คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ท่านพ่อคาโล
3
ท่านพ่อคาโล
“ฝ่าบาทเสด็จเพคะ”
คำทูลของนางกำนัลทำให้เรนอนเผยยิ้มบาง เมื่อวรองค์คิงแห่งคาโนวาลเสด็จผ่านบานพระทวารเข้ามาและทรงหยุดกึกราวกับเจอเรื่องประหลาดพระทัยที่สุดเรื่องหนึ่ง
ราชินีแห่งคาโนวาลที่สองสามวันมานี้ทรงแข็งแรงขึ้นมาก แม้จะกระโจนโหนหกเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้ แต่ก็สามารถลุกขึ้นมานั่งบนพระเก้าอี้ พร้อมอุ้มนักฆ่าน้อยจากซาเรสมาวางบนพระเพลา และสอนให้รู้จักเกมหมากรุกได้ เพราะฉะนั้นแม้จะทรงทราบว่าพระสวามีเสด็จมาแล้ว แต่เธอก็ยังทำเพียงแค่หันพักตร์มามอง แล้วกวักหัตถ์ยิกๆให้มานั่งลงตรงพระเก้าอี้ด้านตรงกันข้าม
เรนอนส่งสายตาให้คิลถวายคำนับลงพร้อมกัน ก่อนที่จะเอ่ยขึ้น
“หม่อมฉันต้องไปเตรียมโอสถบำรุง ขอพระราชทานอนุญาตเพคะ”
คาโลพยักพระพักตร์ให้ คิลแอบอมยิ้มขณะล่าถอยออกไปก่อน ส่วนเรนอนหันไปส่งสายตาให้ลูกชายที่พักเดียวก็ยอมวางม้าหมากรุกลงบนกระดาน และเลื่อนตัวลงจากพระเพลาพระราชินีอย่างว่าง่าย ก่อนจะจูงมือท่านแม่แล้ววิ่งนำออกไป โดยร้องเรียกพ่อให้คอยด้วยดังโหวกเหวก
ควีนเฟรินทอดพระเนตรตามแม่ลูกฟีลมัสจนลับบานพระทวาร ก่อนหันมาชวนคิงคาโลคุยด้วย
“นายมาก็ดีแล้ว เล่นกันสักตา” ว่าแล้วหัตถ์ทั้งสองก็ขยับจัดเรียงหมากบนกระดาน “อยู่แต่ในห้องนี้ เบื่อจะตายชัก ยังดีมีคิลไว้คุย มีคาร์ซาร์ไว้เล่นด้วย แต่แม่เรนอนคนสวยเอาแต่บ่นอย่างเดียว”
“เดี๋ยวนายก็จะไม่เบื่อ” รับสั่งเรื่อยๆพลางช่วยเรียงหมากฝ่ายตน บอกถึงพระอารมณ์จะเล่นด้วย แต่พักตร์เหนือกระดานหมากรุกอีกข้างกลับดูสงสัยจนต้องเอ่ยถาม
“ทำไมไม่เบื่อ”
“เพราะมีเรื่องให้ทำเยอะแยะ”
“มีเรื่องอะไรที่ทำเยอะแยะแล้วไม่น่าเบื่อ” รับสั่งแย้งพลางมองเขม่น ก็ดูอย่างงานยุ่งยากของคนเป็นคิงนี่สิ น่าเบื่อจะตายไป
“เรนอนดูแลคาร์ซาร์ทั้งวันออกจะยุ่ง แต่ไม่เห็นเบื่อ”
เท่านั้นเองคนรู้แล้วว่าทำไมถึงไม่เบื่อก็รู้สึกร้อนวูบวาบที่หน้าทันควัน ความหมายของเจ้าของนัยน์เนตรสีสวยตรงหน้าคือ ในอนาคตเธอเองก็ต้องมีคนที่ต้องดูแล ให้ยุ่งยังไง แต่คงไม่มีวันเบื่อไปได้เป็นอันขาด
“นี่ถามหน่อย”
ควีนเฟรินตรัสถาม เมื่อเริ่มเกมไปได้แค่ช่วงแรกๆเท่านั้น
“ว่ามาสิ” ดำรัสรับสั้น ก่อนดันม้าฝ่ายพระองค์ไปข้างหน้า
“นายอยากได้ลูกชายหรือลูกสาว”
เนตรสีฟ้าเงยขึ้นสบชั่วครู่ก่อนตรัสตอบ
“คนแรก อยากได้ลูกชาย”
อืม....ลูกที่เกิดนี่ไงก็ต้องเป็นองค์รัชทายาท เพราะฉะนั้นถ้าเป็นพระโอรส ทุกอย่างก็จะง่าย ในการถ่ายโอนอำนาจ กระทั่งราชสมบัติในอนาคต
