คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : บทที่ 12 : เจ้าชายขสแด๊นซ์vsเจ้าหญิงเท้าไฟ(ฮยอกฮโย+ด๊องเจส อิอิ)
บทที่ 12 : เจ้าชายขาแด๊นซ์Vsเจ้าหญิงเท้าไฟ
“ขอโทษนะคะ โรงเรียนที่มีห้องซ้อมเต้นไหมคะ” ฉันตรงเข้าไปถามนักเรียนชายกลุ่มหนึ่ง พวกเขามองมาด้วยสายตาเหมือนฉันเป็นสัตว์หายากยังไงยังงั้นแหละ - -
“แฮ่ๆๆๆๆ สาวสวย อ่อ มีครับ แต่ระวังนะฮับ”
“ - - ระวังอะไรคะ(ตรูควรระวังเมิงนั่นแหละ)”
“ที่ห้องซ้อมเต้น มีผีไก่ตัวนึง มันจะคอยจิกเพราะหวงห้องซ้อมนั่นแหละครับ”
“อ่ะค่ะ - * - ”ผีไก่ มันเป็นตัวอะหยั๋งหว่า
“นั่นแหละครับ น้องอย่าไปเลยไปกินขนมกับพี่ดีกว่า”
“เอ่อ ขอโทดด้วยจิง ๆ ค่ะ ฉันอยากซ้อมเต้นน่ะ ^o^”
“ToT ไม่เป็นไรฮะ ซิกๆๆ”ตรูไม่สงสารหรอกเฟร้ย - - เดินกลับไปเลย แต่เฮ้ยยยยย
“พี่คะเดี๋ยวค่ะ OoO”
“น้องเปลี่ยนใจจะไปกับพี่แล้วใช่ไหมจ๊ะ คนหล่อยินดีฮะ”
“ป่าวค่ะ พี่ยังไม่บอกว่าห้องซ้อมเต้นไปทางไหน”
“เพล้ง”(หน้าแตกกระจายออกเป็นส่วนๆ)
ฉันเดินมาตามทางที่พี่หน้าหม้อคนนั้นบอก ห้องขนาดใหญ่ที่บรรจุคนได้เยอะเป็นสิบๆ แต่กลับมีคน ๆ เดียวซ้อมเต้นอยู่
“ขอโทษนะคะ คุณผีไก่ใช่ไหม” *-* ก็พี่เค้าบอกแบบนี้
“ครายเป็นพี่ไก่ฟระ >o< อ้าวเธอเอง ออกไป๊”
“ฉันไม่ใช่หมานะเฟร้ยฮยอกแจ๊ มาไล่กันอย่างนี้ได้ไงฟระ”โมโหเฟร้ย เจอหน้าปุ๊บไล่ปั๊บ เดี๋ยวสอยแป๊บเลยนิ(อานหลังมานมั่ว ๆ นะเออ)
“นี่เป็นที่ส่วนตัวของฉัน เธอไม่มีสิทธิ์”
“ไม่ได้มีป้ายชื่อติดไว้นิ ช่วยไม่ได้ ฉันก็มีสิทธิ์ มันเป็นที่สาธารณะ”
“เธอ ฮโยยอน ออกไปเดี๋ยวนี้”
“นายนี่เหมาะเป็นผีไก่จริง ๆ หวงที่ซะด้วย แล้วถ้าฉันไม่ไปจะมีอะไรมะ” ฉันท้าทายกลับ คนอย่างฮโยยอน ไม่กลัวใครย่ะ 555+
“ฉันซ้อมคนเดียวมานานแล้ว พวกผู้หญิงนี่จุ้นจ้านจริง ๆ”
“ก็ถ้านายไม่ให้ฉันซ้อมด้วยแล้วจะให้ฉันไปเต้นหน้าเสาธงหรือฟระ ไอ้ฟรายยย(แมลงวันนะ 555+)”
“เออ ได้ก็ดี -.,- ”
“ไม่หล่อแล้วยังนิสัยเสียอีก”
“อ้าว เธอ ฉันออกหล่อ ผู้หญิงกรี๊ดกร๊าดจะเป็นจะตาย”
“ช่าย นายหล่อกว่าไก่กระต๊ากธรรมดานิดนุง -.,-”
“เฮ้ยยย สวยตายอ่ะยัยหน้าปลาไหล”
“โหะ ๆ ๆ หน้าตาดีกว่านายละกัน ^o^”
“เธอ ยังไงฉันก็ไม่ให้เธอซ้อม มันเกะกะ”
“ฉันขอพื้นที่นิดเดียวเอง ห้องซ้อมก็ออกใหญ่”ฉันลงทุนขอร้องแล้วนะ
“ฮึ่ม ยังไงเธอก็จะไม่ไปใช่ไหม >o<”
“เออ”
“โธ่เว้ยยย ฉันเกลียดคนอย่างเธอที่สุด”
“คิดว่า ฉันชอบคนอย่างนายหรือไง ยังไงฉันก็จะซ้อม”
“เออ ไม่ยุ่งด้วยแล้ว” แล้วธรรมะก็ชนะอธรรม(แกมานน่าจะเป็นอธรรมเฟร้ย - -)
“ฉันล่ะเกลียดเธอจริงๆ” ยังบ่นมาให้ได้ยินอีกแน่ะ ฉันก็เกลียดแกโว้ยย
