เทพบุตรร้ายลิขิตรัก

เทพบุตรร้ายลิขิตรัก

“ทำไมช้างน้อยของพ่อใหญ่จังเลยฮะ”

        ประโยคคำพูดปนเสียงหัวเราะของบุตรชายทำให้ใบหน้าของเธอร้อนฉ่าไปหมด เธอบอกให้เขาอาบน้ำให้บุตรชาย ไม่ได้บอกให้เขามาแก้ผ้าอาบน้ำกับเจษฎาเสียหน่อย

        “ของลูกก็ไม่ใช่เล่นนะเจส ลูกได้พ่อมาเยอะกว่าคิด” เขาตอบกลับเสียงภาคภูมิใจ

        “แต่ผมอยากมีช้างน้อยใหญ่เท่าพ่อฮะ พ่อเท่ห์สุดๆ ไปเลย พ่อเป็นไอดอลผมฮะ”

        “เดี๋ยวโตขึ้นลูกก็จะเป็นแบบนี้เองนั่นแหละ บอกไว้ก่อนเลยนะว่าแบบนี้น่ะสาวๆ ชอบ”

        “แล้วแม่ล่ะฮะ”

        เธอหน้าแดงไปหมด จะก้าวเท้าออกไปก็อยากได้ยินคำตอบที่เขาบอกบุตรชายเสียก่อน

        “แม่ของลูกเป็นคนสวยนะ”

        เธอโล่งใจที่เขาช่วยเบี่ยงประเด็น บุตรชายของเธอยังเด็กเกินกว่าจะต้องมาเรียนรู้วิชาเพศศึกษา หรือจีบหญิง เธอไม่ควรเปิดโอกาสให้เขาได้อยู่ใกล้ชิดกับบุตรชายมากมายขนาดนี้อีก

        “เรื่องนั้นผมรู้อยู่แล้วฮะ แต่ผมถามว่าแม่ชอบด้วยหรือเปล่าฮะ”

        “หมายถึงเรื่องสาวๆ น่ะเหรอเจส”

        “ช้างน้อยต่างหากล่ะฮะ”

        วิคตันระเบิดเสียงหัวเราะ “ชอบสิเจส ไม่งั้นเราจะมีลูกเหรอ”

        เจนนรีกำมือแน่น เธออยากจะกรีดร้องใส่หน้าเขาให้หูชาไปสักสามวัน เขาพูดแบบนั้นกับบุตรชายของเธอได้อย่างไรกัน วิคตันกำลังทำให้ลูกเข้าใจผิดไปใหญ่ เธอกับเขาไม่ใช่คู่รัก แล้วเธอก็ไม่เคยเห็นช้างน้อยบ้าบอที่เขากำลังอวดอ้างให้เจษฎาฟังด้วย

        ใบหน้าแดงก่ำไปหมด เธอตั้งใจจะก้าวเดินออกไปจากห้องนอน ขอเวลาตั้งหลักชั่วคราว แต่ความคิดของเธอก็ช้าเกินกว่าบานประตูห้องน้ำที่เปิดกว้างออก ชายต่างวัย ต่างสัดส่วน ยืนเปลือยกายล่อนจ้อนอยู่เบื้องหน้าเธอ หยดน้ำไหลรินลงบนพื้น พวกเขาไม่พันผ้าเช็ดตัว วิคตันถือผ้าขนหนูผืนหนึ่งเช็ดเส้นผมเปียกชื้นของตนเอง ส่วนมือข้างถือผ้าขนหนูเช็ดผมให้กับบุตรชายในเวลาเดียวกัน

        “กรี๊ดดด!” เธอยกมือปิดหน้าส่งเสียงกรีดร้องลั่น

        “เป็นอะไรไปฮะแม่” เจษฎาส่งเสียงเอ่ยถามอย่างไร้เดียงสา

        เจนนรีรวบรวมสติที่หลุดกระเจิงของตนเองกลับมาอีกครั้ง เขาไม่เล็กจริงๆ ด้วย ให้ตายเถอะ ภาพเปลือยของเขายังติดตาเธออยู่เลย เธอหมุนหลังให้กับเขาและบุตรชาย หันหน้าไปทางประตูห้องแทน

