คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ซิ่ว : 01
xx
" ... "
" กี่โมงแล้ววะ " ดวงตากลมโตของผมไม่สามารถเปิดกว้างได้เท่าไหร่ผสมกับความงัวเงียแสงไฟที่แยงตาจากซอกผ้าม่านทำให้ตาหรี่ลงจนแทบมองตาขาวไม่เห็นเลย
" 1PM กี่โมงวะ " เพิ่งตี1เองหรอหลับต่อล่ะบาย..
...
" โพ่งงงงงงงงงตี1อะไรมีแสงวะ!!!! " ผมลุกลี้ลุกลนวิ่งลงไปชั้นล่างเพื่อไปดูนาฬิกาเรือนใหญ่ที่ตั้งเวลาตรงที่สุดในบ้านนี้แล้วโอ้วคุณพระบ่ายสองบ้าจริงน้ำตาจะแชร์ขอไหลทำไงดีเนี่ยไม่เรียนไม่ทันแล้ว..
" แต่เดี๋ยวนะ.. " ผมรีบวิ่งขึ้นไปยังห้องนอนอีกครั้งเพราะข้างล่างไม่มีปฏิทินและเมื่อผมหยิบโทรศัพท์มือถือสมาร์ทโฟนขึ้น..เยเฮ่ทแบตหมดแล้วทำไงล่ะทีนี้!!!ผมรีบวิ่งไปที่ห้องพีชายใช้มือกำลูกบดแน่นพ้อมบิดมันไปทางขวาและดึงมันเข้ามา..
" เปิดไม่ออก.. " ผมกุมมือทั้งสองไปที่ลูกบิดและใช้แรงมหาศาลในยามเช้าดึงมันออกมาเสียงมันดังปั้งๆๆๆผมงงจริงๆทำไมเปิดไม่ออกผมโหวกเหวกโวยวายอยู่สักพักก็มีแม่บ้านเดินออกมาจากห้องของผม ป้าชะงักไปกับท่าทางผม ไม้กวาดตกจากมือ เรามองตากัน.. ท่าของผมดูไม่ได้จริงๆ ปลายเท้าจรดช่องประตูด้านล่างมือทั้งสองกุมลูกบิดละยื่นตัวออกมาเต็มที่ นึกว่ายิมนาสติกนะเนี่ย
" ป้าต้องบอกหนูดีโอกี่รอบคะประตูห้องหนูซูโฮต้องดันออก.. " ป้าหยิบไม้กวาดและชุดทำความสะอาดครบครันเดินลงบรรไดไปอย่างเงียบๆ
บ้าจริงผมก็ลืมไปว่าห้องผมเป็นแบบดึงเข้าจากด้านนอกห้องเดียวในบ้าน.. กรรม..
" นี่ไม่ใช่ปีชงสะหน่อย ทำไมดูมีแววโชคร้ายงี้ " และผมก็ไมได้ดูปฏิทินครับมันอารมเสียมากนี่ผมลืมเรื่องประตูสะได้หน้าตาผมงัวเงียแบบนี้ป้าแม่บ้านมาเห็นน่าอายจริงๆ เค้ายิ่งมองผมเป็นเด็กนี่ม6ละนะบ้าจริง
" กริ๊งงงงงงง กริ๊ง กริ๊งงงงงงง กริ๊ง " เสียงโทรศัพท์ใคร..... โทรศัพท์ผมชาจแบตอยู่ข้างบนบ้าหน่า.. กลัวนะเห้ย
" หนูดีโอคะ ต้องให้ป้าบอกกี่ทีว่านี่เสียงโทรศัพท์บ้านคะ "
" เค เสียงอันคุ้นเคย "
…
" ฮัลโล "
" โหลอะไรไอ้ตาโต ทำไมไม่มารรห้ะ รู้มั้ยวันนี้สอบเก็บคะแนนทั้งวันเลยเห้ย "
" ก็ชั้นตื่นสายนี่ " แหม่มาเรียกไอ้ตาโตแกขาวตายแหละนามสกุลผ่องใสทำสีผิวมันช่างอุ๊บส์
" ตอนเย็นมาห้างxด้วยนะ ทุกคนนัดติวหนังสือกัน ต้องมานะเฟ่ยบาย "
ตู๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ
" อะไรวะพูดเองเออเอง "
หลังจากที่วางโทรศัพท์ขณะที่กำลังพลิกตัวก็พบกับหน้าที่ใกล้ราวจะจูบกัน
" ไอ้บ้า ตกใจหมด " ผมอุทานออกมา
" ทำไมไม่ไปรร? " น้ำเสียงแผ่วเบาของซูโฮช่างละมุนในหูของทุกคน..ยกเว้นผมนะ
" ตื่นสายน่ะ ช่างมันเถอะ ถอยไป "
" รู้มั้ยมีสอบเก็บคะแนน วิชาคริตยากมากนะ แต่มีในที่เรียนพิเศษไปเอามาอ่านซะ "
" จ่ะพ่อหนุ่มไบร์ท " ผมเดินออกห่างจากตัวซูโฮจริงๆมันไม่ใช่พี่ชายผมหรอกแค่แก่กว่า2เดือนเองม6ด้วยซ้ำแต่แม่บ้านและทุกคนชอบบอกว่าเค้าเป็นพี่ผมแล้วให้เรียกพี่ซูโฮๆ คลื่นไส้จริงๆแต่ซูโฮน่ะ ไบร์ทมากเลยนะเค้าฉลาดเป็นที่นิยมในหมู่รุ่นน้องและป๊อปมาก..ในหมู่ผู้ชายงืมมม
...