ฉันเลิกสนใจไอ้ไก่นี่ดีกว่า เอาล่ะต้องซ้อมท่าเต้นซะหน่อย ไม่ได้เต้นมานานละ เดี๋ยวเสียชื่อเจ้าหญิงเท้าไฟหมด ฉันยืดตัวก่อนที่จะเริ่มลองเต้น เสียดายยัยยูริคู่ขาแด๊นซ์ฉันไม่มาด้วย ช่วงนี้มานชอบอยู่กับตาตี๋นั่นอยู่เรื่อยเลย
“เต้นยังกับปลาดุกโดนน้ำร้อน”อะไรของไอ้ไก่นี่อีกวะ
“อะไรอีก ฉันอุตส่าอยู่เงียบ ๆ แล้วนะ”
“หึ มาเต้นแข่งกันไหมล่ะ”
“ได้!!! แล้วนายจะได้ลิ้มรสความพ่ายแพ้”
ฉันตอบรับคำท้าของหมอนั่น แล้ว Music battle ก็เริ่มต้นขึ้น.......
ผมวิ่งตามหาหญิงสาวคนหนึ่งไปทั่วโรงเรียน เฮ้อ! เธอไปอยู่ไหนของเธอนะ เจ้าหญิงของผม ToT
“อ้าว ดงเฮ วิ่งตามควายอยู่เหรอ”แทยอนที่เห็นผมวิ่งหน้าตั้งก็หาว่าผมวิ่งตามควายซะงั้น(เกาหลีมีความด้วยเหรอฟระ!!)
“เธอเห็นเจสรึปล่าว”
“อ่อ เห็นเดินไปทางห้องสมุดนะ ^o^”
“โอ้วว ขอบใจ แบบนี้สิคิบอมถึงหลง”
“ไป-ตาย-ซะ -///- ”
ผมติดสปีดวิ่งมาแถว ๆ ห้องสมุด อ้ะ ผมเห็นหลังเจสไว ๆ นะ(นายติดเรดาห์ไว้เหรอฟระ) เฮ้ย มีผู้ชายอยู่ด้วยนี่หว่า
“คุณมาคบกับผมได้ไหมครับ”ผมแอบดูชายคนนั้นสารภาพรักเจสของผม อ๊ากกกกกก อยากฆ่าคน เจสจะตอบยังไงนะ
“ขอโทดด้วยนะ ฉันมีคนที่อยากให้อยู่ข้าง ๆ แล้วน่ะ”ใช่ฉันไหม เจส
“ใครเหรอครับ ถ้าผมไม่รู้ผมไม่ตัดใจจากคุณแน่”
“อืม...(>///<)..ลีดงเฮ....” OoO จริงเหรอเนี่ย
“ครับ ผมไม่มีทางสู้เจ้าชายได้หรอก ผมขอตัว”แล้วก็วิ่งร้องไห้ไปตามระเบียบ - -
“เธอพูดจริงเหรอ เจสสิก้า OoO”ผมเดินออกไปหาเธอ เธอดูตกใจมาก ๆ หน้าแดงก่ำเป็นลูกตำลึงเลย(เกาหลีมีลูกตำลึงเร๊อะ!!!)
“ดงเฮ นะ...นายมาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ตั้งแต่แรกเลยอ่ะ ^o^ เธอพูดจริงใช่ไหม”
“(>////<)” เจสเอาแต่หน้าแดงเลยล่ะ ความพยายามของผมสำเร็จใช่ไหมครับ ผมค่อย ๆ เดินเข้าไปแล้วสวมกอดเธอ
“ดงเฮ ปล่อยน้า >//o//<”
“เธอพูดจริงใช่ไหม เจสสิก้า”
“อืม.........”ทำไมเธอถึงน่ารักขนาดนี้นะ ผมก้มหน้าลงไปสัมผัสแผ่วเบาที่หน้าผากของเธอ ซึ่งเธอก็ไม่ได้ขัดขืนอารัย อ๊า มีความสุข
“ตกลงเป็นแฟนกันนะ”<<<นายพูดคำนี้มากี่รอบแล้วเนี่ย
“ม่ายอาวววว แบร่”เธอแลบลิ้นใส่ผมแล้วก็วิ่งหนีผมด้วย
“เฮ้ยย กลับมาก่อนเจส เป็นแฟนกันน้า >o<”ผมวิ่งตามเธอไป ถึงเธอจะยังไม่ยอมเป็นแฟนผมแต่แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้วครับ
“แฮ่กกกๆๆๆๆๆ”เสียงหอบประสานของร่างสองร่างที่นอนแผ่หลาอยู่ที่พื้น
“เสมอกันใช่ไหม”ฉันถามไอ้ไก่หอบ
“หึหึหึ เธอเก่งเหมือนกันนะ แฮ่กๆๆ”
“แล้วใครว่าฉันเต้นเหมือนปลาดุกโดนน้ำร้อน ห๊ะ!!”