        “ปะ...เปล่าจ้ะที่รัก แม่ไม่ได้เป็นอะไร รีบแต่งตัวแล้วเข้านอนซะ แม่จะลงไปดื่มชาข้างล่าง”

        เธอพูดติดขัดขวยเขินไปหมด กุลีกุจอผลักประตูห้องก้าวออกไปทางด้านนอกอย่างฉับไว สูดลมหายใจลึกเข้ามาในปอดฟอกอากาศเสียใหม่ไม่ปล่อยให้กลิ่นอายของเขาเข้ามาก่อกวนระบบต่างๆ ภายในร่างกายของเธอมากไปกว่านี้

     

**สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537© มัทนีญา ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใดเพื่อสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้น หากจับได้ว่ามีการละเมิดลิขสิทธิ์ จะถูกดำเนินคดีโดยไม่มีการยอมความทั้งสิ้น

Mattaneeya Author

ฝากEbookของไรท์ด้วยนะคะ

พิษร้ายเกมกามเทพ ยลนภา www.mebmarket.com “ฉันว่าเธอคงเป็นผู้หญิงวัยยี่สิบแปดคนเดียวบนโลกใบนี้ที่ยังเวอร์จิ้นอยู่ หรือว่าเธอเป็นพวกไดโนเสาร์หลงยุคกันนะ”  “คุณทินโชติ” กานต์รวีเอ็ดเสียงดังไม่แพ้กัน ทัตเทพหันกลับมาจ้องที่เธอและบิดาของเขาสลับไปมา“ผมได้ยินพ่อกับแม่คุยกันถึงไดโนเสาร์ แม่เป็นไดโนเสาร์ด้วยเหรอฮะ”ทินโชติหัวเราะไม่หยุด นานจนจำไม่ได้แล้วว่าเขาเคยหัวเราะแบบนี้เมื่อไหร่กัน จำได้ว่ามันเกิดขึ้นตอนที่ทัตเทพยังไม่เกิดด้วยซ้ำ เขากำลังขยับริมฝีปากจะพูด เธอจึงรีบพูดสวนขึ้นเสียงดังตัดโอกาสเขาทันที“พ่อเธอหมายถึงแม่ชอบไดโนเสาร์น่ะ ไม่ได้เป็นสักหน่อย เข้าใจไหมว่าแม่เป็นมนุษย์ จะเป็นไดโนเสาร์ได้ยังไงกัน” เธอเข้าใจว่าทัตเทพไม่ได้รู้ความหมายโดยนัยด้วยอยู่แล้ว สักวันมีลูกสาวขึ้นมาเมื่อไหร่เถอะ เขาคงจะสำนึกได้ ว่าความไวไฟอย่างที่เขาต้องการมันไม่ได้น่าภาคภูมิใจอย่างที่คิดนักเลย “เป็นมนุษย์ที่ไม่มีความรู้สึกตอบสนองอะไรเลย วิเศษเป็นบ้า”“คุณทินโชติ!!!”

อุบัติรักอาร์มี่ Army Accident of Love มัทนีญา www.mebmarket.com “ที่นี่ไม่ใช่ร้านกาแฟ ถ้าอยากจะดื่มกาแฟมากก็เชิญคุณลงไปดื่มที่วอชิงตันคอฟฟี่โน้น” เสียงหวานเอ็ดตะโรขึ้น เขาบ้าไปแล้วหรืออย่างไร ถึงได้มาขอกาแฟจากห้องของเธอ“แต่ผมอยากดื่มกาแฟที่มีคุณเป็นคนชง ผมกำลังเสพติดคุณนะเมย์ ไม่ใช่กาเฟอีน” เขาคว้ามือเรียวขึ้นจับ บรรจงจุมพิตลงบนมือนุ่มแผ่วเบา “นะครับเมย์ครับ วันนี้ผมประชุมเครียดมาทั้งวัน ถ้าไม่มีคุณให้โหยหาตอนกลับ ผมคงหมดเรี่ยวแรงคาที่ประชุมไปแล้ว สงสารผมเถอะนะครับเมย์ แค่กาแฟร้อนหนึ่งแก้ว วันนี้ผมจะไม่ขออะไรมากไปกว่านี้จริงๆ”“ทำไมฉันต้องแพ้ทางยอมใจอ่อนให้คุณตลอดเลยนะดิน ปล่อยมือฉันแล้วไปนั่งรอที่โซฟาได้แล้วค่ะ เดี๋ยวฉันจะไปชงกาแฟมาให้” เมศิตาย่นจมูก เดินตรงไปในห้องครัว แต่ก็ไม่วายได้ยินประโยคที่เขาพูดตามหลังไปอยู่ดี“ก็เพราะคุณรักผมเข้าแล้วไงเมย์”“อย่าพูดมากน่ะดิน จะกินอยู่ไหมกาแฟเนี่ย”“กินครับกิน...”

