คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
Intro..
“กรี๊ดดดด!!>_< พ่อเอานังเมียน้อยมาไว้ที่บ้านเราไม่ได้นะคะ” ไม่ยอม! ไม่ยอม! อย่างไงคนอย่างยุนอาก็ต้องกู้ศักดิ์ศรีให้แม่ จะให้พ่อเอาเมียน้อยมา กกที่บ้านไม่ได้ รู้ถึงไหนอายถึงนั้น แถมยัยนั่นเป็นแม่ของซุป’ตาร์ดังที่ชื่อเจสสิก้า จองอะไรนั่นด้วย น่าไม่อายจริงๆ-___-
“หนูยุน ลูกทำแบบนี้ไม่ได้นะ มันเป็นความสุขของพ่อ ลูกไม่ดีใจรึไง?ที่เห็นพ่อมีความสุข ” กรี๊ดด>_< มันก็แค่ข้ออ้างสำหรับคนที่อยากมีใหม่เท่านั้นแหละ
“แล้วแม่ละคะ? พ่อลืมแม่ไปแล้วเหรอ? แม่เพิ่งจากไปสองปี พ่อก็หาคนใหม่ซะแล้ว อย่างไงยุนก็ไม่ยอมคะ” หึ! ถ้าไม่ฟังละก็ จะต้องแข็งข้อสักหน่อยแล้ว
“ยุนอา มีเหตุผลหน่อยสิ” พ่อพยายามจับไหล่ฉัน แต่ฉันก็สะบัดทิ้งทันที ในเมื่อพ่อไม่เห็นความสำคัญของฉันและแม่ มันจะมีประโยชน์อะไรที่จะต้องอยู่บ้านหลังนี้ละ?
“ได้คะ ถ้าพ่อไม่ยอมไล่นังนี่ออก! ยุนก็จะไปเอง และจะไม่ใช้เงินพ่อสักบาทเลยด้วย” ได้ยินอย่างนี้ คงจะอึ้งไปเลยนะสิ หึๆ รีบง้อและพายัยป้านี่กลับรูไปได้แล้วไป๊
“เอ่อ..ถ้าฉันทำให้คุณกับลูกต้องลำบาก ฉันจะไปเองคะ” ยัยนั่นพูดกับคุณพ่อพลางทำหน้าตาเศร้าอย่างกับเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย อย่าคิดว่าฉันจะสงสารและหลงคารมของเธอหรอกนะ
“อย่าสนใจเด็กมีปัญหาเลยคุณจอง ยุนอาก็ประชดประชันแบบนี้แหละ” คุณพูดพลางมองใบหน้าที่ร้อนรนของฉัน ยัยแม่ซุป’ตาร์ก็ไม่มีท่าทีว่าจะหายเศร้า ทำไมพ่อถึงได้เห็นความสำคัญของยัยนั่นมากกว่าลูกในไส้ของตัวเองนะ TOT ทำไม?
“ยุนไม่ได้ประชดคะ ยุนพูดจริง! แล้วยุนก็จะทำเดี๋ยวนี้เลยด้วย” พูดจบฉันก็ไม่รอช้า รีบวิ่งขึ้นไปบนห้องก่อนที่จะเก็บเสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช้ทั้งหมด(ใช้เวลา 2 ชั่วโมงกว่าๆ กว่าจะเก็บหมด) และเรียกบอร์ดี้การ์ดของพ่อขึ้นมายกให้ประมาณ 4 คน แน่นอนละข้าวของฉันประมาณ 7-8 ประเป๋า เล่นย้ายหมดบ้านเลยนะสิ
“ยุนอา อย่าไปฟังพ่อก่อน” พ่อมีสีหน้าตกใจ แต่ฉันก็ไม่สนหรอกในเมื่อ ถ้ายัยแม่เลี้ยงอยู่บ้านหลังนี้ ฉันก็จะไม่อยู่ที่นี้ ค่อยดู
“ยุนไม่สนหรอกนะคะ มีทางเดียวก็คือ พ่อต้องเอายัยแม่ซุป’ตาร์นี้ออกจากบ้านของเรา” ฉันยื่นคำขาดให้คุณพ่อ แต่ถ้าพ่อไม่รักฉันแล้ว เขาคงปล่อยฉันไป...