ขณะที่ผมกำลังใส่ร้องเท้าหนังสุดหรูสำน้ำตาลคาราเมลที่คุณพ่อซื้อมาจากนิวซีแลนด์..ก็มีเสียงแตรรถยนคันนึงดังขึ้น
ปี๊นนนนนนๆๆ
ผมลุกขึ้นยืนและมองไปรอบๆรถคันนั้นและเบ้ปากใส่
" นี่มารับเลยนะ ตรงเวลาจริงๆ "
" จ่ะ แต่ขอโทษนะชั้นต้องไปติวหนังสือกับเพื่อนไม่ว่างไปกับนายหรอก "
" ไปห้างxติวหนังสือกับพวกนายไคใช่มั้ยหล่ะ พอดีว่ามันก็ชวนชั้นอ่ะนะ "
อุต่ะไม่น่าเชื่อคู่อริอย่างไคกับคริสจะชวนไปติวหนังสือไคมันมีแผนรึเปล่านะชักมันล่ะสิ
" กริ๊งงงงงงง กริ๊งงงงงง " หืม?
ไค 607
โทรมาเร่งอีกล่ะสิ หึ
" ว่าไง "
" อยู่ไหนแล้ว "
" ใกล้ถึงแล้วล่ะ นี่รออยู่ไหนน่ะ "
" เพื่อนมันจะดูหนังกันว่ะ ดูก่อนละกันมาเจอกันโรงหนังละกัน "
ตู๊ด ๆ ๆ ๆ
" อีดำเอ๊ย "
" ดีโอนายว่าชั้นรึเปล่า.. "
" กรรม "
....
" มึงๆ ดีโอมาแล้ว "
" แล้วนั่นใครวะ "
" คริสไงแก "
" อ่อหนุ่มนักบาสรรอ่ะนะ เท่ว่ะ "
" เดินกับดีโอด้วยเหยดๆ "
" ดีโอออออ นี่ตั๋วหนังนายนะ "
" ขอบใจมากนะ " ผมรับมาพร้อมกับมองหาชื่อเรื่อง เดี๋ยวนะ หนังผี.. อะๆรกันเนี่ย
" ขอโทษนะสุดสวย ไหนบัตรของผมละครับ " เสียงทุ้มหนักเบ่งขึ้นมากลางวงล้อม
" คริสจะมาดุด้วยหรอ ชั้นไม่รู้เลยไม่ได้ซื้อน่ะ "
" ไม่รุ้เต็มแถวรึยังนะ อ่า1 2 3 4 ... 20 21 22 อ่าา 23 24 ครบแล้วว่ะคริส "
" นายซื้อแถวหลังพวกเราก็ได้ " เสียงนี้ดังมาจากปากไคเค้าพูดออกมาด้วยความมั่นใจสงสัยจะมีแผนจริงๆด้วยล่ะ
และแล้วคริสก็นั่งอยู่หลังพวกเราซึ่งนั่งแถวเรียงกันหมดเลย น่าโดดเดี่ยวจริงๆ
" แกหนังจะเริ่มละเข้ากัน "
" ปะปะ ไปกันๆ "
" ดีโอ นายไปเข้าห้องน้ำกับชั้นหน่อยดิ "
" หะ!!! " อีบ้าอีดำชวนชชเข้าห้องน้ำบ้าจริง
" ทำไมอ่ะ ก็เข้าห้องน้ำ มันทำไมวะ?? "
…
" มึงๆ " ไคกระซิบ
" มีหนุ่มนักบาสนั่งหลับในโรงหนังว่ะ เดี๋ยวกูมาไปถ่ายรุปมันแบบอิอิ "
วันต่อมา ณ รร
" แกลงรูปชั้นตอนหลับเหวอในเฟสหรอ!! " คริสกระชากคอเสื้อของไคขึ้นมา
