารใส ค่อย ๆ หยุดดิ้น....
หลังจากนั้น เปลวฟ้ากับเพลิงรุ้งก็ช่วยกันพาธารใส และชาเย็นกลับไปที่บ้านพัก
[โปรดติดตามตอนต่อไป]
------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น