ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฟิคบารามอส+แฮร์รี่

    ลำดับตอนที่ #5 : เรียกตัว..?

    • อัปเดตล่าสุด 20 มี.ค. 52


                 เช้าวันต่อมา ทุกคนเดินไปที่ห้องโถงใหญ่เพื่อทานอาหารเช้า เฟรินดูจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษเนื่องจากเธอคิดเอาว่าแค่ทำตัวดีๆ สงบๆ ไม่ทำตัวเด่นก็สอบผ่านแล้ว(จะทำได้เรอะนั่น)

                 "แล้วการบ้านละ" จินนี่ขัด

                 "มันก็คงไม่เท่าไรหรอกน่า" เฟรินไม่ใส่ใจแล้วหันไปเขมือบต่อ

                 "แล้วแองเจลิน่าล่ะ" โรถามขึ้น จินนี่ส่ายหน้าเบาๆ เป็นคำตอบ ก่อนที่เสียงหนึ่งจะดังขึ้นเรียกสายตาหลายคู่ให้หันไปมอง

                 "จินนี่! จินนี่!" ร่างบางของแองเจลิน่าปรากฏขึ้นแล้วหอบแฮกๆ ก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะ

                 "มีอะไรเหรอ รีบร้อนมาเชียว" จินนี่ถามพลางดื่มน้ำฟักทองเข้าไป

                 "คือว่า...ที่บ้านฉันเรียกตัวกลับด่วนนะ พึ่งได้จดหมายเมื่อกี้นี้เอง คงต้องทิ้งเธอให้ดูแลพวกพี่ๆ อยู่คนเดียวสักพัก(แล้วแดเนียลล่ะหายไปไหน)" แองเจลิน่าพูดรวดเดียวจบ จินนี่พยักหน้าหงึกๆ

                 "แล้วไปวันไหนล่ะ" จินนี่ถาม

                 "พรุ่งนี้น่ะ"

                 "อืม แล้วมีเรื่องอะไรเหรอ" จินนี่ถามอย่างเป็นห่วง

                 "ไม่มีอะไรหรอก แค่ปัญหาเล็กๆ น่ะ" แองเจลิน่าตอบเสียงเบา แล้วยิ้มกว้างให้ก่อนจะลงมือทานอาหารเช้า คาโล คิล และโรมองหน้ากัน...ที่บ้าน..สโนว์แลนด์สินะ

                 
                  คาบแรกของวันนี้เป็นวิชาคาถา เฟรินนั่งมองนักเรียนฮอกวอตส์ทั้งหลายใช้ไม้อะไรสักอย่างที่เรียกไม้กายสิทธิ์เสกคาถาไปเรื่อย วิชานี้พวกเธอสบายไปเพราะไม่มีไม้นั่น..อยากให้เป็นแบบนี้ทุกวิชาเลยแฮะ

                  คาโล กับ โรนั่งสุมหัวกันคุยเรื่องแองเจลิน่า ในขณะที่คิลกำลังเล่นอะไรสักอย่างอยู่กับเฟริน

                  "ปัญหาที่บ้าน...หรือจะเป็นเรื่องเดียวกับที่นายโดนเรียกตัวไปสโนว์แลนด์" โรพูดอย่างใช้ความคิด

                  "น่าจะใช่" คาโลตอบสั้นๆ

                  "คงจะเป็นปัญหาใหญ่น่าดู" โรพึมพัม "แล้วนายไม่คิดจะบอกเรื่องนี้กับเฟรินงั้นเหรอ"

                  "..."

                  โรถอนหายใจมองเจ้าชายแห่งคาโนวาลที่เงียบสนิทไม่คิดจะตอบคำถาม

                  "นายรู้มั้ย...การบอกให้รู้น่ะ...ง่ายกว่าการเก็บเอาไว้เยอะ" โรพูดแล้วยิ้มบางๆ ก่อนจะเดินไปทางเฟรินที่วิ่งไล่คิลอยู่

                  "แต่บางที...การเก็บเอาไว้..ก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว..." คาโลเปรยเบาๆ กับตัวเองแล้วมองหญิงสาวที่วิ่งไปหัวเราะไปอย่างมีความสุข รอยยิ้มบางก็ปรากฎขึ้นบนใบหน้าที่แสนเย็นชา


    ==============================================================

    ค้างไว้ก่อน= =;;

    เวลาไม่อำนวยเอาซะเลย เม้นบ้างนะคะT-T
                   
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×