ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 เรื่องมันเกิดจากพ่อแม่![Full]
ในวันหนึ่งที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย รายการข่าวช่วงค่ำเกือบทั่วโลกได้ประกาศข่าวเดียวกันและในเวลาเดียวกัน!
"ข่าวใหม่ในช่วงค่ำวันนี้ มีรายงานมาเมื่อครู่สดๆร้อนๆ"
"นี่คือเหตุการณ์สดค่ะ ตามรายงานบอกว่าเกิดคดีเด็กชายคนหนึ่งได้ทำการฆ่าพ่อแม่บุญธรรมของตน"
"เด็กชายวัย 10ขวบ ได้ทำการฆาตกรรมพ่อแม่อย่างเพี้ยมโหด"
"เรื่องราวที่เกิดขึ้น เวลา 20:15นาที"
"ตอนนี้เราได้นำตัวเด็กชายเข้าไปที่ศาลแล้วครับ"
ในตอนนี้ที่ศาลนั้นเต็มไปด้วยความเครียด และผลสรุปก็ปรากฏออกมา
ตึง ตึง ตึง!!
"ศาลขอตัดสินว่า เด็กชายคนนี้ทำความผิดจริง ให้เด็กคนนี้จำคุกเป็นเวลา 9 ปี"
ตึง ตึง ตึง!!
"ตอนนี้ศาลตัดสินเรียบร้อยแล้วครับ เด็กคนนนี้ต้องจำคุกเป็นเวลา 9 ปีครับผม การรายงานข่าวของวันนี้ขอจบเพียงเท่านี้ครับ"
จะจบแค่นี้จริงๆหรอ? ...
ในห้องที่เต็มไปด้วยความมืดและความเงียบ เด็กชายคนหนึ่งนั่งกอดเข่าอยู่มุมห้องขัง
เขากำลังนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น เขายอมรับผิดเรื่องที่ฆ่าพ่อแม่บุญธรรมโดยเจตนา ... แต่ไม่ใช่เขาคนเดียวที่ผิด!
ความจริงแล้ว เด็กชายคนนี้สูญเสียพ่อแม่แท้ๆของเขาไปตอนอายุ 8 ขวบ โดยที่พ่อแม่ของเขานั้นประสบอุบัติเหตุ
แต่พอไปดูที่เกิดเหตุ ทั้งคู่มีรอยกระสุนที่ศีรษะทั้ง 2 คน ญาติๆของเด็กคนนี้ไม่อยากรับเขาไว้จึงตัดสินใจให้เขาไปอยู่ที่
ศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้า เนื่องจากมีเหตุบางอย่างจึงไม่สามารถจะรับเลี้ยงเขาไว้ได้
ต่อมามีคู่สามีภรรยาคู่หนึ่งมารับเด็กชายไปเลี้ยง แต่ก็เลี้ยงด้วยความทารุณ เอาเชือกมัดขาข้างหนึ่งเอาไว้แล้วผูกกับเสา
ให้กินแค่น้ำปลากับข้าวเท่านั้น บางครั้งก็ใช้งานเยอะ ตบตีทำร้ายร่างกายเขาอยู่บ่อยๆ
จนกระทั่งวันหนึ่ง2สามีภรรยาใช้ลูกบาสจำนวน 20ลูก ปาใส่เขาไม่ยั้งจนกนะทั่งเด็กชายล้มลงไปโดนสายไฟที่กำลังขาด
และใน ขณะ นั้นเองที่สามีภรรยากำลังปาลูกบาสใส่เขา ขณะที่เขากำลังโดนไฟดูด แล้ว ตู้ม!! เกิดเป็นโกโก้ครั้น #ผิด
จู่ๆก็เกิดการระเบิดขึ้น!! เด็กชายนอนนิ่งไม่รู้สึกตัว พอเวลาผ่านไป 10 นาที เขาฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง
สองสามีภรรยามองหน้ากัน ทั้งคู่คิดว่าคงไม่มีอะไรจึงปาลูกบาสใส่อีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับปาใส่เขาไม่ได้!
เด็กชายเอามือขึ้นมาป้องกันจู่ๆ ลุกบาสก้หยุดเคลื่อนไหว ทั้งสามีและภรรยาต่างอึ้งกับสิ่งที่เห็น
สายตาของเด็กชายเริ่มน่ากลัวมากขึ้น แล้วเด็กชายก็มองสองสามีภรรยาด้วยความอาฆาตร เขายกมือขึ้นในระดับอก
ใช้นิ้วชี้ชี้ไปที่สองสามีภรรยา จู่ๆ ลูกบาสรอบๆตัวเขาก็ลอยขึ้นเหนือพื้น ทำให้สองสามึภรรยาตกใจมาก ทั้งคู่กำลังจะวิ่งหนี
แต่เด็กชายใช้ลูกบาสทั้งหมดสั่งตรงไปที่สองสามีภรรยา ทั้ง 2 โดนลุกบาสอัดไม่ยั้งและแรงอัดนั่นมากกว่าที่ปาใส่เด็กชาย 5 เท่า!
