ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 3 ซวยละ สปายหน้าใหม่
มาอัพ!! สักที
ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเลยอะ
ไรท์ เรียนปรับพื้นฐานอยู่
ปวดสมองแทบแย่ เรียนมากเกินไป
*****************************************
3
ซวยละ สปายหน้าใหม่
......ผลุบ.....
"โอ้ยยย.."
"เดินระวังหน่อยซิ นายนะ"
"เอ๋.............."
ร่างบางมองร่างสูง แววตาสีฟ้าดุจดั่งสีของมหาสมุทรอันสดใสนั้น กำลังจ้องมาที่เขา เวลานี้ร่างสูงตรงหน้าเหมือนถูกมนตร์สะกดเลย ร่างสูงมองร่างบางอย่างต้องเสน่ห์ นั่นทำให้ร่างรีบลุกขึ้นทันทีร่างบางก้มหน้าหลบสายตาของคนตรงหน้าด้วยความอายๆ
"ผะผม ขอโทษนะครับ"
"เออะ.." คำพูดของร่างบางทำให้ร่างสูงสะดุ้งเล็กน้อย
"ไงงงง...ไอ้...ซาสึเกะ" คิบะตะโกนเรียกอย่างดัง
"เฮ้..เฮ้..ไม่คิดนะเนี่ยว่านายจะมาโรงเรียน"
"โถ่ชิกามารุ นายไม่รู้อะไร ก็...." ^^
"หุบปากพวกนายซะ" ร่างสูงรีบพูดตัดทันที แล้วหันไปหาร่างบางแต่ก็พบว่าร่างบางนั้นหายไปแล้ว
ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก.....
"ฮิ้ววว...โอ๋ยยซุ่มซ่ามจังเลย"
"แต่ว่าเมื่อกี้ใครนะ"
"เธอ อุซึมากิ นารูโตะ ช้ะ" รุ่นพี่ปี 2 คนหนึ่งพูดขึ้น
"เออ..ครับผม"
"ตามชั้นมา" ร่างบางตอนนี้กำลัง งงอย่างสุดๆเมื่อกี้เดินชนคน ตอนนี้ถูกเรียกตัว เฮ้อ...
@ ห้องหนึ่งในโรงเรียน
ห้องที่มีผ้าม่านปิดรอบด้าน ห้องกระจกเก็บเสียงชั้นดี บรรยากาศเงียบสงัด มีนักเรียนเข้าใหม่อีกประมาณ 9 คนอยู่ในนี้ พร้อมเอกสารในมือหลายฉบับ
"เอ้า..นี่ของเธอ" รุ่นพี่คนเดิมยื่นเอกสารชุดหนึ่งมาให้นารูโตะ
"ฟังทางนี้พวกเธอทั้ง 10 คนนี้เป็นส่วนหนึ่งในนักเรียนทุนที่ฉันคัดเลือกมาไว้เป็นสปาย
ให้แก่โรงเรียน..เอกสารในมือพวกเธอนั้นคือโฉมหน้าของพวกแก๊งมาเฟียในโรงเรียน"
"หือ..แก๊ง มะมาเฟีย"นารูโตะกระซิบกับตนเองเบาๆ
"อุบ..นี่มัน เขานิ" ร่างบางดูเอกสารที่มีภาพใบหน้าหัวหน้าแก๊ง ร่างบางเหงื่อแตกพลักทันที
หลังจากที่ครูใหญ่ อธิบายจบ นักเรียนทุกคนต่างแยกย้ายออกไปจากห้อง
"เดี๋ยวเธอ นารูโตะคุง"
"เออะ..." ร่างบางสะดุ้งเฮือก เมื่อได้ยินเสียงเรียก
"ฉันเชื่อใจเธอนะ ว่าเธอทำได้" เอาแล้วร่างบางถูกฝากความหวังอันใหญ่หลวง เพราะแก๊งมาเฟียที่นารูโตะสืบเป็นแก๊งที่ใหญ่ที่สุดและโหดสุดๆ
"คะครับผม" ร่างบางเดินออกมาอย่างตัวสั่น ร้อนๆหนาวๆ T_T
"เฮ้อ..เราต้องทำได้ ใจกล้าเข้าไว้นารูโตะ" ร่างบางปลอบตนเอง ก่อนจะหยิบใบตารางเรียนแล้วเดินมุ่งไปยังตึกที่จะเรียนทันที
ผลึบบบ....
