คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Danger GG Chapter 1 - The first stage of the game
Chapter 1
“จัดการให้เรียบร้อย แบคฮยอน” เจสสิก้าสั่ง ‘บยอนแบคฮยอน’ มือขวาคนสนิทที่เธอไว้ใจมากที่สุดและซื่อสัตย์ต่อเธอที่สุดอย่างเฉียบขาด แบคฮยอนถูกฝึกมาเพื่อรับใช้เธออย่างดี ไม่ว่าเธอจะให้ทำอะไร หรือแม้แต่สั่งให้เขาฆ่าตัวตายเขาก็จะทำให้โดยไม่มีข้อแม้ เธอถามอะไรก็จะตอบความจริงเสมอ เห็นสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อเจสสิก้าสำคัญที่สุด จึงเป็นคนที่เธอไว้ใจเสมอ
“ครับท่าน ผมเตรียมเครื่องบินในเครือร็อคแซนน์ให้ท่านแล้วครับ เราจะเดินทางถึงกรุงโตเกียวเวลา 18 นาฬิกา”
“ดี หมดธุระของนายแล้ว”
“ครับ” แบคฮยอนโค้งตัวอย่างสุภาพแม้ว่าเขาจะอายุไม่ต่างจากเธอเท่าไหร่แต่ก็ให้ความเคารพเป็นอย่างดีและเดินออกไปจากห้องทำงาน
.
.
.
.
พลั่กกก!!
เสียงฝีเท้าหนักๆกระแทกเข้ากับชายร่างกำยำอย่างจัง ทำให้ร่างใหญ่ยักษ์นั้นถึงกับกระเด็นไปกระแทกกับผนังห้อง
“มันบ้าอะไรวะ เซฮุน นี่มันเกาะที่ทำให้พวกชิกันตะตายใช่มั้ย!” อู๋อี้ฟานหรือคนที่ใครๆเรียกเขาว่า ‘คริส’ ทายาทแก๊งยากูซ่าอันดับต้นๆสถบออกมาเบาๆ เพราะได้รับจดหมายของดิอาร์ตี้ฟอร์ต ที่เคยพาผู้มีพระคุณของเขาไปตายไงล่ะ
“จะไปรู้เหรอวะ แล้วไปเตะมันทำไม!” โอเซฮุนตอบกลับทันที เขาก็พึ่งจะได้รับข่าวเช่นกัน
“คิดแล้วมันน่ากระทืบไอ้ดิอาร์ตี้นัก!’’ มันจะไม่ให้น่าถีบได้ยังไงพวกชิกันตะถูกฆ่าล้างโดยผู้หญิงคนเดียวที่แค้นไอ้ดิอาร์ตี้เนี่ยนะ!ถึงเขาจะเป็นตระกูลยากูซ่าที่ใหญ่ยิ่งแต่ก็มาทีหลังยากูซ่ารุ่นต้นๆอย่างชิกันตะพวกข้ารับใช้ของคนในวังหลวงสมัยก่อน
“แล้วได้อะไรขึ้นมาวะ’’ เซฮุนถอนหายใจเบาๆ
‘’ที่ต้องรู้คือว่า ทางฝั่งมาเฟียร็อคแซนน์ส่งใครมาบ้าง’’ ลู่หานเสนอขึ้นมาเพราะตนเองยังไม่รู้ข้อมูลของฝั่งตรงข้ามเลย
“มันเขียนไว้ว่าเป็นผู้นำจากร็อคแซนน์กรุ๊ป
ร็อคแซนน์กรุ๊ป :
คุณคิมแทยอน
คุณเจสสิก้าจอง
คุณฮวังมิยอง” เซฮุนหยิบจดหมายเชิญสีดำมาอ่าน
“ว้าว เจ๋งเลยสิ เล่นกับสาวๆที่ได้ข่าวว่าสวยมากด้วย” อี้ฟานเลียริมฝีปาก
“แต่ได้ข่าวว่าพวกเธอไม่น่าเล่นด้วยเลยสักนิด” ลู่หานบ่น
“แต่ไม่เห็นจะต้องกลัว พวกเราควรจัดเกมส์ต้อนรับพวกสาวๆหน่อยซะแล้ว” เซฮุนเสนอเพียงแต่อี้ฟานไม่รอช้าหันไปสั่งใครสักคนที่ยืนก้มหัวอยู่หน้าประตูว่าให้ไปสืบข้อมูลพวกเธอและจัดการที่สนามบิน
.