เด็กชายใช้แรงอาฆาตทั้งหมดลงไปในลุกบาสแล้วใช่ลูกบาสนั่น จัดการกับ 2 สามีภรรยา จนทั้งคู่เสียชีวิต และตอนนั้นเอง
ที่รถตำรวจมาพอดี เด็กชายกังวลมาก แต่เพระความกังวลทำให้ลูกบาสหายไปทีละลูก ทีละลูก จนหมดไป!
พอตำรวจไปถึงที่เกิดเหตุก็เห็นเด็กชายมองเขาด้วยสายตาอาฆาตและศพของสามีภรรยา ทำให้พวกเค้าจับเด็กชายไปในที่สุด
"ฉันไม่ผิดซะหน่อย!!" เด็กชายพูดกับตนเองด้วยประโยคเดิม
"ฉันไม่ผิด สองผัวเมียนั่นต่างหากที่ผิด ฉันไม่ผิดซะหน่อย ดีแล้วที่พวกนั้นตาย แต่ฉันไม่ผิดซะหน่อย!!"เด็กชายตะโกนออกมาจากห้องขัง
เขาพูดประโยคนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนคนที่อยู่ในคุกห้องข้างๆต่างหัวเราะเยาะเขา เด็กชายเริ่มร้องไห้ น้ำตาที่ไหลออกมา
มีทั้งความเศร้า ความเสียใจ ความโกรธ ความโมโห แฝงอยู่ในน้ำตาของเขา เขานั่งกอดเข่าแล้วร้องไห้ออกมา
จนเขาหลับไป
"ลูกพ่อ ..."
"พ่อหะ!!"
"ไงจ๊ะลูก"
"ห๊าา แม่ครับ!!"
" :) "
"พ่อ ... แม่ ... สัญญานะฮะ ว่าจะแยู่กับผมตลอดไป..."
"พ่อสัญญา.."
"แม่ก็สัญญาจ่ะ..."
"เย้ๆๆ ผมรักพ่อกับแม่ที่สุดเลยๆๆ"
"พ่อ ... แม่ ..."
เด็กชายที่กำลังสัญากับพ่อแม่ของตนเองอยู่ เขาไม่รู้เลยว่า นั่นเป็นแค่ความฝันเท่านั้น...
-----------------------------
โปรดติดตามตอนต่อไป (ตอนที่ 2 2 ปีต่อมา)
"ข่าวใหม่ในช่วงค่ำวันนี้ มีรายงานมาเมื่อครู่สดๆร้อนๆ"
"นี่คือเหตุการณ์สดค่ะ ตามรายงานบอกว่าเกิดคดีเด็กชายคนหนึ่งได้ทำการฆ่าพ่อแม่บุญธรรมของตน"
"เด็กชายวัย 10ขวบ ได้ทำการฆาตกรรมพ่อแม่อย่างเพี้ยมโหด"
"เรื่องราวที่เกิดขึ้น เวลา 20:15นาที"
"ตอนนี้เราได้นำตัวเด็กชายเข้าไปที่ศาลแล้วครับ"
ในตอนนี้ที่ศาลนั้นเต็มไปด้วยความเครียด และผลสรุปก็ปรากฏออกมา
ตึง ตึง ตึง!!
"ศาลขอตัดสินว่า เด็กชายคนนี้ทำความผิดจริง ให้เด็กคนนี้จำคุกเป็นเวลา 9 ปี"
ตึง ตึง ตึง!!
"ตอนนี้ศาลตัดสินเรียบร้อยแล้วครับ เด็กคนนนี้ต้องจำคุกเป็นเวลา 9 ปีครับผม การรายงานข่าวของวันนี้ขอจบเพียงเท่านี้ครับ"
จะจบแค่นี้จริงๆหรอ? ...
ในห้องที่เต็มไปด้วยความมืดและความเงียบ เด็กชายคนหนึ่งนั่งกอดเข่าอยู่มุมห้องขัง
เขากำลังนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น เขายอมรับผิดเรื่องที่ฆ่าพ่อแม่บุญธรรมโดยเจตนา ... แต่ไม่ใช่เขาคนเดียวที่ผิด!
