ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ภารกิจที่ 6 เรย์ผู้กล้าหาญ[Full]
"แฮ่ก แฮ่ก แฮ่กๆๆ อึก แฮ่ก "เสียงถอนหายใจของเรย์ที่กำลังวิ่งไปอุ้มชิวไป
ชิวได้แต่นั่ง เงิบ อยู่หลังเรย์
"นี่ นายจะทำอะไรกันเนี่ย"ชิวถาม
"ผมต้องพาคุณไปที่ปลอดภัยไม่งั้นคุณอาจเป็นอันตรายได้"เรย์พูดไปวิ่งไป
เมื่อ 10 นาทีก่อน
"ชิวฉันจะมาแก้แค้น ฉันกับแกยังไม่จบหรอกนะ!"
"อาร์ด นี่แก แหก คุกอย่างนั้นหรอ??"ชิวถาม
"ถ้าฉันไม่แหกก็ไม่เห็นฉันมายืนอยู่ตรงนี้หรอก"อาร์ดหยิบกระดาษแผ่นนึงออกมาจากกระเป๋าเสื้อ
"นั่นอะไร"ชิวถาม
"ก็อันดับ มาเฟียไงล่ะ เพราะแกทำให้อันดับมาเฟียของฉันร่วงไปอยู่อันดับที่ 18 "อาร์ดพูดเสร็จก็ขยำกระดาษทิ้ง
เรย์ดูท่าว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีจึงจับชิวขี่หลังแล้วรีบวิ่งออกจากบ้านไป
"เฮ้ยยยย หยุดเดี๋ยวนี้นะ"
ณ ตอนนี้
เรย์วิ่งไปเรื่อยๆ อาร์ดก็คงวิ่งตามมา ส่วนชิวนั่งขัดเล็บอยู่บนหลังเรย์
แล้วเรย์ก็วิ่งมาถึงทางตัน
"หึหึ แกไม่รอดแน่" อาร์ดเดินมาช้าๆพร้อมถือมีดเล่มหนึ่ง
"อ่อ งั้นหรอ " ชิวลงจากหลังของเรย์แล้วหยิบปืนออกมา
"ชิวครับ อย่าเป็นเด็กดื้อสิ"เรย์บอก
"แล้วแกยุ่งไรด้วยฟะ ไปไกลๆเท้าของฉันเลย" ชิวไล่เรย์ไปไกลๆเท้า ก่อนที่จะวิ่งแล้วไปชกท้องของอาร์ด
"อึ๊ก หนอย เจ้าเด็กเวร"
ปัก!
อาร์ดต่อยหน้าชิวคืน แล้วทั้งคู่ก็เริ่มต่อสู้กันดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ คราวนี้ชิวบาดเจ็บมากกว่า
จนเรย์เริ่มทนไม่ไหว
"หึหึแกเสร็จฉันแน่!!!"
ปัก!
เรย์โดนอาร์ดต่อยหน้า
"นะ นี่แก "อาร์ดตลึงกับภาพตรงหน้าคนที่ต้องโดนต่อยไม่ใช่ชิวแต่เป็นเรย์
"เห้ย เจ้าบ้า ทำอะไรของแกน่ะ"ชิวถาม
เรย์ลุกขึ้นมา เช็ดเลือดที่ปาก
"พอกันที "
"เอ๊ะ!!"อาร์ดและชิวสงสัย
"พอกันทีกับเริ่มบ้าๆแบบนี้ อยากสู้ใช่ไหม บาดเจ็บใช่ไหม ... ได้ฉันจะจัดให้เอง ย๊ากกกกก"เรย์วิ่งเข้าไปจะต่อยหน้าอาร์ด
ปัก!!! เลือดกระเด็นออกมาเป็นจำนวนมาก ฟันหักไปซี่นึงสุดยอด! คู่ต่อสู้ล้มลงไปแล้ว ว้าว! และคนที่นอนลงกับพื้นคือ ...
