รักนี้...แค่สามเรา

ลำดับตอนที่ #6 : รักนี้แค่..........สามเรา 06 this love just three

♐♒♋♯♡♡Keng Part


"____T...T___"
ผมถึงกับร้องไห้เมือตื่นมาพบกับสิ้งที่มันเกิดขึ้นเมือคืน ผมพยายามห้ามมันแล้วแต่ก็ไม่สำเร็จ ผมมองตัวเองอย่างสมเพสเหลือเกิน ที่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น ตอนนี้ผมอยู่ในสภาพแบบทุเรสมาก สภาพร่างกายเปลือยเปล่าไม่มีอะไรสักชิ้นบทบังร่างกายอยู่ตอนนี้ ข้างๆผมก็เป็นชายร่างใหญ่นอนล่อนจ้อนอยู่ข้างผม ใครน่ะหรอ????
"เฮ้ย!!!!!! นี่มันเกิดอะไรขึ้นวะ??"
ไอ้เอกถามถึงสิ่งเกิดขึ้น

"อุ๊ปส์!!!!!!"
ผมต่อยมันไปอย่างสุดแรง ด้วยความโกรธ
"มึงยังมีหน้ามาถามอีกหรอ กูห้ามมึงแล้วทั้งตบทั้งตีทั้งด่ามึง แต่มึงก็ไม่ฟัง"
ผมตอบมันไปอย่างโมโห
"คือ.......กู..กู ขอโทษ"
ไอ้เอกตอบสีหน้ารู้สึกผิดมากแต่ผมก็ยังไม่หายโกรธมันหรอก
"เออ!!!!!!"
ผมตอบมันไป
"กูขอโทษจริงๆ กูไม่ได้ตั้งใจ ถ้ามึงอยากให้รับผิดชอบกูทำก็ได้นะ"
ไอ้เอกตอบแบบรู้สึก ผิดจริงๆ หน้าของมันจริงจังมาก
"ไม่เป็นไรหรอ ก็มึงไม่ได้ตั้งใจนิกูจะคิดว่าเรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นนะ"
ผมบอกมันไป
"แล้วเราจะยังไงต่อล่ะ"
ไอ้เอกถามผม
"ก็เราก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมไง"
ผมตอบมัน แล้วเดินออกจากห้องมันไปในทันที...............

♐♒♋♯♡♡ Aek Part
"เดี๋ยวก่อน!!!!! เก่ง"
ผมเรียกมันแต่มันก็ไม่หันมาแถมมันยังรีบหันรีบวิ่งไป ผมคิดว่ามันคงโกรธผมหนักกับเรื่องเมื่อคืน ผมรู้สึกผิดจริงๆ จริงๆเรื่องที่มันเกิดขึ้นเมื่อคืนผมตั้งใจ คือผมไม่เข้าใจกับความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นกับผมว่ามันจริงหรือเปล่า ว่าที่ผมชอบไอ้เก่งมันจริงไหม ถึงตอนนี้ผมว่าตัวผมเองไม่ได้รู้สึกอะไรกับมัน และผมว่าผมควร ที่จะปล่อยๆมันไปดีกว่า แล้วกลับไปเป็นเหมือนเดิม

ณ โรงเรียน
ผมไปโรงเรียนปกติ ผมเห็นไอ้เอกมันแต่ผมไม่กล้ามองหน้ามันครับก็มันรู้สึกผิดนิ
"นี่ไอ้เก่งไอ้เอก นี่พวกมึงเป็นไรกันวะ โกรธไรกัน??"
ไอ้โต้งถามเมื่อเห็นผมและไอ้เก่งไม่มองหน้ากัน และไม่เหมือนเดิม
"ไม่มีไรหรอก"
ไอ้เก่งตอบ ไอ้โต้ง
"ถ้าไม่มีอะไรทำไมพวกมึงถึงเป็นอย่างนี้ไหนบอกกูมาซิ!!!!!!!"
ไอ้โต้งถาม
"ก็กูบอกไม่มีไรไงวะ!!!!!"
ไอ้เก่งอย่างขึ้นเสียง พร้อมกับเดินหนีไป ไอ้โต้งถึงกับอยู่ในโหมด งงจัด เพราะปกติไอ้เก่งมันจะเป็นคนใจเย็นและมันไม่เคยขึ้นเสียงกับไอ้โต้งเลย
"มันเป็นไรของมันวะ"
ไอ้โต้งหันมาถามผมหลังจากเห็นท่าทีของไอ้เก่ง
".........."
ผมได้แต่ก้มหน้าไม่กล้าตอบมันไป
"มึงได้ยินกูไหม พวกมึงเป็นอะไร???????"
ไอ้โต้งมาบทโหด ไอ้เชี่ยโต้งมึงจะให้กูตอบมึงไปเลยไหมว่าเมื่อคืนกู กับมันไปเอากันมา ไอ้สัส
"มึงอยากรู้ก็ไปถามมันเองสิวะ"
ผมพูดเสร็จก็เดินออกจากมันไป ก่อนที่ผมจะเผลอพูดอะไรไปมากกว่านี้

