[FIC EXO SNSD]Busylovebad วุ่นวายนักรักซุป’ตาร์

ลำดับตอนที่ #3 : [Chapter 2] :: sample love::

#ยามค่ำคืนของวันนี้..

  “อื้อ..พอได้แล้วคะ” สาวสวยหุ่นดีที่นอนราบกับเตียงขาวนุ่มเอ่ยขึ้น..

  “หึๆ ขอบใจนะ วันนี้เธอทำให้ฉันอารมณ์ดีอย่างมากเลยแหละ” พูดจบเขาก็ค่อยๆลุกจากเตียงก่อนที่จะสวมเสื้อผ้าตามปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หญิงสาวลุกขึ้นมาก่อนที่จะพบเงินกองหนึ่งวางไว้

  “นี่ของฉันเหรอคะ?” ดวงตามันวาวเมื่อเห็นเงินจำนวนหนึ่งวางอยู่ มือบางค่อยๆรวบเงินเก็บใส่กระเป๋าก่อนที่จะเดินไปใส่เสื้อผ้า

  “ใช่! แล้วถ้าเธออยากจะได้มันอีก ก็ไปทำการบ้านมา จำนวนเงินขึ้นอยู่กับความสนุก” ลู่หานกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนที่จะเดินออกมาจากห้องทันที..

   ซึ่งเป็นปกติของลู่หานที่จะเอาเงินฟาดหัวผู้หญิงเล่นอยู่แล้วนี่.. เขาทำมันจนไม่เห็นแก่จิตใจผู้หญิงที่มาบริการให้ถึงห้องแล้ว แต่ก็เอาเหอะ!ในเมื่อผู้หญิงพวกนั้นมันไม่มียางอายอยู่แล้วนี่ แล้วทำไม? เขาจะต้องแคร์ด้วยละ..

  ลู่หานหยิบโทรศัพท์เครื่องล่าสุดที่เขาเพิ่งซื้อใหม่ เนื่องจากมีผู้หญิงหวงก้างคนหนึ่งไปอาละวาดเขากลางผับเลยนะสิ จะเรื่องอะไรซะอีกละ ถ้าไม่ใช่เรื่องผู้หญิง..

ตื๊ดๆ..

  [ฮัลโหลว่าไงไอลู่] ปลายเสียงที่ตอบรับเป็นเสียงของเพื่อนรักเขานั่นเอง ‘คริส’

  “คืนนี้ว่างปะ?ไปหาไรดื่มกันหน่อยมั้ย” ลู่หานเอ่ยเสียงชักชวนเพื่อนรัก จะมีเหรอ?ที่นายนั่นปฏิเสธ..

   [เออๆ ช่วงนี้เครียดๆอยู่ แล้วเจอกัน..] สิ้นเสียงทุ้มนิ้วเรียวก็กดวางสายทันที

@ผับ

เสียงภายในผับยังคงดังคึกคักเหมือนเดิม และแน่นอนว่า พี่ชายจอมยุ่งของคริสก็ตามมาด้วย.. สงสัยจะตามมากวนประสาท ไม่แน่ก็หาสาวๆกินเล่นไปวันๆ..

   “มองหาใครวะ?”  เซฮุนเอ่ยถามน้องชายที่กำลังชะเง้อมองไปมาอย่างลุกลี้ลุกลน แต่ในใจเขาก็รู้อยู่แล้วแหละ ว่าไอน้องชายกำลังหาใคร..

   “ยุ่งหน่า” คริสตอบพลางรำคาญเขา แต่ตัวเองก็ยังไม่หยุดชะเง้อมองสาวน้อยที่เขาต้องการ

-

-

-

ผ่านไปสักพัก สายตาแหลมคมของคริสเหลือบไปเห็นสาวสวยหุ่นดี ก่อนที่เขาจะใช้สายตาไต่ขึ้นไปถึงใบหน้าอันสวยงามของเธอ..

“อิมยุนอา..”

คริสกระตุกยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะขอตัวเพื่อนๆเดินไปหาแม่กวางน้อยตัวนั้น แต่ดูเหมือนสายตาที่จ้องจะจับผิดเขาตลอดเวลาได้เหลือบเห็นเขากำลังจะเดินไปหากวางน้อยแสนน่าชิมลิ้มรส..

