คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ 9 : เจ้าหญิงสุดซวยและเจ้าชายมาดเท่(วอนยูน คร่า >o
บทที่ 9 : เจ้าหญิงสุดซวยVsเจ้าชายมาดเท่
ผมยืนมองตามร่างบางที่กำลังจะเดินเข้าบ้านไป เฮ้อ!! ผมจะทำยังไงดี ดันไปเย็นชาใส่เธอเพราะความเข้าใจผิดแท้ ๆ
“นาย”
ผมหันไปตามเสียงเรียกทันที แทยอนมายืนอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
“ปะกี้ ยัยเจสบอกฉันว่า นายเป็นคนอุ้มฉันเข้ามา ขอบใจนะ”
ผมไม่ชอบเลย เธอทำเป็นไม่รู้จักผม รู้สึกเจ็บในใจแปลบๆ.........
“งั้นฉันไปก่อนนะ”
ผมจะปล่อยเธอเดินกลับไปแบบนี้เหรอ คิบอม ง้อเธอสิ >o<
“เธออย่าทำแบบนี้ได้ไหม คิมแทยอน”
“ฉันทำอะไร -*-”
“อย่าเย็นชาและทำเป็นเหมือนไม่รู้จักกัน”
“ฉันควรจะดีใจใช่ไหมที่เจ้าชายน้ำแข็งยอมง้อฉัน”
“ถ้ารู้ว่าฉันง้อ ก็เลิกงอนซะสิ”
“(O///O)”ฉันพูดเล่นนะน่ะ
“ฉันขอโทษ”(_ _) ผมเดินเข้าไปประจันหน้ากับเธอ
“ถ้านายสัญญาว่า จะไม่ทำแบบนี้อีกและจะเป็นเพื่อนกันฉันก็โอเค”
“อืม” แค่เพื่อนเท่านั้นเหรอ
“งั้นเราเป็นเพื่อนกันนะ คิบอม”แทยอนยิ้ม เป็นรอยยิ้มที่น่ารักมาก ๆ เธอยื่นนิ้วก้อยมาประมาณว่าจะเกี่ยวก้อยสัญญา เด็กชะมัด
“ได้”ผมเอานิ้วก้อยเกี่ยวนิ้วเธอก่อนที่จะดึงมาจรดริมฝีปากที่นิ้วน้อย ๆ ของแทยอน
“(O///O)”เธอหน้าแดงแปร๊ดก่อนที่จะวิ่งหน้าตั้งออกไปเลย
“ฮึ ฉันสนใจเธอแล้วล่ะ คิมแทยอน”เจ้าชายน้ำแข็งเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์แสนมีเสน่ห์ออกมา
ฉันกำลังเปิดประตูบ้านเพราะจะออกไปซื้อของ แทยอนซึ่งวิ่งมาจากบ้านตรงข้ามด้วยความเร็วแสงพุ่งเข้าไปในบ้าน
“อะไรของเขาฟระ - - ”
“ยูนอาจะออกไปซื้อของเหรอ”ซูยองเดินออกมาในชุดไปรเวท สงสัยจะออกไปข้างนอกเหมือนกัน
“ซูยองจะไปไหนเหรอ”
“ไปซื้อแครอทให้ซูยองน้อย ^o^”
“นัดกับซองมินไว้เหรอ @-@”
“ใช่ เฮ้ยยยยยย ไม่รู้ไม่ชี้ >///<”
“จ้า ฉันไปแล้วววว” ซองมินเป็นคนดี ฉันยกซูยองให้ได้ 555+
ฉันกำลังจะข้ามถนนหลังจากที่ซื้อของเสร็จ เอาล่ะนะไม่มีรถแล้ว แต่อยู่ดี ๆ รถหรูสีดำก็วิ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง เฮ้ยยยย!! ฉันยังไม่อยากตาย ยังไม่เคยมีแฟนเลย ToT
“เอี๊ยดดดดดดดดดดด” แง
“เธอยากตายหรือไง”อ้าว ตรูยังไม่ตายเร๊อะ >_O
“นายซีวอน”เพื่อนพี่คังอินนี่เอง
“อ้าว เธอ ชื่อะไรฟระ -*- ”คุณชายสมองปลาทองเอ้ย
“อิมยูนอา นายบอกคนขับรถนายสิจะขับเร็วไปไหนฟระ เกือบตายแล้วไหมเนี่ย”
“ข้ามถนนไม่ดูตาม้าตาเรือเองนิ รถฉันเป็นรอยเลย”
“ -*- ”
“เธอจ่ายค่าซ่อมมาซะดี ๆ”
“จะบ้าเหรอ ฉันเกือบตายแล้วยังจะต้องมาจ่ายค่าซ่อมให้นายอีก ฉอดๆๆแว้ดๆๆๆ”
“คุณหนูครับคุณหญิงท่านรอแล้วนะครับ”
“เออ ใช่ พอดีเลย อิมยูนอา”
“อะไร ฉันยังบ่นไม่เสร็จ ไม่จ่ายด้วย”
“เธอไม่ต้องจ่ายก็ได้ แต่เธอต้องมาช่วยฉัน”
“ช่วยอะไร”
“แกล้งเป็นแฟนฉันทีสิ........”