" ป่าวสะหน่อยนะ " ทุกคนรอบๆโต๊ะกินข้าวขำกันคิกๆ
" ได้ ไค หน้าบวมแน่ "
" หึ้ยแกชั้นลืมออกเฟสไคป้เผลอดพสอ่ะทำไงดี " ผมพูดมาเบาๆพอที่จะถึงหูบางคนที่กำลังจะต่อยเพื่อน
" หึ ไว้ทีหลังนะน้องดำ "
…
ตึ่งตึ้งตึ๊งตึ๋งงงง
นักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่6มาประชุมที่หอประชุมใหญ่คาบ7นะคะ
ตึ่งตึ้งตึ๊งตึ๋งงงง
" จะจบละหรอ.. "
" จะจากกันละหรอ "
" เฉิน วันลำอานี่วันไหน " อ่าเฉินเป็นกน.นะครับถามอะไรได้หมดเลยเป็นเพื่อนผมอีกคนนึงที่น่าไว้ใจครับ
" พรุ่งนี้มั้ง " เสียงตอบอันเย็นชาแต่มีพลังมหาศาลเปล่งออกมา
" เร็วจังวะ "
" กูไม่พร้อมอร๊ายยยยย "
" เร็วเกินไปมั้ยแกกก "
เสียงโห่ร้องดังขึ้นไปทั่วห้องผมเองก็ใจหายนะครับทำไมมันเร็วแบบนี้
…
" อ่านักเรียนนนน " เสียงนักเรียนที่คุยกันแซ่ดแซ่ในห้องประชุมดังมากจนแทบกลบเสียงไมค์อาจารย์ ต่างคนต่างคุยเรื่องพรุ่งนี้ เพราะพรุ่งนี้วันอำลามันเป็นวันฟรีของนักเรียนม6ที่จะแต่งหน้าทำผมได้ทุกรุปแบบในชุดนักเรียนมันสวรรค์ชัดๆ
" นักเรียนโว้ยยย!!! " เสียอาจารที่ป๊อปสุดในม6ดังขึ้นมาอาจารคนนี้ชื่อทึก นิสัยทึกๆมึนๆ แต่ครูเค้าค่อนข้างเข้าใจวัยรุ่นและใจดีมากม6เนี่ยน่าจะรักครูคนที่ที่สุดแล้วล่ะ
" แหม่ฟังกันบ้าง ตีนกาขึ้นหน้าแล้วเนี่ย " มุกแป้กๆแห้งๆของอาจารทึกทำให้พวกเราหลุดคำพอเฮฮา
" พรุ่งนี้วันอำลาแล้วนะ " เสียงโห่ร้องดังขึ้นอีกครั้ง
" เงียบ! งดแต่งหน้าแต่งหัวด้วย " เสียงโห่ร้องดังขึ้นเป็นเท่าตัวพร้อมเสียงเหล่าผญที่ไม่พอใจกับการพูดของอาจารทึก
" อ่า ครูล้อเล่นน่ะ " เสียงถอนหายใจดังขึ้นจากเหล่านักเรียนครูสะใจมากมั้ง- -
" พรุ่งนี้แล้วหรอ " ผมผละตัวออกจากเตียงที่นอนขุ่นคิดเรื่องวันพรุ่งนี้มาเปิดคอม
" เห้ย..พรุ่งนี้วันเกิดเราหรอ......... "
สาระเล็กนิดนึง : ไบร์ทคือเด็กฉลาดง่ายๆคือฉลลาดมากหัวสมองฉลาดกว่าคนทั่วไปค่ะ
ความคิดเห็น