คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : บทที่ 11 : ติดแหง็ก/คำขอร้องของเจ้าชาย(คยู+ซอ จ้า เริ่ม ฮันริ)
บทที่ 11 : ติดแหง็ก/คำของร้องจากเจ้าชาย
วันนี้เช้าสดสายยยยยย ช่ายสายยยยยจริง ๆ แง ฉันสาวเท้าอย่างรวดเร็วเพื่อให้ทันเวลาเข้าแถว
“ทำไมวันนี้คนตื่นสายถึงเป็นฉัน ไม่ใช่พี่แทล่ะ”
“เหรอซอ ฉันก็ตื่นสายกับเธอนั่นแหละ - -”
“สำหรับพี่มันเป็นเรื่องปกตินี่คะ ToT”
“เออ ก็มัวแต่คุยโทรศัพท์กับคยูจนดึกไม่ใช่เหรอ โฮะๆๆ”
“(O///O)พี่แทยอนบ้า พลั่ก”เธอตบเบา ๆ เอ่อ เบา ๆนะ
สุดท้ายฉันก็มาสายจนได้ เฮ้อ..............................
“มาเรียนวันที่สองก็สายเลยนะครับ คุณซอฮยอน คุณแทยอน”
“ค่า อาจารย์ ToT”
“เอาล่ะครับ ถือว่าครั้งแรก ไปทำความสะอาดห้องพักครูตอนเย็นละกาน”
// ไหนบอกครั้งแรกไงล่ะเฟร้ย ชิ ๆ -*- //
คยู : “ซอ ทำไมวันนี้มาสายจัง”
ซอฮยอน : “ตื่นสาย - , - ”
คยู : “ทำไมถึงตื่นสายน้า ^o^”
ซอฮยอน : “เพราะนาย...(-///-)..มัวแต่คุยกับนายแหละ ไม่ยอมวางซักที”
คยู : “ก็เสียงซอน่ารักนี่นา”
ซอฮยอน : “(*///*)”
แทยอน+เจสสิก้า : “คิดจะมาจีบน้องฉันเหรอ อ๊ายยยยย”
ทุกคน : // พวกนี้มันบ้า - - //
ยูรินั่งคุยโทรศัพท์มือถือกับนักร้องในค่าย SM ที่เธอไปเจอแล้วก็กลายเป็นเพื่อนกัน
ยูริ : “ลีอิน แค่นี้ก่อนนะ”
ฮันคยอง : “เธอรู้จักกับ จางลีอินด้วยเหรอ”
ยูริ : “อืม ทำไมเหรอนายฮัน ^o^”
ฮันคยอง : “พอดีเลย....เอ่อ...(>///<)..เธอช่วยฉันหน่อยสิ”
ยูริ : “เรื่องอะไรเหรอ”
ฮันคนยอง : “ฉันชอบลีอินน่ะ เธอช่วยเป็นแม่สื่อให้หน่อนสิ (>o<)”
ยูริ : “เฮ้ยยยยยย แล้วจะให้ฉันทำอะไรง่ะ”
ฮันคยอง : “ทำอะไรก็ได้ นะฉันขอร้อง”
ยูริ : “(YoY) อย่าหาเรื่องให้ฉันจะได้ไหมม”
ฮันตรอง : “ยูริ ฉันทำให้ทุกอย่างนะ”
ยูริ>>>(- -)
ฮันคยอง>>>(>/|\<)
ยูริ : “เออ ๆ ก็ได้ แต่ให้ทุกอย่างแน่นะ”
ฮันคยอง : “โอ้ ยูริน่ารักที่สุดดดดดดดดดดด”ฮันคยองคว้าหมับที่มือของยูริพร้อมยิ้มให้ด้วยความดีใจ
ยูริ>>>>(O///O) “ปล่อยน้า พลั่ก”
ฮันคยอง : “ToT หมัดหนักคร้าบบบบบบ”
ฉันเดินตามอาจารย์มาที่ห้องพักครู ฮือ พี่แทยอนจายร้าย เฮ๊ะ ต้องบอกว่าพี่เขย(คิบอม)<<โมเมซะ ใจร้ายลากออนนีของเค้าไปกินไอติมซะงั้น(แน่นอนว่าคังตามมาด้วย) ออนนีก็เหมือนกานเห็นแก่กินที่ซู้ด แต่พี่แทบอกจะส่งคนมาช่วยนิ แล้วไปมุดหัวเป็นขอมดำดินที่ไหนฟระ - -
“ซอฮยอน เธอต้องทำความสะอาดที่นี่ แต่ห้ามเกิน 6 โมงเพราะภารโรงจะล็อคนะ”
“ค่ะ อาจารย์”
ฉันเดินไปจัดของ เอกสารต่าง ๆ ฉันรู้แล้วล่ะว่าทำไมครูถึงต้องการให้มาทำความสะอาด โคตรสกปรกเลยฟร่ะ -*- แล้วฉันก็ทำงานต่อไปโดยลืมดูเวลา ลัลล้า ๆ
“แอ๊ดดดดดดดด”
“เฮือกกกก ครายแง้ว ToT”
