พ่ายรักกำมะลอ

 สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 

ห้ามผู้ใดละเมิดไม่ว่าการลอกเลียนดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความในนิยายเรื่องนี้ ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และโดยอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด

E-Book พ่ายรักกำมะลอ มีวางจำหน่ายแล้วนะคะ 

ตามลิ้งค์ด้านล่างนี้  ฝากด้วยนะคะ

https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiNDk1Mjc4IjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiNjcyNTAiO30

B
E
R
L
I
N
❀

 

พ่ายรักกำมะลอ ปลายทางฝัน www.mebmarket.com สิทธิ์ที่เธอเรียกร้องคือ "รัก"แต่สิทธิ์ที่เขามอบให้ด้วยใจภักดิ์คือ "ความเร่าร้อน"++++++++++++++++++++++“ลูก...”“ลูกยังอยู่กับเราแนน ไม่ต้องเป็นห่วงนะ” ชายหนุ่มบอกให้หญิงสาวคลายความกังวลใจ แต่ที่ได้รับคือแววตาที่เฉยชาที่มองมาพร้อมแกะมือของเขาออก“เมย์ดีใจจังที่คุณแนนฟื้น” เมษยารีบพูดแทรกขึ้นก่อนที่ทั้งคู่จะมีโอกาสปรับความเข้าใจกัน “เมย์ขอโทษนะคะ ที่ทำให้คุณกับพี่รุจน์ทะเลาะกัน”“กรุณาออกไป และเอาแหวนบ้าๆ วงนี้ของคุณคืนไปด้วย ฉันไม่ต้องการมัน” เธอถอนแหวนปาใส่หน้านพรุจน์ด้วยความโมโหปนความเสียใจกับเหตุการณ์ร้ายๆ ที่เกือบคร่าลูกน้อยในท้องเธอ“แนน” นพรุจน์ครางเสียงแผ่ว ไม่คาดคิดว่าเธอจะโกรธถึงกับถอดแหวนสำคัญทิ้งแบบนี้“ออกไป!  ฉันไม่อยากเห็นหน้าพวกคุณ รักกันมากห่วงกันมากก็ไปอยู่ด้วยกัน ไม่ต้องมาเสแสร้งห่วงใยอะไรฉันทั้งนั้น” วลัยพรตะโกนไล่ทั้งน้ำตา เจ็บปวดใจนักกับการกระทำของคนที่เคยบอกว่ารักเธอ มันก็แค่คำลวงของผู้ชายมากรักคนหนึ่งเท่านั้น“ไม่แนน ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น คุณต้องฟังผมนะที่รัก”     นพรุจน์คว้าร่างของวลัยพรมากอดไว้ พร้อมกดศีรษะเล็กแนบอกเชิงปลอบขวัญ“ปล่อยฉันนะ ปล่อย” วลัยพรพยายามดิ้นรนสุดแรงแต่อีกฝ่ายยังคงกอดรัดไว้แน่น“พี่รุจน์ปล่อยค่ะ เดี๋ยวจะกระทบกระเทือนเด็กในท้อง”    เมษยาเข้ามายื้อร่างทั้งคู่ออกจากกัน และเหตุผลนั้นทำให้นพรุจน์ยอมถอยออกมากลัวลูกน้อยจะเป็นอันตราย “คุณแนนคงไม่พร้อมคุยกับเราตอนนี้ ให้เวลาเธอบ้างนะคะ” เมษยาเข้ามากุมฝ่ามือใหญ่ราวกับเห็นใจแต่เหมือนการกระทำกับตอกย้ำความเข้าใจผิดจนวลัยพรต้องเบือนหน้าหนี++++++++++++++++++++++(ภาคต่อพายุร้อนซ่อนรัก) นพรุจน์&วลัยพร

      วลัยพร เปรมธิชารัตน์(แนน)  นพรุจน์ ธินโยธานุกุล (รุจน์) 

 

 

สิทธิ์ที่เธอเรียกร้องคือ "รัก"
แต่สิทธิ์ที่เขามอบให้ด้วยใจภักดิ์คือ "ความเร่าร้อน"

