Power Love พลังรัก ผู้พิทักษ์หัวใจ

ลำดับตอนที่ #10 : 8:ต่อสู้กันครั้งแรก

ต่อสู้กันครั้งแรก..

“ฉันบอกนายแล้วว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นตัวจริง ไม่ใช่ภูติปลอมนั้น หึ!” เสียงใสๆแต่เต็มไปด้วยความน่ากลัว เธอหันไปตามเสียงนั้น พบเจ้าชาย.. ที่สง่างาม แต่มันทำให้เธออึ้ง เพราะมีบางอย่างแตกต่างไปมากกว่านั้นคือ พวกเขาคือเจ้าชายปีศาจที่เธอเกลียด..

“แกยังไม่น่ารับเผยตัวเลยนะ.. น่าจะทำให้มันเชื่อใจไปมากกว่านี้หน่อย จะได้สนุก .. ใช่มั้ย ? สาวน้อย?” ฟีฟาร์พูดขึ้นมาเงียบๆ  ทำให้รู้ถึงความเย็นชาที่มีไม่น้อยไปกว่าเจ้าหญิงแห่งน้ำแข็งเลย ซึ่งมันเต็มไปด้วยความเร่าร้อนที่น่ากลัว….

เจ้าหญิงแห่งน้ำแข็ง.. ซึ่งตอนนี้ทำอะไรไม่รู้  เสียความรู้สึกเป็นอย่างมาก .. เธอสัมผัสได้ว่า ชายหนุ่มที่เธอรักและไว้ใจ .. แท้จริงแล้ว

เขาไม่เคยรักเธอเลยแม้แต่น้อย  .. ความรู้สึกตอนนี้ หากเธอทำให้ตนเองตัวแข็งตายได้ เธอก็คงทำไปแล้ว

‘นี่สินะ ความรู้สึกแปลก .. ที่เธอสัมผัสได้.. หลังจากบอกความจริงกับชายหนุ่มที่เธอรักในวันนั้น .. เธอมันโง่เสียจริง’ หญิงสาวต่อว่าตัวเองในใจ

“หึ !. .. ไม่คิดเลย .. ว่าพวกเจ้าจะเป็นเจ้าชายปีศาจทั้ง 3 องค์จริงๆ .. มันถึงสะกิดใจขึ้นมา.. พร้อมกับความแปลก” ชาเย็นพูดจบ ก็เบือนหน้าหนีกับความเจ็บปวด.. เธอไม่คิดว่าคีย์จะเป็นอย่างนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ตรงหน้า.. แต่เธอรักเขาลงไปแล้ว … ทนไม่ได้เลย .. ไม่ไหวจริงๆ… เธอรู้สึก

แย่มากก่อนที่จะรู้สึกตัวอีกที .. คือเธอนั้นถูกรัดด้วยโซ่สีฟ้าซึ่งมีเกล็ดน้ำแข็งตรึงไว้ในนพระราชวังแห่งนั้น

ร่างของเธอ .. พลังของเธอ.. อ่อนลง เมื่อใกล้ชิดปีศาจ.. เธอถูกตรึงไว้กับเสาใหญ่ๆ ในพระราชวังแห่งนั้น…. ทรมานเหลือเกิน

ทั้งกายและใจ.. เธอเจ็บ จนบอกไม่ถูก

“ท่านเจ้าหญิง… ผู้ที่สูงส่ง! . .. ท่านไม่ควรคิดที่จะรักข้าเลย หึ!!”  ชายหนุ่มในสภาพหน้ากลัว คีย์! เบือนหน้าหนีไปทางอื่น .. ทั้งที่ตอนนี้ชาเย็นยังคงเจ็บใจอยู่ไม่น้อย.. เขาเปลี่ยนไปแล้ว ชายหนุ่มน่ารักๆ ทะเล้นที่เธอรัก.. จากอบอุ่น ตอนนี้เป็นอะไรที่น่ากลัว

“เจ้า … เจ้า.. เป็นคนปิดทางกลับเมืองไลน์ของพวกข้างั้นหรือ” ชาเย็นถามด้วยปากสั่นๆ  แม้เธอจะรู้คำตอบ ว่าเป็นอย่างที่เธอถามนั้นล่ะ

แต่เพราะความเงียบ… เธอกลัวมัน… จึงถามขึ้นไป

“ใช่แล้ว… เก่งดีนี่ ... เหมาะกับตำแหน่งพระมเหสีมากกว่าเจ้าหญิงธาตุไปเยอะเลยนี่.. หึ” ฟีฟาร์ยังคงจ้องไม่วางตา  เต็มไปด้วยความหน้ากลัว..