.
.
.
ภายในห้องประชุมจัตุรัสที่ประจำและส่วนตัวของสามผู้นำร็อคแซนน์กรุ๊ปซึ่งแม้จะเล็กกะทัดรัด แต่เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นล้วนจัดแต่งอย่างเริดหรู ซึ่งสั่งทำมาอย่างดีรวมถึงการปูพรมแดงยาวตั้งแต่ลิฟท์ของตึกร็อคแซนน์กรุ๊ปมาจนถึงหน้าห้องนี้ เวลานี้ห้องเล็กๆมีผู้นำทั้งสามที่ประชุมหรือปรึกษาหาลือกันอย่างคร่ำเครียด
“อยากรู้จริงๆว่าดิอาร์ตี้ฟอร์ตนั่นมันใคร” ทิฟฟานี่บ่นขึ้นระหว่างไร้เสียงการสนทนาใดๆจากผู้อื่น
“ไม่มีใครรู้! แต่ที่ฉันรู้คือมันทำให้ท่านผู้นำคนเก่าต้องตาย” แทยอนตอบเสียงเข้ม
“แปลว่าเกมส์นี้ไม่หมู” เจสสิก้าพูดสั้นๆก่อนจะหยิบซองบุหรี่อกมาจุดสูบ
“ฉันว่าแกควรเลิกยุ่งกับของพวกนี้นะ” แทยอนเลิกพูดเกี่ยวกับเกมส์ที่ต้องเล่น หันกับมาว่าเจสสิก้าเพื่อนสาวของเธอที่กำลังสูบบุหรี่หน้าระรื่น แม้ว่าพวกเธอจะชินกับเรื่องของเจสสิก้าแล้วก็ตาม แต่ก็จะหาโอกาสเตือนเธอเป็นครั้งเป็นคราว
“ก็มันแก้เครียด” เธออ้างเหตุผลข้างๆคูๆแล้วหันกลับมาจากหน้าต่างอย่างหัวเสีย
ใครๆก็รู้ว่าเธอเลิกมันไม่ได้..
“หน้าแกเมื่อกี้ดูไม่เครียดเท่าไรเลยนะ?”ทิฟฟานี่ว่าบ้าง
“เอาล่ะๆ เดี๋ยวหาโอกาสได้ก็เลิกเองล่ะ” เธอว่ากลับก่อนจะเข้าเรื่องเดิมต่อทั้งๆที่คนอื่นยังงงๆ “หมดเรื่องแล้วพวกเราก็รีบไปกันเถอะ เดี๋ยวเวลาจะคลาด” เจสสิก้าเดินนำออกไปจากห้องโดยที่แทยอนและทิฟฟานี่เดินตามไปติดๆ เมื่อถึงหน้าห้องแล้วก็จะมีบอร์ดีการ์ดที่เดินคุ้มกันสิบคนเดินตามพวกเธอไป
เวลาหกโมงตรงพวกเธอเดินทางมาถึงกรุงโตเกียวตามตารางที่วางไว้ ซึ่งตั้งใจจะไปหาที่พักในย่านชินจูกุทันที พวกเธอเดินนำบอร์ดีการ์ดอีกห้าคนมาบริเวณโรงจอดรด ในเวลานี้ก็ไม่น่าแปลกใจที่จะมีคนเดินเพ่นพล่านไปมาเป็นธรรมดา ซึ่งเจสสิก้ากำลังมุ่งหน้าไปยังรถที่ถูกส่งตรงมาจากอังกฤษที่ปลอมป้ายทะเบียนไว้เรียบร้อยแล้ว
“อีกใกลมั้ย ฉันเหนื่อย” ทิฟฟานี่ยกมือปากเหงื่อที่หน้าผาก
“บ่นจังเลยยัยนี่” แทยอนหันข้างไปว่าทิฟฟานี่ ก่อนที่เจสสิก้าจะสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติบางอย่าง แต่ก็ยังไม่เอ่ยปากบอกใคร โดยส่วนตัวคิดว่าเธออาจจะคิดมากไปเอง แต่ในฐานะมาเฟียหญิงตัวเล็กบอบบางอย่างเธอก็ยิ่งต้องระมัดระวังตัวเป็นพิเศษ แม้จะมีบอร์ดี้การ์ดเดินห้อยตูดตามหลังก็ตาม
“อะไรยะ ก็มันเหนื่อยนี่” ทิฟฟานี่ทำหน้าบึ้งตอบ ซึ่งแม้หน้าบึ้งแบบนี้ก็ยังคงความสวยไว้ได้เหมือนเดิม
“เห้ย ระวัง!”
