Lovely Game เกมนี้มีรัก

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 0 การเริ่มต้น

บทที่ 0 การเริ่มต้น!!

                   "ปี 2015 เป็นก้าวเเรกสำหรับวงการเกมี่เหมือนจริงมากขึ้น เนื่องจากมีเทคโนโลยี่ช่วยอำนวย การผลิตเกมจึงเป็นเรื่องง่ายใน

ปัจจุบันเเต่มีบริษัทเเห่งหนึ่งได้เปิดตัวเกมที่มีเเนวไม่เหมือนไคร

ซึ่งเกมที่ว่านั่นคือเกมล่ารางวัล เเละตัวละครนั่นคือผู้เล่นจริงๆ!ซึ่งจะต้องผ่านเเละทำเควสไปเเต่ละโลก ด้วยระบบที่สมจริงเเละเควสที่เเสนสนุกทำ

เกมออนไลน์เกมนี้ติดหนึ่งในสามอันดับโลก เกมนี้มีผู้เล่นหลายชาติหลายภาษาเข้ามาร่วมสนุกกันซึ่งกลุ่มคนหรือผู้ใดที่สามารถเอาชนะภารกิจได้

ทั้งหมด จะได้รับเงินรางวัลมหาศาลพร้อมกับชื่อเสียงที่โด่งดัง จึงไม่เเปลกใจที่เซิร์ฟเวอร์เเทบจะเต็มตลอดเวลา อย่าลืมมาสัมผัสด้วยตัวเอง

ละ!"เสียงข่าวจากรายการทีวีชื่อดังเเห่งหนึ่ง

"เฮ้อ....เกมสมัยนี้น่าเล่นจังเลยนะ อยากเล่นบ้างจังเลย"เสียงชายคนนั้นบ่นพึมพัมอยู่หน้าทีวี

"นี่ พี่ๆอยากเล่นจังอะ ซื้อเครื่องมาให้เล่นทีสิๆๆคะ น้าๆๆ"น้องสาวของผู้ชายตนนั้นอ้อน

"จะบ้าหรอ เครื่องละตั้งหลายหมื่น ชั้นจะเอาตังมาจากไหนเล่า?"

"นั่นสินะ เเต่หนูอยากเล่นจริงๆนะ"

"อืม พี่ก็อยากเล่นเหมือนกัน เเต่ตอนนี้ไปอาบน้ำนอนได้เเล้วนะ"

"จ้าาา ^O^"

           
           ว่าเเล้ว"น้องสาว"ของชายคนนั้นก็รีบเข้าไปอาบน้ำ ส่วน"พี่ชาย"ของน้องสาวก็รีบทำความสะอาดห้องโดยเร็วพลันเเละรับเข้านอนโดยเร็ว

เช้าวันต่อมา

ตู้ดๆๆๆๆๆ

"\(-0-)/ฮ้าวววเช้าเเล้วหรอเนี่ย..."ผมรีบลุกขึ้นมาเเล้วปลุกน้องสาวที่ยังนอนอยู่

"นี่เธอๆ ตื่นได้เเล้วๆ ไปโรงเรียนเธอได้เเล้ว"ผมสะกิดเเก้มน้องสาวนิดๆ ^x^

"อะ.. ฮ้าวว+0+ เดวหนูไปอาบน้ำก่อนนะคะ"เธอเก็บผ้าห่มเเละตรงยังไปที่ห้องน้ำ

"จ้าๆๆ^^พี่รอหน้าบ้านเเล้วนะ เดี๋ยวตามมานะ"

จากนั้นพี่ชายคนนั้นก็ได้วนไปรอบประตูอยู่หลายรอบ วนไปวนมาประมาณสิบนาทีได้.. เอี๊ยดดดดด เสียงประตูเปิดออกมาเเล้ว น้องสาวก็ไม่รีรอรีบ

ล้อคประตูเเล้วเดินไปหน้าปากซอยกับพี่ชาย

"นี่เธอนะ การเรียนเป็นไงมั้ง"

"ก็โอเคนะคะไม่ได้มีอะไรติดขัด"

"อืม  เด็กประถมอย่างเธอเนี่ยสบายจังเลยนะ เออ..เเต่ว่าวันนี้พี่กลับช้านะ ทำงานพาร์ทไทม์นะ เดวกลับมาประมาณสี่ทุ่ม..กลับบ้านเองเลยนะ

ล็อคประตูบ้านให้เรียบร้อยล่ะ"

"ก็ได้นะ  เเต่ทำไมช่วงนี้พี่กะบ่อยจังเลยละ"

"เงินที่พ่อเเม่ให้มามันใช้ไม่ค่อยพอนะซิ เธอจะรู้ไปทำไมละ"

"ก็เเค่อยากรู้นี้คะ (-.-)?"