♐♒♋♯♡♡ Keng Part

"ไอ้เก่ง!!!!!!!!"
เสียงไอ้โต้งตะโกนเรียกผมมาแต่ไกล
"อื้ม ว่าไงวะ"
ผมหยุดรอมัน
"คือกูถามจริงๆนะ พวกมึงเป็นไรกันวะ"
ไอ้โต้งถามผมแบบจริงจัง พร้อมกับจ้องหน้าผมอย่างไม่ละสายตา
"คือกู......."
ผมพูดไม่ออก และผมอายที่จะพูดมันไป
"ถ้ามึงลำบากใจก็ไม่เป็นไรนะ"
ไอ้โต้งพูด หลังจากที่ผมได้ยินอย่างนั้นผมถึงกับเข้าไปกอดไอ้โต้งเลย
"กูอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม" ผมพูดขึ้น พร้อมน้ำตที่ไหลออกมาโดยอัตโนมัต
"มึงก็ทำสิ"
ไอ้โต้งบอก
"...."
ผมเงียบเพราะว่าตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว และไม่มีทางเหมือนเดิม......................

♐♒♋♯♡♡ Tong Part
ตอนนี้ผมไม่รู้หรอกนะว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนของผมทั้งสองคน แต่ผมมีความรู้สึกแปลกๆหลังจากเห็นท่าทีของพวกมัน ผมว่ามันตั้งมีอะไรอยู่แน่ และเป็นเรื่องใหญ่มากด้วย

"กี่โมงแล้วน๊า"
ผมถามตัวเองแล้วก้มลงไปมองนาฬิกา
"ให้ตายเถอะ!!!!!!!!!!!!"
หลังจากเห็นนาฬิกาก็ทำให้ผมถึงกับตกใจเพราะในผมมีนัดกับพี่กล้าตอน 5โมง แล้วนี่ก็ 4โมงครึ่งแล้วด้วยให้ตายเถอะ

