คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การพบเจอ~~~เพราะเปลือกกล้วย(- -'')
“แม่!!!!!!!!!!! ทำไมไม่ปลุกหนู!!!!!!!!!!!!!!”
ฉันพูดอย่างมีน้ำโหแม่กลับนิ่งเฉยซะงั้น
“ก็แม่ปลุกลูกแล้ว แต่ลูกนั่นแหละ มัวแต่หลับน้ำลายยืดไปถึงดวงจันทร์นู่นแน่ะ (ฉันหลับอุบาทชาติชั่วถึงเพียงนั้นเชียวเหรอเนี่ย)”
“แม่นะแม่ ปลุกกันหน่อยสิ”
แม่ชอบกวนประสาทฉันอยู่เรื่อยเลย (เลยสืบทอดมาถึงฉันที่ชอบไปกวนประสาทคนอื่น)
เออ ยังไม่ได้แนะนำตัวเลย ฉันชื่อมะขาม วันนี้เป็นวันแรกที่ต้องไปเข้าเรียนโรงเรียนม.ปลายแห่งใหม่วันแรก และวันแรกฉันก็ไปสายจนได้ - - แต่ยังดีที่โรงเรียนอยู่ใกล้บ้านฉันก็เลยปั่นจักรยานไป
ฉันรีบใส่เกียร์แมวปั่นเลย ซวยแน่ ถ้าไปสายวันแรกเนี่ย
วู้ๆๆๆ ใกล้ถึงแล้ว หน้าโรงเรียนแล้ว เร่งสปีด
เย้!!!! ถึงโรงเรียนแล้ววววววว ฉันรีบเอารถเก็บแล้ววิ่งอย่างเร็วสุดๆ แล้วทันใดนั้น
พรืด~~~~~~~~
“เหวอ~~~~~”
โครม!!!!
เจ็บก้น T o T
เอาอีกแล้ว ลื่นเปลือกกล้วยอ่ะ --O-- ใครมากินทิ้งไว้ฟะ
(- - ) ( - -) (- - ) ( - -)ว่าแล้วฉันก็มองหาทันที
นั่นไง!!!!! ตัวการ นั่นมันกำลังแกะกล้วยลูกใหม่อยู่เลย
หึหึ ไม่รู้จักท่านมะขามซะแล้ว
ฉันเก็บเปลือกกล้วยที่พื้น แล้วขว้างใส่นายนั่น แต่ฉันไม่ได้จะขว้างใส่หัวนายนั่นหรอก ฉันจะขว้างไว้ข้างหน้ามันต่างหาก หึหึ ดูผลเองแล้วกัน
“ตาลาล้า โว้ๆ~~~~”
อารมณ์ดีเชียวนะ นายจะรู้มั้ยว่าทำให้ใครเค้าเจ็บก้นน่ะ
พรืด~~~~~~~
“เหวอ~~~~~”
หึหึ ร้องเหมือนฉันเลย ดีละ แสดงว่าเข้าแผนฉัน ฮ่าๆ นายนั่นล้มแล้วกุมก้นใหญ่เลย
“ใครขว้างเปลือกกล้วยมาวะ ก้นบวมมั๊ยวะเนี่ย”
ก็นายนั่นแหละทำฉันก่อนทำไม
“ตาลาล้า โว้ๆ~~~~”
ฉันเดินผ่านนายนั่น แล้วฮัมเพลงเดียวกับนายนั่น ฉันไปแกล้งเค้าแบบนี้จะบาปไหมเนี่ย แต่ช่างเหอะ ถ้าฉันบาป นายนั่นก็บาปยิ่งกว่าฉันแน่ๆ วะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“นี่เธอ”
“มีไร”
ฉันหันมาหานายนั่น ดูหน้าไอ้ลิงนี่ดิ ตอนนี้ทำหน้ายังกับลิงตกต้นไม้
“เธอขว้างเปลือกกล้วยมาใช่มั้ย”
“อะไร ฉันไม่รู้ ฉันว่านายน่าจะเป็นคนทิ้งเองนะ”
นายนี่ขาวชะมัดเลย ดูดิ หน้าส้วย สวย ตาหวานด้วย หมอนี่จัดเป็นคนน่าตาดีเลยนะเนี่ย ถ้าไม่ติดว่าชอบทิ้งเรี่ยราดเนี่ย จะดูดีกว่านี้หลายเท่าเลย
“ฉันเหรอ มั่วละเธอเนี่ย”
เสียงนายนี่กวนประสาท ขัดกับหน้าตาจริงๆ ฉันชักโมโหแล้วนะ
“ก็ฉันลงจากจักรยานมา แล้วเดินกินกล้วยมาถึงตรงนี้ ฉันไม่เห็นได้ทิ้งเลย เธอว่าไหม”
ฮึ่ม!!! หมอนี่หน้าด้านชะมัด เดี๋ยวแม่ก็โบกซ้าย โบกขวาเลยนี่ แฮร่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“ฉันว่า เธอนั่นแหละที่เป็นคนทิ้ง แล้วมาโป้ยความผิดให้คนอื่น”
“ทำไมจะไม่ใช่ ก็ฉันเป็นคนเดินเหยียบมันแล้วล้มก้นแดงเนี่ย แล้วฉันก็เป็นคนขว้างมาให้นายเหยียบแล้วล้มเหมือนฉันเนี่ย ยังจะมาโทษฉันอีก อุ๊บ.....”
