คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่๑ ช่วยด้วย!! ฉันถูกหนังสือดูด
ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง
“มิ้น!! ดูนี่สิ การ์ตูนเรื่องนี้สนุกมากเลย”
“ยัยแก้วคราวนี้มาเรื่องอะไรอีกหละ จะให้ฉันอ่านเป็นเพื่อนอีกใช่ไหม๊”
“ใช่ รู้ได้ไงอ่ะ”
“ไม่รู้ก็แปลกแล้ว เธอเอามาให้ฉันอ่านเป็นเพื่อนตลอดเลยนิ”
“ก็เห็นแกเครียดตลอด ฉันก็เลยเลยหาเรื่องสนุกๆมาให้อ่าน แล้วเรื่องที่ให้ไปคราวก่อนสนุกป๊ะ”(ที่จริงแล้วมิ้นเป็นเด็กเรียน)
“สนุกบ้านแป๊ะแกน่ะดิ เอาการ์ตูนเกมาให้อ่าน นึกแล้วสยองว่ะ คิดยังไงถึงเอามาอ่านเนี่ย”
“ก็เราเห็นเพื่อนพูดว่า ยาราไนก้า กันหลายคนก็เลยคิดว่ามันน่าจะเป็นเรื่องสนุกนิ”
“พอเหอะ ไม่อยากพูดเรื่องนี้กับเธอแล้ว เดี๋ยวสยองไม่หาย เห็นไหม๊ขนลุกเลยเนี่ย=+=”
“ขอโทดดด>o< เค้าจะไม่เอาการ์ตูนเกมาให้แกอ่านอีกแล้วววว”
“เออ...”
“แต่แกต้องอ่านเรื่องนี้นะ จะได้มาเม้ากัน”
“เรื่องไรอ่ะ”
“ครูพิเศษจอมป่วน รีบอร์น! >o< เอาไปทั้งถุงเลยนะ”
“เออ..เดี๋ยวว่างๆจะเอาไปอ่านคลายเครียด ไปล่ะ บาย”
“บายจ้า แล้วเจอกัน >-<”
........................................
1ชั่วโมงผ่านไป ที่บ้านของมิ้น
“เย้ ทำการบ้านเสร็จแล้ว จะทำอะไรต่อดีเนี่ย..ไม่มีอะไรจะให้ทำแล้ว..ไปบำเพ็ญประโยชน์ดีไหม๊น๊า...” (เธอเป็นคนดีมากมิ้น...)
“อ่านผมสิๆๆ”
“นั่นเสียงใครอ่ะ ระ..หรือว่า ผี! ไม่จริงน่า ละ..โลกนี้ไม่มีผีอยู่จริงหรอก”
“เปิดหนังสือสิ!!”
“ไอ้หยา!! เสียงมาจากหนังสือการ์ตูน!! ” นี่เป็นความฝันใช่ไหม๊ ฉันคงจะหลับคาโต๊ะอยู่แน่ๆเลย
“ถ้าไม่เปิด จะฆ่าแกซะ”
“เออ เปิดก็เปิดจ้า เจ้าหนังสือ *^*”
“พรึบ” เฮ้ย หนังสือมันดูดฉันเข้าไป อ๊ากกกกกกกกกกก[O0O]
.........................
ตุบ.....
“ที่นี่คือที่ไหนอ่ะ จำได้ว่าถูกหนังสือดูด อ๋อ ความฝันสินะ อ๊ากกกก ทำไมฉันมาอยู่ที่กองขยะ =0=” เหม็นขนาดนี้คงไม่ใช่ฝันแน่!!
“คุฟุฟุ ยินดีต้อนรับสู่โลกของผมครับ บอกไว้ก่อนว่าที่นี่ไม่ใช่ความฝัน”
“แกเป็นใครน่ะ เจ้าหัวสับประรด”
“คุฟุฟุ เรียกผมอย่างนั้นอย่างนั้น น่ารักจัง แต่กรุณาเรียกผมว่ามุคุโร่เถอะครับ เพราะถ้าเรียกผมแบบนี้ต่อหน้าผมอีกครั้งคุณไม่ตายดีแน่”(งั้นพูดลับหลังก็ได้สินะ^-^”
“มุคุโร่ ชื่อแปลกจังแฮะ..แล้วคุณพาฉันมาที่นี่ทำไมล่ะ”
“ผมพาคุณมาที่นี่เพราะ....อ้าว ผมขอตัวไปก่อนนะครับ พอดีมีธุระ”
“เดี๋ยว อย่าเพิ่งไปฉันไม่รู้ทางกลับ” อ๊ากกกกก เจ้าหัวสับประรดไปแล้วฉันจะยังไงดี! (ทำใจ...)
.............
“นี่ก็ผ่านมาสองชั่วโมงแล้วนะ ยังหาทางกลับไม่เจอเลย จากที่รู้มาที่นี่คงจะเป็นญี่ปุ่น ดีนะที่เราเคยเรียนภาษาญี่ปุ่นมาก่อน แต่ช่างเหอะตอนนี้ทางกลับยังไม่ใช่ปัญหา แต่ปัญหามันคือ เงิน!! ฉันไม่มีเงินซื้อข้าวโว้ย!! ทำยังไงดี” ตอนนี้สิ่งที่ฉันพกติดมาด้วยคือ ถุงที่ใส่หนังสือการ์ตูนเรื่องรีบอร์นที่ยัยแก้วเอามาให้อ่าน จะเอามาทำแป๊ะอะไรเนี่ย!!(ToT)
“จริงสิ เอาหนังสือพวกนี้ไปขายดีกว่า แล้วเอาเงินมาซื้อข้าว เย้ทำไมไม่คิดตั้งแต่แรก>o<..... ”
“แต่ อ๊ากก หนังสือพวกนี้เป็นสิ่งที่พาเรามาที่นี่ ดังนั้นทางกลับก็ต้องอยู่ทางนี้อย่างแน่นอน สรุปคือขายไม่ได้เด็ดขาด!!”
[ยินดีต้อนรับสู่โลกของผมครับ] จู่ๆคำที่มุคุโร่พูดไว้ตอนที่ฉันมาถึงที่นี่ก็ผุดขึ้นมาในหัวฉัน
“โลกของมุคุโร่? งั้นแสดงว่าโลกนี้ไม่ใช่โลกที่เราอยู่!! และ....” ฉันหยิบการ์ตูนเล่มหนึ่งออกมาจากถุง ซึ่งหนังสือเล่มนั้นมีรูปมุคุโร่อยู่ข้างในเป็นภาพการ์ตูน
“เป็นอย่างที่คิดจริงๆด้วย ที่นีเป็นโลกการ์ตูนเรื่อง รีบอร์น!!”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
โรคุโด มุคุโร่(หัวสับประรด)
แก้ว(เพื่อนมิ้น) นิสัย ร่าเริง ชอบอ่านหนังสือโดยเฉพาะการ์ตูน
(ToT) ยังไงก็ช่วยคอมเม้นด้วยนะคะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น