นาวีเล่ห์รัก มัทนีญา www.mebmarket.com “ถ้าเธอคิดอย่างที่พูดจริง ช่วยแสดงออกให้มันน่าเชื่อถือกว่านี้หน่อยได้ไหม... มองฉันตาเยิ้มซะขนาดนั้น เธอจะเปลื้องผ้าฉันออกด้วยสายตาหรือไงกัน ฉันหนาวจะแย่อยู่แล้วนะน้ำ”ใบหน้าหวานแดงระเรื่อขึ้น จะให้บอกหรืออย่างไร เธอก็ซึมซับสายตาหยาดเยิ้มแบบนั้นมาจากเขานั่นแหละ“หมดสภาพแล้วยังจะมาปากดีอีกนะ ไหนฉันขอวัดตัวนายดูซิ” ทิพย์ธาราทาบฝ่ามือลงบนหน้าผากเขา อุณหภูมิร่างกายเขาสูงมาก หากปล่อยเอาไว้เช่นนี้เขาอาจไข้สูงถึงขั้นช็อกได้เลย “นายตัวร้อนจี๋เลยนายชล ทำยังไงดีล่ะเนี่ย”“ทำอะไรก็รีบๆ ทำเถอะน้ำ ฉันหนาวจวนจะแข็งตายอยู่แล้วนะ”“รู้แล้วน่ะ ฉันก็กำลังคิดอยู่นี่ไง จะให้ฉันถอดเสื้อให้นายคลุมเหมือนพระเอกในละคร นายก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ฉันเป็นผู้หญิงนะ”ชลธีอมยิ้มไปกับท่าทีครุ่นคิดของเงือกสาว แต่ถ้าเธอจะแมนถึงขั้นถอดเสื้อให้เขาคลุมกาย คงเป็นอะไรที่โชคดีเกินกว่าหาคำเปรียบเปรยได้ เขาคงหายป่วยในฉับพลันทันใดโดยไม่ต้องพึ่งยาหมอสักเม็ด ห่วงก็แต่ว่าคนที่จะนอนป่วยไม่มีเรี่ยวแรงอาจกลายเป็นเธอเสียเองมากกว่า“งั้นฉันคิดแทนเธอเอง... กอดฉัน”