   “ยุนอา..” เสียงเรียกของคริสทำให้ยุนอาหันไปหาเขาทันที ใบหน้าหวานปนเซ็กซี่เผยยิ้มออกมาให้เห็นรอยยิ้มที่โลกละลาย.. จะเป็นไปได้มั้ยที่เขาจะหลงรอยยิ้มนั้น

   “นายเองเหรอคริส..” พูดจบร่างบางก็ไม่รอช้ารีบเอามือไปโอบคอสูงนั้นทันที เธอต้องการจะให้เขาอยู่หมัด... ต้องการให้เจสสิก้าเจ็บปวด..

   “วันนี้เธอไม่รอดแน่” เขากระตุกยิ้มอีกตามเคย...แต่เมื่อใครได้เห็นใบหน้าของเขาใกล้ๆ จะรู้ทันทีว่ามันเซ็กซี่ราวกับหมาป่าเกินคำบรรยาย..

   “ถ้าเก่งจริง.. ก็ไม่ปฏิเสธหรอกคะ แต่ถ้าเก่งไม่จริง ก็ไม่รู้นะ”  จู่ๆ มือหนาของใครบางคนก็ลากคริสออกอย่างร้อนแรงทันที

   “เห้ยย - - นายทำอะไรยัยนี่” เหวอ.. เขาคนนั้นคือ ‘แบคฮยอน’ บอร์ดี้การ์ดสุดหล่อของยุนอานั่นเอง

   “นายทำบ้าอะไร ยัยนี่เป็นของฉัน” คริสตะคอกกลับทันทีเมื่อตั้งสติได้ เห็นอย่างนั้นแล้ว ร่างบางได้แต่นิ่งทำอะไรไม่ถูก ก่อนที่จะตั้งสติแล้วหันไปต่อว่าแบคฮยอน ผู้ชายที่เธอไม่คิดอยากจะอยู่ใกล้เลยแม้แต่นิดเดียว..

   “ หยุดเถียงกันได้แล้ว” เสียงแหลมแทรกเขามาทันที เนื่องจากยุนอาเองก็อารมณ์เสียไม่น้อยที่ถูกขัดจังหวะแบบนี้.. ซอฮยอนได้แต่เกาะแขนเพื่อนรักเพราะทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน

  “เหอะ!กลับเถอะยุนอา” แบคฮยอนพยายามควบคุมสติตัวเอง ก่อนที่จะลากข้อมือบางไป แต่แล้ว มือหนาของคริสก็ยั้งมือบางไว้อีกข้าง จนทำให้แบคฮยอนลากเธอไปไม่ได้เนื่องจากแรงน้อยกว่าคริสนัก..

   “ฉันไม่กลับ-[]- นายจะกลับใช่มั้ย? เชิญกลับไปคนเดียวเถอะ” พูดจบยุนอาก็สะบัดข้อมือทิ้งทันที ก่อนที่จะเดินไปกับคริส

  “ไปเลยมั้ย?” คริสเอ่ยชักชวนซึ่งเธอก็รู้ดีว่ามันหมายถึงอะไร

  “ นายจะรีบไปไหนละ ฉันยังไม่เมาเลย” ยุนอายื้อเวลาทำใจ.. เธออยากจะได้เขาจะตายอยู่แล้ว แต่ทำไมเธอกลับกล้าๆกลัวๆถ้าจะต้องมีอะไรกับเขา..

   “เธอเป็นคนแรกที่ฉันพยายามตามหาที่สุดเลยนะกวางน้อย” มือหนาลูบไล้ไปตามแขนขาวเนียนของเธอ ยุนอาเริ่มจั๊กจี้แต่ก็ชอบในการกระทำนั้นของคริส

  “ยุนอากลับบ้าน”  เห้ย..อีตาแบคฮยอนมาได้อย่าไงอีกละ? ยุนอาเริ่มครุ่นคิดว่าถ้าไม่ยอมกลับสงสัยแบคฮยอนกับคริสจะต้องมีเรื่องกันแหงๆ - - เอาวะกลับก็กลับ!!