"มาแล้วครับ ขอโทษที่ให้รอนะ"
ผมออกตัวไปก่อนตามมารยาท จริงๆไม่สายหรอกนะเลดมาแค่ 10นาทีเอง55
"อ๋อไม่เป็นไรครับ พี่รอได้"
แหม นี่พี่ก็มาซะเงี้ย กูละจะละลายอยู่แล้ว
"งั้นสั่งงอะไรกันก่อนนะ"
พี่กล้าพูดแบบสุภาพ พร้อมกับยื่นเมนูมาทางผม
"ครับ"
ผมตอบไป พร้อมรับเมนูจากมือมันมา
"น้องโต้งกินเหล้าป่ะครับ"
พี่มันถาม
"ก็พอได้ครับแต่เยอะไม่ค่อยได้ครับ"
ผมตอบพี่มันไป
"โอเคคราบ พี่ก็ไม่ได้กินมานานมากละ เดวพี่สั่งเลยนะ"
พอพูดเสร็จพี่แกก็สั่งเหล้ามากินกับผม พี่แกกินหนักมาก และหน้าแกเริ่ม แดงขึ้นๆ จนกระทั่งผมคิดว่าแกไม่ไหวแล้วจริงๆ
"พอเหอะครับพี่กล้ากลับกันเหอะ"
ผมเอ่ยปากชวนกลับบ้านเมื่อเห็นมันกับสภาพที่รับไม่ได้ เลยจะรุกแทน ไม่ช่ายยยย!!!! ที่เห็นพี่แกเป็นอย่างนั้นโอ้โห สุดยอดเพอร์เฟคแมนของโรงเรียนให้ตายเถอะเมาขนาดนี้ พี่แกเมาจนไม่มีสติเลยดิครับผมเลยเรียกแท็กซี่กลับบ้าน ผมไปส่งที่ห้องพี่แก แล้วพาขึ้นห้อง แล้วเอาตัวไปไว้บนเขียง เฮ้ยยยยยย เตียง กว่าจะพาแก่มาส่งถึงบนห้องได้เลนเอาผมหอบเลยแหละ เพราะตัวแกหนักมากแถมยังเมาไม่รู้เรื่องอีกให้ตายเถอพี่กล้า
"โอ๊ยยยย!!!"
เสียงของพี่กล้าบิดขีเกรียจ
"สร่างแล้วหรอครับ"
ผมถามพี่แก
"......"
ไม่มีเสียงตอบรับจากพี่กล้า พี่แกเดินเข้ามาหาตัวผม แล้วทำการประกบริมฝีปากอย่างเร็ว ผมตอบรับจูบของพี่กล้าอย่างรวดเร็ว พี่แกปลดกระดุมเสื้อผม แล้วผมก็ปลดกระดุมพี่แก่ แล้วลากเอาแกไปนอนพักบนเตียง ตอนนั้นภาพที่ผมเห็นคือผู้ชายรูปหล่อหุ่นดี นอนแผ่อยู่บนเตียงอย่างไม่มีอะไรมาปกปิดร่างกายซักชิ้น ผมลงมือประกบ ริมฝีปากลงไปบนปากพี่กล้า อย่างเร่าร้อนพี่แกก็ตอบรับจูบผมเป็นอย่างดี
"พี่กล้าครับ เป็นเมียผมนะครับ"
ผมบอกพี่แกไปสิ้นเสียงแกก็ยิ้มน้อยๆให้ผมนึง
แล้วผมก็....................................

♐♒♋♯♡♡ Kla Part ใน ตอนเช้า

"โอ๊ย!!!!"
ผมร้องออกมาด้วยเสียงของความเจ็บปวด หลังจากที่ตื่นนอนแล้วแล้ว

"เป็นไงบ้างครับที่รักของผม" ไอ้ตัวต้นเหตุที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ถามอย่างเป็นห่วง
"ยังจะมีหน้ามาถามอีกเนอะ"
ผมพูดกับน้องมันไป
"โถ๋ๆ ก็แค่ไม่กี่รอบเอง"
น้องมันตอบมาทำหน้าพอใจ
"หืม!!!! ถ้าไม่กี่ จะตกอยู่ในสภาพนี้หรอ"
ผมพูดกับโต้ง
"ก็แค่ 6 รอบเอง"
น้องมันพูดน้ำเสียงแบบผู้ชนะ แล้วทำยิ้ม
"แค่6รอบเอง งั้นหรอ"
ผมอุทานขึ้นอย่างตกใจ นี่มึงไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนครับนี่
"เอาน่า!!! แล้วที่รักเป็นไงบ้างครับ"
ไอ้น้องโต้งถามผม
"ก็อย่างที่เห็นเนี่ย"
ผมตอบน้องมันไป
"แล้วพี่หิวยังครับ"
น้องมันถามผม
"หิวแล้วครับ แล้วโต้งทำอาหารเป็นหรอ"
ผมถามน้องมันเพื่อความปลอดภัย