ร่างบางเดินชนกับใครเข้าอีกแล้ว
"โอ๊...ขอโทษครับ" ชายหนุ่มผมแดงใบหน้าหล่อจับใจสาวกล่าวขอโทษร่างบางทันที
"มะไม่เป็นไรครับ"
"อ่อ..ผมชื่อกาอาระครับ แล้วว..."
"นารูโตะครับผม" ร่างบางยิ้มทักทาย
"โอะ..ต้องรีบแล้ว" ร่างบางมองนาฬิกาข้อมือของตน แล้ววิ่งไปห้องทันที
"ยินดีที่ได้รู้จักนะ นารูโตะ" ร่างสูงตะโกนสุดเสียง
"ช่างเป็นคนที่น่ารักเสียจริง....หึ....."
ฟืบบบบ ฟืบบบบ....
นารูโตะเลื่อนประตูกระจกแล้วเดินเข้ามาในห้อง ภายในห้องกว้างมากโต๊ะที่นั่งเรียนเป็นโต๊ะนั่งเดี่ยวอยู่ห่างกันพอประมาณ
"เสียงดังจัง" ร่างบางพรึมพรำเมื่อเห็นทุกคนในห้องคุยเพื่อทำความรู้จักกัน
ร่างบางเดินมานั่งโต๊ะโดยไม่รู้ว่าข้างขวานั้นกาอาระนั่งอยู่ติดกับหน้าต่างข้างท้ายสุด เพื่อนๆในห้องทุกคนยังคุยกันต่อไปโดยไม่มีใครสนใจร่างบางเลย
...แต่เสียงปริศนาก็ดังขึ้น...
"สวัสดีครับ"
"คุณชื่ออะไรครับ"
"เอ๋..." ร่างบางหันไปมอง ก็พบใบหน้าที่หล่อเหลาขาวซีด ใบหน้าที่มีแต่รอยยิ้มเต็มไปหมด รอยยิ้มที่จริงใจ
"สะสวัสดีครับ ผมนารูโตะ ครับ"
"ยินดีที่ได้รู้จักนารูโตะ ผมซาอิ ครับ" ซาอิยิ้มอีกครั้ง ตอนนี้นารูโตะใจเต้นหนัก
เพื่อนคนแรกของเขานี่หน่า
"คุณเป็นนักเรียนทุนสินะครับ" ซาอินั่งข้างหน้านารูโตะก็หมุนเก้าอี้หันมาคุยทันที
"เออะ...ครับ"
"นารูโตะ ชอบเรียนวิชาอะไรหรอครับ"
"อ๋อ..ชอบเรียนเปียโนนะ ชอบมากเลย"
"ว้าวว เป็นคนโรแมนติกสินะครับ"
"เออ ไม่เท่าไรหรอก" ร่างบางยิ้มๆ ทั้งสองคุยกันอย่างเคยชินอยู่นานจนเข้าชั่วโมงเรียนของวันแรก
ตึง...ตึ่ง...ตึ้ง...ตึ๊ง...
เริ่มเรียนคาบ1 นักเรียนทุกคนกรุณาเข้าชั้นเรียนในเวลานี้ค่ะ..............
