คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : โรงเรียนนิ่วติง
และหลังจากเหตุการณ์ที่เทพมังกรเสี่ยวหลงปรากฏออกมาให้พวกตนได้พบเจออย่างกระทันหันทำให้ถังซานที่ไม่ทราบเรื่องราวความเป็นมาของโลกนี้มากนักจึงยังคงสับสนอยู่เล็กน้อยก่อนจะกลับมาตั้งสติได้เพราะในเวลาต่อมานั้นคือช่วงเวลาที่แสนจะสำคัญของตน
แม้ว่าถังซานจะรู้อยู่แล้วว่าพ่อของตนมิมีทางที่จะเป็นบุคคลธรรมดาอย่างแน่นอนตั้งแต่ที่พ่อของตนนั้นเริ่มเล่าเรื่องราวของตำนานของเทพมังกรอมตะ ถึงแม้จะมีผู้คนมากกายรู้ที่ล่วงรู้ถึงตำนานนี้แต่ที่น่าสงสัยตั้งแต่แรกเลยก็คือ ท่านพ่อของตนรู้ละเอียดเกินไปจนน่าสงสัยและเมื่อถังซานนำเรื่องราวเหล่านี้ไปเล่าต่อเด็กในหมู่บ้านยิ่งทำให้เขาสนใจขึ้นไปอีก
เพราะไม่มีเด็กคนใดเลยที่เคยได้ยินเรื่องเล่าเหล่านี้ทั้งๆที่พ่อของตนกล่าวกับตนไว้ว่ามันก็เป็นแค่นิทานตำนานทั่วๆไปขนาดเด็กตัวเล็กยังรู้จักแต่นี้กลับไม่มีเด็กคนใดในหมู่บ้านเลยที่รู้จักข้อมูลเหล่านี้เลยนอกเสียจากชื่อและรูปร่างคล่าวๆของเทพมังกรแล้วก็ไม่มีสิ่งอื่นใดเลยที่พวกเขารู้จัก มันจึงน่าสงสัยเป็นอย่างมากที่พ่อของตนั้นรู้รายละเอียดนี้ได้ราวกับว่าเคยพบเทพมังกรมาแล้ว
จนกระทั่งวันนี้จึงทำให้ถังซานเข้าใจว่าพ่อของตนนั้นเป็นเพื่อนสนิทของเทพมังกรนั้นเองถึงแม้ว่ารูปร่างจะแตกต่างจากที่ท่านพ่อเล่ามาแต่แรงกดดันอันหนักหน่วงนั้นไม่มีท่างที่จะเป็นของปลอมอย่างแน่นอน
ถังห่าวได้เรียกให้เขาเข้าไปพบที่เตาหลอมก่อนจะแสดงเท็คนิคบางอย่างให้ถังซานได้เห็น มันคือเท็คนิคของช่างตีเหล็กระดับสุดยอดที่ใช้ในการกำจัดเหล็กที่ไม่บริสุทธิ์ออกด้วยการตีไปยังเหล็กที่ถูกหลอมด้วยอุณหภูมิที่เหมาะสมด้วยความเร็วและความแรงที่สมำเสอมนับสิบนับร้อยรอบ ยิ่งตีได้จำนวนรอบมากเท่าไรก็ยิ่งได้เหล็กที่มีความบริสุทธิ์มากเท่านั้น
เมื่อถังห่าวได้แสดงวิธีทำเรียบร้อยแล้วนั้นก็ไม่รีรอสั่งให้บุตรของตนมาลองทำอย่างรวดเร็วและผลก็เป็นไปตามคาดถังซานสามารถทำความเข้าใจเท็คนิคนี้ได้อย่างรวดเร็ว และเมื่อถังซานสำเร็จวิชาแล้วจึงขอแยกตัวไปทำงานในเมื่อ 1 วันเพื่อทดสอบฝีมือและหาเงินไปในตัว
และเขาก็ทำมันได้อย่างยอดเยี่ยมช่วงเวลาทำงานในร้านตีเหล็กภายในเมืองผ่านไปได้ด้วยดีพร้อมกับค่าจ้างที่สมน้ำสมเนื้อแถมยังได้โบนัสอีกต่างหาก ถังซานรีบกลับมายังบ้านของตนเพื่อกลับมาแจ้งถึงความสำเร็จของตนแต่ก็ต้องตกใจเพราะบุคคลที่ออกมารับเขาหน้าบ้านนั้นมิใช้พ่อของตนแต่เป็นปู่ของเขาที่กำลังยืนรอตนอยู่
ถังซานรีบวิ่งไปถามปู่ของตนเรื่องพ่อของเขาแต่เขาปู่ของเขาก็ส่ายหน้าก่อนจะยื่นกระดาษที่มีข้อความที่เขียนด้วยลายมือของผู้เป็นบิดาของตน และทันทีที่เขาอ่านข้อความเหล่านี้หมดหยาดน้ำตาก็ไหลรินออกมาอย่างหยุดมิได้จนต้องให้ผู้ที่เป็นดั่งปุ่แท้ๆของเขาที่เลี้ยงดูเขามาตั้งแต่เด็กๆเข้ามาปลอบก่อนจะสาบานกับตนเอาไว้ว่าจะต้องเข้มแข็งขึ้นและปกป้องครอบครัวของเขาให้จงได้!!
