กลอนของคน..หัวใจสีชมพู

ลำดับตอนที่ #5 : ความปวดร้าวกับการรอคอย

การเฝ้ารอนั้นเหน็บหนาว
ใจปวดร้าวอยู่ลึก ลึก
มันหวั่นไหวในความรู้สึก
ร้าวลึก ลึก อยู่ข้างใน


นั่งเดียวดายในกลางคืน
ฟ้าไม่ลืมเป็นเพื่อนดาว
ใครบางคนกลับลืมเรื่องราว
ที่มั่นหมายกับปากตน



ฉันยังจำได้ทุกๆอย่างเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนั้นที่เธอบอกให้ฉันรอ อดทนรอ รอฝันรอวันๆนั้นที่เธอจะกลับมาแล้วรู้ไหมว่ามันเจ็บ เมื่อวันนั้นเธอมากับใคร กับใครที่ไม่ใช่ฉัน

เหมือนฟ้าแกล้งกัน พาคืนวันที่สดใสไป แล้วนับตั้งแต่นั้น วันของฉันก็ถูแทนที่ด้วยสีดำ สีดำ ที่หม่นหมองเรื่อยมา