แค้นรักโยธิน มัทนีญา www.mebmarket.com “ปล่อยฉันนภากาศ!” เขาหายใจสะดุด“ได้โปรดเถอะนะคะพี่เมฆ เชื่อคำพูดของฟ้าเถอะนะคะ เชื่อคำพูดของน้องสาวคนนี้สักครั้งเถอะนะคะ” เธอสะอึกสะอื้น“ฉันไม่ใช่พี่ชายเธอนภากาศ” เขาเกาะตัวเธอออกห่าง ก่อนที่นภากาศจะโผเข้ามาสวมกอดเขา เมฆากลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคออย่างยากลำบาก“อย่าทำแบบนี้กับฟ้าเลยนะคะพี่เมฆ ฟ้ารักพี่เมฆนะคะ กลับมาเป็นพี่เมฆคนเดิมของฟ้าเถอะนะคะ ฟ้าขอร้อง”คำพูดของเธอไม่ได้ทำให้หัวใจของเขาพองโต แต่กลับเจ็บปวด เขาอยากให้เธอเกลียดเขา พอๆ กับที่เขาพยายามจะเกลียดเธอ เมฆาดันตัวเธอออกห่าง มือยึดต้นแขนทั้งสองของเธอเพื่อเผชิญหน้า“แต่ฉันเกลียดเธอ” เขาย้ำอีกครั้งเธอส่ายหน้า “ฟ้าขอร้องค่ะพี่เมฆ”“แบบนี้ใช่ไหมที่เธอต้องการนภากาศ ก็ได้... ฉันจะพิสูจน์ให้เธอได้เห็นเองว่าแบบของคนที่เกลียดกันมันเร่าร้อนกว่าคนรักกันยังไง”Remark:เนื้อหาในเรื่องเป็นเพียงฉากและสิ่งที่สมมุติขึ้นทั้งสิ้นนะคะ ไม่มีส่วนอ้างอิงมาจากความจริง หากใครไม่สะดวกใจที่จะอ่านแนวนี้ปล่อยผ่านได้เลยนะคะ

กรงรักอินทรีเหล็ก มัทนีญา www.mebmarket.com “เอ่อ... สกาย... เอ่อ... คือว่าเมื่อกี้ที่นายพูด นายแค่พูดไปอย่างนั้นใช่ไหม นายแค่...” “บางครั้งเธอก็มักจะอวดฉลาดในเรื่องที่ไม่สมควรฉลาด และก็มักจะไม่ฉลาดในเรื่องที่สมควรฉลาดซะด้วยสินะบูม” “นี่นายหาว่าฉันโง่แล้วยังอวดฉลาดอีกใช่ไหมสกาย” “เก่งนี่” นักฟุตบอลหนุ่มกลั้วขำในลำคอ “ทีแบบนี้เธอยังแปลออก แล้วทำไมที่ฉันพูดในงานเธอถึงไม่เข้าใจ” “ฉันไม่ได้โง่นะสกาย แต่ฉันไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเองต่างหากล่ะ” “ฉันหมายความทุกอย่างตามที่พูด” เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขาอีกครั้ง “สกาย” “ฉันหมายความตามที่พูด แล้วเธอล่ะบูมจะว่ายังไง” แข้งดอยช์ละมือข้างหนึ่งจากพวงมาลัย ขยี้ผมหญิงสาวเบื้องข้างเบาๆ “บูม... เธอจะว่ายังไง?” สกายย้ำคำถามซ้ำอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังคงหลุดลอย “ตกลง... สกาย... ตกลง จะว่ายังไงได้อีกล่ะ ในเมื่อนั่นคือสิ่งที่ฉันใฝ่ฝันเลย” บูมิกายืดตัวขึ้น “แล้วเราเป็นแฟนกันหรือเปล่า” เหยี่ยวสาวถามต่ออย่างอดเสียไม่ได้ พระเจ้า เธอเป็นผู้หญิง เธอควรจะนั่งบิดตัวนิดๆ แล้วรอจนกว่าสกายจะเป็นฝ่ายพูดคำนี้ออกมาเอง ไม่ใช่ไปรวบรัดเขาเอาอย่างนั้น “ก็แล้วแต่เธอจะคิดสิบูม” แข้งวัยยี่หกแสร้งพูด ถ้าเธอจะให้เป็นอะไร เขาก็ยอมเป็นได้ทุกอย่างนั่นแหละ “งั้นตอนนี้นายเป็นแฟนฉันแล้วนะสกาย”

