คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2 :เจ้าชายน้ำแข็งvsเจ้าหญิงซุกซน(คิบอม+แทยอน)
บทที่ 2 : เจ้าชายน้ำแข็งvsเจ้าหญิงซุกซน
“กริ๊งงงงงงงง” เสียงอะไรฟระ คนจะนอน
“ผัวะ” ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มกลิ้งลุ่น ๆ ลงมานอนที่พื้นทันที
“โอ๊ยย ใครถีบเนี่ย”
“ถ้าไม่ให้ถีบก็ตื่นได้แล้ว ยัยถึก” หนอยมาทำหน้าตากวนตรีนอีก
“จีอุง แกจะพูดดี ๆ กับพี่แกได้ไหม”
“แทยอน สายแล้วนะลูก” แม่เดินเข้ามาห้ามศึกสายเลือด
“กี่โมงแล้วคะแม่”
“8 โมงจ้ะ ^-^” เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
“ทำไมนาฬิกาเพิ่งมาปลุกล่ะ ToT”
“ก็ผมเห็นพี่นอนสบาย ก็เลยเลื่อนนาฬิกาให้ไง 555+”
“จีอุง แกตายยยย!!!!”
“แทยอนรีบไปอาบน้ำเถอะลูก สายมากแล้วนะ”
“ฝากไว้ก่อนเถอะ ไอ้น้องบ้า แล้วพี่ล่ะคะแม่”
“เมื่อวานค้างบ้านเพื่อนแน่ะจ้ะ”
“แล้วใครจะไปส่งฉันล่ะ แง ToT คนน่ารักถูกฟ้ากลั่นแกล้ง”
“ ถ้าพี่น่ารัก คนอื่นคงสวยกันหมดโลก”
“จีอุง ไปตายซะ” ตุบ โครม ตูม บึ้ม
“แม่บอกให้ไปอาบน้ำ คิมแทยอน”
“ค่ะ แม่ ToT”วันนี้วันซวยเหรอไงนะ
โอ้ สวัสดีค่ะ~ทุกท่าน ฉัน คิมแทยอน สาวน้อยที่(โคตะระ)ซวยค่ะวันนี้ เนื่องจากน้องชายตัวดี(คิมจีอุง)มันแกล้งฉันค่ะ แล้วเนี่ย 8.30 แล้วเข้าเรียน 8.45 แล้วฉันจะไปโรงเรียนทันไหมเนี่ย
“จ๊ากกกกก สายแล้ววว”เสียงหวาน ๆ ดังขึ้นข้างหลังพร้อมเสียงสบถอย่างสมกุลสตรี(ตรงไหน)
“อ้าว เฮ้ย เจส”เด็กสาวผูกผมม้าสูง หน้าตาสะสวย เสียงหวานใสกิ๊ง
“แทแท สายเหมือนกันเหรอ”
“จีอุงมันแกล้งฉัน”
“ฉันเห็นน้องเธอก็หวงเธอนะ ^o^ ทั้ง ๆ ที่พี่มันก็ขายไม่ออก 555+”
“ว่าแต่ฉัน อย่างกับตัวเองขายออกงั้นแหละ”
“เชอะ -)o(-” ถึงจะพูดกันแบบนี้แต่กลุ่มของฉันฮ๊อตมากเลยนะ
“เพราะนายนั่นแหละ สายอีกแล้วว”
เสียงโวยวายของผู้ชายดังมาจากด้านหลัง คน 3 คนที่วิ่งทะเลาะจนเกือบจะกัดหูกันอยู่แล้ว
“เพราะพี่แหละ พี่คังอิน มัวแต่โทรศัพท์คุยกับใครอยู่ได้”
“ฉันผิดเหรอฟระ ดงเฮ” เออ แกแหละผิด
“หยุด จะถึงโรงเรียนแล้ว”
“อ้าวเฮ้ย แทยอนนี่หว่า”คังอินที่มองไปเจ๊อะร่างบางกำลังใส่เกียร์หมาวิ่งปรู๊ดเพราะสายเหมือนกัน
