รักนี้...แค่สามเรา

ลำดับตอนที่ #5 : รักนี้แค่..........สามเรา 05 I love you but also love him

รักนี้แค่..........สามเรา 05 I love you but also love him (ผมรักคุณแต่ผมรักเขาด้วย"

..............................................5...................................................

 

℠ ♐♐Tong Part
จากการกระทำของผมทำให้ผมเองไม่แน่ใจกับความรู้สึกของตัวเองเลยมันแปลกๆ ความรู้สึกตอนนี้ผมบอกไม่ได้เลยว่าผมรู้สึกยังไงอยู่ผมรักใครกันแน่ ระหว่าง พี่กล้า และพี่มาร์ค ผมถามใจตัวเองนับร้อยพันครั้งแต่ก็ยังไม่มีคำตอบว่าใครกันแน่ที่ผมรักมากที่สุด มันเป็นความรู้สึกที่ผมเองไม่เคยเป็นมาก่อน ผมเฝ้าถามใจยังไงมันก็ยังไม่เจอทางออก ผมจึงตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างให้ไอ้เก่ง และไอ้เอกฟัง
"เก่ง เอก หวัดดี"
ผมทักทายพวกมันด้วยความรู้สึกเครียด และกลุ้มใจ อย่างหนัก
"หวัดดี"
ไอ้เอกตอบผมพร้อมหน้าตาท่าทางสงสัย
"ไอ้โต้ง มึงเป็นไรวะ ทำไมดูหน้าเครียดๆ"
ไอ้เก่งถามผม หลังจากที่เห็นสภาพของผมอันไม่มีชีวิตชีวา
"นั่นสิ มึงเป็นไรวะดูผิดปกติไปเลยนะวันนี้อ่ะ"
ไอ้เอกถามอีกคนด้วยความเป็นห่วงเป็นใย
"มึงมีไรมึงก็ บอกพวกกูได้นะพวกกูพร้อมให้คำปรึกษามึงเสมอ"
ไอ้เก่งพูดกับผม และจ้องหน้าผม "ใช่ยังไงพวกเราก็เพื่อนกันนะ เผื่อมีอะไรจะได้ช่วยกันแก้ไขปัญหาไง
" ไอ้เอกพูด "
กูขอบใจพวกมึงมากนะ เอิมมมม คือ....กู.....
" ผมพูดอย่างลังเลว่า และในใจก็คิดว่าจะเล่าดีไหม
"กู...อะไรวะ???"
ไอ้เก่งรีบชิงถาม
"คือกู เอิม......"
และผมก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้พวกมันฟัง ทุกเรื่อง ทั้งเรื่องพี่กล้าและเรื่องพี่มาร์ค ว่ามันเป็นยังไงมายังไง พวกมันพยักหน้าอย่าเข้า แล้วพอพวกมันได้ยินที่ผมเล่าพวกมัน ทั้งไอ้เอกและไอ้เก่งถึงกับเปลี่ยนบทมากลุ้มแทนผมเลย ก็เรื่องนี้มันเป็นปัญหาโลกแตกเลยหนิ เลือกใครก็ไม่ได้ อยากเก็บไว้ทั้งสองคน แต่มันคงเป็นไปไม่ได้แน่....