ความเย็นชาของเขา.. ซึ่งเพิ่มพาวเวอร์ความหน้ากลัวไปได้ยิ่งกว่าเก่า

เธอรู้สึกว่าตัวเองต้องไม่ปลอดภัยแน่ๆ.. เมื่อเจอกับปีศาจทั้ง 3 พร้อมหน้าพร้อมตาคนเดียวเช่นนี้.. ซึ่งเธอเป็นแค่ผู้หญิง ร่างเล็ก ๆ คนเดียวเท่านั้น

“ไม่มีวัน !! ข้าจะไม่มีวั…” ! ชาเย็นตะโกนใส่หน้าฟีฟาร์ .. ด้วยแรงสู้ของเธอ เธอไม่ยอมอะไรง่ายๆ  แต่ก่อนที่เธอจะพูดเสร็จ .. สัมผัสอันน่ารังเกียจ ! ที่บดเบียดเข้ามาของฟีฟาร์ตราตรึงอยู่บนปากของเธอ…  ริมฝีปากอันเร่าร้อน ..ประทับเข้ามา อย่างไม่มีทีท่าจะหลุดไป

 มันเจ็บทรมานเหลือเกิน.. เธอพยายามดิ้น.! ก็ดิ้นไม่หลุด..  พยายามดิ้นรนมากเท่าไร..  ก็ยิ้งเจ็บมากเท่านั้น..

จากนั้น.. ริมฝีปากอันเร่าร้อน.. ก็ค่อยๆถอนออกมา..

“ข้าบอกเจ้าหรือยัง ! ข้าเลวกว่าที่เจ้าจะประมาณถึง.. ชาเย็น..” เข้าเลื่อนปากไปกระซิบที่ข้างๆหูของงหญิงสาวด้วยความเย็นชาอีกตามเคย..

ซึ่งสิ่งที่ปีศาจเย็นชา ที่ทำไปเมื่อกี้..  ทำให้คีย์.. ที่โหดร้ายต้องเหลือบตามามองนิดๆ..  ถึงเขาจะไม่ได้รักสาวร่างสูงคนนั้นเลยแม้แต่น้อย

แต่ก็เป็นความผูกพันที่เคยมีสินะ.. เขาเลยไม่อยากให้เธอยุ่งกับใคร..

‘จบสินะ.. เมืองเราก็คงไม่รอด.. จบกันเสียที..’ ชาเย็นค่อยๆ หลับตาลงพร้อมกับตั้งจิต..

‘ขอให้จิตของฉัน…. ทำให้เพลิงรุ้งได้รับรู้ด้วยเถอะ’  เธอภาวนาตั้งจิตกับตัวเองในใจ..

หญิงสาวหน้าตาสวยและร้อนแรง.. กำลังร้องไห้  เธอไม่สามารถออกจากภวังค์ความคิดของตัวเองได้.. เมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว..

เธอค่อย ๆหลับตาลง......

‘เพลิงรุ้ง...บอกเปลวฟ้ามาช่วยฉันที ที่บ้านของคีย์ ได้โปรด !’  เสียงนี้ดังก้องดังสนั่นในหัวตลอดเวลา.....

อึก!! หญิงสาวสะดุ้งตื่น เดินก้าวเข้าไปในตู้เสื้อผ้าหยิบลูกแก้วขึ้นมาและขอให้เห็นชาเย็น...

ตอนนี้ชาเย็นกำลังถูกตรึงด้วยโซ่! เธอตกใจมาก....วิ่งเข้าไปในห้องของธารใสและเปลวฟ้า...