เสียงตามสายดังขึ้นทุกคนในห้องเรียนต่างแยกย้ายกันนั่งที่ตนเองอย่างเรียบร้อย
ภายในห้องตอนนี้เงียบสุดๆแต่แล้วบรรยากาศอบอวนก็เข้ามาเมื่อมีกลุ่มชายร่างสูงกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาอย่างน่ากลัว ทุกคนต่างพากันหันมามอง
หนุ่มร่างสูงใบหน้าเรียวคม ดวงตาที่คมกริบอันเอกลักษณ์ของร่างสูง ในตาสีรัตติกาล จมูกโด่งได้รูป ปากชมพูอ่อนเบาบาง ผมสีเช่นเดียวกับดวงตายาวประบ่า
ร่างสูงที่ดูมีเสน่ห์น่าหลงใหลคนนี้เป็นใครกันนะ ทุกคนต่างตั้งคำถามในใจเป็นคำถามเดียวกัน แต่ไม่ใช่กับร่างบางที่นั่งก้มหน้าก้มตาเหงื่อแตกจนเสื้อเปียกชุ่ม ร่างบางภาวนาให้ครูเดินเข้ามาเร็วๆ เพื่อจะได้ไม่ต้องเป็นที่สงสัยของร่างสูง
ผลึบบบ....
ร่างสูงวางกระเป๋าที่โต๊ะข้างซ้ายของร่างบาง โดยคนที่เดินตามร่างสูงมาประมาณ 10 ต่างแยกกันนั่งและแน่นอนคิบะกับชิกามารุก็อยู่ด้วย
"อึก.." ร่างบางสะดุ้งเฮือกครั้งใหญ่ o_o
ผลึบบบ....
ร่างสูงหัวแดงก็วางกระเป๋าที่โต๊ะฝั่งขวาของนารูโตะเหมือนกัน แรงกดดันมหาศาลอะไรจะแรงขนาดนี้ ร่างบางรู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่อื้ออึงสุดๆรอบกายนารูโตะ
ร่างสูงผมรัตติกาลกับร่างสูงผมแดงชาดมองหน้าท้าทายกันอย่างไม่ลดละผ่านร่างบาง
ที่นั่งอยู่ตรงกลาง T_T
"อ่าวทุกคนพร้อมเรียนกันรึยัง" ครูที่เดินเข้ามาพูดตัดบรรยากาศทันที
"คาบแรก โครงงานวิจัยวิทย์โลกทั้งระบบ"
"เตรียมหนังสือเลยจ้าา"
"ค่อยยังชั่ว" ร่างบางปาดเหงื่อออกอย่างมือสั่น
เวลาที่เดินผ่านไปอย่างรวดเร็วทำให้ร่างบางรีบเก็บกระเป๋าแล้วเดินออกจากห้องเรียนทันที ...ตาย ตาย ตาย... ร่างบางที่ก้มหน้าก้มตาเดินมาถึงชั้นล้างสุดก็นึกบางอย่างขึ้นได้ว่าตนลืมของไว้ใต้ลิ้นชัก
"ซวยละ" o_o
///////
ร่างสูงที่กำลังเก็บของนั้นเตรียมจะเดินออก ก็เหลือบเห็นเอกสารบางอย่างใต้โตะ
ที่นารูโตะนั่งอยู่ ร่างสูงมองซ้ายขวาตอนนี้มีเขาอยู่ในห้องเพียงคนเดียว
ตึก ตัก ตึก ตัก.....
เสียงที่วิ่งขึ้นบันไดมาอย่างรีบร้อนดังเข้ามาใกล้ห้องเรื่อยๆ
"แฮก...แฮก...แฮก" ร่างบางที่วิ่งมาถึงประตูห้องก็รีบเข้ามาในห้องทันที
"อึก..."