ปัง!
เจสสิก้าก้มตัวลงผลักเพื่อนอีกสองคนที่อยู่ข้างซ้ายและขวาของเธอไปคนละทิศละทางในขณะที่เธอก้มลงและกลิ้งตัวไปหาแทยอนอย่างคล่องแคล่วทันทีที่เห็นผู้ที่เหนี่ยวไกปืนมาทางเธอ
แน่นอน กระสุนปืนโดนบอร์ดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลังเธอเต็มๆ ที่บริเวณสำคัญ ร่างสูงในชุดสูทเนี้ยบล้มลงทันที และแน่นอนที่เจสสิก้าไม่รู้สึกสงสารเลยสักนิด ในใจคิดเพียงแต่เพื่อนของเธอจะเป็นอะไรหรือไม่เพียงเท่านั้น ในขณะที่ชายอีกสี่คนหยิบปืนออกมาพร้อมปกป้องนายหญิงอย่างรวดเร็ว
“มันใครวะ” เจสสิก้าสบถออกมารวดเร็วก่อนคว้าเบเร็ตต้าสีเงินออกมา
ทิฟฟานี่วิ่งจากอีกฝั่งมาหาพวกเธอด้วยความตื่นตนก ในมือเธอยังคงว่างเปล่า
“พวกมันมาเยอะเลยทีเดียว”ทิฟฟานี่พูด ทั้งที่สายตามองบอร์ดีการ์ดล้มตายคนที่สอง และอีกสามคนเหนี่ยวไกปืนกลับทันทีที่อีกฝ่ายรุกมา
“เอาไง” เจสสิก้าถามก่อนจะฟุบหัวลงใต้ล้อรถทันทีที่มีกระสุนตรงมาทางเธอ
“หนี!” แทยอนจับมือเพื่อนทั้งสองวิ่งฝ่ากระสุนไปให้ว่องไวที่สุด ในใจคิดเพียงแต่จะหารถของเธอให้เจอ
อีกนิดเดียว . . .
อีกนิดเดียว . . .
อีกนิดเดียว . . .
“เห้ย!” แทยอนหลบทันทีที่มีชายร่างสูงที่เต็มไปด้วยรอยสักเต็มตัว ยืนขวางอยู่ประมาณสองคน
“จะไปไหน” เสียงทุ้มเข้มถามอย่างหน้ากลัว ชายผิวเข้มคนแรกเดินมุ่งหน้ามาที่พวกเธออย่างรวดเร็วก่อนจะกระชากที่ข้อมือแทยอนมาอย่างเต็มแรง
‘โอ้ยยยยยยยยย’
“เห้ย หยุดนะ!” เจสสิก้าตะโกน
แทยอนมองด้วยความโกรธแล้วกระทุ้งเข่าเข้าไปที่เป้ากางเกงอย่างเต็มแรง
“โอ้ย” ผู้ชายคนนั้นร้องเต็มเสียง ก่อนหันมาตบหน้าแทยอนอย่างเต็มแรงเช่นกัน เจสสิก้าไม่รอช้าวิ่งเข้าไปเตะฟาดหน้ามันด้วยส้นสูงหกนิ้ว แต่ผู้ชายอีกคนก็ดึงทิฟฟานี่ไปจับไว้เช่นกัน เจสสิก้าวิ่งไปเตะเข้าอีกฝั่ง แต่เธอก็สู้อะไรไม่ได้เลยด้วยซ้ำ สู้ได้ก็บ้าแล้ว ไซต์ตัวต่างกันขนาดนั้น แม้ว่าเธอจะชำนาญเรื่องการต่อสู้ แต่เธอก็เป็นผู้หญิงอีกต่างหาก
“ฉันว่าเธอต้องเลือกแล้วล่ะ หึๆ ระหว่างเพื่อนคนหน้าตาน่ารักคนนี้” ชายผิวเข้มลูบไล้ที่ไหล่ของแทยอนช้าๆ
“กับเพื่อนสาวสุดเซ็กซี่คนนี้ของเธอ ” ชายอีกคนบีบแขนทิฟฟานี่เต็มแรง
“และถ้าไม่เลือกก็แค่ตายทั้งคู่”
“ … ”
เจสสิก้ามองทางซ้ายและขวาอย่างเครียดๆประมาณสองสามนาที ก่อนจะกะพริบตาช้าๆและตอบ “งั้นฉันไม่เลือก”
“อ้าวยัยสิก้า!”ทิฟฟานี่ตะโกนถามเสียงแหลม
“หมายถึงไม่เลือกตัวเลือกของพวกแกต่างหาก”
ปัง ปัง !