“คนที่สอง อยากได้ลูกสาว”
ประโยคต่อมาทำให้ผู้ทำหน้าที่มีองค์ทายาทเริ่มขมวดขนงมุ่น
เอาเถอะ....มีลูกชายแล้วก็ต้องอยากมีลูกสาว เอาไว้คอยเอาใจเป็นธรรมดา
หัตถ์บางคว้าเรือมาหมายรุก แต่กลับชะงักกับสุรเสียงเรื่อยๆที่ดังติดตามมา
“คนที่สามและสี่ น่าจะเป็นแฝดชาย”
“เฮ้ย” พระราชินีแห่งคาโนวาลทรงโวยลั่น ถลึงเนตรสีน้ำตาลคู่งามมองพระสวามีอย่างไม่อยากเชื่อ แต่วงพักตร์ของคนตรงหน้ากลับเรียบสนิทราวกับไม่ได้รับสั่งอะไรผิดปกติออกมา
“แล้วคนที่ห้ากับหก ก็เป็นแฝดหญิง”
บิชอปขวาของกษัตริย์แห่งคาโนวาลถูกดันออกมาข้างหน้า เนตรทรงอำนาจพิจารณาเพียงเกมตรงหน้า ไม่ได้สนใจจะเงยมองคนสดับฟังที่จวนจะประชวรพระวาโยรอมร่อเลย
“คนที่เจ็ดกับแปด เป็นแฝดชายหญิงแล้วกัน อืมครบตำแหน่งพอดี ม้าซ้ายขวา เรือซ้ายขวา บิชอปซ้ายขวา คิง แล้วก็ควีน”
“ไอ้คาโลบ้า”
สุรเสียงดังลั่นชนิดทำเอานางกำนัลตำหนักในทั้งวังสะดุ้งได้เลยทีเดียว แล้วเมื่อเรนอนปราดเข้ามาในห้องส่วนพระองค์ด้วยความเป็นห่วง เธอก็เห็นเพียงพระราชินีแห่งคาโนวาลที่เกรี้ยวกราดคว่ำกระดานหมากรุกเสียจนกระจาย พลางโวยวายเร็วปรื๋อฟังไม่ได้ความ ขณะที่คิงแห่งคาโนวาลเพียงแต่เสด็จลุกจากพระเก้าอี้แล้วตรัสกับเธอด้วยท่าทางปกติ
“ขอบใจมาก เรนอน เฟรินแข็งแรงดีอย่างว่านั่นแหละ อ้อ ไว้พรุ่งนี้ค่อยให้นางกำนัลมาจัดห้องตอนพาเฟรินออกไปเดินเล่นแล้วกัน”
“แล้ว?” เรนอนชะเง้อมองสตรีสูงศักดิ์แห่งคาโนวาล แล้วต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อกระดานหมากรุกทำจากหินอ่อนเนื้อดีหล่นลงแตกสองท่อน เสียงโครมครามดังจนต้องยกมือขึ้นปิดหู
“พื้นพระอารมณ์ไม่ดี แต่อีกเดี๋ยวคงหาย”
แล้วในอีกเดี๋ยวต่อมา พื้นพระอารมณ์แห่งควีนคาโนวาลก็ดีขึ้นจริงดังที่ตรัส
คนที่ได้ออกแรงไปสมควรจนปรางค์ขึ้นสีเข้ม เอนองค์พิงวรองค์สูงโปร่งบนพระแท่นยาว นัยน์เนตรสีน้ำตาลหวานซึ้งทอดมองออกไปนอกพระวิสูตรที่รูดทิ้งไว้ ดวงจันทร์สีเหลืองนวลลอยเด่นอยู่เหนือท้องฟ้าสีหมึก ลมเย็นยามค่ำคืนโชยผ่านพระบัญชรเข้ามา วรองค์บางที่ยังไม่แข็งแรงสมบูรณ์ดีนักจึงอดเบียดหาไออุ่นจากคนตัวโตไม่ได้
แล้วพาหาแข็งแรงก็โอบรอบพระอังสาบาง เรียกให้เฟรินเงยพักตร์ขึ้นมองเนตรสีฟ้า ที่ทอดมองมาอย่างอ่อนโยน ก่อนได้ยินสุรเสียงตรัสถามแผ่วเบา
“หนาวหรือ”
เนตรงามหลุบต่ำ หัตถ์บางกุมหัตถ์ใหญ่ไว้อีกทีหนึ่ง ก่อนเลื่อนไปที่ครรภ์ขององค์เอง ให้องค์ทายาทได้สัมผัสถึงความรักของผู้เป็นพระบิดาและพระมารดา รวมทั้งสัมผัสถึงความอ่อนโยนของผู้ที่เรียกได้ว่ายิ่งใหญ่และทรงสิทธิ์และทรงศักดิ์ที่สุดในแผ่นดิน