ร่างบางที่เข้ามาเมื่อเห็นร่างสูงบางคนยืนกอดอกพิงโตะอยู่ สายตาอันคมกริบที่ดุดันมองมาที่ร่างบางอย่างจะจับกิน ร่างบางมองไปที่กระดาษใต้โตะก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองร่างสูง แรงกดดันเพิ่มทันทีเพราะตอนนี้ในห้องมีนารูโตะกับซาสึเกะ 2 คน ร่างบางรีบหยิบ
กระดาษใต้โตะแล้วเดินออกมาทันที
....รอดแล้วนารูโตะ..... ร่างบางปลอบตนเอง
ร่างสูงที่ยืนมองร่างบางก็ได้แสยะยิ้มอย่างน่ากลัวออกมา
"อุซึมากิ นารูโตะ ...หึ..."
"นายนะ เล่นผิดคนแล้ว"
@ บ้านสวน ตระกูลอุจิวะ @
ร่างสูงที่นอนอยู่ใต้ร่มไม้เลียบกับลำธารน้ำตกสีฟ้าสดใส ตอนนี้นึกอะไรบางอย่างอยู่สายตาที่จับจ้องลงไปในลำธารสีฟ้าประกายสดใส ร่างสูงยิ้มบางๆ
"เหมือนกับดวงตานายเลย" ร่างสูงที่พรึมพรำอยู่สักครู่พลางคิดบางอย่างขึ้นได้
"ในที่สุด ชั้นก็ได้พบนาย"
"พรุ่งนี้ นายตายแน่" อยู่ดีๆร่างสูงก็พูดบางอย่างที่ชวน ขนลุกขึ้นมา
.
.
.
.
.
# วันต่อมา
ทุกคนในห้องเรียนกันจนมาถึงช่วงใกล้เลิกเรียน บ้างก็หลับบ้างก็เล่นโทรศัพท์ ร่างบางไม่หลับไม่เล่นแต่นั่งพิจารณาถึงภารกิจที่ได้รับมอบหมาย เขาหวั่นมากเมื่อข้างๆเขาทั้ง
2 ฝั่งคือ ซาสึเกะกับกาอาระ หัวหน้าแก๊งที่เป็นคู่อริกันนั้นเอง
"เห...ใบเอกสารข้อมูลสปายหายไปไหน" ร่างบางค้นกระเป๋าตนจนเละ
"ซวยละ หายหรอเนี่ย"
ตึง...ตึ่ง...ตึ้ง... (เลิกเรียน)
"ไง..นารูโตะคุง"
"อ้าว..คุณซาอิ" ร่างบางโบกมือให้
"จะกลับบ้านแล้วหรอครับ"
"ครับ..พอดีผมมีงานนะ แล้วนารูโตะคุงจะกลับเมื่อไรครับ"
"คงอีกสักพักนะครับ"
"งั้นผมไปก่อนะครับ แล้วเจอกัน" ซาอิยิ้มให้ร่างบางก่อนเดินออกไป
ตอนนี้นารูโตะอยู่คนเดียวแล้ว ...ชั้นก็ต้องทำภารกิจของชั้นเหมือนกัน... ร่างบางมองรอบตัวตนเองก่อนเดินไปนั่งโต๊ะหินอ่อนใต้ร่มไม้
"ซาสึเกะ นายจะนั่งตรงไหน" คิบะถามร่างสูง
"ตรงนั้นแหละ" ตรงนั้น..คือโต๊ะข้างๆโต๊ะของร่างบาง
ร่างบางหันไปมองแล้วอึ้งพักใหญ่ ...ซะ ซาสึเกะ หรอ...ร่างบางคิดอย่างหวั่นๆเราเป็น
สปายที่ต้องทำภารกิจให้สำเร็จ ได้รับความวางใจที่สุด ฉนั้นต้องทำตัวให้ไม่เป็นที่สงสัย
อย่าไปกลัว...ร่าบางคิดจบก็ค่อยๆตั้งใจฟังสิ่งที่ร่างสูงพูด
