คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Part one : ข้อตกลง(รีไรท์จ้า เกิดข้อผิดพลาด 100%)
Part one : ข้อตกลง
วันนี้ทำไมถึงรู้สึกแปลก ๆ จังเลยนะ มันหวิวว่าจะต้องจากบ้านที่รักไปยังไงก็ไม่รู้ ไม่เอาดีกว่าไม่คิดอะไรแล้ว อบคุ๊กกี้ไปฝากพี่ ๆ ที่บริษัทดีกว่า ^o^
??? : “ซอ จะออกไปข้างนอกเหรอจ๊ะ”
ซอฮยอน : “ค่ะ พี่เจส ซออบคุ๊กกี้เผื่อไว้นะคะ กินเลยจะได้อร่อย”
เจสสิก้า : “จะเอาคุ๊กกี้ไปที่บริษัทเหรอ”
ซอฮยอน : “ค่ะ ^o^”
เจสสิก้า : “’งั้น พี่ไปด้วยซิ จะไปเคลียร์งานด้วย”
ตอนนี้ฉันกับพี่เจสมาถึงบริษัทแล้วค่ะ ฉันเดินแจกรอยยิ้ม+คุ๊กกี้อัลมอนทั่วบริษัทเลย ส่วนพี่เจสก็รับโทรศัพท์ หน้าสวย ๆ ของพี่เริ่มเครียด ๆ สงสัยจังว่าใครโทรมา
เจสสิก้า : “ซอ ขึ้นไปหาแทกัน”
ซอฮยอน : “มีเรื่องด่วนเหรอคะ”
เจสสิก้า : “ด่วนมากเลยล่ะ!!!”
ฉันเดินตามพี่เจสมาถึงห้องทำงานของพี่แทยอนซึ่งมันอยู่ชั้นบนสุด พวกพี่ ๆ มีเรื่องอะไรกันนะ
เจสสิก้า : “แทยอน ฉันเอง”
แทยอน : “เข้ามาเลย เจส”
พี่แทยอนนั่งหน้าเครียดอยู่หลังโต๊ะที่กองไปด้วยแฟ้มและเอกสารมากมาย แต่ในมือพี่มีแค่เอกสารแผ่นเดียวเท่านั้น พี่จ้องมันแบบถ้ามีตาเลเซอร์ คงเผาเป็นจุลไปแล้ว
ซอฮยอน : “พี่แทยอน มีเรื่องเครียดเหรอคะ ในเอกสารนั้นมีอะไรเหรอ”
แทยอน : “ฟังให้ดีนะซอ บริษัทเรากำลังจะถูกยึด!!!!!”
ซอฮยอน : “ถูกยึด!!!!!”
ผมนั่งทำงานอย่างเหม่อลอย จริง ๆ แล้วผมกำลังรออะไรบางอย่างน่ะ ผมเชื่อว่าเธอต้องมาแน่ ๆ
ทุกคนอาจจะคิดว่า การกระทำของผมตอนนี้มันเลวร้ายมากเรยสินะ แต่เพราะผมรักเธอ ผมเลยอยากให้เธอมาอยู่ข้าง ๆ เผื่อเธอจะรักผมตอบบ้าง แต่ถ้าเธอไม่มีทางที่จะรักผมตอบ ผมก็ยังไม่รู้ว่าจะสามารถปล่อยเธอไปได้ไหม แต่นั่นก็เป็นเรื่องของอนาคต
คิบอม : “คยู” พี่ชายมาหาผมถึงที่โต๊ะผมเลยเหรอ โอ้ววว
คยูฮยอน : “มีอะไรเหรอครับพี่”
คิบอม : “ฉันนึกว่าบริษัทที่นายให้ฉันยึดจะเป็นของผู้หญิงไร้พิษสงซะอีก”
คยูฮยอน : “????”
คิบอม : “นายดูนี่ เรายึดบริษัทเธอมาได้ก็จริง แต่เธอยังแยกเงินส่วนหนึ่งที่มีมูลค่าไม่น้อยเลย ไว้ในบัญชีของเลขา ดังนั้น เธอไม่จำเป็นต้องมาก้มหัวให้เรา”
คยูฮยอน : “ผมเชื่อว่า เธอไม่ปล่อยบริษัทของเธอแน่ครับ”
คิบอม : “นายมั่นใจเหรอ”
คยูฮยอน : “ครับ”
คิบอม : “ถ้านายมั่นใจ ฉันจะดำเนินการต่อ”
คยูฮยอน : “ขอบคุณมากครับ พี่คิบอม”
เท่านี้ก็แค่รอเวลาเธอมาเท่านั้นสินะ...................................