คิบอมที่ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยที่คังอินรู้จักยัยโหดนั่น แต่พอคิดถึงของที่อยู่ในกระเป๋าก็เกิดคิดอะไรดี ๆ (ชั่ว ๆ)ออก
“พี่คังอินนี่นา เธอรู้จักเจ้าชายจากโรงเรียนชายล้วนนั่นด้วยเหรอ”
“นิดหน่อย” พี่ตรูนี่หว่า
“หนอย เดี๋ยวนี้ไปหลีหนุ่มไม่ชวน”ตรูจะหลีพี่ตัวเองไมฟระ
“O.O”สีหน้าด๊อง
“ - - ” สีหน้าคิบอม
“^o^”สีหน้าคังอิน (ว่าแต่มาด้วยกันได้ไงฟระ)
“พี่คังอินฮะ สองคนนั้นใครเหรอ”
“โอ้ ลืมไป คิบอม ดงเฮ คนซ้ายแทยอน คนขวาเจสสิก้า เจ้าหญิงของโรงเรียนตรงข้ามเราน่ะ”
“แทยอนเหรอ”คิบอมพึมพำเบา ๆ ด๊องวิ่งเข้าไปแทรกตรงกลางระหว่างแทยอน(ที่เริ่มขมวดคิ้ว)และเจสสิก้า(ที่ยังงง)
“หวัดดีฮะ ผมดงเฮนะ”
“เอ่อ หวัดดี ฉันเจสสิก้า - -:”เฮ้ยนี่มันตอนของฉันไม่ใช่เหรอ
“เป็นแฟนกันนะ”
“เฮ้ย O.O” ทุกคนยกเว้นคิบอมประสานเสียงอย่างไพเราะ - -
ระหว่างที่ดงเฮยังวิ่ง(??)จีบยัยเจสอยู่ คิบอมก็วิ่งมาคว้ามือแทยอนแล้วลากออกมา โดยมีคังอินมองมาอย่างเคือง ๆ
“เธอ เย็นนี้ฉันจะไปรอเธอหน้าโรงเรียน”
“ ??”
“ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย”
“??”
“....................”
“นายเป็นใครเหรอ”
“- -; ยัยบ๊อง นี่อะไร”มือคว้าต่างหูรูปตัว T ขึ้นมาโชว์
“เฮ้ยยย ของฉันนี่” ต่างหูที่กลุ่มของเธอใส่กันทั้งกลุ่ม ข้างหนึ่งเป็นตัวอักษรของชื่อกลุ่มคือ Girl Generation เป็นต่างหูรูปตัว G อีกข้างคือตัวอักษรชื่อของตัวเองซึ่งของเธอ คือ T ซึ่งมันเป็นเอกลักษณ์มากขนาดที่มองเห็นแวบเดียวรู้เลย
“อยากได้คืนก็มาหาฉันตอนเย็นด้วย”พูดจบก็วิ่งไปทันที
“คนอะไรวิ่งเร็วจังหว่า เฮ้ยแล้วหมอนั่นเป็นใครวะ” -*-
แทยอนที่ยังคงเอ๋อเสมอต้นเสมอปลายก็ถูกเจสที่หลุดจากดงเฮมาได้ลากไปโรงเรียน
“บายนะพี่คังอิน บายดงเฮ”แทและเจสหันมาลาอีกสองคนที่เหลือ
“กริ๊งงงงงงงง”เสียงออดหมดเวลาเรียน เลิกเรียนแล้วเหรอเนี่ย
“แทแท ตื่นได้แล้วย่ะ”
“นี่เจส วันนี้ฉันกลับก่อนนะ”ฉันยังขยี้ตาแต่ปากก็ขยับพูด
“ย่ะ ว่าแต่ว่า พ่อหนุ่มคนนั้นจับมือเธอด้วยนิหน่า”
“หนุ่มไหน”