“เปลว!”  .... เพลิงรุ้งเรียกเปลวฟ้า

“หึ!....ว่าไง”  ? เปลวฟ้ามองไปอย่างไม่สนใจ......... ก็แน่สิ … ทั้งคู่พึ่งจะหายโกรธกันไม่นาน.. แต่พลังของเปลวฟ้าก็ยังอ่อนแรงอยู่..

“ยัยชา .. ถูกเจ้าชายปีศาจที่เราไว้ใจมาตลอด จับไว้ อยู่ที่บ้านของคีย์… ความจริงแล้วคีย์เป็นปีศาจ.. เราต้องไปช่วยยัยชา”  จบคำของเพลิงรุ้ง ก็รีบกระชากสาวร่างบางอย่างเปลวฟ้าออกไป… พร้อมวิ่งไปที่ห้องของธารใส.. และเล่าเรื่องราวทุกอย่าง .. เปลวฟ้ารักเพื่อนมาก มากที่สุด.. ทำอะไรไม่ถูก .. วินาทีนั้น.. ถึงเขาจะเจ็บเจียนตาย… แต่ก็ต้องไปช่วยเพื่อนที่เขารักให้พ้นมือปีศาจให้ได้..  หลังจากนั้นทุกคนจึงเดินทาง…

ณ หน้าพระราชวัง...

“กริ๊ง....”

เมื่อพวกเธอทั้ง 3 คนเดินเข้าไปในพระราชวัง .. จากที่สดใส.. ทุกอย่างกลายเป็นสีเทา… มันเป็นแค่ภาพลวงตา เท่านั้นที่ผ่านมา…

“ถึงจนได้นะ เจ้าทั้ง 3 น่ะ”  ........... เสียงชายหนุ่มดังออกมาต้อนรับ.. แต่มันเป็นความหน้ากลัวที่ทั้ง 3 สัมผัสได้ .. อันตรายมาถึงแล้ว เปลวฟ้าถูกพยุงตัวเองด้วยเพลิงรุ้ง..

หญิงสาวทั้ง 3 ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้.. เธอค่อยๆกวาดสายตามองไปที่ชายหนุ่มร่างสูง..  ผิวซีด หน้ากลัว.. เขาเหมือชาเย็น ที่เย็นชา..

ความรู้สึกของเขา .. ยากที่จะเดาออกเหมือนชาเย็น

'' เอาชาเย็นคืนมาให้เราเดี๋ยวนี้อย่าหาว่าเราไม่เตือน!''  เพลิงรุ้งพูดอยากแข็งกระด้าง

''หึ...เจ้าน่ะรึ จะทำอะไรพวกข้าได้..''?  ข้าจะเอาชาเย็นไปเพื่อปกป้อง.... คีย์เดินออกมาจากพระราชวังสีเทา!พูดด้วยท่าทางสดใสแต่มันทำให้เปลวฟ้า รู้สึกเหมือนโดนว่าไม่มีพลังพอที่ปกป้องชาเย็น!

 ''มาเร็วดีนิ....จะได้ตายพร้อม ๆกันไปเลย'' รีเทิร์นชายหนุ่มผู้หล่อเหลาพูดด้วยใจที่หน้ากลัว...

''หุบปาก!! เอาชาเย็นคืนมา! '' เจ้าหญิงร่างบางพูดอย่างไม่เกรงกลัว...

“สาวน้อย จอมอ่อนแอ เจ้านะหรือ”  ? หึหึ รีเทิร์นหัวเราะพร้อมกับเหวี่ยงเล็ก [มีความสามารถยกของได้] ไปหาธารใส

“ ธารระวัง!! เปลวฟ้าปล่อยแขนที่พยุงตัวอยู่กับเปลวฟ้า วิ่งมาขวางพร้อมกับจับเหล็กให้มันแตกสลายไปในสภาพไฟช็อต

“เก่งเหมือนกันนี่ เจ้าหญิงจอมไร้สาระ หึหึ”  ฟีฟาร์พูดด้วยรังสีอมหิตไร้

“สาระบ้านนายสิ เอาชาเย็นมา!” เปลวฟ้าโมโห เรียกสายฟ้ามาผ่าลงที่ฟีฟาร์อยู่ แต่กลับหายตัวได้อย่าง...(ไม่สามารถอธิบายได้) แต่ยิ่งเธอยิ่งร้าย… มันยิ่งทำให้รีเทิร์นสนใจในความร้ายของเธอมากขึ้น