สวาทรักเมียแถม มัทนีญา www.mebmarket.com “ไม่อยากร้องเพลงงั้นเหรอ ทำอะไรดีล่ะ ฉันขับรถอยู่ จูบเธอตอนนี้ไม่ได้ มีอีกอย่างหนึ่งที่ปากกว้างๆ ของเธอสามารถทำได้ และไม่เป็นอุปสรรคต่อการขับรถจนเกินไป อยากให้สอนไหมล่ะ”‘เมียแถม’ ที่ได้มาจากการเอาคืนแม่ใหญ่ของตระกูลทำให้มหาเศรษฐีมาดเซอร์ที่มีหัวใจเย็นชาราวกับภูเขาน้ำแข็งอย่าง เคอา โรดริเกวซ ‘ร้อนรุ่มและอยากจะกลืนกิน’ เธออย่างไม่รู้จักจบจักสิ้น โดยเฉพาะยามที่ริมฝีปากช่างเจรจาของนักพูดให้แง่คิดขยับกล่าวในแต่ละครั้งช่างยากนักเขาจะหักห้ามความปรารถนาไม่ให้ตรงเข้าไปกระชากตัวเธอมาจุมพิตอย่างดูดดื่มและกักขังเรือนร่างเล็กเอาไว้ภายใต้ร่างกายแข็งแกร่งของเขาเพื่อประกาศก้องว่าเธอคือ... ผู้หญิงของเขา!เพราะคำว่า ‘บุญคุณต้องทดแทน’ ทำให้ ศศินา ต้องเข้ามาพัวพันกับผู้ชายเย็นชาและแข็งกระด้างอย่างเขาโดยไม่มีเงื่อนไข รอบตัวผู้ชายคนนั้นแผ่กระจายไปด้วยรังสีของความเร่าร้อนที่หลอมละลายหัวใจของเธอลงอย่างไม่เป็นท่า แต่อย่าได้หวังหัวใจจากเขาเลย ในเมื่อเขาไม่มีหัวใจ แต่เป็นเพียงซาตานที่มีลมหายใจเท่านั้น!

จอมบาปกระหายรัก มัทนีญา www.mebmarket.com “บอกแล้วไงฉันเข้าใจผิดคิดว่าคุณเป็นหมอนข้าง”“ไม่ยักรู้ว่าคุณใช้ร่างกายเสียดสีหมอนข้างอย่างนี้เป็นเรื่องปกติ” มาร์ตินกลั้วขำ“ให้ความสุขตัวเองเหรอครับรีน”‘มาร์ติน โลคาซันเดอร์’ นักธุรกิจหนุ่ม เพลย์บอยมหาเศรษฐีผู้มีเซ็กซ์เป็นปัจจัยหล่อเลี้ยงชีวิต ไม่ต่างจากอาหารวันละสามเวลากลับไม่เคยคิดเลยว่า ผู้หญิงที่เขาประมูลมาได้จากลาสเวกัสจะเปลี่ยนนิยามของความเร่าร้อนให้กลายเป็นเรื่องแปลกใหม่อย่างไม่มีวันเบื่อแต่สิ่งที่เหนือความคาดคิดยิ่งกว่านั้น คือความวุ่นวายและเรื่องอันตรายซึ่งชายหนุ่มจำเป็นต้องเข้าไปพัวพัน ถ้าเขายังต้องการจะเก็บเธอไว้ข้างๆ ตัวแม้ ‘เฌอรินทร์’ จะรู้ดีว่าถ้าไม่ได้มาร์ตินเป็นคนช่วยออกมาจากคุกนรกมาเฟียแห่งนั้นป่านนี้ชะตากรรมของเธอคงเลวร้ายยิ่งกว่าตายแต่ในขณะเดียวกัน สิ่งที่เขาเรียกร้องให้เธอตอบแทนในทุกค่ำคืนก็ล้นทะลักจนเกินกว่าร่างกายเล็กๆ ของเธอจะรับไหวหากเธอจะหนีจากเขาไปได้อย่างไรในเมื่อโซ่ตรวนเพียงอย่างเดียวที่ชายหนุ่มใช้ล่ามเธอเอาไว้ก็คือบทเรียนแห่งความปรารถนา ซึ่งเฌอรินทร์เริ่มจะติดใจมันเข้าแล้ว“ทางที่ดีเราควรหันหน้าเข้าหากันให้มากๆ นะรีนของแบบนี้ก็เหมือนน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า คุณทำให้ผมมีความสุขผมเองก็ทำให้คุณมีความสุข แฟร์สุดๆ ไปเลยว่าไหม”