“....” คุณพ่อทำหน้าเครียดๆและเงียบไปสักพัก
“พ่อเลือกมันใช่มั้ย? ได้!ยุนจะไปเอง” และแล้ว ฉันจะมุ่งตรงไปที่รถคันหรูของพ่อ ก่อนที่จะให้บอร์ดี้การ์ดพ่อขับรถออกไป
#บนรถ
“คุณหนูจะไปที่ไหนครับ?” คนขับรถถามฉัน
“ที่คอนโดยัยซอ” ฉันทำสีหน้านิ่งเงียบ แน่ละ TOT เงินติดกระเป๋ามาแสนวอนเอง ทำไงละทีนี้ L
“ขวาคะ =..= เอ้ยๆ ซ้ายคะ” โว้ยยยย=[]= สับสนไปหมดแล้วเนี่ย! คอนโดยัยซออยู่ไหนกันแน่ ฮื้ออๆ TOT
“ทางไหนกันแน่ครับคุณหนู” อีตาลุงนี้ก็ถามจัง ถ้าฉันรู้จะมานั่งเดาอยู่นี่มั้ยเนี่ย L
“แป๊ปนะคะ” พูดจบฉันก็รีบคว้าไอโฟน5s สีทองขึ้นมา หลังจากนั้นก็กดหาเบอร์ที่คุ้นเคย
ตื๊ดๆๆ...
[ฮัลโหล!ว่าไงยัยยุน] เสียงแหลมหวานของซอฮยอนดังขึ้น
“คอนโดแกอยู่ไหน-…-”
[นี่อย่าบอกนะว่าจำไม่ได้? มาคอนโดฉันกี่ล้านรอบแล้วเนี่ย สมองหัดจำไว้บ้างนะ เป็นถึงนักเรียนนอกแต่ทำไม..บลาๆๆ] โอ๊ยยย-..- แค่ถามบ้านเนี่ยนะ ไม่เห็นจะต้องบ่นเป็นยายแก่เลย
“บอกมาเหอะน่า- -*”
[อื้มๆ อยู่ตรง.........]
หลังจากซอฮยอนบอกที่อยู่เสร็จฉันก็ให้คนขับรถพาไปที่คอนโดซอฮยอนทันที
#คอนโดซอฮยอน
“ขอบคุณนะคะ ที่ช่วยยกของ หมดธุระของลุงแล้ว กลับไปเถอะคะ ” ฉันรีบไล่ลุงคนขับรถออกไปทันที ก่อนที่จะเห็นยัยซอนั่งเฉิดฉายอยู่บนโซฟา
“ว้ายยยกรี๊ดดด >_< แกจะมาค้างหรือจะย้ายมาอยู่ที่นี้ยะ” ยัยซอปี๊ดแตกซะแล้วก็ฉันเล่นเอาของมาไว้ซะเต็มคอนโดแล้วเนี่ย แล้วนี่ถ้าฉันบอกความจริงกับมัน คงจะบ่นหูชาแน่ๆ เลยเฮ้ออออ
“ฉันจะย้ายมาอยู่ที่นี้ เพราะพ่อเอานังเมียน้อยมา กกไว้ที่บ้านฉันทนดูไม่ได้หรอกนะ” ฉันระบายให้ยัยเพื่อนรักฟัง เอาตรงๆนะ นอกจากยัยนี่ฉันก็ไม่รู้จะพึ่งใครแล้วจริงๆ..
“เอาละๆ เธออยากจะทำตัวมีปัญหาให้พ่อเธอเลิกกับยัยนั่นมั้ยละ?”
ทำตัวมีปัญหา.. น่าสนดีนิ
“แต่ถ้าฉันอยากจะทำจริงๆละ.. แบบที่ไม่ได้ประชดพ่อ” สิ้นเสียงฉัน ซอฮยอนก็หันมามองอย่างแปลกๆ บอกไว้ก่อนคนอย่างฉันพูดอะไรแล้วต้องทำให้ได้...
