Planet of the amity - ตอน ฝันร้าย (1)

     เช้าวันถัดมา..ดาร์กตื่นขึ้นมาด้วยหน้าตาที่ห่อเหี่ยว ขอบตาดำเหมือนแพนด้า แน่ล่ะ...ก็เมื่อวานฉันไม่ได้นอนเกือบทั้งคืนเลยนิ...หลับๆตื่นๆ ฝันแต่เรื่องแบบนั้นซ้ำๆไปมา ไม่เอาด้วยหรอกนะ...
     สภาพของดาร์กในตอนนี้ก็เหมือนกับซอมบี้ดีๆนี่แหละ เธอเดินออกมานอกบ้าน ตรงมาที่สวนม้าหิน และภาพที่เธอเห็นก็อย่างที่เคยชิน เธอเจอเพื่อนสาวคนสนิทของเธอกำลังนั่งจับกลุ่มคุยกับเพื่อนๆอยู่ที่จุดเดิม เมื่อดาร์กเดินเข้ามาในกลุ่มด้วยอาการที่โซซัดโซเซเหมือนผีดิบ เพื่อนสาวของเธอทุกคนต่างพาตกใจกัน จนต้องหยุดคุยแล้วหันมาจับจ้องที่ดาร์กกันเป็นตาเดียวกัน
     "ดาร์กจัง!! เป็นอะไรมานะ ทำไมวันนี้ขอบตาดำมาเลยล่ะ!!" สโนวเพื่อนสาวของดาร์กมองด้วยหน้าตาที่ตกใจอย่างมาก
     "สะ...สโนวจังเหรอ...เอ่อ..ขอโทษทีน้า..พอดีฉันนอนไม่ค่อยหลับน่ะ..แหะๆ.. " ดาร์กฉีกยิ้มให้สโนว
     "ฝันร้ายอีกแล้วเหรอ?" สโนวถามและเลิกคิ้วมองดาร์กอย่างสงสัย
     "อะ...อืม..." ดาร์กพยักหน้าช้าๆ ทำไมมันต้องเกิดที่ฉันคนเดียวด้วยนะ..
     เมื่อสาวๆต่างพากันคุยกัน ดาร์กเองก็สลืมสลือจะหลับให้ได้ แต่ไม่ได้นะ..ถ้าหลับอีกฉันจะต้องฝันร้ายอีกแน่ๆเลยฮรือออ~ T^T
     ไม่นานนักเสียงที่ดัง *พลัก* ก็ได้เกิดขึ้นอีก เมื่อสาวๆต่างพากันหันไปมองพร้อมกัน ก็เจอ เม่นหนุ่มสองคนที่ต่างกันพาเดินโซซักโซเซมา สภาพก็ไม่ต่างอะไรกับดาร์กในตอนนี้เลย
      "คร่อก...." เม่นหนุ่มสีเผือกที่ใส่ผ้าพันคอสีแดง ขอบตาดำเหมือนแพนด้า แทบจะหลับทั้งยืน 
      "ไม่เอาน่ะไทงะ... ยะ..อย่ามาหลับตรงนี้สิ...ถ้านายหลับ.เดี๋ยวก็เป็นแบบเมื่อคืนหรอก..." เม่นหนุ่มสีเทาที่มาด้วยกัน บอกเม่นสีเผือกที่ทำท่าจะหลับทั้งยืน พลางตบหน้าเขาเบาๆแล้วบอกว่าให้ตื่น
      "นั่นมัน กาลาลบ กับ ไทระ ไม่ใช่เหรอ..ทำไมถึง...ขอบตาดำเหมือนกับดาร์กจังเลยล่ะ..." สโนวหันมามองดาร์กด้วยความสงสัย
      "อ่าว..ทุกคน...สวัสดีครับ.." ไทระมองสาวๆทุกคนด้วยท่าทางที่สะลึมสลือ
      ".....เอาเป็นว่า..ขอนอนหน่อยละกัน..เย็นแล้วเดี๋ยวจะกลับ..รบกวนหน่อยนะครับสาวๆ..." ไม่ทันใดกาลาลบก็เดินมาที่ม้านั่งหินอ่อนก่อนที่จะล้มตัวหลับทันดี
      "อ่าว.... แบบนั้นเลยเหรอ ฮ้าว..." ไทระพูดกึ่งหาว ก่อนที่จะเดินลงมานั่งข้างๆน้องชายตัวเอง
      "ดูทั้งสองคนอาการณ์เหมือนคนที่ไม่ได้นอนแบบเธอเลยนะดาร์กจัง เป็นอะไรรึเปล่าน่ะ.." สโนวหันมามองดาร์กเพื่อนสาวของตัวเอง
      "ฉะ..ฉัน..คร่อก..." ดาร์กสะพงก
      "ดาร์กจัง!! ตื่นซิๆๆๆตื่นๆๆๆ" สโนวจับตัวดาร์กแล้วเขย่า
      "หะ....หะ...!! มีอะไรเหรอ.." ดาร์กสะดุ้งตกใจ
      "นี่...ถ้าคุณดาร์กง่วงนอนฉันแนะนำว่า คุณควรหลับตรงนี้แบบกาลาลบคุงดีกว่านะคะ ถ้าคุณฝันร้ายร้ายจริงๆพวกเราจะปลุกคุณเองค่ะ" จิ้งจอกสาวที่มีหางสามหางดูเป็นเอกลักษณ์พูดขึ้น พลางยิ้มให้ดาร์กอย่างอ่อนโยน
      "เหรอเฟรดจัง... งั้นฉัน..คร่อก..." ไม่รอช้า ดาร์กก็ฟุบหลับไปทันที
      "ว่าแต่คุณไทระ... ไม่หลับเหรอคะเห็นขอบตาดำเหมือนกันเลยนะคะ.." เฟรดหันไปมองไทระ แต่ทว่า ไทระก็ไปหลับไปอีกคนนึงแล้ว
      "พักผ่อนเถ๊ออออะ.." ไฟเยอร์พูดขึ้นมาก่อนที่จะมองเพื่อนๆสามคนที่หลับอยู่
      "งั้นก็แสดงว่า สามคนนี้ที่มีอาการณ์แบบนี้ คงจะฝันร้ายเหมือนกันสินะ" สโนววิเคราะห์ แล้วมองเพื่อนๆของตัวเอง
     "ฝันร้ายเหรอ น่ากลัวจังเลยยย หวังว่าพวกเราคงจะไม่ใช่เหยื่อแบบนี้หรอกใช่ไหมอ่าาา" เพื่อนสาวอีกคนของสโนว ที่เป็นจิ้งจอกตัวเล็กสีชมพูอ่อนอีกคนพูดขึ้น
     "................" ทุกคนต่างพากันเงียบ เมื่อได้ยินแบบนั้น
     "เอ๋...นี่เมโล่ พูดอะไรผิดไปเหรอ..." เมโลดี้มองทุกคนด้วยสายตาที่แสนจะอินโนเซ้นต์