"แล้วมังจะเอาไงต่อวะ!!!!!!!"
ไอ้เอกและไอ้เก่งพูดเป็นเสียงเดียวกัน
"ก็ไม่รู้กูถึงได้มาปรึกษามึงนี่ไงวะ"
ผมตอบมันไปอย่างเครียดๆ และไร้หนทาง
"กูว่านะเว้ยมึงต้องเลือก"
ไอ้เก่งพูดขึ้น
"ก็กูเลือกไม่ได้อ่ะเก่ง"
ผมพูดแย้งไอ้เก่งมัน
"ทำไมถึงเลือกไม่ได้วะ"
ไอ้เอกถามผมอย่างสงสัยมาก
"ก็กูรักทั้งสองคน เลยนิ กูเฝ้าถามหัวใจตัวเองว่ากูควรจะเลือกใคร แต่มันก็ไม่มีคำตอบ"
ผมตอบพวกมันไป พวกมันมองหน้ากันแล้วก็เงียบไปซักพักหนึ่งก่อนที่จะมีเสียงชายหนุ่มพูดขึ้น
"งั้นมึงก็คบไปเลยทีเดียวสองคนเลยดิไม่ต้องคิดไรมาก"
ไอ้เอกตอบอย่างจนปัญญาที่จะช่วยเหลือผม
"มึงจะบ้าหรอเอก.....ไอ้โต้งไม่ได้เจ้าชู้ปริ้นปร้อนแบบมึงนะ ที่จะได้คบทีเดียวสองคนเลย"
ไอ้เก่งพูดขึ้น แบบขัดไอ้เอก
"แล้วมึงจะทำให้ทำไงวะ??"
ไอ้เอกถามไอ้เก่งต่อ
"ไม่รู้"
ไอ้เก่งตอบ
"ปั๊ดโถววววว!!!! ไอ้กูกูนึกว่ามีวิธี"
ไอ้เอกพูดกับไอ้เก่ง เสียงดัง
"แล้วกูจะเอาไงต่อไปเนี่ยยยยยยยย!!!"
ผมพูดขึ้นด้วยความจนหนทาง ไม่รู้จะเดินไปทางไหนดี
"กูว่านะเว้ยโต้ง ถ้ามันเลือกไม่ได้ก็ไม่ต้องเลือกมึง ก็เก็บไว้เลยทั้งสองคนซักวันนึงมึงคงจะได้รู้ว่าใครใช่หรือไม่ใช่เองแหละ"
ไอ้เก่งพูดอย่างให้กำลังใจผม
"กูก็ว่ามันคงเป็นวิธี ที่ดีที่สุดในตอนนี้แหละวะ"
ไอ้เอกพูด ทันใดนั้น
RRRRRRRRRRRR
"สวัสดีครับ "............................"
"อ๋อว่างครับ มีอะไรหรึเปล่าครับ"
".................................................."
"อ๋อ ได้ครับที่ไหนครับ"
"............................................"
"ok ครับ แล้วเจอกันนะครับ"

"เฮ้ยมีอะไรวะ"
ไอ้เก่งถามอย่างสงสัย
"คือ พี่มาร์คชวนกูไปกินข้าวว่ะ"
"แล้วมึงว่าไงวะ"
ไอ้เก่งถามอีก
"ก็ตกลงอ่ะ"
"งั้นกูขอตัวกลับบ้านก่อนนะ"
ผมบอกลาพวกมันสองคน
"เออ แล้วเจอกัน" .
...................

℠ ♐♐ Keng Part
หลังจากที่ไอ้โต้งมันกลับไปแล้วผมกับเอกก็มานั่งเล่นกันก่อน เพราะผมยังไม่อยากกลับบ้าน
"ไอ้เก่งวันนี้มึงไปกินเหล้าเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ เดี๋ยวกูเลี้ยงเอง"
ไอ้เอกเอ่ยปากชวนผมครับ
"เออ ก็ดีเหมือนกันนะ กูเบื่อๆอยู่พอดี งั้นไม่เกรงใจนะ กูเอามึงหมดตูดแน่"
ผมพูดกับไอ้เอก
"ได้5555เดี๋ยวกูจะเอาให้มึง กลับบ้านไม่ได้เลยคอยดู"
มันพูดแบบยิ้มก่อนที่เราสองคนจะไปที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่ง ................................

℠ ♐♐ Tong Part
"อ้าวมาแล้วหรอครับ โต้ง"
พี่มันพูดแบบหน้ามุ้ยๆ
"ครับ ขอโทษด้วยนะครับที่ช้าพอดีมีธุระนิดหน่อยครับ"
ผมพูดกับพี่มาร์คแบบรู้สึกผิด
"โกรธแล้วเห็นอย่างอื่นสำคัญไปกว่าแฟนตัวเอง"
พี่มาร์คพูดต่อแบบหน้าบูดๆ แถมยังเรียกแฟนด้วย ผมชอบให้พี่แกพูดอย่างนี้มากเลย พี่พูดงี้แล้วผมอยากมอบกายถวายตัวให้เลย(น้อยๆหน่อยเหอะโต้ง : น้ำลาย)
"พี่มาร์คครับอย่าโกรธ โต้งนะ นะ นะครับ นะ"
ผมพูดเสดแล้วก็ทำหน้าอ้อนใส่อีกฝ่ายหนึ่ง ให้หายโกรธซะที พี่มันนั่งนิ่งกอด อกแล้วหันหน้าไปทางนึงแบบไม่ให้อภัยผม "ถ้าอยากให้พี่หายโกรธนะ น้องโต้งต้อง......."
พี่มาร์คหันหน้ามาทางผม จ้องผมแล้วพูดแบบสายตามีเลศนัย แหมนาทีนี้ผมกลับรู้สึกกลัวพี่เลยกับสายตาอันเจ้าเลห์อย่างนี้
"ต้องอะไรครับ??"
ผมถามอย่างจดจ่อและอยากรู้ว่ามันคืออะไรมาก
"น้องโต้ง ต้องดื่มกับพี่ แล้วให้พี่ไปส่งบ้าน ห้ามปฏิเสธด้วยนะ!!"
พี่มันพูด แหมมาเป็นคำสั่งเลยนะครับ พ่อทูญหัวของบ่าว
"ก็ได้ครับ"
ผมตอบแบบจ๋อยๆ
"ดีมากเด็กดีของป๊า!!"
พี่มันพูดเสร็จแล้วลูบหัวผมเบาๆ แหมไอ้พี่มาร์คครับยั่วอยู่ได้มึงจะเล่นเอากู หลงไปไหนเนี่ยยย
"............."
ผมเงียบ เขินอย่างหนักไม่พูดอะไร ..................