  “เอ่อ..คริส ฉันขอตัวกลับก่อนนะ ปวดหัวนิดหน่อย”  ยุนอาไม่รู้จะบอกเขาอย่างไงเลยแกล้งป่วยแบบสมัยเรียนดีกว่า -…- (ยัยแสบ)

   “เธอเป็นอะไรมากรึเปล่า?” คริสพูดพลางจับหน้าผากเล็กน้อย ก่อนที่จะขมวดคิ้วอย่างสงสัยเพราะตัวก็ไม่ได้ร้อนอะไรเลย..

  “ปวดหัวมากเลยอะ กลับก่อนนะ” สิ้นเสียงหวาน แบคฮยอนก็หันไปมองยุนอา เขามีท่าทีห่วงเธอมาก แต่ก็ต้องเก็บเอาไว้.. ในเมื่อเขาเป็นแค่บอร์ดี้การ์ดเธอเท่านั้นนิ..

   “อื้ม!โชคดีละ” คริสก็มีท่าทางเป็นห่วงเธอเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เขาถึงต้องเป็นห่วงยัยเด็กนี้ด้วย..

------------------------------------------------------------------------------

วันต่อมา..

I Miss You Baby..

เสียงริงโทนของคริสดังขึ้น มือหนาหยิบขึ้นมาดูก่อนที่จะพบเบอร์ของแฟนสาวสุดสวยของเขานั่นเอง มือเรียวเลื่อนไปกดรับก่อนที่จะเอามาแนบกับหู

   “ฮัลโหล ว่าไงที่รัก” คริสหวานนุ่มของคริสดังขึ้นทำเอาเจ้าตัวหน้าแดงระเรื่อขึ้นมาทันที..

   [-//- คริสสัญญากับสิก้าแล้วนะ อย่าลืมวันนี้ตอน 6 โมงเจอกันร้านเดิม] เจสสิก้าส่งเสียงหวานผ่านโทรศัพท์มา วันนี้คริสคงต้องทำตามสัญญาและไม่มีสิทธิ์ไปม่อที่ไหนสินะ..

   “อื้ม!ไม่ลืมหรอกแล้วเจอกันนะที่รัก” พูดจบเขาก็ตัดสายทิ้งทันที  และตอนนี้เขาก็ว่างงานซะด้วย คงมีเวลาส่วนตัวนิดหน่อยก่อนที่จะไปอยู่กับเจสสิก้าทั้งวัน..

ยุนอา...

  จู่ๆ สมองของเขาก็สั่งการชื่อเด็กคนนี้ขึ้นมา ไม่รู้ทำไมตั้งแต่เขารู้ว่ายัยเด็กนั่นไม่สบายก็อยากจะไปดูอาการขึ้นมาทันที.. หรือเพราะความอยากได้ในตัวเด็กคนนั้น

‘ยัยเด็กนั่นไม่สบายอยู่น่า.. อย่าเพิ่งไปคิดอะไรบ้าๆเลย’

  เขาสะบัดความคิดสกปรกทันที แต่จะทำไงได้ สมองเขาคิดมีแต่ภาพยุนอาลอยขึ้นมา.. หรือเขาควรจะไปดูอาการยัยเด็กนั่น..  เหอะ!ยัยนั่นหน่ะ มายาอยู่แล้ว ใครจะรู้ว่าละ เธออาจจะแกล้งป่วยก็ได้..

   สมองคิดอีกอย่างหนึ่ง แต่ทำไมเขาถึงได้ขับรถมาถึงคอนโดของยัยนั่นได้ละ?.. แต่ไหนๆ ก็มาแล้ว จะไม่ขึ้นไปดูหน่อยเหรอ?..

ก๊อกๆๆ..