“เจ้าชายน้ำแข็งของโรงเรียนชายล้วนตรงข้าม”
“เออ ช่างมัน ฉันไปก่อนนะ”
“อ้าวไปซะแล้ว”
“พี่แทรีบไปไหนหรือคะพี่เจส”ซอฮยอนผู้น่ารักเดินเข้ามาถาม
“ไม่รู้สิ ซอไปกินไอติมกันเถอะ ^^”
“ค่ะ ^o^”
ฉันค่อย ๆ โผล่หน้ามาแถว ๆ หน้าโรงเรียนแต่กลุ่มผู้หญิงกลับมาออกันอยู่อย่างกับ Super junior มาเปิดคอนเสิร์ตงั้นแหละ อ้อรู้อะไรรึปล่าว Super junior เป็นวงของ 13 หนุ่มปริศนาที่ร้องเพลงเพราะมาก ๆ เลยแต่ก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าพวกเขาเป็นใครเพราะเคยได้ยินแต่เสียงเท่านั้นแหละ ฉันยังอยากรู้เลยว่าพวกเขาเป็นใคร
ฉันเดินฝ่าฝูงกิ๊บบอน(ชะ-นี)ออกมาก็เจ๊อะกับหน้าหล่อ ๆ ชะอุ๋ย!! หมอนี่หล่อจริงแหะ(เพิ่งจะรู้เหรอ เค้าเป็นถึงเจ้าชายของโรงเรียนเลยนะ -*-)
“แทยอน ทางนี้”เค้าเรียกฉันแถมกวักมือเรียกอีก
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“หนวกหูชะมัด ไปกันเหอะ”ฉันลากคิบอมออกมาแล้วตั้งหน้าตั้งตาเดินไปร้านไอติมข้างโรงเรียน โดยที่ไม่ได้หันมามองเลยว่าบนใบหน้าหล่อ ๆ นั้นมีรอยยิ้มที่หาดูได้ยากปรากฏอยู่
“นายจะเอาต่างหูมาคืนฉันใช่มะ”ฉันถามหลังจากกินไอติมไป 2 ลูกแน่นอนว่าให้เขาจ่าย
“คิดว่าจะให้ฟรี ๆ ??”
“อ้าว มันของฉันน้า O.O เอามาเลย”
“ฉันอุตส่าห์เก็บไว้ให้ สำนึกมั่งสิ ยัยบ๊อง”
“ชิ!! งั้นจะให้ทำอะไรล่ะ”
“ไปเที่ยวเป็นเพื่อนหน่อยสิ”
“เอ๋!!!-*- มันเปลืองเงินจะตาย ไม่เอาให้ทำอย่างอื่นเหอะ”
“ฉันเลี้ยง.....”
“วันไหน เมื่อไหร่ กี่โมง บอกมาเลย” ฉันไม่งกจริง ๆ นะจะให้ปฏิเสธคนหล่อได้ยังไง
“หึ ไว้ฉันจะนัดเธออีกที เอาเบอร์มือถือมาสิ”
“อ่า อื้ม”
“ฉันไปล่ะ”เขากำลังลุกขึ้นยืนหลังจากจ่ายค่าไอติมแล้ว
“เดี๋ยวววววววววว”ฉันเรียกเขาไว้
“หือ!!”หมอนั่นเอียงคอถาม น่ารักมากเลย กรี๊ดดดดด
“นายชื่ออะไรอ่ะ”ฉันไม่ได้ซื่อบื้อนะ จริงจริ๊ง
เขาทำหน้าเหมือนระอาในความใสซื่อ(บื้อ)ของฉัน ก่อนที่รอยยิ้มเท่ ๆ จะถูกส่งมาให้
“คิบอม”แล้วเขาก็เดินไป ทิ้งไว้แต่หัวใจดวงน้อย ๆ ของฉันที่มันมีความรู้สึกแปลก ๆ ข้างใน!!!!!!
เป็นไงบ้างคะ คอมเม้นกานด้วยนะ >o<
ความคิดเห็น