“เธอกลัวอะไรของเธอ - - ”
“โจคยูฮยอน OoO”เรียกซะเต็มยศ
“ฉันรู้จักชื่อฉันดี ซอจูฮยอน”นี่ก็เรียกซะเต็มยศ เอิ้กๆ
“พี่แท ให้นายมาช่วยฉันเหรอ ^o^”
“ให้มาคุมงานเธอ เชอะ ถ้าคิบอมไม่เอ่ยปากชวนแทนะฉันจะไม่ช่วยเลยงานนี้”
“เชอะ!! นายกลับไปเลยฉันทำเองก็ได้เชอะ”
“เออ ฉันกลับแล้วนะ”แกร๊ก
“อ้าว ทำไมไม่ไปล่ะ จะช่วยฉันแล้วใช่ไหม”
“เปล่า - - ประตูมันล็อค”
“เฮ้ย นี่กี่โมงแล้วเนี่ย แง 6.30 ภารโรงมาล็อคห้องแล้วแน่เลย ToT”
“กรรม แล้วจะทำยังไงกันดีเนี่ย”
“โทรศัพท์ ๆ โทรหาใครดีเนี่ย เรียกพี่แทมารับผิดชอบดีกว่า”ตู้ดๆๆๆ
“ฮาโหลววววว แทยอนพูดค่ะ” -*-
“พี่แทคะ ซอกับคยูติดอยู่ในห้องพักครูง่า พี่มาช่วยหน่อยสิ”
“OoO พี่จะรีบไปนะ โอ้วววว”
“- - ซอจะรอนะคะพี่ (ท่าทางพึ่งไม่ได้จริงๆ)”
แทยอนวางสายจากซอแล้วหันไปมองคนที่ชวนเธอมากินไอติมเพื่อจะบอกให้ย้อนกลับไปโรงเรียน แต่แล้วสมองอันชาญฉลาด(เหรอ?)ก็คิดแผลง ๆ ออก
“คิบอม ซอกับคยูติดแหง็กอยู่ในห้องพักครู”
“ก็ไปช่วยสิ”
“แต่ว่า.....ให้สองคนนั้นอยู่ด้วยกันนานหน่อยก็ได้มั้ง 555+”
“พี่แทบอกว่าจะรีบมาค่ะ YoY”
“อืม มาทำความสะอาดต่อสิ ฉันช่วย”
“(ในที่สุดก็ยอมช่วย) ขอบใจคยู >o<”ยิ้มหวานนน
“(-///-) เร็วเข้าเถอะน่า”
สองคนช่วยกันทำความสะอาดในห้องอย่างแข็งขัน ซอลากเก้าอี้มาวางหน้าตู้ก่อนที่จะปัดบนตู้นั้น แต่เพราะเก้าอี้มันเก่า เธอเลยเสียหลัก กำลังจะตกลงมา
“กรี๊ดดด พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกกบด้วย คร่า ToT”ร่วงแว้วว
“ตุบ”เอ๊ะ ทำไมมานไม่เจ็บฟระ OoO
“เธอนี่ซุ่มซ่ามจริง ๆ เลย หนักด้วย”ฉันลืมตามองดูสภาพตัวเอง ฉันกำลังอยู่ในอ้อมกอดของคยู เขามารับฉันไว้แหล่ะค่ะ กรี๊ดดดด
“อ๊ายยหยาบคาย.....”ฉันหันมาเผชิญหน้ากับเขาแต่ก็ต้องถูกมนต์สะกดจากดวงตาคู่นั้น ตาประสานตา ชะเอิงเอย~
สมองฉันตอนนี้ขาวโพลนไปหมดเลยค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี ในหัวตอนนี้มีหน้าเขาลอยไปลอยมา(กระสือเหรอ >o<) ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่นายหมาป่าคนนี้คืบคลานเข้ามายึดเนื้อที่ในหัวใจฉันกันนะ
ผมมองหน้ายัยลูกอ๊อด(กบเฟร้ยย- -) เธอช่างน่ารัก น่าขย้ำจริง ๆ ผมไม่รู้หรอกนะว่าผมรู้สึกยังไงกับเธอ รู้แต่อยากปกป้องคนในอ้อมกอดนี้ สมองผมไม่สั่งการอะไร แต่สิ่งที่สั่งน่ะน่าจะเป็นหัวใจผมซะแล้ว เพราะตอนนี้หน้าของผมค่อย ๆ เลื่อนเข้าหาเธอช้า ๆ
ฉันมองหน้าคยูอย่างตกใจ เพราะหน้าของเขาค่อย ๆ ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ แต่ที่รู้คือ ฉันไม่อาจปฏิเสธความหอมหวานที่กำลังจะเกิดขึ้นได้หรอก
..........คยูเลื่อนหน้าเข้ามาช้า ๆ ก่อนที่ริมฝีปากของเขาสัมผัสริมฝีปากฉันในที่สุด...........