“คุณหนูนักเรียนนอกอย่างแกเนี่ยนะ? จะทำตัวมีปัญหาจริงๆ ฮ่าๆ” อ้าว!ยัยบ้านี่ไม่เชื่อซะอีก ฉันทำจริงๆนะเว้ยยยยย –[]-
“คอยดูละกัน แต่แกก็ต้องสอนฉันนะเว้ย”
“ไม่มีปัญหา..” พูดจบ ซอฮยอนก็เอามือมาเช็คแฮนด์กับฉัน
หึๆ! ถ้าฉันจะทำตัวแรด ใครก็ห้ามไม่ได้..
ก๊อกๆๆ
“เดี๋ยวฉันไปเปิดประตูเอง” ซอฮยอนลุกจากโซฟาก่อนที่จะเปิดประตูออก
“ยุนอาอยู่ไหน” เสียงคุ้นๆนะเนี่ย เสียงเรียกนั้นทำให้ฉันหันไปดู
อ้าวเห้ย!แบคฮยอน..
“นะ..นายมาทำไม?” แบคฮยอนบอร์ดี้การ์ดส่วนตัวของฉัน แต่ใครบอกละว่าฉันชอบขี้หน้าตานี่ ขัดคำสั่งฉันเป็นว่าเล่นเลยแหละ ฟังแต่พ่อ พ่อ พ่อแล้วก็พ่อ เหอะ (- -*)
“ผมมารับคุณกลับบ้าน” แบคฮยอนทำเสียงแข็งกับฉัน หน็อย! กลัวตายแหละ
“ฉันไม่กลับ!!” ฉันก็ปฏิเสธเสียงแข็งไม่ต่างกับตานั่นหรอก หึ!ใครจะกลับให้โดนยัยแม่เลี้ยงสมน้ำหน้าละ
“แต่คุณต้องกลับ” แบคฮยอนทำเสียงเข้มกว่าเดิม คราวนี้ฉันชักจะกลัวซะแล้ว T T
“นายไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉันนะแบคฮยอน ฉันโตแล้วจะไปไหนมาไหนก็เรื่องของฉัน” ฉันตวาดเขาคืนบ้าง แหงละฉันไม่ยอมให้โดนด่าอยู่คนเดียวหรอกนะ
“ถ้าคุณไม่กลับ ผมจะมาดูแลคุณทุกฝีเก้า” แบคฮยอนยิ้มมุมปากเผยให้เห็นความน่ากลัวอย่างเห็นได้ชัด เอ๊ะ!แต่ทำไม ยัยซอทำท่าทำทางเคลิ้มกับกริยาของตานี่หล่ะ-[]-
“ตามใจนายเหอะ ถ้าอยากจะเหนื่อยแต่ค่าตัวเท่าเดิมก็ตามใจ” โง่แสนโง่ จะมาตามดูแลทำไม? ฉันไม่ใช่เด็ก หกขวบสักหน่อย
“ผมไม่เคยเห็นแก่เงิน แต่ผมเห็นแก่ความปลอดภัยของคุณ จำไว้นะ อิมยุนอา” พูดจบแบคฮยอนก็เดินจากไปอย่างไม่ใยดี -_- ถึงอย่างไง ฉันก็ไม่เข้าใจที่ตานั่นพูดอยู่ดีนั่นแหละ
#3.00 pm @ผับ
“พามาได้ถูกใจมากเลยเพื่อน” ยุนอาและซอฮยอนมาถึงสถานที่เที่ยวกลางคืน ที่เป็นที่ไหนได้นอกจากผับหรูที่มีโรงแรมชั่วคราวไว้ข้างบนละ กะจะยั่วกันเสร็จแล้วพาขึ้นเตียงกันเลยรึไง?