“หึ ? รู้ความสามารถของเราหรือยังสาวน้อยทั้งหลาย” ฟีฟาร์กระซิบข้างหูของเปลวฟ้า พร้อมกับ บีบแขนแล้วส่งพลังไฟ (ธาตุไฟนะ ไอฟีฟาร์น่ะ)ทำให้เปลวฟ้ารู้สึกเหมือนถูกเผา...ปล่อย!!

'โอ้ยยยยยยยยยยยยยย ' เปลวฟ้าร้องด้วยความเจ็บปวด ! และเกิดแผลที่แขนของเปลวฟ้า ธารใสรีบเรียกน้ำบริสุทธิ์เพื่อมารักษาแผลที่แขนของเปลวฟ้า

''เธอก็เก่งเหมือนกันนี่ ! แม่สาวน้อยติ๊งต๊อง'' ชายหนุ่มผู้หล่อเหลาพูดด้วยท่าทางยั่วโมโหอีกครั้ง

เพลิงรุ้ง ธารใส และ เปลวฟ้า รู้ทันทีเลยว่าสิ่งที่ต้องทำต่อไปคืออะไร ทั้งสามคนถอยหลังมาจับมือกันแนบแน่นแล้วหลับตา .

. และทั้งสามคนก็อยู่ในชุดของเจ้าหญิงแต่ละธาตุที่พร้อมไปด้วยพลัง ธารใสรีบปล่อยมือและรวบรวมพลังน้ำทั้งหมดเพื่อใส่ที่ฟีฟาร์และรีเทิร์นทันที เปลวฟ้าไม่รอช้า (?) ต่อด้วยพลังไฟฟ้า เปลวฟ้ารวบรวมพลังจากไฟฟ้าทั้งหมดที่มีอยู่ที่นั่น ส่งไปถึงฟีฟาร์และรีเทิร์น ทั้งสองคนนั้นก็กำลังใช้พลังสกัดกั้นจากเปลวฟ้าและธารใสเช่นกัน จนสะท้อนกลับไปหาทั้งคู่เอง .. แต่สิ่งนี้ทำให้ปีศาจทั้งสองอึ้งไปได้ซักพัก..

เจ้าหญิงทั้งสามทนกับรอยช้ำด้วยความเจ็บปวด

''ไงจ๊ะ สาวน้อยทั้งหลาย .. แค่นี้ก็จะสู้ไม่ไหวซ้ะแล้ว ' รีเทิร์นพูดด้วยความยั่วยวนกวนอารมณ์ ! เปลวฟ้าโมโหมาก

ชายหนุ่มคนนี้.. ค่อนข้างจะเหมือนกับเจ้าหญิงแห่งไฟฟ้า.. ก็ตรงที่ว่า เขายั่วยวนกวนอารมณ์ได้ดี และเก่งไปเปลวฟ้า

 ''แก !! ฉันจะไม่ยอมให้พวกแกทำอะไรเพื่อนฉันเด็ดขาด '' เปลวฟ้าลุกขึ้นสู้กับบรีเทิร์นอย่างดุเดือด ! เพลิงรุ้งและสายน้ำร้องเรียกชื่อด้วยความเป็นห่วง ! รีเทิร์นหัวเราะด้วยความสะใจ ในขณะที่เปลวฟ้าและฟีฟาร์สู้กัน

''องค์หญิง ! ยอมพวกเราซ้ะเถอะ ! ยังไงก็ไม่มีทางชนะได้หรอก '' เสียงของรีเทิร์นพูดออกมา ทันใดนั้น แสงไฟก็มืดลง ! ทุกคนมองไปทางหนุ่มรูปหล่อ ลักษณะแปลกๆที่กำลังเดินเข้ามา  ! ทุกคนต่างตกใจ !

[โปรดติดตามตอนต่อไป]
 

Shalunla