ฉันนั่งทำหน้าไม่สบอารมณ์ในรถคันหรูของนายซีวอน เห็นแก่ค่าซ่อมที่แพงแสนแพงแล้วเลยยอมตกลงช่วยแกล้งเป็นแฟนหมอนี่ เซงๆๆๆๆๆ
“นายช่วยแวะที่ห้างก่อนนะ”
“ครับคุณหนู”
ตาซีวอนลากฉันมาในร้านเสื้อหรูแห่งหนึ่ง แล้วก็ไล่ฉันให้หาชุดดี ๆ ใส่ เชอะ!! เห็นฉันกะโปโลแบบนี้ฉันก็ลูกคุณหนูนะ เชอะ!! แล้วฉันก็ทำตามที่หมอนี่บอก(แล้วจะบ่นทำไมฟระ - -)
ฉันออกมาในชุดเดรสชีฟองสีฟ้าอ่อนติดระบายเล็กน้อย ช่างแต่งหน้า(ที่ไปลากมาจากไหนไม่รู้)แต่งหน้าฉันด้วยโทนสีอ่อน ผมตรงยาวถูกดัดเป็นลอน ๆ รวบไว้ด้วยริบบิ้นสีเดียวกับชุด
“OoO”
“อึ้งล่ะสิ 5555+”
“ชุดสวยจริง ๆ เลย”
// -*- ตาซีวอนไปตายซะไป๊!!! //
ซีวอนพาฉันมาที่คฤหาสน์หลังหนึ่ง ซึ่งเป็นบ้านของเขาเอง(เออ แกรวย) เขาสั่งให้หยุดรถหน้าบ้านและ ม่ายยยยย ให้ควงแขนเขา
“ไม่อ๊าวววววววววว ToT”
“ค่าซ่อมรถ”
“-*- หมับ”
“เธอน่าจะดีใจที่ได้ควงแขนฉันนะ ผู้หญิงเค้าอยากควงฉันจะตาย”
“ดีใจไว้ เพราะนั่นยกเว้นฉัน”
“- -*”
เขาพาฉันเดินมาพบผู้หญิงคนหนึ่ง โอ้ว!!น่าจะเป็นแม่เขานะ แต่ยังสวยอยู่เลย ข้าง ๆ มีหญิงคนหนึ่งหน้าตาสวยนั่งอยู่ด้วย
“วอนมาแลวเหรอลูก นั่นพาใครมาน่ะ - -*”
“แม่ครับที่ยูนอาแฟนผม”
“แม่นึกว่าลูกยังไม่มีแฟนซะอีก เธอเป็นใครมาจากไหน”
หนอย อย่ามาดูถูกกันนะยะ - - ถ้าไม่ติดว่ารังแกคนแก่ เดี๋ยวปั๊ดสอยเลยยย
“สวัสดีค่ะคุณน้า ดิฉันอิมยูนอา”
“ไหนคุณน้าบอกว่า พี่ซีวอนยังไม่มีแฟนไงคะ กรี๊ดๆ อึนยอง ไม่ยอมนะคะ คุณน้า”
เธอมองสาวหน้าตาดีอย่างงงๆ แล้วหันมาเชิงถามซีวอนซึ่งก็ทำหน้าตาประมาณ เฮ้อ~ เธอเลยกระซิบถามว่า
“จะให้จัดการไหม”
“ดี รำคาญยัยนี่มากเลย”
“^o^ สวัสดีค่ะ น้องอึนยองเหรอคะ แหมมารยาทไปไหนหมดคะ ขนาดต่อหน้าผู้ใหญ่ยังขนาดนี้แล้วถ้าลับหลัง ฉันไม่อยากจะรู้เลยว่ามารยาทยังจะสะกดเป็นไหม O-O”