  เสียงเคาะประตูดังขึ้น ซอฮยอนผู้ซึ่งเป็นเจ้าของห้องเดินไปดูที่ประตู(ตาแมว)

 “ตายแล้ว..” ดวงตาเบิกกว้างทันทีเมื่อเห็นร่างสูงกำลังยืนรออยู่หน้าประตู ไม่วายที่มือหนาจะเคาะแล้วเคาะอีกให้คนข้างในรีบเปิดประตูให้

  “ใครตายยะ?” ยุนอาถามขึ้นทันที ร่างบางกำลังนั่งเล่นบนโซฟาสบายใจเฉิบ โดยไม่รู้ชะตากรรมตัวเองเอาซะเลย

  “แกไงตาย!คริสมา” ซอฮยอนเองก็ทำอะไรไม่รู้ ลุกลี้ลุกลนไม่ต่างกับยุนอานัก

  “ซวยแล้ว ทำไงดีๆๆ อ่อ-[]- แกล้งป่วย ใช่! ฉันต้องแกล้งป่วย” พูดจบร่างบางก็นอนราบไปกับโซฟา และดึงผ้าห่มขึ้นมาอย่างรวดเร็ว...

   “มาแล้ววววววค่ะ” เสียงใสของซอฮยอนเอ่ยขึ้น มือบางเปิดประตูให้เขาเข้ามาและพยายามทำทุกอย่างให้เหมือนปกติที่สุด..

  “ยุนอา” คริสเข้ามาในคอนโด แต่สิ่งแรกที่เขาเรียกหาคือกวางน้อยที่เขาต้องการจะ ขย่ำ

   “...” เธอยังคงเล่มตามที่เตรียมการเอาไว้... และถ้าโดนจับได้ว่าเมื่อคืนโกหก ได้โดนอีตาหื่นนี่เล่นงานแน่ๆ..

   “เธอยังไม่หายเหรอ?” คริสค่อยๆนั่งบนโซฟาพลางยกมือบางขึ้นมาจับ เพื่อตรวจดูว่าตัวร้อนมากมั้ย บางทีเขาอาจจะพาเธอไปหาหมอ..

    “...” ร่างบางได้แต่นอนไม่พูดไม่จาอะไร เพราะว่าเธอแกล้งหลับ จะได้ไม่โดนถามอะไรมากมาย  ถ้าเกิดโดนถามเยอะๆ อาจจะโดนจับผิดได้ก็ได้...

   “ตัวไม่ร้อนเลย แต่ทำไมดูอาการแย่..” คริสได้แต่พูดกับร่างที่ไร้การตอบรับ(เหรอ?) เขาค่อยๆโน้มหน้าให้ใกล้กับคนตัวเล็ก ก่อนที่จะหยุดเพื่อหักห้ามใจตัวเอง..

บ้าเอ้ย!ยัยนี้ไม่สบายนะ..

   แต่กลิ่นกายสาวมันช่างหอมซะเขาทนไม่ไหว.. ร่างสูงโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้จนแทบได้กลิ่นลมหายใจที่แสนหวานของกันและกัน จากตอนแรกที่ร่างบางนอนนิ่งๆหายใจปกติ แต่พอยิ่งเขาเข้ามาใกล้ เธอก็หายใจถี่ๆขึ้นทุกที..

    “ขอโทษนะกวางน้อย”

    “....” ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ ร่างสูงค่อยๆประกบริมฝีปากบางที่แสนหวาน ลิ้นร้อนค่อยๆไซร้ไปตามภายในปาก รสชาติแสนหวานที่เขาไม่อยากจะปล่อยให้มันหายไป.. แต่จู่ๆ ลิ้นร้อนของร่างบางก็แทรกขึ้นมาเฉย...

เธอป่วยไม่ใช่เหรอ..? เธอหลับไม่ใช่เหรอ..?แต่ทำไมเธอจูบตอบ *//*

     เขาได้แต่สงสัยแต่ก็ไม่สนใจแล้ว ในเมื่อรสชาติของเธอมันหวานซะขนาดนี้ ใครจะหยุดให้เสียอารมณ์ละ..จริงมั้ย?