"ก็นะ....เเต่ที่นี่ถึงทางเเล้วละ เดี๋ยวเจอกันนะ"

"อื้ม."

 

พี่ชาย Talk

โอเคละ อ่าตอนนี้ก็เจ็ดโมงกว่าๆซะเเล้วสินะ เฮ้อ... เข้าเรื่องเลยละกัน  ผมเด็กหนุ่มมัธยมปลายอายุ15ปี ชื่อไตรภูมิ อาศัยอยู่กลางกรุงเทพนี่เเหละ ผมอยู่คนเดียวกับน้องสาวเเสนน่าร๊าก^////^  ตอนนี้ก็น่าจะได้เวลาเเล้วผมไปโรงเรียนละนะ! เดี๋ยวเจอกันนะ!

ณ โรงเรียนมัธยมเเห่งหนึ่ง

"เฮ้ๆไตรภูมิ ดีเว้ย"เสียงของเพื่อนซี้ไตรภูมิกล่าวคำทักทาย

"อ้าว ไอจ็อก วันนี้มาด้วยหรอเนี่ย เเกนะระวังดรอปนะเว้ยเฮ้ย"ผมตอบ

"เอาเถอะๆ วันนี้ฉันมาเพราะวันนี้จะมีนักเรียนหญิงย้ายมาใหม่ละ"

"หา ว่าไงนะ 0o0 หน้าตาเป็นไงอ่อ!?"

"ร้อยเต็มร้อย ทรวดทรงองเอวนี่เยี่มเลยเว้ย เเถมยังเป็นนางเเบบอีก!"

"นะ นางเเบบ เลยหรอ *0*"

          เเละเเล้วก็มีเสียงหนึ่งขัดจังหวะการสนทนาขึ้น...

"อะเเฮ่ม! พวกนายสองคนไปทำเวรช่วงเข้าได้เเล้วยะ! มานั่งคุยอะไรกันเเถมทำหน้าหื่นๆเเบบนั้นหาา!"

"อะ ครับ"จ็อกตอบเเละรีบวิ่งหนีไปทันที

"อ่อ....เจ๊ คืออีกตั้ง5นาทีไม่ใช่หรอ เดวค่อยลงไปก็ได้จะรีบทำไม?"

"รีบไปเถอะยะ! เดี๋ยวทำงานไม่ทัน เดี๋ยวปัญหาก็มาที่ชั้นอีก! เร็วๆเลย นายนะ- -*!

"เอ่อ....จ้า-_-^"ผมตอบกลับเเล้วก็รีบลงไปทำงาน

ไตรภูมิ TALK

อะไรกันยัยนั่น อยู่ดีดีก็มาถางใส่ผมเลย หน้าตาก็สวยทำไมมนุษยธรรมเเย่อย่างนี้! ฮึ่ม ยัยนั่นนะชื่อว่า"อลิซ่า"ลูกครึ่งไทยอังกฤษ

ทำไมคุยกับผู้ชายไม่เหมือนคุยกับผู้หญิงเลยฟระ! เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเเถมยังหมัดหนักอีก โชคไม่ดีจริงๆที่อยู่ห้องกับยัยนี้เเถมยังให้ยัยนี่เป็นหัวหน้า
ห้องอีกยังไม่พอยังเป็นหัวหน้าเวรหัวหน้าชมรมของฉันด้วย - - ไปดีกว่าเฟ้ย เดี๋ยวโดนหมัด..

เวรจริงๆ ไหนจะต้องมาทำเวรนู่นนี่นั่นอีก เมื่อไหร่จะเข้าเรียนฟระอยากเห็นหน้านักเรียนใหม่จังเลย ตอนนี้เข้าเรียนกันหมดเเล้วนะ ทำไมฉันต้องมา

ทำความสะอาดห้องสมุดนี่หวะเนี่ย -*-

"เอิ่ม นายบ่นอะไรนะ?รีบๆทำสิ"หัวหน้าเวรยัยบ้าคนเดิมได้กล่าวไว้

10 นาที ต่อมา

"
โฮ่ เสร็จซักที ฉันไปละนะ จะทันไหมเนี่ย ไปละ"ว่าเเล้วผมก็รีบวิ่งขึ้นบันได เข้าไปในห้องอย่างด่วน

จะเป็นยังไงหน้า นักเรียนไหม่ จะสวยเหมือนที่ลือหรือปล่าวน้าา ^^