"โหยยยยยอย่าดูถูนะครับเห็นหล่อๆอย่างนี้ ก็ทำอาหารเป็นน๊า"
น้องมันตอบผมมา
"งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะ"
ผมตอบมันไปพร้อมกับจะเดินไปห้องน้ำ
"ไหวไหมครับ ให้ผมอาบให้ไหมครับ"
น้องมันถามอย่างเป็นห่วง
"ไหว!!!!"
ผมรูบตอบไปแล้วเดินถ่างขาเข้าด้วยความเจ็บ ผมรีบมากเพราะกลัวว่ามันจะตามเข้ามา เพราะว่าถ้ามันมาอาบให้มันไม่อาบอย่างเดียวแน่ครับเชื่อผมสิ
"อาหารเส็ดแล้วครับ"
น้องมันทำอาหารเสด แล้วมาวางไว้บนโต๊ะแล้วหันมาทางผมที่นุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว
"ทำไมไม่ยอมใส่เสื้อผ้า อย่างเอาซักรอบก่อนอาหารหรอ??"
น้องมันพูด แล้วเดินมาทีผม
"จะบ้าหรือไงก็เห็นไหมมันใส่ไม่ได้เนี่ย"
ผมตอบน้องมันไป ก็เป็นคนทำให้เป็นงี้ก็ตองรับผิดชอบกูสิ น้องมันพยักหน้าอย่างเข้าใจแล้วเดินมาใส่เสื้อผ้าให้ผมแล้วพาผมไปกินข้าว น้องมันยกอาหารมาให้
"โห... หอมจัง!!"
ผมมองไปยังข้าวต้มที่น้องมันทำให้ น้ากินเชียวววววววว
"หอมก็กินเยอะๆนะครับ จะได้หายเร็วๆ"
น้องมันพูดอย่างนั้นผมถึงกับนึกถังสภาพหลังจากหายแล้วโอ้ววววววว กูจะเจ็บอีกใช่ไหม????
"......"
ผมเงียบไม่ตอบน้องมันหรอก
"อ่าวแล้วทำไมไม่กิน หรือจะให้ผมป้อน"
น้องมันพูดหลังจากเห็นผมนั่งนิ่งๆ แล้วน้องมันก็ทำการตักข้าวขึ้นเป่าแล้ว.......... ตักใส่ปากตัวเอง กูจะได้แดกไหมนี้ และทันใดนั้น
"มั๊วบบ!!!!"
น้องมันประกบปากมันส่งข้าวให้ผมทางปากเลยผมรีบดึงมันออกจากปาผม
"กินเองก็ได้"
ผมรีบพูดตัดก่อนจะโดนมันป้อนอีกคำ ผมกะว่าจะแกล้งมันซะหน่อยแต่กลับต้องมาเป็นผู้โดแกล้วซะเอง
"มาๆไม่เล่นละน้องมันพูดพร้อมกับตักข้าวใส่ปากผม"

♐♒♋♯♡♡ Keng Part
"ไอ้เก่งมึงต้องมาคุยกับกูให้รู้เรื่อง"
เสียงเจ้ากรรมนายเวรผมดังมา
"ไม่คุยกูไม่มีอะไรจะคุยกับมึงไปไหนก็ไป"
ผมพูดกับมันไป ทำนองไล่
"กูไม่ไปเพราะมึงคือเมียกู มึงเป็นเมียกูแล้วมึงได้ยินไหม??"
มันพูดขึ้นมา
"เมีย ห่าไรวะกูไม่ได้เต็มใจซะหน่อย มึงข่มขืนกู"
ผมตอบมันไป
"ถึงยังไงก็ตาม มึงเป็นเมียกูแล้ว"
มันยังยื้อต่อ ไอ้เรื่องด้านนี่ไม่มีใครเกินมึงจริงๆ ผมเดินหนีมัน ไป แล้วทันใดนั้น

"พี่ เอกใช่ไหมค่ะ??"
เสียงหวานถามถึงชายหนุ่มคนนึง
"อ๋อใช่ครับ น้องเอิ่มมม?????"
"หนู ฟ้าไงคะ คือหนูแอบชอบพี่มานานมากแล้ว คือจะเป็นไรไหมถ้าเราจะลองคบกันดู???"
ผมหลังจากที่ได้ยินไอ้เอกคุยกับใครซักคนแล้ว ทำผมถึงกับ รู้สึกแปลกๆขึ้นมาแลย
"อ๋อ? คืออออ...."
ไอ้เอกยิ้ม

และทันใดนั้นผมเข้าไปคว้าไอ้เอกออกมาจากที่ตรงนั้น
"ไหนมึงบอกว่ากูเป็นเมียมึงไง?"
ผมยิงคำถามแบบโกรธๆมัน ผมรู้สึกแปลกทั้งๆที่ผมไม่ได้ชอบมันนิหรือว่าผืมจะชอบมันเข้าซะแล้วววว
"อ้าวก็มึงไม่ชอบกูไม่ใช่หรอ??"
ไอ้เอกถามผม อย่างงงๆ
"เออ ใช่ว่ะกัไม่ได้ชอบมึง แล้วไม่มีทางด้วย"
ผมตอบมันแล้ว วิ่งจากมันไป ผมถึงกับร้องไห้เพราะ ผมสับสนกับตัวเอง นี่ผมกำลังชอบมันอยู่หรอทำไมผมถึงชอบมันทั้งๆที่มันทำกับผมขนาดนั้นทั้งๆที่ผมเป็นผู่ชายและก็ไม่ได้เป็นเกย์ด้วยกันทั้งคู่ผมไม่อยากชอบมันผมอยากเกลียดมัน ทำไม ทำไมผมถึงชอบมัน

