ว่าที่เจ้าสาวของผม

สวัสดีค่ะ นักเขียนใหม่ฝากตัวด้วยนะคะ

'พัฒน์ช่วยเป็นเพื่อนเล่นกับน้องหน่อยนะ'

มันทำให้ผมกลายเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของเธอตั้งแต่นั้นมา แล้วยิ่งเธอได้ปฏิญาณตนไปแล้วว่า

‘โตขึ้นหนูจะแต่งงานกับพี่คนดีคนนี้ เค้าจะเป็นเจ้าบ่าวของหนู’

มันทำให้ชีวิตผมต้องวุ่นวาย หาความสงบตามสไตล์เซนที่ผมฝันใฝ่ไม่ได้เลย ยิ่งช่วงหลังๆ แม่กับพี่ก็เห็นดีเห็นงามให้เค้ามาร่วมใช้นามสกุลเดียวกันเพื่อลดปัญหาสมองมีเมมโมรี่น้อยของผม ยิ่งไปกันใหญ่ เรียกได้ว่าผมเป็นมือโปรทางด้านการเล่นขายของ เล่นพ่อแม่ลูก เล่นตุ๊กตา พาเด็กซ้อนจักรยานเที่ยวรอบหมู่บ้าน ถ้าหยุดไม่มีเรียนนอกจากไปเตะบอลกับเพื่อนแล้ว ก็แทบจะตัวติดกันกับยายยิ้มเกือบตลอดเวลา จนผมคิดว่าโตขึ้นเด็กผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นนักข่าวแน่ เล่นเกาะติดทุกสถานการณ์แบบนี้ แล้วการที่เธอกำลังจะไปเรียนโรงเรียนเดียวกับผม มันทำความสงบตามสไตล์เซนห่างไกลออกไปทุกที

เรื่องวุ่นวายที่จะเกิดกับพัฒน์ ผู้ชายผู้รักความสงบ จากคำพูดที่จริงจังของยิ้ม สาวข้างบ้าน จะเป็นอย่างไร ฝากติดตามด้วยนะคะ

ป.ล เรื่องนี้แต่งสดนะคะ ไม่ได้ลงบ่อยๆ เพราะว่าคิดเรื่องต่อไม่ออกค่ะ 555 แต่จะพยายามต่อไปนะคะ