“หม่อมฉันไม่หนาว ลูกก็คงไม่หนาวเพคะ”
รอยสรวลบนโอษฐ์งามดูอบอุ่นยิ่งนัก เมื่อคนดำรงพระยศสตรีที่สูงศักดิ์ที่สุดในคาโนวาล ทำตัวน่ารักน่าเอ็นดู ทั้งยังเริ่มใช้ศัพท์ถูกต้องเหมาะสม แม้นานๆจะทำแบบนี้สักครั้ง แต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำเลย
“เออนี่ คาโล”
ดวงเนตรสีน้ำตาลส่องประกายชนิดหนึ่งขึ้นมาทันทีเมื่อนึกอะไรขึ้นได้ ก่อนร่างในอ้อมพาหาจะค่อยๆลุกขึ้น พระองค์จึงต้องลุกขึ้นนั่งคุยด้วย
“นายบอกว่าลูกคนแรกอยากให้เป็นผู้ชาย”
“การมีเจ้าชายรัชทายาทจะทำให้การเปลี่ยนอำนาจไม่ยุ่งยาก เพราะเมื่อแต่งตั้งตำแหน่งนี้แล้ว ประชาชนรวมทั้งขุนนางทั้งหลายจะยอมรับโดยทั่วกันว่าบุคคลผู้นั้นจะสืบราชสมบัติต่อไป แต่ถ้าตำแหน่งนี้ยังว่าง เจ้าชายที่ไม่ได้กำเนิดแด่ราชินีแห่งคาโนวาลจะมีสิทธิ์ในลำดับต่อมา ถึงตอนนั้นอำนาจในคาโนวาลจะแบ่งแยกออกเป็นฝักเป็นฝ่าย เพราะต่างฝ่ายต่างต้องการสนับสนุนคนที่ขึ้นครองราชย์แล้วจะเอื้อประโยชน์ให้ตนได้”
“แต่คาโนวาลคัดเลือกคิงจากการให้เจ้าชายในราชวงศ์ต่อสู้กันเพื่อหาผู้ชนะ อย่างนี้ก็ไม่แน่น่ะสิว่าเจ้าชายที่ตัวเองสนับสนุนจะได้เป็นคิง” ควีนแห่งคาโนวาลแย้งด้วยความไม่เข้าใจ
“การคัดเลือกคิงโดยวิธีนั้นเป็นการทำตามราชประเพณี เพื่อให้แน่ใจว่ากษัตริย์แข็งแกร่งพอที่จะปกครองเมืองนักรบได้ ทั้งยังเป็นการประกาศศักดาถึงความสามารถที่จะทำให้หลายๆคนต้องกรงกลัว แต่โดยความจริงแล้ว การเป็นกษัตริย์ใช่ว่าจะเก่งเพียงอย่างเดียว ข้อสำคัญคือต้องกุมพระราชอำนาจเอาไว้ในอุ้งหัตถ์ด้วย มิเช่นนั้นคนที่นั่งบนบัลลังก์ก็คงเป็นได้แต่หุ่นเชิด”
คาโลทอดพระเนตรสตรีตรงหน้าแล้วเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าพระองค์ไม่เคยบอกความสำคัญแห่งหน้าที่ ที่
เฟลิโอน่า วาเนบลี เดอะควีน ออฟคาโนวาลจะต้องทรงทราบเลยสักครั้ง และเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้าตั้งใจฟังอย่างเต็มที่ คาโลจึงถอนพระทัยเบาก่อนประทานคำอธิบายต่อ
“เพราะฉะนั้นการสละราชบัลลังก์ต้องกระทำในขณะที่คิงองค์ก่อนยังมีอำนาจอยู่ เหล่าขุนนางจะได้ไม่เกิดความกระด้างกระเดื่องต่อเจ้าชายรัชทายาทที่จะขึ้งครองบัลลังก์สืบต่อมา แต่ในกรณีที่ไม่มีเจ้าชายรัชทายาท เจ้าชายต่างราชวงศ์ที่มีอำนาจและแข็งแกร่งมากพออาจกระทำการชิงบัลลังก์ได้”
“ชิงบัลลังก์” ควีนเฟรินทรงอุทานอย่างไม่เคยนึกเคยฝันมาก่อนว่าจะมีใครกล้ามาท้าทายอำนาจของกษัตริย์เมืองนักรบ “ให้ชิงบัลลังก์ของกษัตริย์อย่างพ่อนาย หรืออย่างนาย ฉันว่าหาที่ตายทางอื่นที่มันดีกว่านี้เถอะ”