ฉันมองหน้าพี่สาวและเอกสารในมืออย่างตกใจ น้ำใส ๆ คลอเบ้าตาของฉัน นี่มันเรื่องอะไรกัน บริษัทของเรากำลังจะถูกยึด บริษัทของพ่อและแม่ แล้วพนักงานทุกคนจะทำยังไงกันล่ะ
ยูนอา : “คนที่ทำต้องมีอำนาจในวงการพอสมควรเลยค่ะ เพราะถึงขนาดวางแผนยึดบริษัทที่รากฐานมั่งคงอย่างเราได้”
แทยอน : “เป็นไปได้ยังไง ยูนอา ฉันตรวจสอบดีมาตลอด”
ยูนอา : “คงเป็นตอนที่เราไปต่างประเทศกันน่ะค่ะ นายท่าน”
แทยอน : “เลวที่สุด”
เจสสิก้า : “แล้วเธอจะเอายังไงแท ลำพังพวกเราไม่ลำบากหรอก แต่บริษัทไม่รอดแน่”
ซอฮยอน : “OoO พี่คะช่วยบริษัทของเราด้วยนะ ToT”
แทยอน : “ยูนอา เตรียมตัวไปตามที่อยู่ในเอกสาร เจสเธอคุมบริษัทให้ฉันที”
ยูนอา+เจสสิก้า : “ได้ ค่ะ/จ้า”
ซอฮยอน : “พี่คะ ฉันขอไปด้วยคนสิ”
แทยอน : “แต่ว่ามัน....................”
ซอฮยอน : “นะคะพี่ ให้ฉันไปด้วยนะ”
แทยอน : “....ตามมาสิ”
ซอฮยอน : “ขอบคุณค่ะ YoY”
ฉันเดินทางตามพี่มาที่บริษัทแห่งหนึ่ง ที่นี่ใหญ่กว่าบริษัทเราหลายเท่าเชียวล่ะ มิน่าล่ะ ถึงสามารถยึดบริษัทเราได้ง่าย ๆ แต่ฉันไม่ยอมหรอกนะ
แทยอน : “ยูนอา ฉันขอข้อมูลของที่นี่”
ยูนอา : “ได้ค่ะ นายท่าน” แล้วยูนอาก็หลบฉากไป
ซอฮยอน : “พี่คะ เราจะเข้าไปเลยไหม”
แทยอน : “ไปสิซอ ไปดูหน้าคนเลวกัน!!!”
หลังจากที่ฉันได้รับคำสั่งจากแทยอน ฉันก็กลับเข้ามาในรถและเปิดโน๊ตบุ๊คขอฉัน ฉันไม่รอช้าจัดการแฮ๊คเข้าฐานข้อมูลเบื้องต้นของบริษัท
ผมที่กำลังจะหลับอยู่บนโต๊ะทำงานได้ยินเสียงเตือนทันทีที่มีคนแฮ๊คเข้ามาในระบบข้อมูลของบริษัท โอ้ววว ไม่มีใครมาเล่นสนุกด้วยนานแค่ไหนแล้วนะ ไม่รู้จะมีฝีมือแค่ไหน ลองมาเล่นกันซักตั้งแล้วกัน
ฉันเบิกตากว้าง ฝั่งนั้นมีคนกำลังเล่นงานฉันอยู่ แต่ฝีมือตอนนี้ยังไม่เท่าไหร่ ฉันส่งไวรัสไปเล่นงานฝั่งนั้นแต่มันก็แก้ได้อีก แต่ฉันอาศัยช่วงที่มันวุ่นวายกับไวรัส เจาะไปเกือบถึงข้อมูลอีกฝ่าย แต่ฉันก็หยุดแค่นั้นแหละ
ผมมองหน้าจอคอมที่เต็มไปด้วยตัวอักษร คนที่มาลองดีกับผมเก่งทีเดียวเลยล่ะ มันจะเจาะฐานข้อมูลแล้วแต่ก็หยุด ฉลาดมาก เพราะถ้ามันดึงข้อมูลไปแม้แต่นิดเดียว ผมรู้ IP เครื่องนั้นแน่ ๆ ผมจึงส่งข้อความไป อยากเห็นหน้าจัง แต่ตอนนี้ต้องไปรายงานให้พ่อเพื่อนตัวดีรู้ก่อนแล้ว