เรย์ (อ่าว = ='')
"กากนี่หว่า"ชิวด่าในใจ
เรย์ลุกขึ้นแล้วก็วิ่งไปเหมือนเดิม แต่ก็โดนชกกลับมา ทำแบบนี้เป็นสิบๆครั้ง
"โถ่เว้ย ไอ้เด็กหน้าเคะ ไปไกลๆเลยหน้าลำคาญ"อาร์ดด่าเรย์ไป เขาไม่รู้เลยว่า เคะ เป็นคำเดียวที่มีผลต่อเรย์มากที่สุด
"ผะ ผะ ผมไม่ใช่เคะน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาา"
อยู่ๆเรย์ก็เริ่มมีกล้าม ตัวโตขึ้น สายตาอาฆาต จ้องไปที่อาร์ด
ทั้งอาร์ดและชิวก็อึ้งไปตามๆกัน
เรย์วิ่งเข้าไปด้วยความเร็วสูง ชกท้องของอาร์ดความแรงเปรียบได้กับหินก้อนใหญ่กลิ้งตกลงมาจากภูเขา 90 เมตร
ต่อยไปนับไม่ถ้วนแล้วพูดไปว่า
"ฉันไม่ใช่ เคะ ไม่ใช่เคะ ไม่ใช่เคะ!!!"
และเมื่อครบครั้งที่ 99 เขาจะรวมกำลังไว้ที่หมัดขวาแล้วอัดเข้าที่ท้องเปรียบได้กับหินก้อนใหญ่มหาศาลตกลงมาจากภูเขา 120เมตร
เข้าที่ท้อง~~~~~~
ตุบ!!!!
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อาร์ดลงไปนอนกับพื้น เรย์ตัวเริ่มหด กล้ามหายและกลายเป็นชายหน้าเคะเหมือนเดิม
ชิวเดินไปจับมือเรย์
"เรย์ ... เรากลับ้านกันเถอะนะ ฉันยอมให้เป็นผู้ติดตามแล้วล่ะ ^^"หน้าอันสดใสของชิวบ่งบอกได้ว่าเธอกำลัง ตอแหล อยู่
"เหอะๆ คร๊าบๆ"แล้วชิวกับเรย์ก็กลับบ้านด้วยกัน
----------------------------
ติดตามตอนต่อไป (ภารกิจที่ 7 ความตอแหลของครูมาเรีย)
ชิวได้แต่นั่ง เงิบ อยู่หลังเรย์
"นี่ นายจะทำอะไรกันเนี่ย"ชิวถาม
"ผมต้องพาคุณไปที่ปลอดภัยไม่งั้นคุณอาจเป็นอันตรายได้"เรย์พูดไปวิ่งไป
เมื่อ 10 นาทีก่อน
"ชิวฉันจะมาแก้แค้น ฉันกับแกยังไม่จบหรอกนะ!"
"อาร์ด นี่แก แหก คุกอย่างนั้นหรอ??"ชิวถาม
"ถ้าฉันไม่แหกก็ไม่เห็นฉันมายืนอยู่ตรงนี้หรอก"อาร์ดหยิบกระดาษแผ่นนึงออกมาจากกระเป๋าเสื้อ
"นั่นอะไร"ชิวถาม
"ก็อันดับ มาเฟียไงล่ะ เพราะแกทำให้อันดับมาเฟียของฉันร่วงไปอยู่อันดับที่ 18 "อาร์ดพูดเสร็จก็ขยำกระดาษทิ้ง
เรย์ดูท่าว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีจึงจับชิวขี่หลังแล้วรีบวิ่งออกจากบ้านไป
"เฮ้ยยยย หยุดเดี๋ยวนี้นะ"
ณ ตอนนี้
เรย์วิ่งไปเรื่อยๆ อาร์ดก็คงวิ่งตามมา ส่วนชิวนั่งขัดเล็บอยู่บนหลังเรย์
แล้วเรย์ก็วิ่งมาถึงทางตัน
"หึหึ แกไม่รอดแน่" อาร์ดเดินมาช้าๆพร้อมถือมีดเล่มหนึ่ง
"อ่อ งั้นหรอ " ชิวลงจากหลังของเรย์แล้วหยิบปืนออกมา
"ชิวครับ อย่าเป็นเด็กดื้อสิ"เรย์บอก
"แล้วแกยุ่งไรด้วยฟะ ไปไกลๆเท้าของฉันเลย" ชิวไล่เรย์ไปไกลๆเท้า ก่อนที่จะวิ่งแล้วไปชกท้องของอาร์ด
"อึ๊ก หนอย เจ้าเด็กเวร"
ปัก!
