คาโลกะเฟริน

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่4คาโนวาลกับเซอไพรส์ใหม่

ตอนที่ 4 คาโนวาลกับเซอร์ไพรใหม่

เมื่อขบวนเสด็จของเดมอสมาถึง สาวน้อยมองลงมายังเมืองขนาดใหญ่ ที่บัดนี้มีขบวนเสด็จของเมืองต่างๆมากันคับคั่ง ดูคึกคัก ทำเอาสาวน้อยตื่นเต้นกับการได้มาคาโนวาลในครั้งนี้

ร่างบางน่ารักเดินลงมาจากขบวนรถ  ที่มาจอดหน้าพระราชวังแห่งคาโนวาล พร้อมกับเดินลิ่วๆตรงเข้าไปในพระราชวัง การตกแต่งหรูหราละเอียดลออและเต็มไปด้วยของล้ำค่า แต่กลับให้บรรยากาศเคร่งขรึมหนักแน่น

“เชิญด้านนี้ พะยะค่ะ”ทหารผู้หนึ่งเอ่ยพร้อมเดินนำทางไปยังห้องรับแขก

เมื่อประตูถูกเปิดออก  ทุกสายตาจับจ้องมาที่อาคันตุกะ ห้องนี้เป็นโทนสีฟ้าตกแต่งด้วยของมีค่าล่อตาหัวขโมยอย่างเขาดีนัก

            ‘ถ้าไม่ได้มาด้วยชุดน่ารำคาญ กับร่างสาวน้อยบ้าๆนี่ จะยกเค้าให้หมดบ้านเลย’หัวขโมยสาวพร่ำในใจ   ก่อนจะเดินตามผู้เป็นพ่อไปนั่งที่โต๊ะยาวซึ่งบัดนี้ มีกษัตริย์จากเมืองต่างๆนั่งกันเต็มไปหมด แต่ไม่เห็นจะมีเจ้าชายหรือเจ้าหญิงของเมืองต่างๆมากันเลย

ภาพเบื้องหน้าที่ทำเอาใจเฟรินเต้นรัว กษัตริย์บาโรในสีหน้าเคร่งขรึม ไม่ต้องบอกก็รู้แล้วว่าไอ้คาโลงี่เง่ามันไปติดไอ้หน้าบูดๆนี้มาจากใคร

“คาโล ลูกพาเฟลิโอน่าไปเดินเล่นข้างนอกก่อน”เสียงเรียบๆแต่ดูเคร่งขรึมดังมาจากคิงบาโร

คาโล ยืนขึ้นพร้อมกับโค้งลำตัวนิดๆ และเดินมายังเก้าอี้ที่เฟรินนั่งอยู่  สาวน้อยจึงต้องลุกเดินออกไปพร้อมๆกับเจ้าชายน้ำแข็งที่ไม่เอ่ยอะไรสักคำ

เมื่อเดินลับมาจากห้องรับแขกนั่น เฟรินจึงเอ่ยขัดความเงียบ

“คาโล ที่คาโนวาลมีงานแล้วไม่เห็นจะบอกชั้นสักคำ”

“นายก็รู้เรื่องแล้วนี่” ทั้งคู่เดินมายังยอดปราสาทที่สามารถมองเห็นวิวทั่วคาโนวาลดีที่สุด

“วิวสวยจัง คาโนวาลที่น่าอยู่แฮะ”นัยตาสีน้ำตาลมองภาพเบื้องหน้าที่สะกดสายตาผู้พบเห็น

“น่าอยู่ก็ดีแล้ว เพราะอีกไม่นานนายคงต้องมาอยู่ที่นี่”เสียงเรียบๆที่ทำเอาเฟรินตกใจ

“นายหมายความว่าไง”สาวน้อยเอ่ยขึ้นกับสีหน้าบ่งบอกถึงความงงเต็มที่

“ก็เจ้าเอวิเดสกับพ่อของชั้น ตกลงกันว่าถ้านายกับชั้น เรียนจบจากเอดินเบิร์กเมื่อไหร่ จะให้เราสองคนหมั้นกัน แต่ตั้งแต่นี้ต่อไป เราก็เป็นว่าที่คู่หมั้นไปก่อน”ว่าที่คู่หมั้นพูดกวนประสาท น้ำแข็งก้อนใหญ่กำลังทุบเตาหลอมให้บูดเบี้ยว

คิดเหรอว่าจะหลอกคนอย่าง เฟริน เดอเบอโรว์ได้  นายน้ำแข็งงี่เง่า แต่ถ้าเกิดเป็นเรื่องจริงขึ้นมา คิดแล้วอยากฆ่าตัวตายนักเชียว “พ่อชอบพ่อหนุ่มนั่นนะ ถ้าได้มาเป็นลูกเขยคงดี” คำพูดของผู้เป็นพ่อ เอ่ยซ้ำไปซ้ำมาในใจ

            “เฟริน..เอ๊ย...เฟริน  ชีวิตอิสระจีบหญิงนู่น เหล่สาวนี่ กลับต้องมาจมอยู่กับเจ้าชายน้ำแข็งงี่เง่า  โถน่าสงสาร”คำเอ่ยเบาๆของหัวขโมยในร่างสาวน้อย แต่ทำให้เจ้าคนหูดีได้ยินจนได้

            “นายไม่อยากหมั้นขนาดนั้น”พูดออกมาได้ไอ้คาโลบ้า ใครจะอยากไปหมั้นกับเจ้าของโรงน้ำแข็งอย่างนายกันเล่า

            “ก็แหงสิ ชั้นยังไม่พร้อมถึงจะเป็นแค่ว่าที่คู่หมั้นก็เถอะ”

            “นายช่วยไปคุยกับพ่อนายหน่อยไม่ได้รึไง คาโล”เจ้าของเสียงหวานๆกระพริบตาปริบๆแกมอ้อน

            “นายก็รู้ คำสั่งกษัตริย์ แม้แต่เจ้าชายก็ขัดไม่ได้ และอีกอย่างข้อตกลงนี้ไม่ใช่พ่อชั้นคนเดียวที่ตัดสินใจได้ ต้องดูความเห็นของเจ้าเอวิเดสด้วย”

            “มันก็จริง”เฟรินพูดอย่างยอมรับความจริง

            “ไปเตรียมตัวสำหรับงานคืนนี้เถอะ ส่วนเรื่องหมั้น อย่าเพิ่งนึกถึงเลย กว่าจะหมั้นก็ต้องจบจากเอดินเบิร์กก่อน ยังมีเวลาอีกมาก”น้ำเสียงสงบ พลางจูงมือสาวน้อยไปส่งที่หน้าห้องพักที่จัดไว้ให้

            “เจอกันคืนนี้นะ เฟริน”