“แน่ละ! เด็กมีปัญหาอย่างแก ก็ต้องมาที่ที่แบบนี้แหละ” พูดจบ ซอฮยอนก็เดินนำหน้ายุนอาไปข้างใน
บรรยากาศภายในผับก็มีแสงสีเสียงคึกคักตามปกติ และผับนี้มีแต่ไฮโซมาเที่ยวเท่านั้นแหละ เพราะราคาไม่ใช่ย่อยเลยทีเดียว
“น้องคะ ขอไวน์โต๊ะนี้สองแก้ว” ยุนอาบอกพนักงานที่เดินผ่านมา สายตาของพวกไฮโซที่จับจ้องยุนอาตาเป็นมันเป็นแถวๆ ก็แน่ละ ในเมื่อเธอแต่งตัวมาซะผู้ชายน้ำลายหกกันเลยทีเดียว สายตาของยุนอาเหลือบไปเห็น ‘คริส’ หนุ่มซุปเปอร์สตาร์ผู้โด่งดัง ที่ใครๆก็ชื่นชอบเขาในหมาดพระเอก เธออยากจะรู้จริงๆ ว่าเขาหน่ะ จะเป็นพระเอกได้สักกี่น้ำ ?
“ฉันว่าเรามี อะไรสนุกๆให้เล่นแล้วแหละ” น้ำเสียงเย็นเยือกของยุนอา ทำให้ซอฮยอนแปลกใจ ร่างบางถือแก้วไวน์พลางเดินไปที่โต๊ะของคริส ที่มีเพื่อนๆนั่งอยู่ด้วย ไม่วายที่ซอฮยอนจะหาอะไรสนุกๆเล่น เธอเดินตามยุนอาไปติดๆ
“ขอนั่งด้วยคนนะ” เสียงเซ็กซี่เย้ายวนของยุนอาเอ่ยขึ้น ร่างบางในชุดเสื้อหนังสีดำที่โชว์เอวบางๆ ปกปิดแค่หน้าอกเท่านั้นและกางเกงหนังสีดำขาสั้น พร้อมกับเสื้อคลุมสีขาวใหญ่ ที่ปกปิดแขนขาวเธออยู่
“ยินดีครับ คุณ..?” แต่เสียงที่ตอบรับมาไม่ใช่คริส กลับเป็นลู่หานที่มองเธอเป็นกระต่ายที่เขาพร้อมจะล่ามากินตลอดเวลา
“ขอบคุณคะ ยุนอาคะ” ยุนอานั่งข้างๆคริส และซอฮยอนก็นั่งข้างๆลู่หาน
“สวัสดีคะคุณคริส ฉันยุนอานะคะยินดีที่ได้รู้จัก” ยุนอาเอามาขึ้นมาเช็คแฮนด์ คริสหันไปหาเธอพลางยิ้มมุมปากให้ แต่เขาไม่ยอมจับมือกับเธอ ยุนอาหน้าเสียเล็กน้อยก่อนที่จะเอามือลง
เล่นตัวดีนัก...ไอโง่เอ้ย
ร่างบางคิดในใจก่อนที่จะดื่มไวน์ไปพลางคุยกับลู่หานและคนที่นั่งข้างๆเขา ซึ่งเธอยังไม่รู้ชื่อ
“ว่าแต่ คุณชื่ออะไรเหรอคะ” ดวงตาคมหว่านเสน่ห์ใส่ชายทั้งสาม
ต้องได้สักคนแหละน่า.. แต่ฉันอยากจะได้นายมากกว่านะสิ คริส
“ผม เซฮุนครับ” เซฮุนยิ้มราวกับจะกลืนกินยุนอาทั้งร่างก็ว่าได้ แต่มีเหรอ?คนอย่างยุนอาจะกลัว
“ซอครับ คุณชอบหมาป่ารึเปล่าครับ?” ลู่หานถามซอฮยอนที่นั่งราวกับจะขึ้นไปอยู่บนตักเขาแล้วก็ว่าได้
“ชอบสิคะ และชอบถูกหมาป่ากินอีกด้วย” มือเรียวของซอฮยอนค่อยๆลูบไล้ไปตามใบหน้าหล่อเหลาของลู่หาน สงสัยสองคนนี้จะสปาร์คกันแน่ๆ
