คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 แรกพบ (1)
2
แรพบ
ร่าอรร้าวเินไปบนทาเท้า อยาแวะร้านาแฟ ริมทาเเ่นสาว ๆ ทั่วไปทำัน ที่มีแ้วาแฟเป็นพร็อพิมือ แ่็นึไ้ว่าเธอไม่มีเินิมือเลยสัเปโเียว เ่นเียวับที่ระหนัลอเวลาว่าอีไม่นานนอระูลอัลวาเระพาันแื่นับารหายัวไปอเธอ ่อนะออามหาาไมโริปที่ฝัอยู่ใ้ผิวหนัอเธอ ทำให้เวลาแห่อิสรภาพอเธอเหลือน้อยลไปทุที
พิมพ์าวเร่ฝีเท้าเร็วึ้น รอเท้าส้นสูว่าหนิ้วและริบบิ้น สีแที่พันอยู่รอบาราวผู้หิลาืนเป็นอุปสรรสำหรับเธอไม่แพ้วามวิัวลในอนนี้ เธออยา้มถอมันโยนทิ้ามเรื่อ แ่ายิ้นอื่น ๆ แ่็เรว่าะเสียเวลาหลายนาที ึ้าวเินอย่าไม่หยุหย่อน
วาทอมอสอ้าทาลอเวลานลืมที่ะสนใมอทาเินเบื้อหน้า ระทั่นเ้าบาอย่าที่แ็แร่พอะทำให้เธอระเ็นออห่า ้อเท้าแพลาพิษอรอเท้าส้นเ็ม โีที่ ไม่ถึับเสียหลัล้ม้น้ำเบ้า หาไม่ไ้มือหนารั้บั้นเอวรวบัวเธอเอาไว้ภายใ้แผอที่ำบัหนทา้าหน้าไปนมิ
วาสีน้ำาลแลืมึ้นอีรั้หลัหลับสนิท้วยสัาา หัวใเ้นระสับระส่ายหวาลัวว่าเ้าอแผอแร่ะเป็นนอระูลอัลวาเร หัวใเธอหยุเ้นลั่วะ พร้อมับารเลื่อนไหวรอบายที่หลุไปาวามสนใอเธอ ายแปลหน้าเ้าอวาสีเฮเลถลึมอเธออย่าประหลาใ ใบหน้าอเามีโรที่ัเน ไม่ว่าะเป็นมูโ่เป็นสันสวยาม ิ้วหนาสีน้ำาลเ้ม ริมฝีปาบาเียบูเ็ี่ รามแ็แร่ หนวเราบนแ้มอบและาที่มีรอยบุ๋มนิ ๆ ผมยาวประบ่าที่ ไม่่อยเป็นทรนั แ่ลับึูให้เธอลืมวิธีหายใไปื้อ ๆ
“โอพระเ้า ะ... ันไม่ไ้ั้ใะนุ” เธอพึมพำเสียเบา
เาพยัหน้ารับรู้ ประเมินอายุเธอาผิวพรรผ่อใสและ แววาที่ื่นาับโลใบนี้เาว่าเธออายุราว ๆ สิบแปไม่เินยี่สิบปี ท่าทาลนลานอเธอเหมือนหนีอะไรสัอย่า อาเื่อมโยับ ี้ามนุษย์ที่เาำลัแฝัวเ้ามาหา้อมูล็เป็นไ้ เธอโนหลอให้มาทำานเพื่อเป็นเสาหลัอรอบรัว แ่ลับถูนายหน้าับไปายเป็นโสเภี ไม่อย่านั้น็่มเหให้เป็นทาสอยู่้นรัวทำานใ้หนี้ ระนั้นเา็ยัไม่ปัใเสียทีเียว ออร่าาัวเธอแ่าาผู้นทั่วไปที่เินอยู่บนท้อถนน เธอมีเสน่ห์อย่าล้นเหลือและโเ่นว่าใร ๆ
“บอผมมาว่าุำลัหนีอะไรอยู่สาวน้อย” เาระิบ แผ่วเบา หายใรเหนือลำอเธอ
พิมพ์าวรู้สึร้อนผ่าวไปทั่วสรรพา์าย ทั้ที่เธออยู่ในเรื่อแ่ายึ่เปลือย เธอลายมือที่เาะ้นแนายหนุ่มออเมื่อสำนึไ้ แ่มือหนาลับไม่ปล่อยให้ัวเธอเป็นอิสระ หัวใอเธอเ้น ไม่เป็นัหวะ ลมหายใไม่สม่ำเสมอ ับวามรู้สึแปลประหลา ที่ไม่เยไ้สัมผัสมา่อนในีวิ
“นะ...หนี...”
|
|
ความคิดเห็น