“เออ ตรูผิดก็ได้ฟระ - -”
“ยอมรับแล้วล่ะสิ ว่าฉันเก่ง 5555+”
“เออ.....ฮโยยอน”
“อะไร ไอ้ไก่ 5 ดาว”
“-*- เธอจะมาซ้อมเต้นในห้องนี้อีกก็ได้นะ”
“OoO”
“แล้วก็หุบปากก่อนที่แมลงวันจะไปวางไข่ด้วยฉันไปล่ะ”
“OoO”
“ฉันไปล่ะ (-///-)”แล้วหมอนั่นก็วิ่งออกไป...ชนประตู
“ซุ่มซ่ามชะมัด”ฉันพึมพำแล้วก็เดินไปดู เพื่อสมน้ำหน้า 555+
“โอ๊ยย เจ็บ”
“สมน้ำหน้า วิ่งไม่ดูทางงง”
“ฉันเป็นคนเจ็บนะ ยัยปลาดุกร้ายกาจ!!!!”
“เออ เพิ่งรู้เร๊อะ” ยอมรับค่ะ โหะๆๆๆๆๆ
“มานี่ฉันดูให้ ไม่เป็นไรแค่โนนิดหน่อย”ฉันยื่นหน้าเข้าไปใกล้นายฮยอกมากขึ้น เอ จริง ๆ นายนี่ก็หน้าตาดีนะเนี่ย
“(O///O)”หมอนั่นหน้าแดงด้วย เพราะรีบล่ะมั้ง หัวหมอนั่นเลยมาโขกหัวฉัน
“โอ๊ย ทำบ้าอะไรของเธอ/นาย เนี่ย”เราประสานเสียงกัน ก่อนที่จะหลุดหัวเราะออกมาด้วยกันทั้งคู่
ผมล่ะเสียดายเงินจัง ถ้าไม่ติดว่าต้องอาศัยยัยนี่ผ่านไปหาจางลีอินนะ ผมไม่ง้อเธอหรอก ลีอินน่ะน่ารัก เรียบร้อย ไม่เหมือนยัยแก่นกระโหลกนี่หรอก เฮ้ย แล้วทำไมผมต้องเอาลีอินมาเปรียบเทียบกับยายลิงนี่ล่ะ
“ว้าว นายฮันนายว่าดอกไม้เป็นไง”วันนี้ผมโดนยายนี่ลากมาซื้อของกำนัลให้ลีอินเขาล่ะ
“ไม่เหมาะกับเธอเลย”
“-*- เชอะ”จริง ๆ ผมโกหกน่ะ เวลาเธออยู่ท่ามกลางดอกไม้แบบนี้น่ะ เธอเหมือนเจ้าหญิงเลย ดอกไม้เหมาะกับเธอจริง ๆ
“เธอว่าดอกกุหลาบดีไหม”
“*O* ฉันก็ว่าเหมาะกับลีอินดีนะ แต่ฉันชอบแบบเดซี่อะไรแบบนี้”
“ฉันมาซื้อให้ลีอินนะเธอ”
“เออ!ย่ะ รีบเร็ว ๆ สิเดี๋ยวลีอินจะเลิกงานแล้ว”ยัยยูลิงเร่งผม ผมเลยเลือกกุหลาบสีแดง แล้วก็ติดดอกเดซี่ไปด้วยหนึ่งดอก”
หลังจากจ่ายเงินแล้ว ผมกำลังจะแยกกันกลับกับยูริ แต่ผมเรียกเธอไว้ก่อน
“ยัยยูลิง เดี๋ยวก่อน”
“-*- อะไรอีกล่ะ” ผมยื่นดอกเดซี่ให้เธอ
เธอดูจะตกใจเล็กน้อย ก่อนจะค่อย ๆ คลี่ยิ้มหวานออกมา พอผมเห็นล่ะใจเต้นเลย เธอกล่าวขอบคุณเบา ๆ ก่อนจะเดินจากไป ทิ้งแต่ผมที่ติดใจกับรอยยิ้มนั้น ผมใจเต้นกับเธอมากกว่าลีอินอีก อะไรเนี่ย.....
โหะๆๆๆๆๆ เปนไงบ้างคะ
เม้นกันน้า >///< ตอนต่อไป ฮีซอล+ทิฟ และ เย+ซัน จ้า
อ้อ ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยน้า
ความคิดเห็น