"แล้ว..แก๊งเราเอาไง ซาสึเกะ" คิบะถามอย่างจริงจัง
"นัดพวกทั้งหมดมาคุย" ร่างสูงตอบเรียบ
"เรื่องมากจัง เซ็งชะมัด"
"ที่ไหน"
"ชิกามารุ นายเป็นสมาชิกภาษาอะไรไม่รู้ว่านัดคุยที่ไหน ทุกทีที่พวกเรานัดเจอกันเป็นแก๊งมันที่ไหนหละ" คิบะหมดอารมณ์
"ผับ เวลาสี่ทุ่ม" เสียงเรียบๆดังขึ้น
"ไปให้ตรงเวลาหละ"
"ซาสึ....เกะ" คิบะพูดแล้วมองหน้าชิกามารุ
"คิบะ ชิกะ ชั้นควรทำยังไงดีกับพวกที่มันเป็นสปายส่องแก๊งเรา" เสียงเข้มหน้ากลัวมาก
เมื่อร่างสูงพูดประโยตที่น่าสะพรึงจบก็ลุกออกจากตรงนั้นทันที แน่นอนคิบะกับชิกามารุก็เดินตามไปด้วย
ร่างบางตอนนี้ตัวสั่นไปหมดคำพูดนั้นช่างหน้ากลัวเขากลัว แต่ก็ต้องทำภารกิจให้เสร็จ
ข้อมูลที่ร่าบางได้มาตอนนี้ไม่เพียงพอแน่ และในที่สุดเขาก็ตัดสินใจที่จะไปผับนั้น
...เอาเถอะ เมื่อเสี่ยงแล้ว ก็ให้มันสุดๆไปเลย... ร่างบางคิดแล้วก็ขนลุก
@ ผับ เวลา 22.00 @
"ใช้ที่นี้ป่าว..หน้าาา"
"ใหญ่จัง ผับของคนรวย" ร่างบางค่อยๆย่างเท้าเข้าไป อย่างกล้าๆกลัวๆ
"พวกนั้น อยู่ส่วนไหนกันนะ"
"งะ..เงียบ......จัง" ตอนนี้ร่างบางเข้ามาอยู่ในส่วนหนึ่งของผับ ซึ่งเป็นส่วนลับตาคน
ปลอดจากผู้คนเรียกได้ว่าอันตรายมากสำหรับร่างบางหน้าหวานที่อยู่ตัวคนนี้ ไว้สำหรับคุยเรื่องลับ
....ผลุบบบ...
"อื้ออ..อื้ออ..ชะ ช่วยดะ..อื้อออ ปล่อยย อื้อออออออออ" เกิดไรขึ้น o_o
อยู่ดีๆนารูโตะที่ถูกลักพาตัวโดยใช้ผ้าปิดปาก ปิดตา ตอนนี้ร่างบางสลบคามือคนแปลกหน้าร่างบางถูกอุ้มขึ้นมาไว้บนรถคันหนึ่งซึ่งหรูมากทีเดียว นารูโตะไม่รู้สึกตัวเลยตอนนี้
00.30 น.
"อืออออ..." ร่างบางที่หลับใหลไปนานก็ตื่นจากการโดนยาสลบสักที
"ที่นี้ ทะ..ที่ไหน"
ร่างบางนั่งกับเก้าอี้ที่มีโตะแล้วก็โคมไฟอยู่ห้องที่ว่างปล่าว (เหมือนโต๊ะสอบสวนเลยอะ)
"ตื่นแล้วหรอ" เสีนงปริศนา
"ไง...หลับสบายไหม" ^^
*******************************************
รู้สึกว่าจะลงช้ามาก
ขอโทษนร่าาา T_T
เรางานยุ่งมากๆเลยไม่ไหวไม่ไหว
สุดท้ายนี้ขอให้สนุกนะคะ
อย่าอ่านอย่างเดียวนะ..เม้นด้วย
เค้าได้มีกำลังใจอัพต่อจ๊ะะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น