อาร์ดต่อยหน้าชิวคืน แล้วทั้งคู่ก็เริ่มต่อสู้กันดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ คราวนี้ชิวบาดเจ็บมากกว่า
จนเรย์เริ่มทนไม่ไหว
"หึหึแกเสร็จฉันแน่!!!"
ปัก!
เรย์โดนอาร์ดต่อยหน้า
"นะ นี่แก "อาร์ดตลึงกับภาพตรงหน้าคนที่ต้องโดนต่อยไม่ใช่ชิวแต่เป็นเรย์
"เห้ย เจ้าบ้า ทำอะไรของแกน่ะ"ชิวถาม
เรย์ลุกขึ้นมา เช็ดเลือดที่ปาก
"พอกันที "
"เอ๊ะ!!"อาร์ดและชิวสงสัย
"พอกันทีกับเริ่มบ้าๆแบบนี้ อยากสู้ใช่ไหม บาดเจ็บใช่ไหม ... ได้ฉันจะจัดให้เอง ย๊ากกกกก"เรย์วิ่งเข้าไปจะต่อยหน้าอาร์ด
ปัก!!! เลือดกระเด็นออกมาเป็นจำนวนมาก ฟันหักไปซี่นึงสุดยอด! คู่ต่อสู้ล้มลงไปแล้ว ว้าว! และคนที่นอนลงกับพื้นคือ ...
เรย์ (อ่าว = ='')
"กากนี่หว่า"ชิวด่าในใจ
เรย์ลุกขึ้นแล้วก็วิ่งไปเหมือนเดิม แต่ก็โดนชกกลับมา ทำแบบนี้เป็นสิบๆครั้ง
"โถ่เว้ย ไอ้เด็กหน้าเคะ ไปไกลๆเลยหน้าลำคาญ"อาร์ดด่าเรย์ไป เขาไม่รู้เลยว่า เคะ เป็นคำเดียวที่มีผลต่อเรย์มากที่สุด
"ผะ ผะ ผมไม่ใช่เคะน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาา"
อยู่ๆเรย์ก็เริ่มมีกล้าม ตัวโตขึ้น สายตาอาฆาต จ้องไปที่อาร์ด
ทั้งอาร์ดและชิวก็อึ้งไปตามๆกัน
เรย์วิ่งเข้าไปด้วยความเร็วสูง ชกท้องของอาร์ดความแรงเปรียบได้กับหินก้อนใหญ่กลิ้งตกลงมาจากภูเขา 90 เมตร
ต่อยไปนับไม่ถ้วนแล้วพูดไปว่า
"ฉันไม่ใช่ เคะ ไม่ใช่เคะ ไม่ใช่เคะ!!!"
และเมื่อครบครั้งที่ 99 เขาจะรวมกำลังไว้ที่หมัดขวาแล้วอัดเข้าที่ท้องเปรียบได้กับหินก้อนใหญ่มหาศาลตกลงมาจากภูเขา 120เมตร
เข้าที่ท้อง~~~~~~
ตุบ!!!!
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อาร์ดลงไปนอนกับพื้น เรย์ตัวเริ่มหด กล้ามหายและกลายเป็นชายหน้าเคะเหมือนเดิม
ชิวเดินไปจับมือเรย์
"เรย์ ... เรากลับ้านกันเถอะนะ ฉันยอมให้เป็นผู้ติดตามแล้วล่ะ ^^"หน้าอันสดใสของชิวบ่งบอกได้ว่าเธอกำลัง ตอแหล อยู่
"เหอะๆ คร๊าบๆ"แล้วชิวกับเรย์ก็กลับบ้านด้วยกัน
----------------------------
ติดตามตอนต่อไป (ภารกิจที่ 7 ความตอแหลของครูมาเรีย)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น