℠ ♐♐ Keng Part
"ไอ้เอกกูว่ามึงเริ่มเมาแล้วนะ กลับบ้านเหอะ"
ผมบอกไอ้เอกให้มันหยุดกินเหล้าแล้วกลับบ้านเพราะเห็นว่ามันเมาหนักมากแล้ว
"ไม่กลาบบบบบบบ กูจากินนนน กูม่ายยยยย มาววว"
ไอ้เอกมันพูด แหม นี่ขนาดมึงไม่ เมานะ แล้วถ้ามึงเมาล่ะ จะขนาดไหนเนี่ย
"เออกูว่ากลับเหอะป่ะๆ เดวกูไปส่ง"
ผมพูดกับมันพร้อมลากมันไปเรียกรถแท็กซี่กลับบ้าน.... ผมใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 10 นาทีก็ถึงบ้านมันแล้วครับเพราะ ร้านเหล้ากับบ้านมันอยู่ไม่ห่างกันมาก พอถึงห้องไอ้เอก ผมก็ลากมันไปนอนบนเตียง กว่าจะลากมันไปเข้าไปได้เล่นเอาผมเหงื่อตกเลย ก็มันตัวหนักซะขนาดนั้น อ่ะ พอลากมันขึ้นเตียงแล้วผมก็กะว่าจะให้มันนอน แต่พอลากมันนอนลงบนเตียง มันกลับ...
"ไอ้เชี่ยเอกมังทำไรวะ!!!"
ผมตะโกนอย่างตกใจเมื่ออีกฝ่ายดึงตัวผมโน้มลงไปบนตัวมัน
"น้องเชอรี่ ครับ! พี่รักน้องนะ มามะๆ มาเป็นของพี่ซะดีๆ"
ไอ้เอกพูดด้วยความเมา พร้อมกับกอดตัวผมแน่น แรงของมันทำให้ผมถึงกับ แทบขยับตัวไม่ได้เลย
"เชอรี่??? พ่องมึงดิ กูเก่ง เพื่อนมึงไงวะจำไม่ได้หรอสัส!!!"
ผมด่ามัน แล้วดิ้น ให้มันปล่อยแต่มันก็ไม่มีทีท่า ว่าจะปล่อยเลย มันเรียกแต่ชื่อ น้องเชอรี่เชอรี่ ไม่หยุด ผมพยายาดันตัวออก แต่ก็ไม่สำเร็จเพราะตัวมันใหญ่แถมยัง แรงเยอะขนาดนั้น ทำเอาน้ำใสๆ จากตาผมไหลออกมาเป็นทางเลย และผมก็ไม่ยอมหยุด ด่าและตีมัน ดิ้นเอาเป็นเอาตายแต่มันก็ ไม่ยอมปล่อยผมซักที
"ไอ้เอกปล่อยกูกูไม่อยากมีผัวไอ้สัส"
.............