ซีวอนและแม่ของเขามองมาที่เธออย่างอึ้ง ๆ ไม่คิดว่าภายใต้ภาพลักษณ์เรียบ ๆ จะมีวาจาที่ดุเด็ดขนาดนี้
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“อึนยอง น้าหูจะแตกกลับบ้านไปก่อนเถอะจ้ะ”
“กรี๊ดดดด เชอะ!!!” แล้วเธอก็วิ่งออกไปพร้อมเสียงกรี๊ดอีกหลายรอบ
“เนี่ยนะครับคนที่แม่อยากให้ผมคบด้วย - -”
“แล้วตกลงเธอเป็นใครมาจากไหน”
“ดิฉันเป็นลูกสาวของประธานบริษัทส่งออก อิมเอ๊กซ์พอร์ตค่ะ”
“บริษัทส่งออกยักษ์ใหญ่นั่นน่ะนะ”ตาซีวอนพึมพำ เออ เรื่องจริงเฟร้ย แต่ตอนนี้พ่อแม่ม่ายอยู่ฉันเลยไม่มีเงินใช้นายไงฟระ!!
“อ้าวเหรอ แหมซีวอนลูกนี่ตาถึงจังนะ แถมเมื่อกี้หนูยังสุดยอดเลยจ้ะ”
เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้าเชียวนะ ฮึ่ม ๆ
“งั้นผมขอพายูนอากลับก่อนนะครับแม่”
“จ้า แล้วมาใหม่นะหนุยูนอา”
“ค่ะ ^o^” ฉันจะพยายามไม่มาเหยียบที่นี่อีกเลย - -*
ตอนนี้ฉันนั่งถอนหายใจในรถนายซีวอนซึ่งกำลังตรงดิ่งกลับบ้านฉันค่ะ เหนื่อยชะมัด
“เห็นเงียบ ๆ นะเธอเนี่ย”
“เออ เห็นต่อหน้าแม่เรียบร้อย ไหงงี้กวนชะมัดนายน่ะ”
“- -*”
หลังจากถึงบ้าน ฉันก็เปิดประตูกำลังจะลงแต่หมอนั่นก็คว้ามือฉันไว้ ว้ายจะฉุดเหรอ เต็มใจไป โฮะๆๆๆๆ
“หนี้ของเธอยังไม่หมดแค่นี้นะ อิมยูนอา”
“ห๋า เฮ้ย OoO”
“^~^ เธอยังต้องช่วยฉันอีก 555+”ถึงแม้เสียงหัวเราะนั่นจะกวนตรีนก็เถอะ แต่เวลาเค้ายิ้มและหัวเราะน่ะ ดูดีมาก ๆ เลย กรี๊ดด (>///<)
“บ๊ายบาย แล้วเจอกันใหม่สาวน้อย”
“โฮกกกก เวรกรรมอารัยของฉานนนนน”
แถมพอเข้าบ้านไปก็โดนด่าอีกเรื่องของที่ให้ไปซื้ออีก แงๆๆ คนสวยซวยจังคร่า
เปิดคู่ใหม่เปนที่เรียบร้อย อิอิ
ขอบคุณที่เม้นนะคะ มีกำลังใจขึ้นมาแว้ว ^o^
ความคิดเห็น