     “แค่กๆๆ” มือบางค่อยๆผละเขาออกทันที เพราะตัวเองก็เริ่มหายใจไม่ออกกับจูบที่ดุเดือดซะแล้ว

     “ตื่นแล้วเหรอ?ยัยแสบ นี่เธอไม่สบายจริงเปล่าเนี่ย จูบเก่งนะเรา หึๆ” คำพูดบ้าๆของเขามันทำให้เธอน่าแดงอย่างไม่มีสาเหตุ แต่เรื่องอะไรจะต้องไปหวั่นไหวกับตานี่ด้วยหละ? ขนาดมีแฟนยังกล้านอกใจเลย..

   “ไม่สบายจริงๆ..” เธอยังคงโกหกหน้าตาย.. แต่คิดเหรอ?ว่าเขาจะดูไม่ออก คนไม่สบายจริงๆก็ต้องผละเขาออกตั้งนานแล้วแหละ.. ร้ายใช่ย่อย

    “เอาละๆ วันนี้ฉันจะพาเธอไปกินข้าวว่างมั้ยละ” ยุนอาทำหน้าแปลกใจ ปกติเห็นเอาแต่ชวนนอนด้วย แต่ทำไมวันนี้ถึงชวนทำสิ่งที่มันไม่ผิดศีลธรรมละ- - ..

   “แน่ใจเหรอว่าแค่กินข้าว” ร่างบางถามไปอย่างไม่รอช้า ในเมื่อเธอก็รู้อยู่แล้วนี่ ว่าเขาตามเธอมาที่นี้เพราะอะไร ถ้าไม่ใช่เรื่องอย่างว่า!

  “ฉลาดนี่! เป็นคนอื่นเขาไม่พูดกันหรอกนะ เธอไม่แอ็บดีเนอะ”  คนอย่างเขาหลอกเธอไม่ได้หรอก.. มีแต่โดนเธอหลอกใช้เท่านั้นแหละ หึๆ

   “เหรอ? ก็ฉันไม่ใช่พวกที่อยากจนตัวสั่น แต่ปากบอกไม่!มันดัด..ฉันไม่ชอบ”  ร่างบางพูดพลางสะบัดผมยาวสลวยใส่เขา

   “ก็ดี!ตรงๆแบบนี้ก็ดี จะได้ไม่เสียเวลาให้มากความ”  พูดจบเขาก็เดินออกจากห้องทันที ยุนอาเดิมตามเขาอย่างรู้งาน ไม่เสียแรงที่เขาจ้องเธอมานาน ลงทุนมากมายกว่าจะได้เธอมา.. และไม่แปลกที่ใครๆก็จ้องจะกินเธอ ในเมื่อความตรงไปตรงมามันเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งก็ได้..

   “นายจะพาฉันไปไหน” ยุนอาเดินตามร่างสูงที่เดินนำไปที่รถคันหรูของเขา แต่นี่มันใกล้จะถึงเวลานัดแล้ว.. ทำไมเขายังไม่ไปหาแฟนสาว แต่กลับพาผู้หญิงอื่นไปซะแทน

    คริสยังไม่ให้คำตอบแต่ตอนนั้นทั้งคู่อยู่บนรถเรียบร้อยแล้วคริสขับรถไปเรื่อยๆ ก่อนที่จะเหลือบไปเห็นสายตาที่ไม่พอใจของยุนอา ร่างสูงจึงเอ่ยถามขึ้น

  “หน้าบึ้งแบบนี้ไม่สวยเลยนะ” เขายังคงขับรถต่อไป...

   “นายยังไม่ได้บอกฉันเลยนิ ว่านายจะพาไปไหน”  ใบหน้าสวยสงสายตามองค้อนไปที่เขา ในเมื่อเขายังปากแข็งดีนักนี่..

   “โรงแรมไง” 

   “จอดรถเดี๋ยวนี้!!!!!!!!”  ร่างบางส่งเสียงอันน่ากลัวไปให้เขา แต่คริสยังคงยิ้มไม่หุบ เขาแค่จะยั่วโมโหเธอนิดหน่อยเองนะ..