++++++++++++++++++++++
“ลูก...”
“ลูกยังอยู่กับเราแนน ไม่ต้องเป็นห่วงนะ” ชายหนุ่มบอกให้หญิงสาวคลายความกังวลใจ แต่ที่ได้รับคือแววตาที่เฉยชาที่มองมาพร้อมแกะมือของเขาออก
“เมย์ดีใจจังที่คุณแนนฟื้น” เมษยารีบพูดแทรกขึ้นก่อนที่ทั้งคู่จะมีโอกาสปรับความเข้าใจกัน “เมย์ขอโทษนะคะ ที่ทำให้คุณกับพี่รุจน์ทะเลาะกัน”
“กรุณาออกไป และเอาแหวนบ้าๆ วงนี้ของคุณคืนไปด้วย ฉันไม่ต้องการมัน” เธอถอนแหวนปาใส่หน้านพรุจน์ด้วยความโมโหปนความเสียใจกับเหตุการณ์ร้ายๆ ที่เกือบคร่าลูกน้อยในท้องเธอ
“แนน” นพรุจน์ครางเสียงแผ่ว ไม่คาดคิดว่าเธอจะโกรธถึงกับถอดแหวนสำคัญทิ้งแบบนี้
“ออกไป! ฉันไม่อยากเห็นหน้าพวกคุณ รักกันมากห่วงกันมากก็ไปอยู่ด้วยกัน ไม่ต้องมาเสแสร้งห่วงใยอะไรฉันทั้งนั้น” วลัยพรตะโกนไล่ทั้งน้ำตา เจ็บปวดใจนักกับการกระทำของคนที่เคยบอกว่ารักเธอ มันก็แค่คำลวงของผู้ชายมากรักคนหนึ่งเท่านั้น
“ไม่แนน ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น คุณต้องฟังผมนะที่รัก” นพรุจน์คว้าร่างของวลัยพรมากอดไว้ พร้อมกดศีรษะเล็กแนบอกเชิงปลอบขวัญ
“ปล่อยฉันนะ ปล่อย” วลัยพรพยายามดิ้นรนสุดแรงแต่อีกฝ่ายยังคงกอดรัดไว้แน่น
“พี่รุจน์ปล่อยค่ะ เดี๋ยวจะกระทบกระเทือนเด็กในท้อง” เมษยาเข้ามายื้อร่างทั้งคู่ออกจากกัน และเหตุผลนั้นทำให้นพรุจน์ยอมถอยออกมากลัวลูกน้อยจะเป็นอันตราย “คุณแนนคงไม่พร้อมคุยกับเราตอนนี้ ให้เวลาเธอบ้างนะคะ” เมษยาเข้ามากุมฝ่ามือใหญ่ราวกับเห็นใจแต่เหมือนการกระทำกับตอกย้ำความเข้าใจผิดจนวลัยพรต้องเบือนหน้าหนี

++++++++++++++++++++++

(ภาคต่อพายุร้อนซ่อนรัก+บ่วงร้อนซ่อนรัก) นพรุจน์&วลัยพร  

Cr...รูปจากอินเตอร์เน็ต

ปล. ภาพประกอบใช้สำหรับเสริมจินตนาการเท่านั้น ไม่ได้ใช้เชิงพาณิชย์ใดๆ ค่ะ

****ชื่อและนามสกุลของตัวละครสมมุติขึ้นเท่านั้น ถ้าไปตรงกับชื่อหรือนามสกุลผู้ใด ก็ขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วยค่ะ****

*************************
แจ้งนิดหนึ่งนะคะ จะอัพงานเพียง50%จากเนื้อทั้งหมดของเรื่อง 
งานที่อัพไม่ใช่ฉบับรีไรท์ อาจจะมีคำผิดหลุดรอดออกไปบ้าง หากผิดพลาดปราการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ

 

 

 

 

 

 ติดตาม ข่าวสารการอัพนิยาย และทักทายเจนได้ที่เพจปลายทางฝันนะคะ

จิราจันทร์ ปลายทางฝัน นันทฉัตร

B
E
R
L
I
N
❀