เจสสิก้าหยิบปืนออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วยิงที่แขนของชายทั้งคู่อย่างรวดเร็ว ทำให้แทยอนและทิฟฟานี่หลุดจากการจับกุม
“โอ้ย”
แทยอนหันไปถีบทันทีจนชายผิวเข้มล้มเสียหลัก ก่อนกระทืบซ้ำไปสิบกว่ารอบ ในขณะที่ชายอีกคนหยิบมีดออกมาแทงที่หน้าท้องของทิฟฟานี่
เจสสิก้าโมโหเลือดขึ้นหน้า! เหนี่ยวไกปืนที่หัวของมันทันที! และตามด้วยหัวของชายอีกคน และประคองทิฟฟานี่และแทยอนขึ้นวิ่งไปที่รถ เจสสิก้าสตาร์ทรถยุโรปคันดำป้องกันกระสุนอย่างดีในทันที
ปัง ปัง ปัง ! เสียงปืนดังตามรถคันดำทันที แต่มันเพียงแค่เด้งออกจากรถเท่านั้น
“เฮ้ย หนีไปแล้ว!”
“ไปตามจับมาให้ได้!”
ยังไม่ทันที่รถจะออกพ้นไปได้ กระสุนปืนก็โดนเข้าที่ล้อรถจนได้ นั่นสินะ..รถกันกระสุนแต่ล้อไม่ได้กัน แล้วจะยิงรถไปให้เปลืองสุนทำไม!
เอี๊ยดดดด !
“เฮ้ย! รถเป็นไรเนี่ย!” แทยอนสถบ
“แกไหวมั้ย ทิฟฟานี่”เจสสิก้าหันไปถาม
“ยัง. . ไหว” ทิฟฟานี่ตอบเสียงอ่อนล้า ซึ่งเลือดที่บาดแผลมันซึมออกมาเยอะขึ้นทุกที เธอรู้สึกเจ็บจี๊ดไม่หายตั้งแต่มีดโดนดึงออกไปทันที
“พวกเราจะต้องรอดไปด้วยกัน” เจสสิก้าผู้ซึ่งเจ็บตัวน้อยที่สุด สัญญากับเพื่อนๆโดยที่เธอตั้งใจจะทำมัน
แทยอนพยักหน้าตามและประคองตัวทิฟฟานี่ออกจากรถและวิ่งไปหลบทางเสาต้นนึง
ปัง ปัง !
“แกโทรหาใครสักคนสิ แบคฮยอนไง!” เจสสิก้ายื่นมือถือให้แทยอนทันที และวิ่งหลบไปที่เสาอีกต้น
ตู้ด ตู้ด ตู้ด
“ไม่รับ”
“โทรอีกสิ”
“ไม่รับ”
“โทรอีกสิ”
“มะ..มาแล้ว”
เธอมั่นใจว่าเป็นพวกยากูซ่าคู่แข่งของเกมส์นี้ของพวกเธอแน่ๆ ไม่งั้นไม่โหดร้ายทารุณกันขนาดนี้หรอก และนี่ก็คือด่านแรกของเกมส์!
“จับมัน!”
“มะ…มาแล้ว”
เฮ้ยยยย มีแสงไฟขาววาบโผล่ขึ้นมา นั่นมันรถชัดๆ เจสสิก้ารู้สึกเริ่มมีความหวังตั้งแต่ที่มันจอดลงตรงหน้าเธอ สัญชาตญาณบอกว่าเธอต้องขึ้นรถคันนั้น และพวกเธอทั้งสามก็ขึ้นไปอย่างรวดเร็ว
ว่าแต่ ? ใครคือคนที่ขับรถมา ?
TBC
1 เมนท์ 1 กำลังใจค่ะ><
Talk กับไรท์ .
ชาร์ปแรกก็มีเรื่องเลยย .__.
มาลุ้นกันชาร์ปหน้าน้าว่าใครขับรถมา
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านน้า
ความคิดเห็น