นิยาย Talesrunner 3เรื่องราวกับหญิง 1 คน [ First Man]

ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 8 ล้างแค้น

 ย้อนไปเมื่อ 5 ปีที่แล้ว

"สุขสันต์วันเกิดลูกจ่ะครบ 5 ขวบแล้วเป่าเขียนเลยๆ " แม่ของเด็กชายกล่าวอวยพรวันเกิดให้ลูกชายคนสุดท้อง

เป็นวันเกิดที่มีความสนุกและความทุกข์ปนไป ทุกคนไปร่วมงานของเด็กชายคนนี้ มีเพียงพี่สาวแลพี่ชายที่ไม่ได้ร่วม พี่สาวกำลังอาบนํ้า

ส่วนพี่ชายเก็บตัวอยู่ในห้อง ถือมีด 1 เล่มแล้วพูดว่า มันต้อง มันต้อง  มันต้อง ตายยยยยยย!!!

ตัดมาที่พาดา

พาดาและกายสำรวจบ้านหลังนั้นต่อไป ตึกๆ

เอ๊ะ ตึกๆ

พาดาและกายได้ยินเสียงแปลกๆดังมาจากข้างบน ทั้งคู่เดินขึ้นไปดูพบเด็กหญิงตัวน้อยนั่งทำบางสิ่งบางอย่าง

กายจะเดินไปทักเด็กคนนั้น แต่พาดาแตะไหล่แล้วบอกว่า "กายฉันรู้จักเด็กคนนี้ ให้ฉันคุยนะ" พาดาเดินไปช้าๆ

"หมิงๆ เธอใช่ไหม? ''เด็กหญิงหันมาพร้อมกับเลือดเต็มตัวเศษแก้วบาดเต็มตัว

"คะพี่สาว?" พาดาอึ้งไปชั่วขณะ แต่เธอก็ถามต่อ

"หมิงๆมันเกิดอะไรขึ้นเล่าให้ฉันฟังได้ไหม?"พาดาบอก

"หนูเล่าให้พวกพี่ๆได้แค่รอบเดียวเท่านั้นนะ พวกพี่ต้องจำให้ได้ทั้งหมดไม่งั้นพวกพี่จะอยู่เหมือนหนู" พาดาตอบตกลง

หมิงๆเริ่มเล่า

    เมื่อ 3 ปี มาแล้วหนู้กับเพื่อนๆวิ่งเล่นกันแถวๆบ้านหลังนี้ พวกเราเล่นซ่อนแอบ หนูเข้าไปซ่อนในบ้านหลังนี้ตรงหลังกระจกบานนั้น (หมิงๆชี้ไปที่

กระจกที่แตกอยู่) หนูได้ยินเสียงฝีเท้าหนูคิดว่าเป็นเพื่อนหนูเมื่อหนูชะโงกหน้าออกไปพบกับ ผู้ชายไม่มีหน้าอยู่ตรงหน้าหนู เขาตบกระจก แล้ว

กระจกลงมาทับ กระจกแตกโดนตัวหนูเต็มไปหมดอย่างที่เห็น หนูตายในบ้านหลังนี้สิ่งของที่หนูให้พี่ไปมันช่วยได้นะ ในกระเป๋าเสื้อน่ะ


     พาดาดูในกระเป๋าเสื้อผมโบสีแดงอยู่ในกระเป๋า หมิงๆเดินเข้ามือจับมือ

"พี่คะ นี่กระดาษแผ่นต่อไป พี่ต้องหายของในรูปให้เจอ หนูฝากพี่ล้างแค้นด้วยนะคะ ตราบใดที่มันยังไม่ตายหนูจะไม่ไป" หมิงๆเดินถอยหลัง

เข้ากระจกแล้วหายไป   พาดาดูในกระดาษ เห็นเป็นรูปผู้ชายและผู้หญิง ผู้หญิงในชุดบัลเล่ บรรยายใต้ภาพ "กระทาสีชมพู"

-------------
บทที่ 9 ฉันคือพี่สาวคนนั้น