ฉันกำลังจะปิดเครื่องโน๊ตบุ๊ค แต่ข้อความที่มาจากไอ้คนที่ฉันเล่นด้วยเมื่อกี้
// สนุกมากเลย วันหลังมาเล่นกันใหม่นะ ^o^ : D”
ฉันอยากจะกรี๊ดออกมาแต่ทำไม่ได้(เพราะเดี๋ยวโดนหาว่าบ้า - -)ได้แต่เดินหงุดหงิดขึ้นไปหาแทยอนเท่านั้น
ฉันกับพี่แทยอนเดินตามคนนำทางมาที่ชั้นบนสุด เขาบอกให้มารอในนี้ ฉันกวาดตาสำรวจห้อง หรูหราดีจัง!! ฉันกวาดตามาหยุดที่ประตูพอดีกับที่มันเปิดออก เผยให้เห็นชายหนุ่มหน้าตาดี(มาก) สองคนเดินเข้ามา คนแรกที่มีมาดเย็นชาแต่ใบหน้าคมเข้มหล่อมาก แต่มันก็ทำให้ฉันใจเต้นไม่ได้เหมือนเวลาที่ฉันสบตาคนที่เดินตามหลังเข้ามา ในแววตาของเขาสื่อความหมายบางอย่าง >///<
คิบอม : “นั่งลงสิ คุณแทยอน คุณซอฮยอน”
ฉันและพี่นั่งตามคำเชิญของเขา
แทยอน : “นายต้องการอะไรที่มายึดบริษัทของฉัน นายยังรวยไม่พออีกเหรอไง”
คิบอม : “หึ ปากดีจริง ตอนนี้เธอเสียเปรียบฉันอยู่นะ”
แทยอน : “หนอย!!!”
คิบอม : “เรามาทำข้อตกลงกันดีกว่า ถ้าเธอยอมรับ ฉันจะคืนบริษัทให้”
แทยอน : “นายต้องการอะไร”
คิบอมมองสำรวจหญิงสาวที่กำลังต่อปากต่อคำเขาอยู่ เธอมีใบหน้าหวานแต่มีแววตามั่นคง จากที่เขาดูข้อมูลบริษัทเขาก็เห็นว่าเธอเก่งพอตัว ริมฝีปากขยับรอยยิ้มที่มุมปาก เธอก็แค่หญิงสาวที่ชอบขู่ฟ่อเท่านั้น ไม่มีวันเอาชนะเขาได้หรอก
คยูฮยอน : “ผมต้องการตัวน้องสาวของคุณ”
แทยอน+ซอฮยอน : “อะไรนะ!!! OoO”
คยูฮยอน : “ผมบอกว่า ผมต้องการ.......”
คิบอม : “พอก่อน คยู ฉันต่อรองเอง”
แทยอน : “นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน”
ซอฮยอน : “พวกคุณบ้าไปแล้วเหรอ”
คิบอม : “พวกเธอไม่มีสิทธิ์ ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันต้องการตัวเธอทั้งคู่"
แทยอน+ซอฮยอน : “OoO”
คิบอม : “ผมให้เวลาคุณในการตัดสินใจ”
ฉันเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง ความคิดสับสนตีกันวุ่นวายในหัวไปหมดนี่มันเรื่งอะไรกันเนี่ย พี่แทยอนที่นั่งขมวดคิ้วมาราว ๆ ชั่วโมงแล้ว
แทยอน : “ซอ พี่ให้เธอตัอสินใจ”
ซอฮยอน : “แต่ว่าพี่คะ หมอนั่นจะให้พี่ไปเป็น....”