♐♒♋♯♡♡ Aek Part
หลังจากที่ผมได้ยินไอ้เก่งมันพูดมาอย่างนั้นผมถึงกับ หมดแรงที่จะยื้อมันเลย ผมว่าผมควรเลิกที่จะฝืนความรู้สึกมัน สักที่หล่ะ กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดีกว่า ในเมื่อผมรักมันแต่มันไม่ได้รักผม มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรอีกต่อไปที่ผมจะต้องยื้อมันไว้อย่างนี้ ตกเย็น ผมตัดสินใจไปที่บ้านของไอ้เก่ง
"knock ก๊อกๆ"
ผมเคาะประตูห้องไอ้เก่งมัน
"ใคร????"
ไอ้เก่งถามพร้อมเปิดประตู
"กูเอง"
ผมตอบมันไปพร้อมกับทำการรีบเข้าห้องก่อนที่มันจะล็อกห้อง
"มึงมีอะไรวะ???"
ไอ่เก่งถามผมอย่างสงสัย
"คือกู อยากพิสูจน์ว่ากูไม่ได้รักมึงจริงๆ"
ผมบอกมันไป
"ยังไงวะ"
มันทำหน้าไม่เข้าใจ
"กูขอจูบมึงดิ??"
ผมพูดกับไอ้เก่งมัน ไอ้เก่งมันถึงกับช็อกนิดๆ แต่มันไม่ตอบรับอะไร ผมจึงทำการจูบมันแล้วแต่มันนิ่งๆ อยู่ ผมจึงเอามือลูบไล้ ผมพยายามหาความรู้สึกว่าผมยังรักมันอยู่ไหม ซักพักลิ้นของมันได้ตอบสนอกต่อลิ้นของผม ผมไม่รู้ว่าทำไมแต่แล้วผมก็จัดการมีอะไรกับมันในคืนนั้นอีกเป็นคืนที่สอง แต่คืนนี้มันและผมมีสติเต็มร้อยทั้งสองคน ผมไม่รู้ว่าทำไม หรือว่า ผมรักมคนจริงๆ แต่มันไม่ได้รักผมนิ ................................................................

♐♒♋♯♡♡ Keng Part
ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับ ความรู้สึกแปลกๆ ผมมองไปยังร่างกายของผมมีมีรอบช้ำเป็นจ้ำๆตามร่างกาย ผมพยายามนึกถังเหตุการ์เมื่อคืน
"เมื่อคืนนี้ ไอ้เอกมันมาขอพิสูจน์"
"แล้วมันก็ จูบ"
"และหลังจากนั้นก็......"
ผมแปลกใจทำไมกันนะผมถึงไมขัดขืนมันเลยแม้แต่นิดหรือว่า
"ผมรักไอ้เอกเข้าแล้ว"
ผมลุกขึ้นไปอ่านโน๊ตที่มันแปะไว้บนโต๊ะ
"กูขอโทษมึงนะที่กูทำผิดไปแล้วอีกหนึ่งครั้ง ตอนนี้กูรู้แล้ศ่ากูกลับไปเป็นเพื่อนกับมึงไม่ได้จริงๆ กูขอโทษกับที่ผ่านมาที่ผืนใจมึงมาตลอด ต่อไปนี้มึงไม่ต้องห่วงนะว่ากูจะกวนใจมึงอีก กูขอโทษจริงๆ เรากลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ "
ผมอ่านข้อความในโน๊ตที่มันแปะไว้ให้ผม นี่ไอ้เอกมันไม่ได้รักผมแล้วหรอ ผมว่ามันก็ดีแล้วที่ผมจะได้ไม่ต้องลำคาญที่มีมันเรียกว่าเมีย ทุกวัน ทุกวันแต่ทำไมผมถึงเศร้าแบบนี้นะหรือว่า........
ผมจะรักมันเข้าแล้ว
"ไอ้เก่งนี่มึงบ้าไปแล้วหรอมึงรักผู้ชายด้วยกันเนี่ยนะ" ...........





จบแล้ววอีกตอนนน
ขอNC ที่เฟสไรท์นะ
ชช่วยโหวดด้วย