   “เป็นอะไรไป..?” ปากบางกระตุกยิ้มเล็กน้อย เมื่อเห็นร่างบางไม่พอใจ

   “ฉันหิว ไม่มีอารมณ์กับเรื่องแบบนั้นหรอกนะ หิวเว้ยยย” ยุนอา ตบะแตกทันที เธอคงจะหิวจริงๆละ.. หรือเพราะจะกลบเกลื่อนที่เธอแอบเผลอจูบตอบเขากันแน่

   “โอเคๆ ฮ่าๆ ไม่ต่างกับเด็กหิวนมเลยนะ”

    รถคันสีดำหรูของเขาค่อยๆขับไป เรื่อยๆ เขาอาจจะเพลิดเพลินกับยุนอา จนลืมไปเลยว่า เขามีนัดกับแฟนสาว  และร้านอาหารที่เขาจะพาเธอไปกินเป็นที่ๆเดียวกับที่เจสสิก้านัดเขาเอาไว้ แต่คริสคงลืมสนิทจริงๆเพราะไม่งั้นคงไม่กล้าพายุนอามาแบบนี้หรอก

#ร้านอาหาร

   ร่างบางรอนานเกินที่เธอจะทนได้ ใบหน้าสวยก้มมองลงที่นาฬิกาข้อมือเรือนหรู นี่ก็เลยเวลานัดมาสักพักแล้วแต่ทำไม.. เขายังไม่มา..

  “ร้านนี้อร่อยมากเลยนะ นั่งก่อนสิ” เสียงคุ้นหูของเจสสิก้าดังขึ้น เธอรู้สึกคุ้นกับเสียงนี่ แต่ทว่า ถ้ามันเป็นเสียงคริสจริงๆ เขาจะคุยกับใครละ? แล้วในเมื่อเสียงที่ตอบกลับมาเป็นเสียงใสของผู้หญิง เธอคงคิดถึงเขาและคิดมากไปเองแหละ..

   “แซลมอนลาดมะนาวสองที่นะครับ”  เอ๊ะ? แต่นั่นมันเมนูที่คริสชอบนี่ เธอเริ่มจะไม่แน่ใจซะแล้ว    ในที่สุด ร่างเล็กก็หันไปตามเสียงทันที

คริส

   กับผู้หญิงคนอื่น...? น้ำตาของเธอไหลรินลงมาเรื่อยๆ.. คริสนอกใจเธอเหรอ?ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร?ทำไมคริสถึงกล้าทำแบบนี้

ตึก ตึก ตึก..

   เสียงรองเท้าส้นสูงของเจสสิก้าที่กำลังเดินไปที่โต๊ะนั้น เธอพยายามกั้นน้ำตาไว้ให้ได้มากที่สุดถึงแม้ว่ามันจะไม่มีทางกั้นหมดเลยก็ตาม...

   “คริสผู้หญิงคนนี้เป็นใคร” เสียงร้องเรียกถามคริสดังขึ้น จนทำให้คนในร้านหันมามองเป็นตาเดียว.. ทุกคนต่างนินทราซุบซิบ บางคนถึงกับหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายและอัด

คลิปไว้

   “เจสสิก้า ฟังผมก่อน” คริสทำท่าทางร้อนลนอย่างมากเขาจะทำอย่างไง? ถ้าเจสสิก้าจับได้..

   “อ้าว!พี่สาวสุดสวยของฉันนี่เอง เราได้เจอกันจริงๆสักทีนะเจสสิก้า จอง..” ยุนอาตระตุกยิ้มอย่างสะใจให้เจสสิก้า  คงถึงเวลาสนุกจริงๆซะแล้วแหละ

   “ฉันเนี่ยนะเป็นพี่เธอ” เจสสิก้าถามอย่างไม่เชื่อใจ และทำไมพี่น้องถึงมาควงผู้ชายคนเดียวกันละ?..

   “...” คริสได้แต่นิ่งเงียบเพราะไม่รู้ว่าสองคนนี้ไปเป็นพี่น้องกันตอนไหน..