“ยุคสมัยที่ท่านพ่อเป็นคิง คาโนวาลแข็งแกร่งถึงที่สุด เรื่องปัญหาทางด้านอำนาจในคาโนวาลจึงไม่เคยเกิด”
สุรเสียงที่เอ่ยถึง ทำให้คนฟังอมยิ้มด้วยความปลาบปลื้มแทนพระบิดาของบุรุษอันเป็นที่รักไม่ได้ เพราะในหน่วยเนตรคู่นั้น เต็มไปด้วยความเคารพสูงสุดอย่างที่ไม่มีสิ่งใดมาเสมอเหมือน โดยพระองค์เองหาทรงทราบไม่ว่า.....ยุคสมัยที่พระองค์เป็นคิง คาโนวาลก็สุขสงบที่สุด
แต่แล้วรอยสรวลบางก็พลันจางไป เมื่อได้ยินกระแสรับสั่งต่อมา
“แต่ในบางสมัยที่กษัตริย์เป็นได้แค่หุ่นเชิด ความวุ่นวายจะตามมาเสมอ เพราะคนที่มีอำนาจมากพอจะประคองใครขึ้นบัลลังก์ ก็พออำนาจมากพอจะผลักผู้นั้นลงจากบัลลังก์เช่นกัน”
วงพักตร์งามของราชินีแห่งคาโนวาลเรียบตึง อาจจะเพราะเพิ่งทรงทราบในสิ่งที่องค์เองควรทราบมาก่อนหน้านี้ หรือเพราะดำรัสเปรยต่อมาของกษัตริย์แห่งเมืองนักรบก็สุดที่จะสรุปได้
“การมีเจ้าชายที่แข็งแกร่งอันเป็นตัวแทนแห่งราชวงศ์วาเนบลีจะเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยให้ราชวงศ์ดำรงอยู่ได้”
หัตถ์บางเอื้อมมากุมที่ครรภ์องค์เองอย่างพระทัยไม่ดี
หากองค์ทายาทมิใช่เจ้าชาย
หากองค์ทายาทเป็นเจ้าชายที่แข็งแกร่งไม่ได้
ราชวงศ์วาเนบลีรวมทั้งพระองค์กับพระสวามีจะเป็นอย่างไร?
เพราะเหตุนี้ใช่ไหม อดีตกษัตริย์แห่งคาโนวาลจึงต้องทรงอุปภิเษกกับจอมภูติแห่งสโนว์แลนด์ พระมารดาของเจ้าชายคาโลทั้งที่ไม่ได้ทรงรักทรงผูกพัน
เพราะเหตุนี้ใช่ไหม คาโนวาลจึงต้องการพ่อมดปีศาจผู้เก่งกาจ เพื่อขึ้นครองราชย์ในอนาคต
โอ....ลูกแม่
ลูกรัก
หัตถ์ใหญ่ อบอุ่น ทรงแตะที่พระอังสาบางของคนตรงหน้า เนตรสีสวยทว่าฉายรอยกังวลเงยขึ้นสบ คิงแห่งคาโนวาลจึงทรงตรัสถาม
“เป็นอะไรไป”
“เปล่า” ส่ายพระเศียรจนพระเกศายาวปลิวไสว “ไม่มีอะไร”
“เฟริน”
สุรเสียงเครียด คล้ายบังคับให้พระราชินีแห่งพระองค์ต้องทูลตอบคำถาม “เป็นอะไร”
“เปล่าเป็นอะไรซะหน่อย” สรวลอย่างไม่ค่อยเป็นธรรมชาตินักในสายพระเนตรของคนมอง ก่อนรีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาอันมีแต่จะทำให้รู้สึกอึดอัดทั้งสองฝ่าย
“งั้นนายจะตั้งชื่อลูกชายของเราว่าอะไร”
เนตรสีฟ้างามชะงักไปชั่วครูกับคำถามนั้น ก่อนแย้มรอยสรวลบางแล้วดำรัส
“คาเรน”
“คาเรน?” คนฟังขมวดคิ้วเมื่อได้ฟัง “ไม่ค่อยแปลกเลยเนอะ”
“นั่นสิ” เสียงสรวลแสดงพระอารมณ์ขบขันลอดออกมาจากพระศอ
“แปลกจริงๆนั่นแหละ ก็มาจากชื่อฉันกับนาย จะไม่แปลกได้ไง”
ความคิดเห็น