ผ่านไป 1 ชั่วโมง หลังจากที่ทุกคนคุยกันและบางคนเริ่มมีอาการแปลกๆแล้ว(เริ่มเมา) ยุนอาก็หันไปสนใจที่คริส
“คุณพาผมไปเข้าห้องน้ำหน่อยสิ ผมไปไม่ไหว” คริสทำท่าไม่ได้สติ
“จะบ้าเหรอวะไอคริส? คุณยุนอาเป็นผู้หญิงนะเว้ย”ลู่หานพูดกับคริสพลางก้มหัวขอโทษยุนอาแทนเพื่อนรัก
“ไม่เป็นไรคะ ฉันไม่ว่าอะไรหรอก” เพื่อจะได้ใกล้ชิดกับเขา เธอคงต้องยอมไปทั้งๆที่หนักจะตายอยู่แล้ว ร่างบางค่อยๆประคองร่างสูงที่ทำท่าจะเซไปเซมาตลอดทาง
พอถึงห้องน้ำ ยุนอาก็ปล่อยให้เขาเดินเอง แต่มือหนาลากเธอเข้าไปในห้องน้ำ ยุนอาทำท่าจะร้องกรี๊ด แต่เธอก็ตั้งสติได้ จากนั้นก็ส่งสายตายั่วยวนให้เขา
“คุณโกหกฉันกับเพื่อนคุณทำไม?ว่าคุณเมา” ยุนอาถามพลางขมวดคิ้วเป็นปม แต่เธอรู้คำตอบอยู่แล้วแหละ เขาแค่ต้องการจะล่อเธอมาจากตรงนั้น แล้วหลังจากนั้นก็..
“ผมต้องการคุณ ยุนอา เป็นของผมนะ” ในห้องน้ำที่ไร้ผู้คน คริสค่อยๆใช้จมูกไล่ไปตามซอกคอขาว แต่มือบางยันเขาเอาไว้ ก่อนที่จะยิ้มมุมปากและพูดบางอย่างกับเขา
“ใจเย็นๆสิคะ ห้องข้างบนก็มี”
สิ้นเสียงแหลม คริสได้พายุนอาขึ้นมาที่ห้องพักชั่วคราว มือหนาล็อคประตูก่อนที่จะผลักร่างบางลงเตียง เขาพยายามจะถอดเสื้อคลุมเธอออก เพราะต้องการเห็นผิวขาวเนียนที่เขากำลังจะได้เป็นเจ้าของ แต่ยุนอาก็ห้ามเขาไว้อยู่ดี
“เดี๋ยวสิ ฉันขอไปอาบน้ำก่อนแล้วเดี๋ยวจะมานะ แป๊ปเดียว” คริสทำหน้าไม่สบอารมณ์เล็กน้อย แต่เขาก็ต้องยอมรับว่าของดีๆก็ต้องรอเป็นเรื่องธรรมดา
ผ่านไป ครึ่งชั่วโมง..
“ยุนอา เธออยู่ไหน” คริสเริ่มเห็นว่ามันนานเกินไป เขาไปตามเธอที่ห้องน้ำ และพบกระดาษสีขาววางอยู่
ถึงคริส..
ของดีๆ จะกินกันง่ายขนาดนี้เลยเหรอ?หึๆ
แต่ถ้าอยากจะชิมรสชาติของฉันจริงๆ..
ก็ตามฉันให้เจอละ ! เอ่อ.. จ่ายเงินให้ด้วยค่าไวน์นะ
บาย.. จากอิมยุนอา
“บ้าเอ้ยยยยยยยยย!” คริสปากระดาษนั่นทิ้งด้วยความโมโห “เธอนี่มันร้ายจริงๆยุนอา ฉันจะทำให้เธอเป็นของฉันให้ได้ คอยดู” คริสโมโหมากถึงมากที่สุด ไม่เคยมีใครกล้าหักหน้าซุป’ตาร์ซ่อนเล็บอย่างเขาเลย เธอนี่กล้าจริงๆ ..
คุยกับไรท์
ฝากเม้นด้วยนะคะ^__^
ไรท์ต้องการกำลังใจ ฮ่าๆๆ
Ha .ha
ความคิดเห็น