  “อ้าว!ก็แม่ของเธอไปอ่อยพ่อฉันไงละ ชัดมั้ย?คุณพี่สาวต่างสายเลือด” พูดจบยุนอาก็เดินออกจากตรงนั้นแต่ก็ไม่วายที่จะหันหลังมาอีกรอบ

   “ไหนๆก็จะเป็นพี่น้องกันแล้ว พี่จะแบ่งผู้ชายให้น้อง คงไม่เป็นอะไรหรอกเนอะ” ยุนอายังคงก่อเรื่องไม่จบไม่สิ้น แต่หลังจากคำพูดนั้นแล้วเธอก็ได้เดินออกจากร้านทันที

   “คริสนี่มันอะไรกัน? ยุนอาไปอยู่กับคุณได้ไง” เจสสิก้าถามพลางปาดน้ำตาที่กำลังไหลอยู่ในตอนนี้ เธอพยายามจะเข้มแข็ง แต่มันได้แค่นี้จริงๆ.. เธอไม่พร้อมที่จะฟังคำแก้ตัวจากเขา ร่างบางหันหลังกลับและเดินออกจากร้านทันที   

วันต่อมา...

@บริษัทSMจำกัด..

  หลังจากข่าวได้เผยแพร่ ไปสักพัก บก.ก็ได้เรียกทั้งคู่มาอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ทั้งเจสสิก้าและคริสก็ได้แต่นั่งเงียบไม่ยอมพูดยอมจาอะไรทั้งสิ้น เจสสิก้าคงจะช็อกกับเรื่องที่เกิดขึ้น  ส่วนคริสเขาก็คงจะโง่ตามผู้หญิงคนนี้ไม่ทันจริงๆ..

   “มันเกิดบ้าอะไรขึ้น? เป็นข่าวลงหน้าหนึ่งทุกฉบับพวกเธอต้องแถลงข่าวนะ” บก.พูดกับทั้งคู่ แต่ก็ไมมีเสียงตอบรับใดๆทั้งสิ้น ทั้งคริสและเจสสิก้าได้แต่นั่งราวกับหุ่นยนต์ ที่ไม่มีความรู้สึก

   “นี่พวกเธอจะได้พูดอะไรกันหน่อยเลยเหรอ”

  “... ” < คริส

  “...” < เจสสิก้า

 “โอ๊ยยย!เอาเถอะ พร้อมเมื่อไหร่ก็บอกจะได้เตรียมการแถล่งข่าวไว้ให้ จบๆๆกลับบ้าน”  บก.พูดจบก็เดินเหวี่ยงออกไปจากห้องนี้ทันที  ตอนนี้มีเพียงแค่สองคนที่นั่งอยู่ และมันก็เพิ่มความอึดอัดให้อีกประมาณล้านเท่า.. ความเงียบได้มาถึง ได้ยินเพียงแต่เสียงแอร์ภายในห้องประชุมเท่านั้น..

  “จะกลับเลยเปล่า? จะไปส่ง” คริสเริ่มเอ่ยถามเจสสิก้าก่อน นี่อาจเป็นประโยคแรกของวันนี้เลยก็ว่าได้

“…”  เจสสิก้าได้ตอบอะไรเธอได้แต่พยักหน้าลงเท่านั้น..

-

-

-

   หลังจากคริสได้พาเจสสิก้าไปส่งที่บ้าน เขาก็ได้กลับบ้านและครุ่นคิดกับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดทันที มันเป็นความโง่เง่าของเขาเองที่คิดไม่ทันยัยเด็กนั่น แต่จะทำอย่างไงได้ ! เขาจะต้องกำจัดเวอร์จิ้นยัยเด็กยุนอาให้ได้.. เพื่อล้างแค้นที่เธอทำให้เกิดเรื่องบ้าๆนี่!

“เวอร์จิ้นมันไม่จำเป็นสำหรับผู้หญิงอย่างเธอหรอกนะ..”

------------------------------
'คุยกับไรท์เตอร์'

สวัสดีคะมาอัพแล้วนะคะ^O^
ชาร์ปนี้...ยุนคริสสิก เปิดเลย..5555
ปล.ฟิคเรื่องนี้จิ้นได้ทุกคู่-[]- แล้วแต่อารมณ์
คนแต่ง สำหรับ คนที่จิ้น ฮุนยุน(?) มีฉากจิ้นแน่นอน
ฝากติดตามด้วยนะคะ เม้นเยอะๆ ถ้าเม้นไม่เยอะไม่อัพ#ผิด

Ha .ha