ฉันรีบเอามือปิดปากตัวเอง โอ๊ย เผลอพูดจนได้ นายลิงกินกล้วยนี่จะฆ่าฉันมั้ยเนี่ย
“อ๋อ....นี่เธอเองเหรอ ทำไมเป็นคนแบบเนี้ย”
“โด่ พูดอย่างนายเนี่ยคนดีเหลือเกินนะ ทิ้งขยะเรี่ยราด แถมไม่ใช่ขยะธรรมดาด้วย เปลือกกล้วยนะ นายรู้เปล่าว่าเวลาคนเราล้มเนี่ย สามารถทำให้เส้นประสาทบางเส้นที่ก้นเราแตกได้ แล้วจะทำให้เราเป็นอำมภาสได้ แล้วถ้าฉันเป็นริดสีดวงเนี่ย ริดสีดวงฉันคงแตก ถึงตายเลยนะนายรู้ป่าว ถ้าเกิดว่านายไม่เคยรู้นะ ริดสีดวงเนี่ยสำคัญมาก ถ้าเป็นจะต้องรักษามันให้ดีดี แล...”
“พอๆ เธอจะบ้าเหรอ มีผู้หญิงที่ไหนเค้าพูดกับผู้ชายหน้าตาดีดีแบบนี้กัน”
ผู้ชายอะไร หน้าด้าน หน้าเหมือนลิง แถมยังหลงตัวเองอีก ถึงมันจะเป็นเรื่องจริงก็เหอะ
“อะไร นายทำฉันเจ็บก้นแล้วยังจะมาเถียงอยู่ได้ แถมยังหลงตัวเองอีก”
“เธอก็ทำฉันเจ็บก้นเหมือนกัน”
“แต่ต้นเหตุมันเป็นเพราะนาย”
“เอ๊ะ....เธอนี่”
“เอ๊ะ....นายนี่”
“อ้าว”
“อ้าว”
“นี่เธอ”
“นี่นาย”
“เฮ้ย!!!!!”
“นายจะตะโกนหาพระแสงอะไร”
“อย่ามากวนบาทาแถวนี้นะ”
“แถวไหนอ่ะ”
“อะ.......”
“มะขาม!!!!!!! ทางนี้”
นายลิงกำลังจะเถียงฉัน แต่มีคนมาเรียกฉันซะก่อน ก็คือยัยองุ่นเพื่อนฉันเอง ต้องขอบคุณแกจริงๆ ที่โผล่มาตอนนี้ ไม่งั้นฉันต้องหมดแรงเถียงนายลิงกินกล้วยแน่ๆ
“ฝากไว้ก่อนเหอะ นายลิงก้นปูด”ฉันว่าแล้วรีบวิ่ง ชิ่งครับพี่น้อง!!!!!!!!!!!!!!
ฉันได้ยินเสียงนายลิง ตะโกนอยู่ข้างหลังว่า
“ยัยก้นแดง แน่จริงก็กลับมาดิ”
ฉันหันหลังกลับไปแลบลิ้น ปลิ้นตาตาใส่นายนั่น สมน้ำหน้า คิดจะเอาชนะฉันยังเร็วไปครึ่งปี(เค้ามีแต่ร้อยปีไม่ใช่เหรอ) ไอ้น้องลิง
แบร่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ - -p
“แฮ่กๆๆ”เหนื่อยชะมัด ฉันรีบวิ่งมาหาองุ่น
“องุ่น ไปกันเถอะ เร็วเข้า”
“เมื่อกี้ แกคุยกับใครอ่ะ”
“ลิงก้นปูด”
“-o- แกจะบ้าเหรอ”
องุ่นทำหน้าแบบว่า ‘ลิงบ้านแกหล่อขนาดนั้นเหรอ’แต่มันคือความคิดที่ผิดมาก เพราะไอ้หมอนั่นนะ ทั้งลิง ทั้งวานรเลย
ความคิดเห็น