ความจริงแล้ว เด็กชายคนนี้สูญเสียพ่อแม่แท้ๆของเขาไปตอนอายุ 8 ขวบ โดยที่พ่อแม่ของเขานั้นประสบอุบัติเหตุ
แต่พอไปดูที่เกิดเหตุ ทั้งคู่มีรอยกระสุนที่ศีรษะทั้ง 2 คน ญาติๆของเด็กคนนี้ไม่อยากรับเขาไว้จึงตัดสินใจให้เขาไปอยู่ที่
ศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้า เนื่องจากมีเหตุบางอย่างจึงไม่สามารถจะรับเลี้ยงเขาไว้ได้
ต่อมามีคู่สามีภรรยาคู่หนึ่งมารับเด็กชายไปเลี้ยง แต่ก็เลี้ยงด้วยความทารุณ เอาเชือกมัดขาข้างหนึ่งเอาไว้แล้วผูกกับเสา
ให้กินแค่น้ำปลากับข้าวเท่านั้น บางครั้งก็ใช้งานเยอะ ตบตีทำร้ายร่างกายเขาอยู่บ่อยๆ
จนกระทั่งวันหนึ่ง2สามีภรรยาใช้ลูกบาสจำนวน 20ลูก ปาใส่เขาไม่ยั้งจนกนะทั่งเด็กชายล้มลงไปโดนสายไฟที่กำลังขาด
และใน ขณะ นั้นเองที่สามีภรรยากำลังปาลูกบาสใส่เขา ขณะที่เขากำลังโดนไฟดูด แล้ว ตู้ม!! เกิดเป็นโกโก้ครั้น #ผิด
จู่ๆก็เกิดการระเบิดขึ้น!! เด็กชายนอนนิ่งไม่รู้สึกตัว พอเวลาผ่านไป 10 นาที เขาฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง
สองสามีภรรยามองหน้ากัน ทั้งคู่คิดว่าคงไม่มีอะไรจึงปาลูกบาสใส่อีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับปาใส่เขาไม่ได้!
เด็กชายเอามือขึ้นมาป้องกันจู่ๆ ลุกบาสก้หยุดเคลื่อนไหว ทั้งสามีและภรรยาต่างอึ้งกับสิ่งที่เห็น
สายตาของเด็กชายเริ่มน่ากลัวมากขึ้น แล้วเด็กชายก็มองสองสามีภรรยาด้วยความอาฆาตร เขายกมือขึ้นในระดับอก
ใช้นิ้วชี้ชี้ไปที่สองสามีภรรยา จู่ๆ ลูกบาสรอบๆตัวเขาก็ลอยขึ้นเหนือพื้น ทำให้สองสามึภรรยาตกใจมาก ทั้งคู่กำลังจะวิ่งหนี
แต่เด็กชายใช้ลูกบาสทั้งหมดสั่งตรงไปที่สองสามีภรรยา ทั้ง 2 โดนลุกบาสอัดไม่ยั้งและแรงอัดนั่นมากกว่าที่ปาใส่เด็กชาย 5 เท่า!
เด็กชายใช้แรงอาฆาตทั้งหมดลงไปในลุกบาสแล้วใช่ลูกบาสนั่น จัดการกับ 2 สามีภรรยา จนทั้งคู่เสียชีวิต และตอนนั้นเอง
ที่รถตำรวจมาพอดี เด็กชายกังวลมาก แต่เพระความกังวลทำให้ลูกบาสหายไปทีละลูก ทีละลูก จนหมดไป!
พอตำรวจไปถึงที่เกิดเหตุก็เห็นเด็กชายมองเขาด้วยสายตาอาฆาตและศพของสามีภรรยา ทำให้พวกเค้าจับเด็กชายไปในที่สุด
"ฉันไม่ผิดซะหน่อย!!" เด็กชายพูดกับตนเองด้วยประโยคเดิม
"ฉันไม่ผิด สองผัวเมียนั่นต่างหากที่ผิด ฉันไม่ผิดซะหน่อย ดีแล้วที่พวกนั้นตาย แต่ฉันไม่ผิดซะหน่อย!!"เด็กชายตะโกนออกมาจากห้องขัง
เขาพูดประโยคนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนคนที่อยู่ในคุกห้องข้างๆต่างหัวเราะเยาะเขา เด็กชายเริ่มร้องไห้ น้ำตาที่ไหลออกมา
มีทั้งความเศร้า ความเสียใจ ความโกรธ ความโมโห แฝงอยู่ในน้ำตาของเขา เขานั่งกอดเข่าแล้วร้องไห้ออกมา
จนเขาหลับไป
"ลูกพ่อ ..."
"พ่อหะ!!"
"ไงจ๊ะลูก"
"ห๊าา แม่ครับ!!"
" :) "
"พ่อ ... แม่ ... สัญญานะฮะ ว่าจะแยู่กับผมตลอดไป..."
"พ่อสัญญา.."
"แม่ก็สัญญาจ่ะ..."
"เย้ๆๆ ผมรักพ่อกับแม่ที่สุดเลยๆๆ"
"พ่อ ... แม่ ..."
เด็กชายที่กำลังสัญากับพ่อแม่ของตนเองอยู่ เขาไม่รู้เลยว่า นั่นเป็นแค่ความฝันเท่านั้น...
-----------------------------
โปรดติดตามตอนต่อไป (ตอนที่ 2 2 ปีต่อมา)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น