แทยอน : “ถ้าเธอได้แต่งงาน และไม่เสียศักดิ์ศรีพี่ก็พอใจแล้ว ^o^”
น้ำตาเอ่อล้นออกมา พี่เสียสละได้เพื่อฉันและบริษัท แล้วทำไมฉันจะเสียสละบ้างไม่ได้ล่ะ
ซอฮยอน : “ตกลงค่ะพี่”
แทยอน : “งั้นไปกันเถอะ”
ฉันปิดโน๊ตบุ๊คอย่างอารมณ์เสียไม่ได้ข้อมูลแล้วยังเจอคนกวนอารมณ์อีก ฉันก้าวลงมาจากรถ แต่ก็รู้สึกถึงสายตาของใครบางคนที่กำลังจ้องมาอยู่
??? : “สวัสดีครับ ต้องการความช่วยเหลือไหม”
ยูนอา : “ไม่ล่ะค่ะ ขอบคุณ”
??? : “อะไรกันล่ะครับ งั้นไปทานข้างกันไหม”
ยูนอา : “ช่วยไปไกล ๆ จะขอบคุณมากเลยค่ะ”
??? : “ไกลพอรึยังครับ”ถอยไปหนึ่งก้าว - -
ยังมาทันที่เธอจะได้ต่อว่ากับความทะเล้นของหมอนี่ เสียงแหลมปรี๊ดก็ตะโกนเรียกออกมาเสียก่อน
??? : “ดงเฮมาอยู่นี่เอง ไปกินข้าวกันเถอะ”
ดงเฮ : “อึนวา ปล่อยฉันไม่ชอบ”
อึนวา : “เอ่อ ไปกินข้างกันเถอะนะ”
ยูนอามองทั้งคู่ด้วยแววตาสมเพช เธอเกลียดผู้ชายเจ้าชู้มาก เธอค่อย ๆ หลบฉากออกมาก่อนที่จะวิ่งเข้าไปหาเจ้านายเธอในบริษัท
ดงเฮ : “อ้าว ไปซะแล้ว”
อึนวา : “ใครเหรอ ดงเฮ”
ดงเฮ : “อึนวา วันนี้ฉันไม่ว่าง ปล่อย”
เขาผละจากหญิงสาวด้วยความรำคาญก่อนที่ในใจจะคิดถึงสาวหน้าสวยปะกี้
// อืม น่าสนใจ เธอเป็นคนแรกที่ปฏิเสธเขา เขาต้องเอาตัวเธอมาให้ได้ //
ภายในห้องที่กำลังพูดกันอย่างเคร่งเครียด แทยอนเริ่มขมวดคิ้วเมื่อได้รับฟังข้อตกลงต่าง ๆ
แทยอน : “ทำไมจะต้องให้ซอแต่งเร็วขนาดนั้น”
คิบอม : “เธอไม่มีสิทธิ์ต่อรอง”
แทยอน : “หนอย!!!”
คิบอม : “ส่วนเธอต้องย้ายมาอยู่ที่บ้านหลังเล็กของฉัน”จะตอกย้ำกันใช่ไหม
แทยอน : “ได้ แต่ขอเป็นหลังงานแต่งของซอได้ไหม”
คิบอม : “ได้”
แทยอน : “เอาเป็นว่าตกลงตามนั้นแหละค่ะ”
คิบอม : “ดี” แทยอนจึงลุกออกจากห้องไป
คิบอม : “เธอไม่มีวันชนะฉัน แม่สาวน้อย”
พี่แทยอนเข้าไปคุยเรื่องข้อตกลงได้ซักพักนึงแล้ว ปล่อยให้ฉันนั่งรอข้างนอก อยู่ ๆ ประตูก็เปิดออกเผยให้ร่างที่ฉันแอบใจเต้นไปนิดหน่อย แต่ตอนนี้ไม่แล้ว เพราะฉันเกลียดเขา
คยูฮยอน : “หยุดมองฉันอย่างนั้นซะที”
ซอฮยอน : “ได้ค่ะ ถ้าคุณสั่ง”
คยูฮยอน : “อย่าประชดฉัน ซอฮยอน เธอไม่รู้หรอกว่าฉันรอเธอมานานแค่ไหน”
สายตาตัดพ้อทำให้ใจเธออ่อนยวบ แต่ด้วยความแค้นที่มันมีมากกว่าทำให้เธอเมินใส่เขาทั้งที่ในใจก็คิดอยู่เงียบ ๆ
// ฉันจะเชื่อคนที่ทำลายชีวิตฉันได้เหรอ คยูฮยอน //
แง มันหาย ๆ ๆ ๆ มาอ่านตรงนี้ก่อนน้าคะ ToT
มันน้อยกว่าอันเก่าด้วย ฮือ ๆ
ความคิดเห็น