“ผ่างงงงงงงง น้องซอจ๋า พี่มาช่วยแล้ว OoO โอ๊ะ”
“ทำอะไรของเธอแทยอน o-O”
“คิบอม แกเลิกตามน้องฉันซัก เฮ้ยยยยยยยย”
ฉันผลักคยูออกโดยอัตโนมัติ ซึ่งมันก็ทำให้เขากระเด็นเลย(แรงฟายทั้งกลุ่ม 555+) อ๊ากกกกกกกกก หน้าอายชะมัด ตอนนี้หน้าฉันร้อนซู่เลย แง ๆ
“พวกเธอเข้ามาขัดจังหวะทำไมเนี่ย >o<”ยังมีหน้าบอกยังงั้นอีก ช่วยอายหน่อยเหอะ นายคยู - -
“Y///Y”หุบปากไปเล้ย แง ๆ
“เกิดหมาป่าอย่างนายมาขย้ำกบน้อยน่ารักของฉันล่ะ”ยังมีหน้ามาพูดอีกนะแทยอน เธอนั่นแหละที่ดึงดันจะมาช้า ๆ เอิ้กๆ
“พี่แทยอนนน T///T”
“ไม่ต้องห่วงเลยแทยอน เพราะต่อไปนี้ฉันกับซอเป็นแฟนกัน ^o^”
ทุกคน : “เฮ้ยยยยยยยยยย”
“ฉันไปตกลงกับนายตอนไหน นายคยู >///<”
“อ้าว นึกว่าเธอไม่ปฏิเสธจูบฉันเพราะใจตรงกันซะอีก”
“อ๊ายยยยยยยยยยยยย อย่าพูดถึงมันนนนนนน”
“งั้นมาลองอีกรอบ เผื่อเธอจะเปลี่ยนใจ”
“พอเลย ๆ ฉันเป็นแฟนกันนายแล้ว >-<”จริง ๆ ก็แอบดีใจ(มาก)นะเนี่ย
“ฉันไม่ได้ขู่นะ(เหรอ) ฉันชอบเธอ ให้ฉันเป็นคนที่อยู่ข้าง ๆ เธอไม่ได้เหรอ ซอฮยอน”
“(>////<)....เอ่อ.........”
“ไม่งั้นเหรอ ขอโทษที่ทำให้ลำบากใจ”
“เฮ้ยยยยย ฉันก็ชอบนายคยูฮยอน ToT”
“งั้นเป็นแฟนกันนะ” ^o^ โอ๊ย ไม่....ไม่ปฏิเสธสิจ๊ะ
“อืม >///<”
ทุกคน : “ช่วยนึกถึงพวกตรูหน่อยได้ป่ะ อยากอ้วกกกกก - -”
คยู : “อิจฉาอ่ะดิ”
ทุกคน : “เออ!!!”
อ๋า แล้วฉันกับเจ้าชายหมาป่าก็เป็นแฟนกันตั้งแต่วันนี้แหละค่า >o<
อ๊ายยยย สำเร็จมาหนึ่งคู่แล้ววว ตอนต่อไปเป็นของฮยอก+ฮโย จ้า(ด๊องเจสเล็กน้อย)
เม้นนะคะ เราจะได้มีกำลังใจเพิ่มขึ้นม๊ากมาก
ความคิดเห็น