℠ ♐♐ Tong Part
"ผมพี่เริ่มเมาแล้วนะ ผมว่าพี่กลับบ้านดีกว่านะครับ"
ผมพูดบอกพี่มันอย่าง เป็นห่วง แล้วผมก็ เอาพี่มันไปขึ้นรถ
"เฮ้ยยยยย ไหนบอกจะไปส่งผมไง ไหงเป็นให้ผมไปส่งเงีย"
ผมพูด บ่นๆอย่างไม่ต้องการคำตอบ เสร็จแล้วผมก็ขับรถไปยังห้องพี่แก พาแกเข้าห้อง แล้วเอานอนลงไปบนเตียง แต่พอถึงห้อง
"น้องโต้งครับ"
พี่มันจับมือผมแล้วพูดอย่างสร่างเมา
"นี่พี่ไม่ได้เมาหรอกหรอ???"
ผมพูดอย่างตกใจ และโกรธพี่มันนิดๆที่โกหกผม
"พี่โกหกผมทำไม"
ผมพูด แล้วผมก็ ผมเดินหนีไปที่ประตูจังหวะนั้นพี่มันรีบเดินแซงผมไปล็อกประตู แล้วมาจับตัวผมไว้ไม่ให้ไปไหน "เดี๋ยวสิครับ ฟังพี่ก่อน อยู่กับพี่นะ"
พี่มันพูดเสร็จ มันก็กุมมือผมแล้วจ้องตา อย่างกับจะกลืนผมไปทั้งตัว ผมถึงกับตัวสั่นและหัวใจเต้นแรงมาก ก่อนจะเดินหนีพี่มันเข้าไปในห้อง
"ครับมีอะไรก็ว่ามา"
ผมพูดกับพี่แกหันหลังให้แบบงอน นิดๆ
"ก็ไม่มีอะไรหรอก"
พี่มันพูดพร้อมกับเดินมาอยู่ข้างหลังผม
"งั้นผมกลับนะ"
ผมตอบแบบยังงอนอยู่ ก็เล่นโกหกผมขนาดนั้นอ่ะคนเค้าอุสาห์ลากตัวขึ้นมาบนห้อง
"พี่ขอโทษนะโต้ง พี่แค่รักโต้งมากมากจนไม่อยากเหลือไว้ให้ใครเลยแหละ"
พี่มันพูดแบบนี้ถึงกับแทงใจดำผมเลยแหละครับ
"ผมก็รักพี่ครับ"
ผมตอบแกไป พี่มันโอบจากข้างหลังแล้วซบตรงไหล่ผม แล้วลากตัวผมขึ้นไปบนเตียง แกนอนทับตัวผมตอนนั้นผมรู้สึกแปลกๆ แบบไม่เคยเป็นมาก่อน ก็ผมไม่เคยตกอยู่ในเหตุการ์ณแบบนี้นิครับ
"อย่......."
ผมกำลังจะพูดห้ามแต่ยังพัดไม่จบพี่แกก็เอาริมผีปากคู่นั้นประกบลงบนปากผมอย่างรวดเร็วผมนิ่งไปซักพักไม่ตอบสนอง จนกระทั้ง
"โอ๊ย!!!!!!!!!!!!!!"
พี่มาร์คร้อง ขึ้นด้วยความเจ็บปวด เพระผมกัดลิ้นพี่แกครับ แต่แกยังดื้อไม่ยอมปล่อยตัวผม ผมจึงผลักแกออกไปจากตัวผม พี่แกตกเตียง ล้มลงไปนอนกับพื้น
"โต้งไม่รักพี่หรอ"
พี่มาร์คถามผม เศร้าๆ อย่างไม่เข้าใจเพราะตอนแรกเหมือนผมจะเล่นด้วย ผมไม่สนใจพี่แก แล้วผมจึงเดินจะออกจากห้อง
"โต้งงงงงงงงงงงงงงงง!!!"
พี่แกเรียกผม และรีบไปคว้ามือผมไว้ ไม่ให้ออกจากห้อง จริงๆผมก็ไม่อยากออกหรอก ก็แค่นอยๆพี่มันนิดๆ "ได้!!!!"
ผมพูดขึ้นมา หลังจากพี่มันจับมือไม่ให้ผมออกไป แล้วผลักพี่มาร์คไปที่เตียง
"โต้งจะทำอะไร"
พี่มาร์คถามผม
"......."
ผมไม่ตอบหรอก ที่พี่ยังไม่ตอบเลยแถมยังจูบทีเผลอตลอด เล่นเอาไม่ทันตั้งตัว ทำเอาหัวใจจะวาย และผมก็ประกบปากผมไปบนปากพี่แกแล้วรุกล้ำ ปากพี่แกแบบที่พี่แกทำ ลิ้นของพี่มาร์คตอบสนองลิ้นผมอยู่ตลอดเวลา มือสองข้างของแกลูบไล้ผมอยู่อย่างซุกซน จูบนี้มันเป็นสิ่งที่ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อนเลย เป็นจูบที่หวานหอมบวกกับ กลิ่นเหล้าในปากของพี่มาร์ค และกลิ่นลมหายใจของพี่แก ทำให้ผมอยากหยุดเวลาไว้ตรงนั้นเลย มันทำให้ผมถึงกลับเคลิ้มแบบไม่รู้สึกตัวจนกระทั่ง พี่มาร์ค แกะกระดุมเสื้อผม ออก!!!!! แต่ผมก็ไม่ทำอะไรจนมือพี่แกล้วงไปที่เข็มขัดของผม แล้วเราก็.................................................................................................................








จบไปแล้วตอน5 ที่ทุคนรอคอย (ใครรอว่ะ) 5555
เมนท์ด้วยนะครับ ขอ NC ได้ที่
https://www.facebook.com/tongteaekkachai
นะครับ
โหวดให้ด้วยนะครับ