และเนื่องจากข้อความในจดหมายได้เขียนเอาไว้ว่าตัวเขานั้นอนุญาตให้ถังซานไปเรียนที่โรงเรียนนิ่วติงได้ จึงรีบเข้าไปเตรียมตัวเพราะเกรงว่าจะไม่ทันรถม้าโดยไม่ลืมเก็บของขวัญที่ได้รับมาจากเทพมังกรเสี่ยวหลงติดไปด้วย
.
.
.
.
.
.
ณ โรงเรียนนิ่วติง
ถังซานและปู่ของเขาได้เดินทางมาถึงหน้าประตูทางเข้าของโรงเรียนเป็นที่เรียบร้อยแล้วแต่ติดปัญหาตรงที่ยามเฝ้าประตูไม่ยอมให้พวกเขาเข้าพร้อมกล่าวหาว่าพวกเขาปลอมแปลงจดหมายเนื่องจากเห็นว่าพวกเขานั้นมากจากหมู่บ้านที่ห่างไกลจึงไม่มีท่างที่จะได้รับจดหมายฉบับนี้แน่
และเมื่อเหตุการณ์เริ่มบานปลายถังซานเริ่มทนไม่ไหวเตรียมตัวที่จะใช้ ‘อาวุธลับ’ ของตนแล้วนั้นก็ต้องหยุดชงักเมื่อจู่ๆก็มีเสียงๆหนึ่งดังจากจากด้านในประตู และเจ้าของเสียงนั้นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจากชายที่ถูกขนานนามในหมู่ผู้ใช้สปิริตที่อาศัยอยู่ในโรงเรียนนี้ว่า ‘อาจารณ์ใหญ่’
เขาได้ทำการขอตรวจดูจดหมายจากผู้เฒ่าก่อนจะเปิดอ่านมันอย่างละเอียด
“พวกท่านผ่านเข้าไปได้จดหมายฉบับนี้เป็นของจริงรีบไปเปิดประตูให้พวกเขาซะ!!” อาจารณ์ใหญ่ไล่ให้ยาดเฝ้าประตูไปเปิดประตูให้กับถังซานและปู่ของเขาทันทีก่อนจะเดินกลับเข้าไปในโรงเรียนในทันทีแต่ถังซานนั้นยังไม่เดินตามเข้าไป
เขาเดินเข้าไปกล่าวลาผู้ที่เป็นดั่งปู่แท้ๆของเขาพร้อมกับตรงเข้าไปโผลกอดทั้งน้ำตาก่อนที่ในเวลาถัดมาทั้งคู่จึงแยกจากกันโดยที่ปู่ของเขาตรงกลับไปยังหมู่บ้านส่วนถังซานก็เดินตรงเข้าไปในโรงเรียนด้วยท่าทีสง่าผ่าเผย
.
.
.
.
.
.
ตัดกลับมา ณ หน้าประตูบานใหญ่
ถังซานสูดหายใจเข้าปอดลึกๆก่อนที่เขาจะทำการเปิดประตู
-แอ๊ด… ย๊ากกกก!!!
-ฟุฟ ผัวะ!!
อุ๊ก! -ตุบ!
“โอ๊ะ….โทษทีนะพอดีร่างกายมันตอบสนองทันทีน่ะ” เมื่อถังซานถูกโจมตีทีเผลอโดยเด็กชายรูปร่างท้วมผู้หยึ่งหลังจากที่เขาเปิดประตูร่างกายของถังซานก็ตอบสองเองโดยอัตโนมัติ
ถังซานได้เบี่ยงซ้ายเล็กน้อยก่อนจะประเคนหมัดเข้ากลางอกอย่างจังจนทำให้เด็กน้อยถึงกับทรุดลงเอามือกุมท้องคากลางห้อง
“ว้าว! เขาชนะพี่ใหญ่ได้ล่ะ!” เสียงซุบซิบของเด็กชายตัวเล็กดังขึ้น
“แสดงว่าเขาคือพี่ใหญ่คนใหม่ของหอนี้สินะ!!” เสียงของเด็กชายร่างผอมที่ยินอยู่ข้างๆกันดังขึ้นด้วยความตื่นเต้นก่อนที่เด็กๆที่อยู่ภายในห้องทั้งหมดจะกระโจนออกมาคุกเข่าให้กับเขาไม่เว้นแม้แต่เด็กชายร่างท้วมที่โดนเขาอัดกลางลำตัวเมื่อครู่ก็เช่นกัน
“คราวะพี่ใหญ่ -ปั้ง!!!” แต่ในจังหวะที่พวกเขากำลังจะแสดงความเคารพพี่ใหญ่คนใหม่ เสียงประตูก็เปิดขึ้นดังสนั่นก่อนที่จะปรากฏร่างของเด็กสาวหูกระต่ายตัวน้อยอยู่หน้าประตู
“ข้าคงจะมาขัดเวลาสำคัญของพวกเจ้าสินะ?”
.
.
.
.
.
.
.
.
ใช่ขัดเวลาสำคัญมากเลยล่ะ เวลาจบตอนยังไงล่ะ ヽ༼ຈل͜ຈ༽ﾉ
ความคิดเห็น